. 🔴 زخمِ کهنه‌ی ناادبیات بر پیکر فرهنگ دینی 🔘 هماره به علاقه‌مندان نویسندگی و تبلیغ مکتوب می‌گویم که از دنیای یادداشت‌نویسی ۵۰ سال عقب هستیم؛ خیلی خوشبینانه! 🔘 اگر از دالان یادداشت عبور نکنیم به "جستار" نخواهیم رسید؛ ساحتی که آن را در بیان مفاهیم ژرف فرهنگ، سبک زندگی و تفسیر دنیا و انسان پسامدرن نمی‌توان از چشم انداخت. 🔘 با نگاه به سبک‌های متنوع نگارشی و تأثیر قالب‌های مدرن بر رفتار و فرهنگ ایرانی به سِحرآمیزی "جستار" می‌رسیم. به باور برخی نویسندگان حرفه‌ای "اکنون در عصر طلایی جستار" به سر می‌بریم. 🔘 یادداشت‌دانی یکی از پایه‌های جستار است؛ سواد و تجربه داستان و ناداستان، تخصص در یک یا دو زمینه علمی، سفراندیشی، روزنامه‌نگاری، شاعرانگی، آمیختگی با جامعه و اصناف و فهم درست از اعجاز هنر را هم به اقلام و لوازم دنیای جستار بیافزایید. 🔘 حالا خودتان حدس بزنید نویسندگان دینی چه مقدار از قافله‌ی دنیای "نوشتن اجتماعی" عقب و مانده هستند؟ 🔺شاید سه برابر یادداشت؛ ۱۵۰ سال عقب‌ماندگی! ✍علی اسفندیار #رحیل #جستارنویسی #پویش_نوشتن #پویا_نویسی @pooyanevisi