eitaa logo
پویانویسی
219 دنبال‌کننده
311 عکس
77 ویدیو
15 فایل
اینجا مجال "رحیل" است برای نوشتن و راهِ نوشتن. و فرصتی برای فهم همزمان درون و برون. #علی_اسفندیار ارتباط: @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
یادداشت‌نویسان چه موجوداتی هستند؟😊 برخی از تفاوت‌های مقاله (پژوهشی) و یادداشت (مطبوعاتی) به زبان ساده 📒کتاب و مقاله علمی در مسیر تولید فکر متولد می‌شود؛ اما یادداشت تلاش می‌کند مخاطب جدیدی به دنیا بیاورد. (اولی تولید فکر می‌کند، دومی وادار به فکر می‌کند) 🔷مقاله از زیربنای یک مسأله شروع می کند و خواننده و پژوهشگر را به روبناها سوق می‌دهد؛ اما یادداشت از روبنا و رویدادهای اطراف مان آغاز می شود و خواننده و مخاطبش را به ریزه کاری ها و نکات جزئی تر رهنمون می کند. (اولی حرکت از عمق به سطح و دومی حرکت از سطح به عمق) 🔶نقطه شروع نگارش یادداشت مسائل ملموس و قابل دیدن و شنیدن از سوی جامعه است و بعد اشاره به نکات مغفول(در واقع استخراج یک یا چند مسأله مغغول از دل یک یا چند مسأله مشهود و ملموس) 👈در یادداشت، تکنیک‌های زبانی و تحلیلی نقش چشمگیری در اقناع مخاطب دارد. 👌یادداشت ها بیش از مقالات علمی در رفتار و سبک فکری و زیستی گروه ها و افراد موثر است. 🔖یادداشت ها در لحظه زندگی می کنند؛ چون در کوتاه ترین زمان و خلاصه به دست مخاطب می رسد. 🔷نویسنده یادداشت هماره بین "رویدادها و اخبار" و "تحلیل و دانسته‌های خود" در تردد است. 🔸رابطه "عموم و خصوص مطلق" بین یادداشت‌نویسان و کتاب‌نویسان: هر یادداشت‌نویسی بی‌تردید توانایی نوشتن کتاب و مقاله را دارد؛ اما لزوما هر پژوهشگر و مقاله‌نویس و مولف کتابی، توانایی یادداشت‌نویسی را ندارد. 📚یادداشت‌نویسانِ موفق، کتاب‌خوان‌، مقاله‌خوان‌ و خبرخوانِ ماهری هستند. و یک شوخی😊: با مقاله به مدرک می‌رسید با یادداشت به زیر و زبر فرهنگ، اجتماع، سیاست! ⏳برای مقاله‌نویسی کافی ست در کتابخانه‌ها بمانید، برای یادداشت‌نویسی باید از مردم، احوال‌شان و گذشته‌شان بدانید باید سری به کوی و برزن بزنید، باید تنفس کنید تحولات و تطورات اجتماعی را، باید گیشه‌خوان حرفه‌ای باشید😍 و حالا جدی✍️ مقاله "عَلَمِ دانش" است و یادداشت "رصدِ زندگی". @pooyanevisi
🌱بسیاری از افراد علاقه‌مند به نویسندگی درباره ورود به دنیای نویسندگی، این ترس را دارند که "ما با فضای درست‌نویسی آشنایی نداریم". گاهی هم، گول میزان تحصیل و سواد بالای حوزوی و دانشگاهی را می‌خوریم و فکر می‌کنیم درست می‌نویسیم. 📗📕📘خواندن سه کتاب بالا، شما را با واژگان صحیح فارسی و عبارت‌هایی را که نمی‌دانیم درستش کدام است، آشنا می‌کند. 📖"دستور خط زبان فارسی" هم کم حجم است و هم مفید؛ توصیه می کنم در کنار فعالیت‌های ادبی و پژوهشی شما قرار بگیرد. تلاش کنید از قوانین فرهنگستان زبان پیروی کنید😊 در راستای پاسداشت زبان! 🔐کتاب شما را از مهلکه ندانستن درست و غلط ِ واژه‌ها، عبارت‌ها و ترکیب‌ها نجات می‌دهد. تک نکته👇 💐"برایتان دعا می‌کنم برایم دعا کنید" این دو جمله، بدون نشانه ویرایشی، دو گونه خوانده می‌شود؛ هر دو صورت خللی به مقصودم وارد نمی‌کند😍 اما بهتر است از نشانه ویرایشی استفاده کنیم. @pooyanevisi
🔶 تا عادت به کتابخوانی پیدا نکنیم، نمی توانیم از لذت های نوشتن بچشیم. @pooyanevisi
🍃تا حرکت راهی نیست🍃 می خواهم کمی بیشتر از روزهای قبل بنویسم تا حالم خوب شود. خیلی وقت ها تقلاهای ما، برای نجات ذهنی است، در حالی که این تقلا را باید به تصویر کشید. عادت کرده ایم بسیاری از چیزهایی که دوست شان داریم را در ذهن مرور کنیم، این حالت برای برنامه ریزی و طرح و کشف ایده خوب است، اما اگر به عادت تبدیل شود نه ایده ای می جوشد و نه ما را حرکت می دهد، تلاش کنید از عادت های ذهنی عبور کنید؛ عادت های خوب، جایی خوب است که تبدیل به رفتار شود. تصمیم گرفتم کمی بعد از تأمل ها راه بروم، آب خنک بنوشم، نقاشی کنم با همان خودکار و کاغذی که قرار بود بنویسم... مطمئن باشید با فکر کردن به کوهنوردی، کوهنورد نخواهید شد، اگر انگیزه کوهنوردی دارید اما امکاناتش و فرصتش را ندارید و این که می خواهید ببینید انگیزه و خیال پردازی های ذهنی تان واقعی هست یا نه، با یک کتانی ساده در کوچه های محل زندگی تان پیاده روی کنید، لااقل به تپه های اطراف شهرتان ثابت کنید عاشق کوه هستید؛ با آرزوهای دیگر نیز این گونه رفتار کنید. به اندازه نوشیدن یک فنجان چای و قهوه ثابت کنید خواهان آرامش هستید! این کمترین کار است برای سکوت و تفکر و دیدن دنیای بیرون؛ به نظرم تمرین خوبی است برای راه افتادن! چون مجبورید تا کافه، قهوه‌خانه یا آشپزخانه و یا دل طبیعت بروید... روزهای دیگر حرکت‌های میدانی تان را توسعه دهید تا وجودتان در یک مدار حقیقی و واقعی وسعت پیدا کند نه فقط بر مدار رؤیا و تخیل و کِز کردن کنج اتاق خواب! علی اسفندیار ——————————— @pooyanevisi
🍃اگر نداشتیم به نظرم اگر ایرانی‌ها "امام رضا" علیه آلاف التحیة والثناء را نداشتند، "دق" می‌کردند. دوری از حرم اهل بیت علیهم السلام همان اندازه که شوق وصال را در شیعه و هر محب دیگری انباشت می‌کند، به همان اندازه نیز غبطه آور و هجران‌سوز است. امروزه ایرانیان داراترین آدم‌های دنیا هستند؛ رضایی دارند که در گلستان اهل بیت فقط او "رضا"ست، و سهم محبت ایرانیان! علی اسفندیار ——————————— @pooyanevisi
✍ یک پایه مهم نوشتن داشتن ذوق و قریحه است و شعرخوانی، شما را به خلق اثر نزدیک تر می کند. 📖"از دوشنبه تا جمعه" مجموعه شعری از استاد حسن بیاتانی است که خواندنش بی ثمر نیست. اولین شعر این "کتاب خوب" را در ادامه تقدیم می کنم. 🌻 @pooyanevisi
ما هم اگر مفید بودیم برایمان نامه می نوشتی... ........... پ ن: ✔ کلمات اگر در جای خودشان استفاده شوند معجزه می کنند. @pooyanevisi
✔چرا گفت و گو؟ 🔁 من از جمع موافق می ترسم‌. از جایی که همه ی نظرات، مشترک هستند‌، واهمه دارم. 🚫جمع هایی که یا از گل و بلبل می گویند یا از دل نگرانی ها و عقب ماندگی ها ... عاقبت به مرض "عقل کل"پنداری مبتلا می شوند. 🔷️ همه ی عقل ها با رویارویی به تکامل می رسند. و با بحث داغ ممتد است که آدم ها و نظراتشان پخته تر می شوند. پ. ن: دلم برای برنامه "سختانه" میلاد دخانچی تنگ شده است. در جستجو کنید... حتما یاد می گیریم صراحت و گفت و گوی پیش رونده و زندگی ساز را. 🔸️حرفه ای شدن در پرسشگری و داشتن اطلاعات از ابعاد فکری مخاطب، رمز موفقیت اهالی اندیشه و رسانه است. .................................. @pooyanevisi
حالا که دسترسی به گوگل ندارید، می‌تونید از ی ایرانی 🔍پارسی‌جو استفاده کنید! 👇👇👇👇 بفرمایید: http://parsijoo.ir .................................................. @pooyanevisi
🍃 از احسن القصص تا شکسپیر 🍃 🔹️موریل روکایزر، شاعره آمریکایی در نقد ادیبانه انیشتین گفت: جهان نه از اتمها که از داستان ها ساخته شده است. 🔶️ خود ما "احسن القصص" داریم. داستان های قرآنی نقش ویژه ای در تولید و ترویج فکر و فرهنگ دارند. ⚪ نیاز به داستان در بشر به گفته "جان اشتاین بک، برنده جایزه نوبل" هر روز شدیدتر می شود. 🔻نویسنده ها که در این میانه تکلیف شان روشن است، بی داستان که نمی شود سرگذشت خودمان را واکاویم! 👈 در کتاب "راه داستان" می خواندم: "داستان گویی نه تنها ریشه سینما، تئاتر، ادبیات و فرهنگ، که ریشه خودِ تجربه زندگی است... اگر تماس ما با اسطوره های مان قطع شود، این خطر هست که تماس مان با خودمان قطع شود." ✅ شما کدام داستان را انتخاب می کنید؟! مهم نیست. میل به داستان به معنای علاقه شدید به کشف خودتان است، "کشف انسان". ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
😎 بنزین بنفش مردم با بنزینی که رنگش بنفش باشد و بوی انقلاب مخملی بدهد، اساسا دشمن هستند. اووفتاد؟ نیمچه درس خوانده انگلیس؟! ........................... @pooyanevisi
📌بیماری فکرنکردن و انتخابات📌 🔻 در کشوری نفس می کشیم که مدیرانش بیش از این که فکرکرده انتخاب شوند، جوزده انتخاب می شوند. 🔏 بگذارید راحت تر بگویم: ما انتخاب می کنیم که فکر نکنیم. 🔃 به میزانی که برای فکرنکردن انتخاب می کنیم، به همان اندازه برای "کار نکردن فکر می کنیم". 🔴 این هم یک نوع از راحت طلبی مدرن و "دموکراسی زدگی مفرط" است. 🔹️ البته آفت های دیگری برای برخی انتخاب های ایرانی وجود دارد، این که ابزاری بشود برای سقوط جایی که خودش انتخابات برگزار می کند و خودش به "خرد جمعی" احترام می گذارد؛ این یعنی "انتخاب" فی نفسه برای خراب کاری و عقب راندن، و "تهدید و تحدید" یک جمع کوچک یا بزرگ فرصت شمرده می شود. این طوری ست که چاقو دسته خودش را می بُرد! 🔍 علیکم به "تفکر خلاق"😊 پ. ن:👇 دیشب از دوستی شنیدم، دختر خانمی برای این که از آقای عاشق پیشه ای اخاذی کند، خودش را در معرض انتخاب شدن قرار داده است.😂 کاملا فکرکرده... .................................. @pooyanevisi ✍علی اسفندیار
🤳🤳🤳 داغ شاخ ها🤳🤳🤳 اگر فتنه ۹۸ با طراحی سه ساله کلید خورده است، تعطیلی سه ماهه اینستا و تلگرام هم باید طبیعی باشد.😊 🚹👈لطفا منتظر آزادسازی این دو شجره خبیثه نباشید. 🤳ستاد حامیان "معتادان آشکار" فضای مجازی😎 .................................. @pooyanevisi
🌚 سفرهای مشکوک 🌚 خبر رسیده است که برخی آقایان برای دیدار با پدر و مادر و خاله و عمه و مابقی فک و فامیل عزم سفر کرده اند، استان به استان و با بنزین سه هزارتومانی! 😁 .................................. @pooyanevisi
🌐 نگران فعالیت علمی و اجتماعی تان در فضای وب نباشید.(البته هنوز اول راهیم) 🔶️ یادمان باشد از بحران ها می توان فرصت ساخت. 😊 لینک های ایرانی زیر را تبلیغ کنیم: نقشه ها👇👇 کارپینو carpino.ir تپسی tap30.ir اسنپ snapp.ir جست و جوگرها 👇👇 پارسی‌جو parsijoo.ir یوز yooz.ir سلام salam.ir مسیریاب‌ها 👇👇 نشان nshn.ir بلد balad.ir دال daal.ir تارنامه (ایمیل) 👇👇 النون elenoon.ir چاپار chmail.ir میهن‌میل mihanmail.ir هد hod.ir شبکه های اجتماعی 👇👇 هورسا hoorsa.ir لنزور lenzor.ir نزدیکا nazdika.ir ایتا eitaa.ir گپ gap.im بله ble.im سروش sapp.ir روبیکا robika.ir بیسفون bpn.im آی‌گپ igap.net .................................. @pooyanevisi
$$$ چه کسانی نگران کسب و کار ایرانی هستند؟ 🔴 منافقین و شبکه های فارسی زبان ضد انقلاب اسلامی، مرز را در نوردیده اند. 😎 چهل سال است که تحریم اقتصادی ایران و اختلال در کسب و کار ایرانی هدف کلیدی کاسه لیسان غرب در به زانو درآوردن کشور بوده؛ اما حالا با اختلال یک هفته ای اینترنت، خوش رقصی می کنند و دلسوز کار و معیشت ایرانی ها شده اند. 🔹️آیا فکر می کنند مردم نمی فهمند؟ 🔹️یا آن ور آب، کسب و کار خودشان دارد کساد می شود؟ .................................. @pooyanevisi
🍃آن روی سکه ما دوست ندارم غمگین تان کنم؛ اما روزها و شب هایی را در چهل سالگی ام می گذرانم که دیگر مشابه آن را نمی توان پیدا کرد. قصه این روزهای من یک قصه واقعی است، یک راز مگو نیست، یک واقعیت است از آدم هایی که کنارمان زندگی می کنند و این که ما مصداق بارز " صم بکم عمی" هستیم. این یعنی مصیبت ما، نه آن آدم های گمنامی که زلال تر از آب اند و محبوب ترین این روزگار در پیشگاه معبود. گاهی باید به گام های حقیقی و دور از جنجال دیده شدن اندیشید تا شاید خودمان را به خودمان برسانیم اگر به خود حقیقی برسیم رسیده می شویم، آن گاه به روشنای رستگاری دست می یازیم، به زلال ها، به حجت های سر به زیر و گمنام خدا. مثل من هزاران نفر دیگر هم هستند که پای شان در دام دل و خواسته ها گیر است و کُمیت شان در ره منزل لیلیِ "حقیقت" می لنگد. مثل من کم نیستند که مقتول تاخت و تاز بی رحمانه مدرنیته و هوس های تولیدی اش هستند. همیشه خود را ملامت می کنم از این روی سکه اجتماع تهوع آور و این که در آن روی سکه چه خبر است که من محرومم... آن روی سکه زندگی های ما چیزی جز بهشت نیست، چیزی جز جاری پاکی و نجابت افرادی نیست که هم سایه اند و هم همسایه! و نابینایی مفرط مان کشف نمی کند پنهانِ معصومانه همسایه های شهری، روستایی، مدرن و مجازی را. اینها اگر کشف بشوند جامعه رنگ پیدا می کند، جوانمرد می شود، پاکی تقسیم همه زندگی ها می شود... این ساعات، ناب ترین لحظاتم است در هجرت از این جهان خودساخته به آن جهان زیرین جامعه، که سال ها دنبالش بوده ام و درد این نقل مکان کمتر از لحظه مادرشدن مادرها نیست، کمتر از رنج توبه نصوح نیست و کمتر از صعود بزرگ ترین قله دنیا نیست که هزاران ثانیه باید مراقبت کرد تا هجرت معنا یابد. اینجا تردید رهایمان نمی کند، اینجا رهاشدن از عادات مدرنیته جان کندن می خواهد، اینجا نادیده گرفتن تفسیر اشتباه از زندگی باید پینه روح آدم بشود تا خودمان و پاکی مان را پیدا کنیم. و تو باید دست بشویی تا شسته شوی، ای انسان. ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
♦️قحطی حوصله‌ها♦️ خسیس نباشیم حتی در نوشتن. نوشتن اندکی حوصله می‌خواهد و کمی ذوب‌نشدن در آدم‌های مترسک. نوشتن، یک قلم "درد" کم دارد. ✍ علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
⭕ دنیای پیداکردن ها امروز به رمز اصلی دنیای نوشتن فکر می کردم، به اینجا رسیدم: ۱. کشف پیچیدگی های هر چیز ساده. ۲. کشف سادگی های هر چیز پیچیده. دستیابی به این دو مهارت سال ها تکاپو و تلاش می خواهد. تنفس واقعی در دنیای نوشتن؛ خواندن های مستمر، رویارویی با رویدادها و آدم ها و دیدن آگاهانه فراز و نشیب زندگی خودمان و دیگران را می طلبد، آن هم با دو عینک "پیچیده بینی و ساده بینی". نویسندگی یعنی "دنیای پیدا کردن ها". ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
🌍 دینداری و دامنه یادگیری "همیشه که نمی شود شاگرد بود، آموختن هم سقفی دارد، زمانی دارد، یک روز بایستی برای خودت کسی بشوی"؛ گاهی با خودمان و دیگران این گونه حرف می زنیم؛ اما آیا انسان سیراب شدنی است؟ مگر می شود؟ البته اگر دانستن فقط برای راه اندازی کسب و کار حداقلی باشد بله! می شود یک جایی آموزش دیدن ها را قطع کرد. وادی انسان شناسی، هستی شناسی و خدا شناسی چطور؟ آیا نقطه پایانی را می توان تصور کرد؟ همیشه به دوستانم می گویم یکی از خوبی های حوزه علمیه این است که استاد تمام عیار حوزه همواره شاگرد تمام عیار است یعنی هم معلَّم و هم معلِم. شاگردی ساحت های متفاوتی دارد تا جایی کلاس رفتن است از آن پس شکل های دیگری برای آموختن به طالب می آموزند. باید کیفیت شاگردبودن را بالا برد آن موقع در کوتاه ترین زمان و در هر سن و سالی می توان از منبع فیض، دریافت معانی کرد. این تشنگی به معارف و عرصه های شناختی مورد اشاره، در دنیای طلبگی بیشتر احساس می شود؛ رمز مهم آن هم شاید تجربه گرایی و کشف معارف بر اساس سن و سال علما و عرفاست، تعجب نکنید منظور از تجربه گرایی، تجربه مورد نظر پوزیتویستها نیست، همپایی روح و بدن انسان در دریافت معارف و نورانیت است که شرطش پیشرو بودن و بهتر از قبل بودن است، بهتر از روز قبل، بهتر از ساعت قبل، بهتر از ثانیه قبل. یادم می آید یکی از سخنرانان مشهور کشورمان به پامنبری هایش می گفت: روایتی از امام صادق(ع) می خواستم برایتان بخوانم؛ اما پشیمان شدم به این دلیل که "محاسنم هنوز سفید نشده" چون بیان این روایت سن و سال می شناسد. مخاطب و مشاور، بی تردید نیاز به زمان و تجربه یکدیگر دارند. دانشمندان، علما و عرفا هر چه پیش می روند تشنه تر می شوند خود را در برابر پیچیدگی های هستی و انسان شاگردتر می دانند. گاهی ما گول استادی و چند واحد تدریس دانشگاه و یا کرسی درس حوزه را می خوریم، این کلاه گشادی بر مغز و ذهن تا روی قلب ماست که موجب انسداد راه معارف و دانش ناپایان می شود. دامنه یادگیری در بین دینداران نقطه پایان ندارد حتی پس از مرگ. ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
☀️ "انسان درمانی" گاهی آنقدر گلویت پر می شود از بغض های فشرده و فروخورده... گاهی آنقدر سینه ات پر می شود از نفس های حبس شده... گاهی آنقدر دلت پر می شود از نگفتن و نه گفتن. آنگاه پیش خودت تمام می شوی. می روی جایی که "انسان درمانی" شوی. بی چاره انسان... که از ابتدا آدم نمی ماند، از ابتدا "اهل رضا" نمی شود. ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi
🔶️ لجاجت معاصر بیا که بهار، طاقت پاییز نخواهد داشت عجب زمانه، لجوج است با فصل ها چرا شوخی؟ بیا که حال مردم شهر "وخیم" اعلام شد. ✍علی اسفندیار .................................. @pooyanevisi