خلقم کردی؛ و نام خلافت خودت را، همراهم کردی... اما از کدام نگاه، و با کدام دستت، مرا خلق کردی؟ می‌دانم! با نام #رحمت تو، قرآن آموختنی شد! و مرا با آن آفریدی! الرَّحْمنُ؛ عَلَّمَ الْقُرْآنَ (الرحمن: ۱ و ۲) و به #عزت و #حکمت تو، همه در حال تسبیح تو هستیم؛ سَبَّحَ لِلّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (حدید: ١) اما با کدامین نام، #خلقت و #خلافت را آغاز کردی؟ وَ إِذْ قَالَ * رَبُّكَ * لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَراً مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ﴿حجر: ۲۸) وَ إِذْ قَالَ * رَبُّكَ * لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ... (بقره: ۳۰) خلقت و خلافت را، با نام *رب* و پروردگاری‌ام آغاز کردم! اما نه ربوبیت هر مخلوقی! انسان را آفریدم، و خلافتی در زمین قرار دادم، به نامِ نامی *ربِ تو* .... ای * _محمد_ * در نگاه به تو، و پرورش تو بودم، که با دو دستم، دست در گل آدم زدم... گلِ گندیده‌ای ساختم، و آن را آراستم، تا آماده‌ی روحی از من شود... تا ربِ تو باشم! *ای محمد...* میلاد آغاز خلقت، و خاتم نبوت، بر همگان مبارک...