:-: #اسلام چیست؟ به‌چه کسی #مسلمان می‌گویند؟ اسلام؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است. بنابراین، اسلام در زمان #آدم(ع)؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسی بوده که تسلیم خدا و شریعت نازل بر آدم (ع) بوده است. این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم (ع)، که برگزیده خدا و حامل شریعت عصر خود بوده، نیز، می باشد. اسلام در زمان #نوح(ع) نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروی از نوح به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم (ع) بوده است. و مسلمان کسی بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است. اسلام در زمان #ابراهیم(ع) نیز؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروی از ابراهیم (ع) به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیاء و رسولان پیشین تا آدم(ع) بوده است. در عصر #موسی(ع) و #عیسی(ع) نیز، این چنین بوده است. و نیز در زمان #خاتم‌انبیا(ص)، اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنی گفتن شهادتین؛ می‌باشد. اشهد ان لا اله الا الله اشهد انّ محمداً رسول الله چنین اقرار زبانی ، لازمه‌اش آن است که؛ هیچ یک از ضروریات دین از عقاید و احکام، و نبوت انبیای پیشین که در قرآن کریم آمده، انکار نگردد یعنی؛ آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می‌دانند، نباید انکار شود. مانند: وجوب نماز و روزه و حج، و حرمت شراب خواری و گرفتن ربا و ازدواج با کسانی که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائی که همه مسلمانان حکم آن را می‌دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. #عقاید_اسلام_در_قرآن جلد ۱ صفحه ۱۸۹ و ۱۹۰ علامه سیدمرتضی عسکری ترجمه فارسی :_:

:-: #اسلام چیست؟ به‌چه کسی #مسلمان می‌گویند؟ اسلام؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است. بنابراین، اسلام در زمان #آدم(ع)؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسی بوده که تسلیم خدا و شریعت نازل بر آدم (ع) بوده است. این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم (ع)، که برگزیده خدا و حامل شریعت عصر خود بوده، نیز، می باشد. اسلام در زمان #نوح(ع) نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروی از نوح به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم (ع) بوده است. و مسلمان کسی بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است. اسلام در زمان #ابراهیم(ع) نیز؛ تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروی از ابراهیم (ع) به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیاء و رسولان پیشین تا آدم(ع) بوده است. در عصر #موسی(ع) و #عیسی(ع) نیز، این چنین بوده است. و نیز در زمان #خاتم‌انبیا(ص)، اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنی گفتن شهادتین؛ می‌باشد. اشهد ان لا اله الا الله اشهد انّ محمداً رسول الله چنین اقرار زبانی ، لازمه‌اش آن است که؛ هیچ یک از ضروریات دین از عقاید و احکام، و نبوت انبیای پیشین که در قرآن کریم آمده، انکار نگردد یعنی؛ آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می‌دانند، نباید انکار شود. مانند: وجوب نماز و روزه و حج، و حرمت شراب خواری و گرفتن ربا و #ازدواج با کسانی که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائی که همه مسلمانان حکم آن را می‌دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. #عقاید_اسلام_در_قرآن جلد ۱ صفحه ۱۸۹ و ۱۹۰ علامه سیدمرتضی عسکری ترجمه فارسی :_: