لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
مروری بر سوره‌ی نصر
به یمن پیروزی اخیر حماس
#قرآن
تذکر:
این صوت، هرگز همه‌ی نکات سوره‌ی نصر نیست. بلکه حداکثر، یکی از برداشت های ممکن از سوره است.
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن می‌رسد چه چاره کنم
سخن درست بگویم نمی‌توانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم
چو غنچه با لب خندان به یاد مجلس شاه
پیاله گیرم و از شوق جامه پاره کنم
به دور لاله دماغ مرا علاج کنید
گر از میانه بزم طرب کناره کنم
ز روی دوست مرا چون گل مراد شکفت
حواله سر دشمن به سنگ خاره کنم
گدای میکده‌ام لیک وقت مستی بین
که ناز بر فلک و حکم بر ستاره کنم
مرا که نیست ره و رسم لقمه پرهیزی
چرا ملامت رند شرابخواره کنم
به تخت گل بنشانم بتی چو سلطانی
ز سنبل و سمنش ساز طوق و یاره کنم
ز باده خوردن پنهان ملول شد حافظ
به بانگ بربط و نی رازش آشکاره کنم
زرنگ، کسی است که قبل از شلیک شدنِ موشک‌های جبهه‌ی مقاومت به اسرائیل، خودش را در این کار، دخیل کند.
اما شاید اکنون هم دیر نشده باشد.
برای کمک مالی می‌توانید از لینک زیر، در قسمت «انتخاب وجوهات» سپس «کمک‌ها» برای «جبهه‌ی مقاومت»، واریز کنید.
https://www.leader.ir/fa/monies
#اصل_سوم
#هدایت: قرآن تو را هدایت می‌کند.
#آیات_راهگشا
2⃣ از 2⃣
📖 «...قَدْ جَاءَكُم مِّنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتَابٌ مُّبِينٌ (۱۵)
يَهْدِی بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ.»(سوره مائده: ۱۵ و ۱۶)
🖋 بیﺗﺮﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺳﻮی ﺧﺪﺍ، ﺑﺮﺍی ﺷﻤﺎ ﻧﻮﺭ ﻭ ﻛﺘﺎبی ﺭﻭﺷﻨﮕﺮ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ. (۱۵)
ﺧﺪﺍ ﺑﻭسیلهٔ ﺁﻥ [ﻧﻮﺭ ﻭ ﻛﺘﺎﺏ] ﻛﺴﺎنی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ رضای ﺍﻭ ﭘﻴﺮﻭی ﻛﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻫﺎی ﺳﻠﺎﻣﺖ، ﺭﺍﻫﻨﻤﺎیی ﻣﻰﻛﻨﺪ ، ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻮﻓﻴﻖ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺗﺎﺭیکیﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻮی ﺭﻭﺷﻨﺎیی ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰﺁﻭﺭد ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰﻛﻨﺪ. (١٦)
🔑 کافی است در پی رضای الهی باشی، قرآن با نورش تو را به راه‌هایی هدایت می‌کند که از گمراهی نفس و شیطان در امنیتی و در نور و صراط مستقیم قدم می‌گذاری.
#رضایت_الهی
#هدایت
💎 خدای عالم، با تو سخن می‌گوید...
@tadabbor_anfosi
عبارتی از کتب مقدس یهودیان:
«#گاو مالک خود را و #الاغ صاحب خويش را می‌شناسد، اما قوم #اسرائيل شعور ندارد و خدای خود را نمی‌شناسد.»
اشعيا ۱:۳ PCB
«The #ox knoweth his owner, and the #ass his master’s crib; but #Israel doth not know, my people doth not consider.»
Isaiah ۱:۳ ASV
«The #ox knows its owner, and the #donkey its master’s feeding trough, but Israel does not know; my people do not understand.»
Isaiah ۱:۳ CSB
«اَلثَّوْرُ يَعْرِفُ قَانِيَهُ وَٱلْحِمَارُ مِعْلَفَ صَاحِبِهِ، أَمَّا إِسْرَائِيلُ فَلَا يَعْرِفُ . شَعْبِي لَا يَفْهَمُ ».
إِشَعْيَاءَ ۱:۳ AVD
☑️ #قرآن همچو عروسى است، با آنكه چادر را كشى، او روى به تو ننمايد. [دلیل] آنكه آن را بحث مى‌كنى، و ترا خوشى و كشفى نمى‌شود، [برای] آن است كه چادر كشيدن ترا رد كرد و با تو مكر كرد و خود را به تو زشت نمود، يعنى من آن شاهد نيستم.
او قادر است به هر صورت كه خواهد بنمايد. امّا اگر
🔅چادر نكشى
🔅و رضاى او طلبى
🔅بر وى كشت او را آب دهى
🔅از دور خدمت‌هاى او كنى
🔅در آنچه رضاى اوست كوشى
✅ بى‌آنكه چادر او كشى
🔷 به تو روى بنمايد.
اهل حقّ را طلبى كه فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي حق تعالى به هركس سخن نگويد، همچنان‌كه پادشاهان دنيا به هر جولاهه سخن نگويند، وزيرى و نايبى نصب كرده‌اند، ره به پادشاه ازو برند؛ حقّ تعالى هم بنده‌اى را گزيده تا هركه حقّ را طلب كند در او باشد و همۀ انبيا براى اين آمده‌اند كه ره جز ايشان نيستند.
📚فیه ما فیه، صفحه ۲۵۱
از امير مؤمنان عليه السلام نقل شده که فرمودند :
⛔️ «همنشينى با بدان، باعث بدبينى به خوبان است» .
نقل عن أمير المُؤمِنين عليه السلام :
⛔️ «مُجالَسَةُ الأَشرارِ تورِثُ سوءَ الظَّنِّ بِالأَخيارِ»
📚عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۲ ص ۵۳ ح ۲۰۴
«حکومت دینی» حقیقتی پیچیده است که متاسفانه امروزه مبتنی بر مشهورات، تفسیری ساده‌انگارانه از آن دست‌به‌دست می شود؛ و باز متاسفانه چون احساس می‌کنیم که در حکومتی دینی حاضر هستیم، خیال می‌کنیم که دیگر نیازی به بررسی این موضوع، نداریم.
در نظر داریم که در بسترِ کتاب «مشکلات حکومت دینی» مرحوم علی صفایی، تصور تازه‌ای از حکومت دینی را در معرض دید اهل فرهنگ قرار دهیم.
برای مشاهده جلسات، به لینک‌های ذیل، مراجعه کنید:
🔘 جلسه اول
🔘 جلسه دوم
🔘 جلسه سوم
🔘 جلسه چهارم
ما را دنبال کنید:
aparat.com/Taghaato
🔸🔶مدرسه آزاد حکمت امام رضا (ع)🔶🔸
📖 فصوص الحکم ابن عربی
⏰ پنجشنبه‌ها، ساعت 9:30
🎙 ارائه : حجة الاسلام بحرینیان
📖 المیزان علامه طباطبایی
⏰ پنجشنبه‌ها، ساعت 10:45
🎙 ارائه : حجة الاسلام کبیری
📍مکان: خیابان ظهیرالاسلام، کوچه 3، بن بست شکوفه، سرای هنر و اندیشه
#مدرسه_حکمت
#فصوص_الحکم
#المیزان
@soha_sima
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞 تربیت حذفی
🎙 عین‌صاد
📚#جمع_ها_و_حاصل_جمع_ها
#⃣ #ویدیو #کلیپ #تربیت
📱 نسخهٔ کتاب الکترونیکی 👉🏻
📖 نسخهٔ کـتاب چاپـــــــــــــی 👉🏻
📥: download
در دو ماه رمضان، بحثی قرآنی را در کانال پی‌گیری کردیم که با هشتک #رمضان ، در کانال موجود است.
✅ سال اول، بحث بیداری و توبه: لینک
✅ سال دوم، سوره‌ی دخان: لینک
برای ماه رمضان آتی، إن شاء الله سوره‌ی انسان را، پیش خواهیم برد.
خوشحال می‌شم که پیشنهادها و نظرات شما را بشنوم👇
@SamanMasoomi
خاطرات، به راحتی فراموش می‌شوند!
به خصوص، خاطراتی که آنچنان برای ما، دلچسب نیستند! خاطراتی که دوست نداریم آن‌ها را به یاد بیاوریم.
یا از اهمیت آن‌ها، آگاه نیستیم.
اما
خداوند از تو می‌پرسد که:
❓ آیا آن روزگار را به یاد داری؟
کدام روزگار؟
😔همان زمانی که حتی ارزش این را نداشتی که نامی از تو برده شود!
😔همان زمانی که حتی ارزش این را نداشتی که کسی از تو یاد کند!
چنین زمانی را طی کرده‌ای؟
در ابتدای سوره‌ی انسان، در همان آیه‌ی اول، خداوند از تو سوالی کرده است.
گویا باید پاسخ این سوال را با خود مرور کنی، تا سیرِ سوره، شروع شود.
آیا روزگاری نگذشته که تو چیزِ قابل ذکری نبودی؟
آیا روزگاری نگذشته که انسان، چیزِ قابل ذکری نبود؟
و وقتی این گذشته را با خود مرور کنی، مسیری برای آینده، خواهی یافت، که در این سوره، تبیین شده است.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فرق «قرآن گوش‌دادنِ من» با قرآن گوش‌دادنِ ایشان، چیه؟
آیه‌ی اول سوره‌ی انسان، یک سوال است. در یک گفتگو، #ادب این نیست که سوال را بی‌جواب بگذاری! در این دو روز که این آیه مطرح شده است، جواب تو چه بوده؟
اگر هنوز جوابی نداده‌ای، همین اکنون جواب بده:
آیا روزگاری بر تو گذشته است که چیز قابل ذکری نبودی؟
آیا دوره‌ای از دوران، بر انسان نگذشت که چیز قابل ذکری نبود؟
بعضی جواب می‌دهند که:
- بله! من نطفه‌ای بودم ناچیز! آنقدر کوچک که ممکن بود لایِ گَرد و خاکِ فرشی، گم شوم!
اگر پاسخ تو این بود، به همین بیندیش که تو چه بودی و چه شدی؟
چطور این #مسیر را آمدی و امروز، انسانی با این قد و قامت و تناسب شدی!؟ خود طرح و برنامه ریختی؟ یا دوستانت؟ خود «عالم» را برای رُشدت، آماده کردی، یا دوستانت؟
آیا کسی که این همه تغییر در تو ایجاد کرده و این همه تو را رشد داده، مسیرهای دیگری نیز، برای تو فراهم نکرده؟ آیا رشد دیگری نیز، در پیش روی تو نیست؟
اما به همان سوال آیه‌ی اول، جواب‌های دیگری هم می‌دهند؛ اگر از بعضی بپرسی «آیا روزگاری بر تو گذشته است که چیز قابل ذکری نبودی؟» پاسخ می‌دهند:
- بله! همین اکنون، در آن روزگار هستم! من نیز انسانی هستم در میان این همه انسان که هر روز کار می‌کنند و می‌خرند و می‌فروشند و نماز می‌خوانند و روزه می‌گیرند و قرآن می‌خوانند و ...! ذکرِ نام من، اهمیتی ندارد!😔
اگر پاسخ تو این باشد، #طلبی در تو شکل می‌گیرد برای گذشتن از این شرایط... برای رسیدن به چیزی که قابل ذکر باشد...
به طلبی که در آیه‌ی اول سوره‌ی انسان، شکل گرفت، در کل سوره، پاسخ داده می‌شود.
در آیه‌ی دوم، ابتدا داستان انسان، مرور می‌شود، تا مسیر گذشته و آینده، روشن شود.
خداوند انسان را خلق کرده است. از نطفه‌ای #مخلوط. اهمیت مخلوط بودن این نطفه در چیست؟
🔸 در این نطفه، همه چیز هست!
🔸 ولی اکنون، هیچ چیزی نیست!
این نطفه‌ی مخلوط، اگر در #مسیر خود، سیر کند، از هزاران مقام و جایگاه، خواهد گذشت. ولی اگر در جای خود بماند، هیچ چیزِ قابل ذکری نیست!
چه چیزی این نطفه را به پیش می‌برد؟
چه چیزی این نطفه‌ی را، شکوفا می‌کند؟
انسان نطفه‌ای مخلوط بود.
یعنی چه؟
یعنی چشم و گوش و قلب و زبان و ... داشت، اما این‌ها، همه با هم، مخلوط بود. و تا وقتی آمیخته بود، گویا هیچ یک، درست کار نمی‌کرد.
خوبی و بدی و ایمان و کفر و صلح و جنگ و کبر و فروتنی و ...، همه در انسان بود، اما مخلوط بود.
وقتی این همه، مخلوط باشند، دیگر فرقی بین این دو نفر نیست:
۱) کسی که حقیقتا فروتن است، و فقط گاهی به اشتباه، رفتاری شبیه به متکبران می‌کند.
۲) متکبری که گاهی رفتاری شبیه به فروتنان می‌کند.
چه باید کرد؟ باید به این آمیختگی راضی شد و گفت «معلوم نیست چه کسی خوب است! بالاخره هر کسی، خوبی و بدی دارد!»؟
خیر!
#آزمایش‌ها در راه است. بر سر دوراهی‌ها، انسان‌ها، از یکدیگر جدا می‌شوند.
برای این کار، خداوند به انسان، چشم و گوش داد تا بشنود و ببیند و در آزمون‌ها، انتخاب کند.
و البته این آزمون‌ها، خود باعث بینایی و شنواییِ تازه‌ای می‌شوند.
تا دل به راهِ پر خطرِ «آزمون» نزنی، مخلوط و نیازموده، می‌مانی. و بینایی و شنوایی تازه‌ای پیدا نمی‌کنی.
و البته، نمی‌توانی از آزمون فرار کنی! چون این اراده‌ی الهی است که انسان را بیازماید.
اگر می‌خواهی چیزِ قابل ذکری بشوی، مسیرت از آزمون‌ها می‌گذرد...