eitaa logo
تکامل فیزیکی
243 دنبال‌کننده
299 عکس
35 ویدیو
30 فایل
انسان همیشه در پی تکامل است... چه تکاملی بهتر از تکامل علمی، تکاملی منجر به تمدن نوین علمی. روابط عمومی گروه تکامل فیزیکی: @physical_evolution_PubRelat 🔴 حق نشر مطالب تولیدی، برای صاحب و تولید کننده اثر، محفوظ می باشد.
مشاهده در ایتا
دانلود
📄ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۱: اندازه‌گیری های اخیر که از تلسکوپ هابل بدست آمده نشان می‌دهد که جهان سریع‌تر از مقدار پیش‌بینی شده توسط مدل های دانشمندان منبسط می شود. یکی از بزرگترین معماهای ستاره شناسی مدرن این است که بر اساس مشاهدات متعدد از ستارگان و کهکشان‌ها، به نظر می‌رسد که جهان سریع‌تر از آنچه مدل‌های کیهانی پیش‌بینی می‌کنند، از یکدیگر دور می‌شوند.شواهدی از این معما سال‌هاست که در حال انباشته شدن بوده و باعث شده است که برخی از محققان آن را بحرانی در آینده در کیهان‌شناسی بنامند. اکنون گروهی از محققان با استفاده از تلسکوپ هابل مجموعه‌ای از داده‌های عظیم جدید را گرد آوری کرده اند. به نظر می‌رسد یا حتی بیشتر محتمل است که عنصری بنیادی در کیهان وجود داشته باشد یا عناصر شناخته شده کیهانی، اثر غیر منتظره ای داشته باشند که کیهان شناسان هنوز آن را شناسایی نکرده اند. آدام ریس، ستاره شناس دانشگاه جانز هاپکینز که رهبری آخرین تلاش برای آزمایش این ناهنجاری را بر عهده داشت، می‌گوید:« به نظر می‌رسد که جهان شگفتی‌های زیادی را متوجه ما می‌کند، و این چیز خوبی است، زیرا به ما کمک می‌کند تا یاد بگیریم». یکی از این معماها به عنوان تنش هابل شناخته می شود. در سال ۱۹۲۹ ادوین هابل مشاهده کرد که کهکشان هایی که در فاصله دورتری نسبت به ما قرار داشتند، با سرعت بیشتری از ما دور می شدند! این رصد به هموار کردن راه به سمت تصور فعلی ما از جهان که با انفجار بزرگ شروع شد و از آن زمان در حال انبساط است، کمک کرد. لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۲: محققان سعی کرده‌اند نرخ انبساط جهان را به دو روش اصلی اندازه‌گیری کنند: با اندازه‌گیری فواصل تا ستاره‌های مجاور، و با ترسیم یک درخشش ضعیف که قدمت آن به جهان نوزاد می‌رسد. این رویکردهای دوگانه راهی برای آزمایش درک ما از جهان در بیش از 13 میلیارد سال از تاریخ کیهانی را فراهم می کند. این تحقیق همچنین برخی از اجزای کلیدی کیهانی، مانند «انرژی تاریک» را کشف کرده است، نیروی مرموزی که گمان می‌رود انبساط شتابدار جهان را هدایت می‌کند. اما این دو روش در مورد نرخ انبساط کنونی جهان تا حدود 8 درصد با هم اختلاف دارند. این تفاوت ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما اگر این اختلاف واقعی باشد، به این معنی است که جهان اکنون سریعتر از آن چیزی است که حتی انرژی تاریک می تواند توضیح دهد، در حال انبساط است که این به نوعی شکست در بررسی های ما از کیهان دلالت دارد. یافته‌های محققان که در چندین مطالعه ارائه شده است، از انواع خاصی از ستارگان و انفجارهای ستاره‌ای برای اندازه‌گیری فاصله بین ما و کهکشان‌های نزدیک استفاده می‌کند. این مجموعه داده شامل مشاهدات 42 انفجار ستاره‌ای مختلف است که بیش از دو برابر بزرگ‌ترین تحلیل در نوع خود است. طبق کار این تیم، تنش بین تجزیه و تحلیل جدید آنها و نتایج اندازه‌گیری‌های کیهان اولیه به پنج سیگما رسیده است که این، آستانه آماری مورد استفاده در فیزیک ذرات برای تأیید وجود ذرات جدید است.ستاره شناسان دیگر هنوز جایی برای خطاهای احتمالی در داده ها می بینند، به این معنی که هنوز هم ممکن است تنش هابل ساختگی باشد. لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۳: تابش کیهانی و نردبان فاصله تنش هابل از تلاش برای اندازه‌گیری یا پیش‌بینی نرخ کنونی انبساط جهان که ثابت هابل نامیده می شود، نشأت می گیرد. با استفاده از آن، ستاره شناسان می‌توانند سن کنونی عالم را از زمان بیگ بنگ تخمین بزنند.یکی از راه‌های بدست آوردن ثابت هابل به تابش پس‌زمینه کیهانی (CMB) متکی است، درخشش ضعیفی که زمانی که کیهان فقط 380000 سال سن داشت، شکل گرفت. تلسکوپ‌هایی مانند رصدخانه پلانک آژانس فضایی اروپا CMB را اندازه‌گیری کرده‌اند و تصویری دقیق از نحوه توزیع ماده و انرژی در کیهان اولیه و همچنین فیزیک حاکم بر آنها ارائه می‌دهند. کیهان‌شناسان با استفاده از مدلی که بسیاری از ویژگی‌های جهان را با موفقیت چشمگیر پیش‌بینی می‌کند - معروف به مدل ماده تاریک سرد لامبدا - می‌توانند از نظر ریاضی، جهان نوزاد را همانطور که در CMB دیده می‌شود، به جلو ببرند و پیش‌بینی کنند که ثابت هابل امروزی چقدر باید باشد. این روش پیش بینی می کند که جهان باید با سرعتی در حدود 67.36 کیلومتر در ثانیه در هر مگاپارسک منبسط شود (مگاپارسک برابر با 3.26 میلیون سال نوری است). لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
📄ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۴: در مقابل، تیم‌های دیگر با نگاه کردن به جهان به صورت موضعی، ثابت هابل را اندازه‌گیری می‌کنند، به وسیله ستاره‌ها و کهکشان‌های جدیدتر که نسبتاً به ما نزدیک هستند. این مدل از محاسبات به دو نوع داده نیاز دارد: کهکشان با چه سرعتی از ما دور می‌شود؟ و اینکه کهکشان چقدر دور است؟. این به نوبه خود مستلزم آن است که ستاره شناسان چیزی را که به عنوان نردبان فاصله کیهانی شناخته می شود، توسعه دهند. مطالعات جدید درباره نردبان فاصله کیهانی که توسط گروه ریس انجام شد، با اندازه‌گیری فاصله میان ما و نوع خاصی از ستارگان که متغییر های قیفاووسی نام دارند، شروع شد.قیفاووسها ارزشمند هستند زیرا در اصل آنها مانند نورهایی درخشان با وات شناخته شده عمل می کنند: آنها به طور منظم روشن و کم نور می شوند و هر چه قیفاووس روشن تر باشد، ضربان آنها آهسته تر است. با استفاده از این اصل، اخترشناسان می توانند درخشندگی ذاتی قیفاووس های حتی دورتر را بر اساس نرخ تپش آنها تخمین بزنند و در نهایت فاصله ستارگان را از ما محاسبه کنند. برای گسترش بیشتر نردبان، اخترشناسان پله هایی را بر اساس انفجارهای ستاره ای به نام ابرنواخترهای نوع 1a اضافه کرده اند. با مطالعه کهکشان‌هایی که هم میزبان قیفاووس‌ها و هم ابرنواخترهای نوع 1a هستند، اخترشناسان می‌توانند رابطه بین روشنایی ابرنواخترها و فواصل آنها را بررسی کنند. و از آنجایی که ابرنواخترهای نوع 1a بسیار درخشان تر از قیفاووس ها هستند، می توان آنها را در فواصل بسیار دورتر مشاهده کرد و این به اخترشناسان اجازه می‌دهد که اندازه گیری های خود را به کهکشان های عمیق تر در کیهان گسترش دهند. لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۵: بررسی تغییرات مشکل اینجاست که اندازه گیری دقیق همه این ستاره ها و ابرنواخترها به طرز عجیبی پیچیده است. از نظر فنی، همه قیفاووس ها و ابرنواخترهای نوع 1a دقیقاً یکسان به نظر نمی رسند: برخی ممکن است ترکیبات مختلف، رنگ های متفاوت یا انواع مختلفی از کهکشان های میزبان داشته باشند. اخترشناسان سال‌های زیادی را صرف کشف این موضوع کرده‌اند که چگونه می‌توان این همه تنوع را توضیح داد اما این مطلب بسیار دشوار است. برای رسیدگی به این نگرانی‌ها، یک تیم تحقیقاتی به نام Pantheon+ 1701 مشاهداتی که از ابرنواخترهای نوع 1a را که از سال 1981 جمع‌آوری شده بود، به طور جامع تجزیه و تحلیل کرد. اسکلنیک از دانشگاه دوک می‌گوید: ما به اینکه وضعیت آب و هوا و میزان دید تلسکوپ در نوامبر ۱۹۹۱ چگونه بوده است، اهمیت می‌دهیم و این کار را دشوار می کند. یافته‌های این تیم به تجزیه و تحلیل جدید ریس و همکارانش کمک می‌کند. پس از انجام یک بررسی جامع از عواملی که می‌توانند بر مشاهدات قیفاووسی تأثیر بگذارند، این تیم دقیق‌ترین تخمین خود را برای ثابت هابل ایجاد کرد: 73.04 کیلومتر در ثانیه در هر مگاپارسک، به اضافه یا منهای 1.04. این حدود 8 درصد بیشتر از مقدار استنباط شده از اندازه گیری های رصدخانه پلانک از CMB است. این تیم همچنین تمام تلاش خود را کرد تا ایده‌های دانشمندان خارجی را برای اینکه چرا تخمین ثابت هابل آن ها بالاتر از تخمین پلانک است، آزمایش کند. در مجموع، محققان 67 نوع تحلیل انجام دادند که بسیاری از آنها تنش را بدتر کردند. با وجود این ریس می‌گوید: ما با دقت نگرانی‌ها و مشکلات زیادی را بررسی کرده‌ایم و غواصی های عمیقی را در کیهان انجام داده ایم." لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۶: جهان ناشناخته با این حال، در سال‌های اخیر، وندی فریدمن از دانشگاه شیکاگو بر روی تخمینی کار می‌کند که متکی به ستاره‌های تپنده نیست. در عوض، او از گروه خاصی از ستاره‌های غول سرخ استفاده می‌کند که مانند لامپ‌هایی با توان مشخص عمل می‌کنند. تخمین مستقل فریدمن از ثابت هابل با استفاده از این «شمع‌های استاندارد» متناوب، یا اجرام با روشنایی ذاتی شناخته شده، 69.8 کیلومتر در ثانیه در هر مگاپارسک است. علی‌رغم تلاش تیم، وندی فریدمن گفت خطاهای کشف نشده هنوز هم ممکن است بر تجزیه تحلیل ها اثر بگذارد و شاید یک تنش غیر واقعی ایجاد کند. او اضافه کرد برخی از منابع غیر مطمئن هم چنین اجتناب ناپذیرند. برای مثال تنها سه کهکشان به اندازه کافی نزدیک به کهکشان راه شیری وجود دارند که ما می توانیم فاصله آن هارا مستقیماً اندازه‌گیری کنیم و پایه نردبان فاصله کیهانی بر روی این سه تایی قرار دارد. فریدمن می‌گوید سه، عدد کمی است اما این چیزی است که طبیعت به ما داده است.تیم‌های Pantheon+ و SH0ES نگاهی طولانی به نتایج فریدمن و دیگران انداخته‌اند و برخی از تحلیل‌های مختلف آن‌ها بررسی می‌کنند که چه اتفاقی می‌افتد اگر ستاره‌های ترجیحی فریدمن، به نردبان فاصله کیهانی همراه با سفاید و ابرنواختر نوع 1a اضافه شوند، طبق کار آنها، گنجاندن این ستارگان اضافی، تخمین ثابت هابل را اندکی کاهش می دهد اما تنش را از بین نمی برد.و اگر تنش هابل واقعاً واقعیت فیزیکی ما را منعکس می‌کند، توضیح آن احتمالاً مستلزم افزودن مورد دیگری به فهرست اجزای بنیادی جهان است.یکی از رقبای نظری برجسته، به نام انرژی تاریک اولیه، پیشنهاد می کند که حدود 50000 سال پس از انفجار بزرگ، شعله ور شدن مختصری از انرژی تاریک رخ داده است. در اصل، یک ضربه کوتاه از انرژی تاریک اضافی می تواند انبساط جهان اولیه را به اندازه کافی تغییر دهد تا تنش هابل را بدون درهم ریختن بیش از حد، با مدل استاندارد کیهان شناسی حل کند.اما در این فرآیند، تخمین کیهان شناسان برای سن جهان از 13.8 میلیارد سال کنونی به حدود 13 میلیارد سال کاهش می یابد.مایک بویلان کولچین، اخترفیزیکدان دانشگاه تگزاس در آستین، می‌گوید: «سوالات زیادی وجود دارد در مورد اینکه چرا باید این یک چیز جدید را معرفی کنید که ظاهر می‌شود و ناپدید می‌شود که کمی خنده‌دار به نظر می‌رسد». اما ما در جایی هستیم که، اگر این چیزها واقعاً آنقدر متناقض هستند، شاید باید شروع به جستجو در زوایای خنده‌دار جهان کنیم.» لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۷: در حال حاضر، هیچ شواهدی برای انرژی تاریک اولیه وجود ندارد، اگرچه برخی نکات ذهن آنها را درگیر کرده است. در سپتامبر، تلسکوپ کیهان‌شناسی آتاکاما در شیلی که تابش پس زمینه کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند، ادعا کرد که مدلی شامل انرژی تاریک اولیه است، با داده‌های آن بهتر از مدل کیهان شناسی استاندارد مطابقت دارد. اما داده‌های تلسکوپ پلانک با این ادعا مخالف است بنابراین مشاهدات آینده برای رسیدن به انتهای راز مورد نیاز است.رصدخانه های دیگر نیز باید به روشن شدن تنش هابل کمک کنند. برای مثال، ماهواره گایا مربوط به آژانس فضایی اروپا، از سال 2014 کهکشان راه شیری را نقشه‌برداری می‌کند و تخمین‌های دقیق‌تری از فاصله بین ما و بسیاری از ستاره‌های کهکشانمان از جمله قیفاووس ها ایجاد می‌کند. و همینطور تلسکوپ فضایی جیمز وب باید به ستاره شناسان کمک کند تا اندازه گیری های هابل از ستاره های خاص را، دوباره بررسی کنند. فریدمن می‌گوید: «ما در لبه آنچه ممکن است کار می‌کنیم اما به انتهای این موضوع خواهیم رسید." لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution
ترجمه مقاله 🔴The universe is expanding faster than it should be 🟠جهان سریع‌تر از مقدار مورد انتظار منبسط می شود! 🟢 قسمت ۷: در حال حاضر، هیچ شواهدی برای انرژی تاریک اولیه وجود ندارد، اگرچه برخی نکات ذهن آنها را درگیر کرده است. در سپتامبر، تلسکوپ کیهان‌شناسی آتاکاما در شیلی که تابش پس زمینه کیهانی را اندازه‌گیری می‌کند، ادعا کرد که مدلی شامل انرژی تاریک اولیه است، با داده‌های آن بهتر از مدل کیهان شناسی استاندارد مطابقت دارد. اما داده‌های تلسکوپ پلانک با این ادعا مخالف است بنابراین مشاهدات آینده برای رسیدن به انتهای راز مورد نیاز است.رصدخانه های دیگر نیز باید به روشن شدن تنش هابل کمک کنند. برای مثال، ماهواره گایا مربوط به آژانس فضایی اروپا، از سال 2014 کهکشان راه شیری را نقشه‌برداری می‌کند و تخمین‌های دقیق‌تری از فاصله بین ما و بسیاری از ستاره‌های کهکشانمان از جمله قیفاووس ها ایجاد می‌کند. و همینطور تلسکوپ فضایی جیمز وب باید به ستاره شناسان کمک کند تا اندازه گیری های هابل از ستاره های خاص را، دوباره بررسی کنند. فریدمن می‌گوید: «ما در لبه آنچه ممکن است کار می‌کنیم اما به انتهای این موضوع خواهیم رسید." لینک مقاله 🖋مترجم: شقایق اعلایی ⚛کانال تکامل فیزیکی @physical_evolution