📽 برادری ؛ سریال عاشورا هادی حجازی‌فر کربلا، سراسر جلوه محبت است. محبت میان امام و آل‌هاشم و اصحاب. اوج این محبت، عشق میان اباعبدالله و حضرت عباس (ع) است. حضرت ابوالفضل، دست رد به امان‌نامه می‌زند و در حساس‌ترین لحظات، امام را تنها نمی‌گذارد و همواره پشتِ او می‌ایستد. تا جایی که امام پس از شهادت حضرت عباس است که عبارتی مشهور را به زبان می‌آورد؛ "أَلانَ إنکَسَرَ ظَهرِي" (اکنون کمرم شکست) عباس‌ابن‌علی (علیه‌السلام) در صحنه کربلا اسوه برادری و معرفت است. قصه او در کربلا، ماندگارترین قصه دو بردار در تاریخ و ذهن شیعیان است. صحنه‌ای که می‌بینیم، از بیادماندنی‌ترین بخش‌های سریال عاشورا، جایی است که محمد پس از این‌که دوستش خسرو زمین می‌خورد و توان راه رفتن ندارد، او را بر دوش خود می گذارد و همین مسئله باعث می‌شود که خسرو به او پیشنهاد برادری دهد و پس از این‌که برادر شدند، خسرو از او می‌خواهد تا برایش نوحه امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) را بخواند. همین برادری در ادامه در حضور دو دوست/برادر در جنگ مایه آن می‌شود که خسرو، محمد را پس از شهادت تنها نگذارد و هر طور شده پیکر او را از میان شهدای عملیات پیدا کرده و به عقب برگرداند. این صحنه‌ها از رابطه خسرو و محمد به نوعی روایتی از رابطه مهدی باکری و برادرش حمید در کلیت داستان سریال عاشورا هم هست. چند قسمت بعد، اواخر داستان، مهدی باکری پس از شهادت برادرش حمید، گویا که پشت و پناهش را از دست داده باشد، خطاب به لشکر گرفتارشده‌ می‌گوید: اگر حمید الان زنده بود، ما تنها نمانده بودیم|سیمافکر 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻ریشۀ اصلیِ قیامِ امام حسین علیه السلام ✍آیت‌الله العظمی سیّدعلی خامنه‌ای [۱]. نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای «تشکیلِ حکومت» قیام کرد، و نه می‌توانیم بگوییم حضرت برای «شهید شدن» قیام کرد. امام حسین - علیه‌السّلام - هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن «هدف»، حرکتی را می‌طلبید که این حرکت، یکی از این دو «نتیجه» را داشت. پس حکومت یا شهادت، هیچ‌کدام «هدف» نبودند، بلکه دو «نتیجه» بودند. [۲]. هدف آن حضرت عبارت بود از انجام‌دادنِ یک «واجبِ عظیم» از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس قبل از امام حسین انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد. [۳]. دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، امّا گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را «صدوهشتاد درجه» عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ «تغییرِ وضع» و «تجدیدِ حیات»، یا به‌تعبیرِ امروز، «انقلاب» است که مربوط به «برگرداندنِ جامعۀ منحرف به خطّ اصلی» و «تضمین‌کنندۀ زنده‌شدنِ اسلام» است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن است، یا مرده و ازبین‌رفته است. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی «منحرف» شد و این انحراف، به‌جایی رسید که «خوفِ انحرافِ کلّ اسلام» بود، تکلیف چیست؟! [۴]. افزون‌بر‌این‌که باید انحرافِ اساسی در دین رخ داده باشد، شرطِ دیگرِ انجامِ این حکم، آن است که «زمینه» و «موقعیّت» برای انجامِ آن، مساعد باشد؛ چون خدای‌متعال، به چیزی که «فایده» ندارد و «اثر» نمی‌بخشد، تکلیف نکرده است. البتّه مراد از فراهم‌بودنِ موقعیّت، این نیست که «خطر»ی در پی نباشد، بلکه غرض این است که «پیامِ» قیام، به مردم منتقل خواهد شد و مردم خواهند فهمید و در اشتباه، نخواهند ماند. وجودِ «خطر»، این «تکلیف» را ساقط نمی‌کند، بلکه انجامِ این تکلیف، همیشه توأم با خطر است. در زمانِ ما، امام خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، انقلابِ اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ حکومتِ اسلامی. [۵]. در زمانِ امام حسین - علیه‌السّلام - هم «انحرافِ اساسی در اسلام» به‌وجود آمد و هم «فرصتِ مساعد برای اثرگذاری» پیدا شد. اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی «ظواهرِ اسلام» را هم رعایت نمی‌کرد، چنان‌که اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر رّد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد. حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. ثانیاً، «زمینه» هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است «پیامِ» امام حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند. ازاین‌رو، ایشان ده سال در زمانِ خلافتِ معاویه، امام بود، ولی قیام نکرد. [۶]. امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از «تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی»، یا «قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی» است، انجام دهد، که این خودش، یک «مصداقِ بزرگِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. [۷]. آن حضرت در مناسبت‌های مختلف، به همین معنا اشاره کرده است: وَعَلَی الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ دیگر باید با اسلام، خداحافظی کرد، آن وقتی‌که اسلام به حاکمی مثلِ یزید، مبتلا گردد. وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ و همانا من براى سركشى و خودنمایی و فساد و ظلم‌، قیام نكردم، به‌یقین كه من برای اصلاح در میانِ امّتِ جدّم، قیام كردم و می‌خواهم به نیكی، سفارش و از بدی، نهی كنم، و مطابقِ سيرۀ جدّم، و پدرم على‌بن‌ابى‌طالب رفتار می‌نمایم. وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ و من شما را به کتابِ خدا و سنّتِ پیامبرش فرا مى‌خوانم؛ چراکه سنّتِ او را میرانده و بدعت را زنده کردند. (در خطبه‌های نمازِ جمعه، ۱۹ خرداد ۱۳۷۴). 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔺 مانیفست گورباچف ایرانی! ✍ علیرضا زادبر ▫️تیتر روزنامه اصلاح طلب، القای خط خطرناکی است و نمیتواند اتفاقی باشد. گورباچف نماد فروپاشی است؛ جای تعجب دارد اصلاح طلبانی که همیشه منتقد ردصلاحیت و نداشتن نامزد در انتخابات بوده اند حالا که برنده مقام ریاست جمهوری شده اند باز هم در خط فروپاشی حرکت می‌کنند! کندن این چاه برای رئیس جمهور جدید بسیار زود است. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رسانه چگونه اذهان را تسخیر می کند؟ | بخش اول ✍ یحیی حمدی ▫️فرهنگ مجموعه آموخته هایی است که: "هر نسل انسانی از نسل پیش از خود آن را فرا می گیرد و بسته به نیازهایی که دارد آن را تغییر می دهد و به نسل پس از خود منتقل می کند" به این ترتیب فرهنگ بدون ارتباطات نه شکل می گیرد و نه به مرحله انتقال می رسد و این نشان می دهد که بقای فرهنگ هر جامعه ای بسته به ارتباطات است. ارتباطات با ایجاد انباشتگی در فرهنگ باعث شده است ابنا بشر هر لحظه از ابتدا آغاز نکند و در هر نسل یک گام به پیش رود؛ منشا تفاوت های سبک زندگی و... ما با دهه و سده های پیشین به این موضوع بر می گردد. ارتباطات حاوی سه بخش است: فرستنده (با استفاده از ابزار رسانه)، پیام (محتوا) و گیرنده (مخاطب) سیر تحول رسانه های ارتباطی الف) رسانه های مکتوب: اولین رسانه به مفهوم جدید آن بر می گردد به شکل گیری کتاب و روزنامه که در آن مخاطب ویژگی خاصی دارد یعنی کسانی را شامل می شود که دارای سواد یا توانایی خواندن و نوشتن را دارند ب) رسانه های شنیداری: رادیو مصداق این رسانه است؛ در این رسانه یک تحول در حوزه مخاطب رخ داده است و دامنه آن گسترده شده و شامل همه می شود و نه فقط کسانی که توانایی خواندن و نوشتن دارند و این اتفاق بزرگی است. ج) رسانه های دیداری: تلویزیون مصداق این نوع از رسانه است که علاوه بر اینکه مخاطب می تواند در استفاده از آن بشنود که ببیند د) رسانه های برخط در بستر اینترنت: رسانه هایی که در بستر شبکه اینترنت شکل گرفتند که ابتدا شامل وب سایت و بعد وبلاگ می شدند. امکانات این رسانه ها تلفیقی از نسل پیشین رسانه ها بودند (متن، تصویر، صدا و ویدئو) و در پی آن دو اتفاق مهم که در این بستر روی داد و می توان از آن به انقلاب رسانه ای تعبیر کرد: ۱- خارج شدن انحصار رسانه ای از دست قدرتمندان بود؛ (کسانی که توانایی ویژه خاصه مالی در ایجاد و اداره رسانه دارند) که با شکل گیری وبلاگ شروع شد. اینجا دیگر هر کسی می توانست با ایحاد وبلاگ رسانه شود ۲- خارج شدن مخاطب از وضعیت انفعالی؛ به این صورت که پیش از این دوره رسانه ها یک سویه بودند و مخاطب در مقابل رسانه منفعل بود اما اکنون می تواند در رسانه نیز اثر داشته باشد. ه) شبکه های اجتماعی: پس از گسترش نفوذ شبکه اینترنت و تسری آن به تلفن های همراه شبکه های اجتماعی مهم ترین رسانه های امروز تلقی می شوند که همیشه و در همه حال در دسترس هستند و فرد هم خود در قالب این بستر رسانه دارد و هم می تواند از محتوای دیگران استفاده کند. این شبکه های اجتماعی در قالب سکوی های مختلف توانایی جذب همه سلیقه ها را دارند از توئیتر که مبتنی بر کلمه است، اینستاگرام که مبتنی بر تصویر است تا یوتیوب که مبتنی بر فیلم تا تلگرام و نمونه های وطنی آن مثل ایتا، روبیکا و... در شبکه های اجتماعی همه رسانه هستند اما نکته مهم تر آن است که در اینجا همه توانایی تولید محتوا ندارند و بیشتر مصرف کننده اند و عامل اشاعه محتواهای دیگران، آن هم به صورت کاملا آزاد فارغ از هر اجباری! بنابراین اینجا هم مخاطب منفعل است اما بدون اینکه آن را بداند و همین اثر این رسانه را بیشتر از همه رسانه های نسل پیش از خود کرده است. در شبکه های اجتماعی ما با انواع تکنیک های رسانه ای (جنگ روانی) مواجه هستیم که به راحتی و با دست خود مخاطب او را تحت تاثیر قرار می دهند. رسانه ها در هر قالبی که باشند( خبر رسانی، سرگرمی و...) هدفی را دنبال می کنند و در راستای آن هدف (سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ) به مخاطب شکل می دهند و او را همراه می کنند و افکار عمومی را به سمت و سویی که خود می خواهند هدایت می کنند رسانه ها به شکل دهی احساسات، باورها، شناخت، رفتار و تصوری که مخاطب از محیط و پیرامون دارد می پردازند و در تصمیم گیری ها و اولویت های او اثر می گذارند اما چگونه و با کدام مکانیزم؟ ادامه دارد... #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رسانه چگونه اذهان را تسخیر می کند؟ | بخش دوم ✍ یحیی حمدی ▫️رسانه ها در راستای هدفی که دارند به شکل دهی احساسات، باورها، شناخت، رفتار و تصوری که مخاطب از محیط و پیرامون دارد می پردازند. در طول روز، هفته، ماه و سال انبوهی از رویدادها و اتفاقات وجود دارد که رسانه ها از میان آنها بسته به هدف خود دست به گزینش می زنند این حالت را اصطلاحا دروازه بانی خبر می گویند آنها تصمیم می گیرند کدام بخش را متبلور سازند کدام بخش را رها کنند و نادیده انگارند و چگونه آن را روایت کنند. مکانیزم تاثیر بر مخاطب رسانه ها برای اثرگذاری روی مخاطب فرایندی را طی می کنند ۱- افزایش آگاهی: رسانه ها در قالب خبر، نمایش و... به آگاهی جامعه از مسائل مختلف افزایش می دهند. ۲- ترسیم تصویر از واقعیت: رسانه ها تصویری از واقعیت را ارائه می دهند که ممکن است با واقعیت منطبق نباشد. ۳- تاثیر از تصمیم گیری(تصمیم سازی): با ارائه داده یا ایجاد فشار گروهی بر تصمیم گیری های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تاثیر بگذارند. ۴- تعیین اولویت مسائل: رسانه ها با گزینش مسائلی که به آنها می پردازند یا نادیده انگارند به تعیین اولویت جامعه کمک می کنند. ۵- تاثیر در سبک زندگی و فرهنگ عمومی: رسانه ها با پخش برنامه ها، موسیقی، فیلم و سریال و... بر فرهنگ و ارزش های جامعه تاثیر می گذارند و الگوهای رفتاری جدیدی را ارائه می کنند. ۶- تقویت کردن ارزش ها و برساخت معیار: رسانه ها اغلب تصاویری از ارزش ها، استانداردها و رفتارهای مطلوب یا نامطلوب را ارائه می دهند و آن را به عنوان معیار معرفی می کنند. ۷- تاثیر در دیدگاه‌ها و نگرش ها: رسانه ها با انتخاب موضوع های خبری، ترتیب ارائه اخبار، لحن و زبان مورد استفاده می توانند نگرش ها و دیدگاه‌های مخاطب را تحت تاثیر قرار می دهند. مثال: از پائیز سال گذشته یک خط خبری در رسانه های مختلف دنبال می شود تحت عنوان: " افزایش مهاجرت پزشکان از کشور" (آگاهی) و در پی آن تصویری ارائه می شود که اگر این روند تداوم داشته باشد ما با کمبود پزشک خاصه پزشک متخصص در کشور مواجه خواهیم شد( ترسیم تصویر از واقعیت). سپس تحلیل های متعدد در این باره منتشر می شود که چرا این اتفاق افتاده است؟ پاسخ این است درآمد پزشکان در کشورهای دیگر به ویژه حوزه خلیج فارس بسیار بالاتر از ایران است و دلیل مهاجرت به این نکته بر می گردد. (ارائه داده با هدف ایجاد فشار گروهی) در ادامه موجی از نگرانی در افکار عمومی شکل می گیرد و زمینه برای افزایش تعرفه های ویزیت و... آماده می شود. اکنون جامعه نه تنها با افزایش تعرفه های پزشکی موافق است که آن را بسیار ضروری نیز می پندارد. یک بار دیگر به ابتدای این خبر برگردید چقدر اين خبر و تصویری که از موضوع برساخته می کند با واقعیت همخوان است ؟! به نظر می رسد همه این خط خبری و موج های هیجانی پس از آن برای دست یابی به هدفی (افزایش تعرفه و...) ایجاد و دنبال می شود در این موارد مثال های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی فراوانی وجود دارد که شما با اندکی تامل به آنها خواهید رسید ادامه دارد... #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻 انتخابات آینده آمریکا و پاسخ به سه سوال مهم ✍ علیرضا بازارگان ۱. آیا جایگزین بایدن به طور قطعی مشخص است؟ ج: خیر. گرچه بایدن در پیام کناره‌گیری خودش، مستقیما از معاون اولش خانم هریس حمایت کرده‌است، ولی این موضوع دست رئیس جمهور نیست و در ماه آینده در جلسه حزب دموکرات نهایی خواهد شد. هریس شخصی با مقبولیت پایین است و فقط بخاطر اینکه معاون اول است، شانس بالایی دارد که به عنوان جایگزین بایدن معرفی شود. در این بین گزینه‌های دیگر هم وجود دارند که ممکن است بخواهند خودشان را به عنوان جایگزین بایدن مطرح کنند. خلاصه، بجای هریس، افراد زیر ممکن است رقیب ترامپ در انتخابات آینده باشند (و یا حداقل معاون اول هریس شوند): Gavin Newsom Gretchen Whitmer Wes Moore Andy Beshear Pete Buttigieg Josh Shapiro J.B. Pritzker Roy Cooper با احتمال کمتر: Jared Polis Amy Klobuchar Raphael Warnock Joe Manchin Elizabeth Warren Mitch Landrieu Gina Raimondo ۲. آیا ترامپ قطعا برنده انتخابات آینده خواهد بود؟ ج: خیر. ترامپ برای نیمی از مردم آمریکا یک انسان دروغگو، مغرور، و روی هم رفته منفور به حساب می‌رود. او در دادگاه محکوم شده، منجر به دعواهای داخلی شده، و با روسپی‌ها رابطه داشته و در این باره دروغ گفته. طبیعتا او چهره ایده‌آلی برای ریاست جمهوری نیست. ولی مشکل اینجاست که فردی که علیه او رقابت می‌کند چه کسی خواهد بود؟ او در انتخابات اسبق توانست هیلاری را شکست دهد چون هیلاری یک جانی بود که نفرتی فوق‌العاده علیهش وجود داشت. یادمان نرود که بایدن تا قبل از زوال عقلی توانست ترامپ را به دلیل منفور بودن ترامپ شکست دهد ولی امروزه دیگر حتی صحبت کردن هم برایش سخت است چه برسد به اینکه بخواهد رقابت کند. از طرفی متاسفانه هریس هم زنی بدون کارنامه درخشان، تقریبا بی‌خاصیت، با شوهری یهودی و حامی اسرائیل، و در نهایت با محبوبیتی حتی پایین‌تر از بایدن است! به عبارت دیگر، هر فردی بجز هریس از لیست بالا (سوال قبل) مطرح شود به نظرم در رقابت با ترامپ بالای ۵۰٪ شانس خواهد داشت. اگر هریس نماینده حزب شود، کار سخت‌تر خواهد بود. ۳. آیا برای ما ایرانی‌ها فرق می‌کند چه کسی رییس جمهور آمریکا بشود؟ ج: بلی. چه بخواهیم چه نخواهیم رییس جمهور آمریکا مهم‌ترین چهره سیاسی کره زمین است. البته رئیس جمهور آمریکا چه بایدن نسل‌کش باشد که بیش از ۴۰ هزار فلسطینی با چراغ سبزش سلاخی شدند، چه ترامپ جانی و زورگو و ظالم و قاتل، تا وقتی که اسرائیل چنین نفوذ سنگینی در سیاست آمریکا دارد، نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که تحول مهمی رخ دهد و یک انسان شریف و باوجدان و حامی مظلومان روی کار بیاید. ولی این‌ها به کنار، در حال حاضر، هر کسی بجز ترامپ باشد حداقل در ظاهر به نفع ما خواهد بود، گرچه باطن را فقط خدا می‌داند. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رسانه چگونه اذهان را تسخیر می کند؟ | بخش سوم ✍ یحیی حمدی ▫️رسانه ها با طیف های مختلفی از مخاطب سر و کار دارند و به دلیل تنوع مخاطب از راهبردی بهره می برند به نام: Targeted advertisements در این راهبرد هوشمند دارای هدف؛ محتوایی برای مخاطبان ارائه می شود که منعکس کننده علائق، رفتار و سبک زندگی خاص آنها باشد این کار معمولا با استفاده از داده های شناختی، مخاطبان(طبقه، قوم، مذهب، علائق، رفتار اجتماعی و...) تقسیم بندی می شوند سپس متناسب با هر بخش مخاطب، محتوای منحصر به آن بخش ارائه می شود. معمولا مخاطبان با توجه به هدف رسانه به پنج طیف تقسیم می شوند که دامنه آن بسیار موافق تا بسیار مخالف را شامل می شود که عبارتند از: الف) بسیار مخالف: هدف رسانه در برخورد با این طیف از مخاطب تلاش می کند در موضع او ایجاد شک کند. ب) مخالف: در این طیف از مخاطب با ارائه محتواهایی دنبال کاهش مقاومت در اوست. ج) بی نظر: در این طیف کوشش بر این است موضع مخاطب را به سویی که خود می خواهد تغییر دهد. د) موافق: در این طیف تمام تلاش رسانه بر تقویت موضع مخاطب است ه) بسیار موافق: رسانه در این طیف از مخاطب تلاش می کند علاوه بر تقویت موضع در او رفتار هم ایجاد کند. بنابراین رسانه ها برای تحت تاثیر قرار دادن مخاطب، رفتار او و تغییر نظر او بسته به طیفی که قرار دارد و با محتوای خاص آن طیف از تکنیک هایی بهره می برند و با این تکنیک ها او را اقناع و به سویی که می خواهند می کشانند. در منابع مختلف تکنیک های مختلفی ذکر شده است که مهم ترین آنها عبارت اند از: ۱- تکرار: تکرار یک پیام یا تصویر به طور مکرر کمک می کند که پیام در ذهن مخاطب جا بگیرد و نهادینه شود. ۲- استفاده از احساسات: استفاده از تصاویر، خاصه همراه با موسیقی و کلامی که احساسات قدرتمند مثل شادی، غم، استرس، ترس و... را منتقل کند. ۳- استفاده از اعتبار: در جامعه برخی هستند که میان مردم محبوب هستند یا مورد اعتماد مردم هستند که آنها را اصطلاحا گروه مرجع می خوانند؛ رسانه ها از آنها برای انتقال پیام خود بهره می برند. مثلا در گذشته گروه مرجع چهره های علمی، روحانی و... بودند که به تدریج جای خود را به چهره های هنری و ورزشی دادند و اکنون دیگر گروه دیگری مثل بلاگر ها جای آنها را نیز گرفتند و این یعنی ما با یک سقوط آزاد برای فرهنگ جامعه مواجه هستیم ۴- تایید اجتماعی: رسانه ها چنین القا می کنند که این تفکر خاص را درباره یک موضوع را خیلی ها پذیرفته اند و اینگونه فکر می کنند. این موضوع خود را در دو حالت خود را نشان می دهد: الف) فشار گروهی؛ مثل استوری کردن یک موضع واحد با فرم های مختلف توسط کاربران متعدد و بازنمایی آن توسط رسانه های دیگر منجر به همسو کردن دیگران می شود. به عبارت بهتر فرد برای اینکه طرد نشود یا در اقلیت قرار نگیرد با جمع همراه می شود. ب) مارپیچ سکوت؛ در این حالت مثلا موافقین یک موضوع، موضع خود را بیان می کنند و رسانه های دیگر هم آن را بازتاب می دهند (در حالتی که ممکن است در اقلیت باشند) اما کسانی که مخالف هستند با دیدن این وضعیت سکوت می کنند ( در حالتی که ممکن است در اکثریت باشند) و این منجر به تقویت موضع موافقین و تضعیف موضع مخالفین می شود. ۵- نقض منطق: مخاطب به تصاویر و پیام هایی که بی منطق هستند بیشتر توجه می کند مثلا "به من رای ندهید اگر می خواهید فساد ریشه کن شود!" ۶- استفاده از فرهنگ و ارزش های مخاطب: رسانه ها از تصاویر و پیام هایی بهره می برند که همخوان با فرهنگ مخاطب باشند یا ارزش های او را علنا زیر سوال نبرد. ۷- استفاده از روایات و داستان: رسانه ها در بیان محتوای خود از روایت و داستان بهره می برند که مخاطب را درگیر می کند. ۸- تکنیک های روانشناختی: رسانه ها از رنگ ها، فرم ها، اندازه های خاص در بیان بهره می برند که در ناخودآگاه مخاطب تاثیر بیشتری دارد مثلا استفاده از رنگ قرمز برای نام رقبای سیاسی ... ادامه دارد... #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رسانه چگونه اذهان را تسخیر می کند؟ | بخش چهارم ✍ یحیی حمدی ▫️در ادامه به ارتباط رسانه با جامعه و چگونگی تاثیر پذیری متقابل رسانه و جامعه می پردازیم و آن را با دو رویکرد "شکل دهی" و "بازتاب" به اختصار بررسی می کنیم: الف) در رویکرد شکل دهی؛ اعتقاد بر این است که تاثیر رسانه و آثار رسانه ای بر جوامع معاصر خود انکار ناپذیر بوده و این آثار به رفتارها، ارزش ها و تحولات اجتماعی شکل دهد و با رسانه می توان ایده ها و افکاری را در اذهان جای داد و ارزش ها و ایدئولوژی های جدید را در جامعه نهادینه کرد. بنابراین از این منظر رسانه به عنوان روندی تاثیرگذار (مثبت یا منفی) بر جامعه تلقی می شود. درباره نوع و ميزان اثر رسانه ها بر مخاطب نظرات مختلفی وجود دارد که سه روش بیشتر مورد توجه است: ۱- کاشت: مخاطبان در دريافت پيام‎هاي رسانه ها به خصوص تولیدات نمایشی (فیلم، سریال، پیام های تبلیغاتی و...) مانند زمين مستعدي تلقی می شوند که مي توان هرچه را خواست در آنها کاشت و بعد از پرورش؛ نتیجه دلخواه برداشت کرد بر این اساس مفاهیم و نیز معناهایی توسط رسانه ها توليد مي شوند مخاطبان با پذيرش آن مفاهیم و معناها به همديگر نزديک تر مي شوند. نظریه پردازان میگویند تولیدات نمایشی (مثلا در تلويزيون ) آثار درازمدتي دارد؛ آثار تدريجي و غيرمستقيم اما متراکم و با اهميت. ۲-برجسته‎سازي: رسانه ها با گزینش برخی رویدادها و موضوعات آنها را برجسته می کنند و چون برجسته می شوند اهميت پيدا مي کند. رسانه‎ها با اهميت دادن و برجسته کردن برخي اخبار و موضوعات، آنها را به الویت جامعه تبدیل می کنند و با ضریب دادن به آنها، نيروهاي جامعه را به آن مشغول مي کنند. برجسته سازي از شناخته شده ترين تاکتيک ها در رسانه محسوب مي ‎شود. این روش از کارکردهاي اصلي رسانه ها در انحراف افکار عمومي به سمت دلخواه است. به عبارت ساده‎تر رسانه‎ها از اين طريق به مردم ديکته مي کنند که به چه موضوعاتي و چگونه بينديشند. رسانه ها بر خلاف آنچه که بیان می کنند به انعکاس واقعيت نمی پردازند، بلکه با دستکاری واقعيت آن را به شکل دلخواه خود در می آورند. رسانه ها با تمرکز بر تعداد خاصي از موضوعات آنها را نزد مخاطبان مهم جلوه می دهند. ۳- برساخت الگوهای رفتاری: در این روش رسانه ها خاصه در تولیدات نمایشی با ارائه سبک زندگی خاص؛ مخاطبان را به تبعیت از آن وا می دارند تا جایی که مخاطبان برای برای کسب وجهه یا عدم طرد آن الگوهای رفتاری را می پذیرند. تغییرات سبک زندگی در جامعه ما از دهه هفتاد به این سو مصداق این موضوع است. ب) در رویکرد بازتاب؛ رسانه تلاش می کند خود را به سان آئینه ای نشان دهد که جامعه خود را بازتاب می دهد، اما رسانه ها آن چه را که از جامعه، به لحاظ محتوایی، دریافت می کنند گاهی با وضوح و گاه در لفافه در قالب رمز به طور نمادین و در راستای هدف خود بازنمایی می کنند؛ بازنمایی نوعی تصویر دستکاری شده از واقعیت است. نگاهی به تغییرات موجود در جامعه مثل علاقه به خانه های مجلل، لباس های برند، پوشش های متفاوت، داشتن حیوانات خانگی، نمایش مصرف و... همگی متاثر از بازنمایی های رسانه ای بوده است. رسانه ها تصویری از جامعه، خانواده، سبک زندگی و حتی تعریف پایگاههایی مثل زن، مرد و... برساخت می کنند یکی از حوزه های مهمی که بازنمایی رسانه‌ای تعاریف آن را دستخوش تغییر کرده، تعریف از زن زیبا در جامعه است. تصویری که از «زن ایده‌آل» در شبکه‌های اجتماعی به خصوص اینستاگرام در سال‌های اخیر تعریف شده، تصویری است دستکاری شده که با زنان جامعه ما همخوان نیست؛ در این تصویر؛ زن به بدن و ظاهر خود توجه اغراق آمیزی دارد. در این تصویرسازی که به تعریف زن زیبا منجر می شود مولفه هایی چون میزان چاقی، لاغری و شکل اندام مورد توجه قرار می گیرد. همین مورد با تفاوت هایی شامل مردان هم می شود. اکنون شما که این سطور را می خوانید تغییرات در نگرش خود نسبت به موضوعاتی که ذکر آن رفت و نسبت آن با رسانه را با تامل مرور کنید ادامه دارد... #سواد_رسانه_ای 📖جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻رسانه چگونه اذهان را تسخیر می کند؟ | بخش پنجم ✍ یحیی حمدی ▫️هدف غایی رسانه ها؛ تحت تاثیر قرار دادن مخاطب است و در این راه علم ارتباطات نیز به کمک صاحبان رسانه می آید. موضوع علم ارتباطات به صورت ساده عبارت است از اینکه چگونه و با چه روش و تکنیک هایی روایت خود را به عنوان واقعیت و حقیقت به مخاطب القا کنیم. بر این اساس یکی از مهمترین روش ها برای حقنه کردن روایت خود (بر اساس هدف رسانه) به مخاطب پروپاگاندا است. این روش خاصه در دوره هایی مثل انتخابات که هر طرف می خواهد نظر مخاطبان را به سوی خود جلب کند بسیار کاربرد دارد پروپاگاندا چیست؟ پروپاگاندا؛ که آن را به جو سازی ترجمه کرده اند نوعی از ارتباط است برای تاثیرگذاری یا متقاعد کردن مخاطب ( جمع یا جماعت همسو) برای پیشبرد یک هدف سیاسی؛ در این روش به مخاطب اطلاعاتی ارائه می شود با این هدف که؛ به جای پاسخ منطقی، یک واکنش هیجانی و احساسی در او ایجاد شود. در این راستا واقعیت‌ها به صورت گزینشی بیان و بازنمایی می‌شوند (حتی اگر نادرستی آن بر گوینده روشن و آشکار باشد) تا از سوی مخاطب، واکنش و رفتاری هیجانی_احساسی (نه آگاهانه) سر بزند. نتیجهٔ این امر، تغییر گرایش دل‌خواه به سوی هدفی است که برای مخاطب، در نظر گرفته شده‌است. در پروپاگاندا از تکنیک های مختلفی برای فریب بهره برده می شود که در دو ساحت #فرم (استفاده از زبان بدن، لحن، صدای بلند یا آرام، رسا ...) و #محتوا ( استفاده به جا از تکنیک های اقناعی) اجرا می شود. نکته مهم این است که فرم و محتوا به هم وابستگی دارند و بایستی همخوان باشند و محتوای صحیح و به جا در فرم صحیح انتقال داده شود بنابراین اگر فرم درست و به جا انتخاب شود موثر خواهد و محتوای درست به تنهایی کفایت نمی کند. بر اساس آنچه که آمد صرفا مروری بر تکنیک های مبتنی بر پروپاگاندا ( بیشترین کارکرد آن در انتخابات و رقابت های شبیه آن است) انجام می شود که شرح آن مجال بیشتری می طلبد که علاقمندان می توانند به منابع تکمیلی مراجعه نمایند. ۱- دوگانه سازی: در موضوع محل منازعه رسانه برای فرد یا تفکر مورد نظر خود؛ یک رقیب (فرد، گروه یا یک مشکل) قرار می دهد ۲- دوگانه سازی کاذب: برای کسب هویت با سوار شدن بر هیجانات یک رقیب برساخت می کند ۳- اهریمن سازی از رقیب: با نسبت دادن صفاتی اهریمنی به رقیب تلاش می شود تا تصویری مخدوش از او ارائه شود ۴- برچسب زنی: یک صفت خوب یا نامناسب به خود و دیگری نسبت می دهند. بیشتر اوقات برچسب زنی همراه با اهریمن سازی است ۵- ساده سازی: به جای استدلال منطقی با ساده سازی از ارائه جواب طفره می رود ۶- توسل به اتوریته ها: توسل به قدرتمندان اعم از سیاسیون، چهره ها و... جهت اثبات حقانیت خود ۷- بهترین دفاع، حمله است: حمله به طرف مقابل به جای پاسخگویی به استدلال فرد ۸- دروغ بزرگ: این تکنیک منتسب به گوبلز است که در آن بیان می شود که مخاطب دروغ بسیار بزرگ را راحت تر باور می کند، دروغ آنقدر بزرگ باشد که به راحتی قابل رد کردن نباشد ۹- توسل به هیجانات عامه: دادن وعده هایی که قابل اجرا نباشد یا در حیطه مسئولیت فرد نباشد ۱۰- توسل به ترس: ترساندن مردم از عواقب اقبال یا رای به یک جناح یا فرد خاص ۱۱- ایجاد حس همزاد پنداری: گریه کردن، بغض، ایجاد حس ترحم در مخاطب ۱۲- توسل به سنت ها: استفاده از سنت های قومی و منطقه ای با هدف جلب رضایت افراد ۱۳- استفاده از تمثیل و استعاره: استفاده از تمثیل و.. جهت ایجاد فهم بهتر در مخاطب ۱۴- ایجاد بدگمانی: بیان یک شبهه که در ذهن مخاطب ایجاد تردید و بدگمانی کند ۱۵- طفره از پاسخ: جواب مورد نظر خود را به سوال دیگر می دهد ۱۶- بزرگ کردن تناقضات: بزرگ کردن تناقضات میان حرف و عمل طرف مقابل ۱۷- ارائه عدد و رقم: استفاده از اعداد و ارقام دقیق و ریز (فارغ از درستی یا نادرستی) برای اثبات ادعای خود ۱۸- کلی گویی و تعمیم ناروا: در پاسخ به پرسش های خرد اقدام به کلی گویی می کند(گرالیت) آنچه که آمد تکنیک های پروپاگانداست که در بستر رسانه اتفاق می افتد و با آشنایی با آنها مخاطب از فریب در امان می ماند. پس از خواندن این سطور در ذهن تان مناظرات انتخابات را مرور کنید. پایان #سواد_رسانه_ای 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻درباره ضریب جینی و حذف ارز ترجیحی ✍ محمدطاهر رحیمی 📉کاهش «ضریب جینی» به کمترین مقدار دستاورد بزرگی است، اما: اولا نشانگر اختلاف طبقاتی از حیث «درآمد» است نه «ثروت» ثانیا ذاتا نمیتواند متغیرهای متعدد معیشتی را (مخصوصا بعد از شوک حذف ارز ترجیحی و جهش دوبرابری ارز) نشان دهد. از جمله این متغیرهای معیشتی که ضریب جینی توان توضیح آنها را ندارد عبارتند از: 1️⃣ جهش هزینه مصرفی(GCE+PCE) 2️⃣ رشد شدت مصرف نامکفی خانوار 3️⃣ جهش نسبت بدهی به درآمد بنگاه و خانوار 4️⃣ سقوط سهم پس‌انداز در درآمد بنگاه و خانوار 5️⃣ شکاف ثروت و درآمد 6️⃣ شکاف تولید و مصرف 7️⃣ شکاف درآمد و هزینه 8️⃣ جهش بهره انتظاری ناشی از شوک‌های ارزی و هزینه‌ای 9️⃣ شکاف رفاه به معنای کاهش فاصله غیرفقرا از خط فقر و .... بنابراین تفسیر غلط و غیرعلمی ضریب جینی و سپس ذوق‌زدگی بیش از حد استاندارد نسبت به این دستاورد باعث تجویز دوباره «شوک درمانی» و تکرار اشتباهِ «حذف بدون الگو و بدون لوازم ارز ترجیحی» مبتنی بر توهم فانتزی تک نرخی کردن ارز می‌شود و اقدامات خوب دولت آتی را هم برای مردم غیرملموس و کم‌اثر می‌کند. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻تفکر استراتژیک؛ ابزار جنگ نامتقارن شناختی ✍ سیدیاسر جبرائیلی ▫️در عرصه جنگ شناختی، آنچه می‌تواند دست برتر را برای ایران ایجاد کند، ترویج فرهنگ تفکر استراتژیک در میان مردم است. تفکر استراتژیک به معنی توانایی تحلیل و ارزیابی شرایط پیچیده و پیش‌بینی نتایج بلندمدت تصمیمات است. این نوع تفکر مستلزم داشتن دیدگاهی کل‌نگر و آینده‌نگر است که می‌تواند افراد را در برنامه‌ریزی‌های دقیق و هدفمند یاری دهد. تفکر استراتژیک شامل چندین مرحله مهم است: 1.تحلیل وضعیت کنونی: درک دقیق از شرایط فعلی و شناخت نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهدیدها (تحلیل SWOT). 2. تعیین اهداف بلندمدت: مشخص کردن اهدافی که باید در طولانی‌مدت به آنها رسید. 3. شناسایی مسیرها و گزینه‌ها: بررسی راه‌های مختلف برای رسیدن به اهداف و ارزیابی مزایا و معایب هر یک. 4. تصمیم‌گیری آگاهانه: انتخاب بهترین مسیر با توجه به منابع موجود و اولویت‌ها. 5. پیگیری و ارزیابی مداوم: نظارت بر پیشرفت و اعمال تغییرات لازم در صورت نیاز اکثریت مردم ما باید قدرت این سطح از تفکر را در نسبت با اهداف انقلاب اسلامی داشته باشند. مردم ما باید با نگاهی کلان، تحلیلی جامع از وضع کنونی انقلاب اسلامی داشته باشند، اهداف عالیه انقلاب را بشناسند، بر مسیری که می‌رویم مشرف باشند و فعالانه بر حرکت دولت و ملت در انتخاب مسیر صحیح و حرکت به سمت اهداف، نظارت کنند. قلب مردم‌سالاری دینی همین است. اگر دستور کار دستگاه‌های تبلیغاتی ما هشتگ‌سازی و عملیات روانی شد، قطعا در جنگ شناختنی بازنده‌ایم؛ چرا که اولا قدرت دشمن در این عرصه بسیار بیشتر از ماست، ثانیا اساسا پیروزی جبهه حق با ابزارهای باطل محال است. این سیاست اموی است که بر جهل مردم سوار است. ابتنای سیاست علوی بر آگاهی مردم است. رهبر حکیم انقلاب اسلامی می‌فرمایند تبلیغات یعنی رساندن حقیقت به گوش مردم. بنابراین، به جای تمرکز بر روش‌های سطحی و موقت، نظام آموزشی و تبلیغاتی ما باید قدرت تفکر استراتژیک را در مردم ایجاد کند. وقتی این توان در مردم ایجاد شد، افراد با دقت و هوشیاری بیشتری می‌توانند نسبت به اطلاعات و تبلیغات دریافتی واکنش نشان دهند و فریب عملیات روانی دشمن را نخورند. ختم کلام اینکه در جنگ شناختی، ما اگر دست به نبرد متقارن با دشمن بزنیم، بازنده‌ایم. ما نیازمند استراتژی نامتقارن در جنگ شناختی هستیم و ابزار آن، مسلح شدن مردم به تفکر استراتژیک است. 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology

🔻پیوست رسانه ای تروریسم دولتی اسرائیل ! ✍ علی علیزاده ▫️از غربگرایان داخلی تا بی‌بی‌سی انگلیسی و اینترنشنال اسرائیلی، همگی یکباره نگران شبکه نفوذ در سیستم امنیتی ایران شده‌ و به جامعه القا می‌کنند ترور هنیه یک آبروریزی بزرگ برای ایران و یک پیروزی بزرگ برای اسرائیل است. مسلما ترور هنیه یک شکست برای نهادهای امنیتی ایران است و به وقت خود پرونده‌اش باید باز و خاطیان باید به صورت جدی مجازات شوند. مهمتر اینکه ایران نیازمند یک خانه‌تکانی وسیع برای ریشه‌کن کردن شبکه نفوذ است. اما چگونه و از چه زمانی، ترور، آنهم ترور دولتی نماد و نشانه پیروزی یک حکومت است که حالا این ترور را پیروزی اسرائیل می‌دانند؟ ایران که کشوری جهانی سومی و متعلق به جنوب جهانی است که بیش از دوازده سال زیر تحریم است و دسترسی به بسیاری از فن آوری‌ها ندارد. اما فراموش نکنید دو هفته پیش بغل گوش قویترین نهادهای امنیتی جهان، بغل گوش CIA و FBI رییس جمهور سابق و نامزد فعلی انتخابات آمریکا، یعنی مهمترین امپراطوری تکنولوژیک تاریخ، ترور شد و فقط بخت و اقبال بود که او را زنده نگه داشت. هدف پررنگ کردن بحث نفوذ در حال حاضر این است که اصل ماجرا به حاشیه برود. اصل ماجرا این است که اسرائیل رسما یک دولت تروریستی است که وسط روز روشن رهبر سیاسی و غیرنظامی دولت غزه که یک پای مذاکرات صلح است را ترور می‌کند. یازده سپتامبر هم یک آبروریزی بزرگ امنیتی برای آمریکا بود. ولی آیا روز یازده سپتامبر کسی جرات داشت دهانش را به نقد نیروهای امنیتی آمریکا یا ضعف دولت جورج بوش باز کند یا برای ماه‌های متمادی جامعه و نخبگان آمریکا در وحدتی بی‌سابقه تنها و تنها از نقش تروریستها در این عملیات ابراز انزجار می‌کردند؟ مراقب باشید. پیوست رسانه ای تروریسم دولتی اسرائیل نشوید! 📖 جامعه‌شناسی مردم ✅ @Popular_Sociology