♨️کنسرسیوم سه‌جانبه با حضور امارات مالک جدید «تیک‌تاک یواس» می‌شود 🔺تیک‌تاک پس از سال‌ها کشمکش سیاسی، سرانجام با واگذاری بخش آمریکایی خود به یک کنسرسیوم بین‌المللی با مشارکت راهبردی امارات متحده عربی موافقت کرد. این معامله که ارزش آن حدود ۱۴ میلیارد دلار برآورد شده، قرار است در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۶ نهایی شود. بر اساس توافق، یک شرکت سرمایه‌گذاری مشترک جدید شکل می‌گیرد که ۴۵ درصد از سهام آن به طور مساوی (هر کدام ۱۵ درصد) میان غول‌های آمریکایی «اوراکل»، «سیلور لِیک» و شرکت اماراتی «ام‌جی‌اکس» (MGX) تقسیم می‌شود. 🔺حضور ام‌جی‌اکس که توسط صندوق حاکمیتی مبادله و شرکت هوش مصنوعی G42 ابوظبی تأسیس شده، نشان‌دهنده تلاش گسترده امارات برای نفوذ در زیرساخت‌های فناوری جهانی است. بایت‌دنس، مالک چینی تیک‌تاک، حدود ۲۰ درصد از سهام را حفظ کرده و مابقی در اختیار سرمایه‌گذاران فعلی قرار می‌گیرد. در این ساختار جدید، کنسرسیوم مذکور مسئولیت امنیت داده‌ها و بازآموزی الگوریتم در خاک آمریکا را بر عهده خواهد داشت، اما بخش‌های کلیدی تجاری مانند تبلیغات و تجارت الکترونیک همچنان تحت نفوذ بایت‌دنس باقی می‌ماند. این توافق که جایگاه ابوظبی را در مدیریت یکی از تأثیرگذارترین پلتفرم‌های دیجیتال تثبیت می‌کند، همچنان نیازمند تأیید نهایی واشنگتن و پکن است. #امارات 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️معمای رشد اقتصادی در خلیج فارس؛ چرا با ورود سرمایه خارجی، سفره طبقه متوسط کوچک‌تر شد؟ 🔗 العربي الجديد 🔺گزارش‌های اقتصادی اخیر از کشورهای حوزه خلیج فارس نشان می‌دهد که حجم سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در این منطقه تا پایان سال ۲۰۲۳ به رقم خیره‌کننده ۵۲۳ میلیارد دلار رسیده است؛ آماری که از موفقیت راهبرد تنوع‌بخشی به اقتصاد حکایت دارد، اما در لایه‌های زیرین خود، چالش‌های معیشتی جدی برای شهروندان به همراه آورده است. 🔺برپایه داده‌های مرکز آمار شورای همکاری خلیج فارس، ۳۰ تا ۶۰ درصد از این جریان سرمایه، به‌ویژه در امارات و عربستان، جذب بخش املاک و مستغلات شده است. این تمرکز سرمایه، اگرچه رشد اقتصادی غیرنفتی را به ۳.۸ درصد در سال ۲۰۲۵ می‌رساند، اما با ایجاد فشار تورمی، قیمت مسکن را ۴ تا ۵ درصد و اجاره‌بها را در کلان‌شهرهایی مانند ریاض تا ۴۸ درصد افزایش داده که تأمین هزینه‌های زندگی را برای طبقه متوسط دشوار کرده است. 🔺در مقابل، بخش تولید و صنعت که موتور محرک اشتغال پایدار محسوب می‌شود، تنها ۱۰ تا ۲۰ درصد از سهم سرمایه‌گذاری‌ها را به خود اختصاص داده است. اگرچه صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده رشد اقتصادی منطقه در سال ۲۰۲۵ به ۳.۵ درصد برسد و سهم تولید ناخالص داخلی غیرنفتی تا ۷۱ درصد افزایش یابد، اما کارشناسان هشدار می‌دهند که تمرکز سرمایه‌ها بر املاک لوکس، خطر ایجاد «حباب املاک» و شکاف طبقاتی را افزایش داده است. 🔺هرچند پروژه‌هایی نظیر کارخانه ۲.۶ میلیارد دلاری خودروهای الکتریکی در عربستان نویدبخش ایجاد مشاغل تخصصی است، اکنون دولت‌های منطقه با یک آزمون کلیدی در زمینه «عدالت اجتماعی» روبرو هستند؛ آن‌ها باید میان جذب سرمایه‌های جهانی و کنترل هزینه‌های سرسام‌آور زندگی برای لایه‌های متوسط جامعه تعادل برقرار کنند تا رشد اقتصادی به رفاه عمومی ملموس تبدیل شود؛ و اطمینان حاصل گردد که میوه‌های این رشد اقتصادی، فراتر از توسعه شهریِ ویترینی و پروژه‌های عمرانی، مستقیماً به بهبود کیفیت زندگی و قدرت خرید شهروندان منجر می‌شود. #عربستان #امارات #قطر #عمان #کویت #بحرین 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ سراب صلح در استپ‌های آسیای مرکزی؛ پشت‌پرده تلاش امارات برای کشاندن قزاقستان به پیمان ابراهیم 🔺 وب‌سایت تحلیلی «DAWN» در گزارشی انتقادی با عنوان «سراب صلح»، به افشای لایه‌های پنهان تلاش‌های دیپلماتیک امارات متحده عربی برای الحاق قزاقستان به پیمان ابراهیم پرداخته است. این گزارش استدلال می‌کند که آنچه ابوظبی به عنوان «توسعه صلح و همزیستی» تبلیغ می‌کند، در واقعیت تلاشی برای گسترش «ائتلاف‌های امنیتی توتالیتر» و صادرات مدل حکمرانی سرکوبگرانه به آسیای مرکزی است. 🔺 طبق این تحلیل، محرک اصلی این توافق احتمالی، نه حل مناقشات خاورمیانه، بلکه اشتهای سیری‌ناپذیر نخبگان حاکم در آستانه برای دستیابی به فناوری‌های نظارتی و جاسوسی رژیم صهیونیستی است. امارات که خود پیشگام استفاده از این ابزارها (مانند جاسوس‌افزار پگاسوس) برای کنترل مخالفان بوده، اکنون نقش دلال محبت را بازی می‌کند تا قزاقستان را متقاعد سازد که عادی‌سازی با تل‌آویو، کوتاه‌ترین مسیر برای تضمین بقای رژیم و جلب حمایت واشنگتن است. 🔺 نویسنده گزارش تأکید می‌کند که امارات با این اقدام، دو هدف استراتژیک را دنبال می‌کند: نخست، تثبیت جایگاه خود به عنوان «قدرت دیپلماتیک» که توانایی مدیریت پرونده‌های حساس در حیاط خلوت روسیه و چین را دارد؛ و دوم، ایجاد یک کمربند امنیتی جدید در اطراف ایران. با وارد کردن قزاقستان به مدار رژیم صهیونیستی، ابوظبی عملاً نفوذ استراتژیک تل‌آویو را تا مرزهای شمالی جمهوری اسلامی گسترش می‌دهد. 🔺 این مقاله با لحنی هشدارآمیز نتیجه می‌گیرد که این نوع از «صلح‌سازی» که حقوق بشر و مسئله فلسطین را کاملاً نادیده می‌گیرد، تنها به تقویت دیکتاتوری‌ها و نظامی‌سازی منطقه می‌انجامد. پیمان ابراهیم در این قرائت، نه یک توافق صلح بین ملت‌ها، بلکه یک «قرارداد بیمه عمر» بین رژیم‌های اقتدارگرا و رژیم صهیونیستی است که با وساطت فعال امارات منعقد می‌شود. #امارات https://dawnmena.org/a-mirage-of-peace-the-uaes-role-in-kazakhstan-joining-the-abraham-accords/ 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies

♨️ پایان ماه عسل عمومی؛ چرا جامعه یهودیان امارات به «سایه» خزیده است؟ 🔺 روزنامه «فایننشال تایمز» در گزارشی میدانی به کاهش محسوس فضای اجتماعی برای یهودیان و صهیونیست‌های مقیم امارات پس از جنگ غزه پرداخته است. این گزارش با ترسیم تضادی آشکار آغاز می‌شود: اگر پس از توافق ابراهیم در سال ۲۰۲۰، جشن‌های «حنوکا» با افتخار در پای برج خلیفه برگزار می‌شد و صهیونیست بودن در میان جوانان اماراتی «جذاب» تلقی می‌شد، اکنون وضعیت کاملاً معکوس شده است. جامعه یهودی امارات به دلیل نگرانی‌های امنیتی و سیاسی، مجبور به «کاهش شدید فعالیت‌های علنی» شده است. 🔺 طبق این گزارش، برنامه‌های نیایش عمومی که پیش‌تر در هتل‌های بزرگ دبی برگزار می‌شد، بنا به «درخواست رسمی مقامات اماراتی» متوقف شده‌اند. مارک سیورز، مقام کمیته یهودیان آمریکا در ابوظبی می‌گوید پیام حکومت به جامعه یهودی روشن است: «ما اینجا هستیم تا از شما محافظت کنیم و به شما خوش‌آمد می‌گوییم، اما لطفاً سر و صدا نکنید و دیده نشوید». در حال حاضر، تقریباً تمام مراسم عمومی لغو شده و تنها کنیسه مجتمع «خاندان ابراهیمی» در ابوظبی فعال است که آن هم تحت تدابیر امنیتی شدید و شبیه به یک «دژ» اداره می‌شود. 🔺 دو عامل اصلی این عقب‌نشینی را رقم زده‌اند: نخست «امنیت»؛ قتل خاخام زوی کوگان در سال گذشته و ترس از حملات انتقام‌جویانه (مشابه حمله سیدنی)، مقامات امنیتی امارات را محتاط کرده است. دوم «فشار افکار عمومی منطقه»؛ امارات نمی‌خواهد با نمایش آشکار دوستی با رژیم صهیونیستی در بحبوحه جنگ غزه، خشم جهان عرب را برانگیزد و در شبکه‌های اجتماعی منطقه با سوال «چرا با آن‌ها دوست هستید؟» مواجه شود. 🔺 با وجود این فضای سنگین اجتماعی، گزارش تأکید می‌کند که «تجارت و گردشگری» متوقف نشده است. تجارت دوجانبه در سال ۲۰۲۴ به ۳.۲ میلیارد دلار رسیده و روزانه حدود ۲۵ پرواز میان دو طرف انجام می‌شود. یهودیان ساکن امارات می‌گویند به دلیل سخت‌گیری‌های امنیتی حکومت، همچنان احساس امنیت بیشتری نسبت به اروپا دارند. رستوران‌های کوشر باز هستند و تورهای گردشگری فعال‌اند، اما با یک قانون نانوشته جدید: «بیایید و تجارت کنید، اما بدون جلب توجه». #امارات https://www.ft.com/content/0b1f67ce-ad88-4c7c-b8c0-64906592f967 🔹کانال مطالعات خلیج فارس @PGulfStudies