هدایت شده از خیابان انقلاب
#سرمقاله
🔴 عاقبت نظام چه می‌شود؟
✍🏻 #حسین_قدیانی در #رسالت نوشت
🔰 سؤال «عاقبت نظام چه می‌شود؟» را این روزها حتی جوانان پرشور انقلابی هم از خود می‌پرسند، چه برسد به توسری‌خورده‌های قدیمی سیاسی!
🔹به مجرد تقاضا برای فلان تجمع سراسری که البته آخرینش یعنی ۵ دی ۹۸ اصلا و ابدا نگرفت، ای‌بسا که با خود زمزمه می‌کنند؛ «عاقبت نظام چه می‌شود؟» ازقضا خیلی هم سؤال بدی نیست! اساسا آدمی باید از فرجام هر واقعه‌ای بلکه از عاقبت خودش یک برآوردی داشته باشد لیکن ایراد بزرگ من و ما این است که عمدتا خدا را در محاسبات خود فراموش می‌کنیم! و این از قلت ایمان و توکل نشئت می‌گیرد!
🔺بپذیریم که باوجود همه درستی‌ها و راستی‌های نهفته در یک سؤال، گاهی سؤالاتی می‌پرسیم که پرده از بزرگ‌ترین ضعف اولاد آدم برمی‌دارد؛ ترس! چند روزی است که وارد ماه دی شده‌ایم و تو بگذار بنویسم که ناظر بر ۱۹ دی ۵۶ و کربلای ۴ سال ۶۵ مرتب این ۲ پرسش در اذهان شکل می‌گرفت که «عاقبت نهضت چه می‌شود؟» یا «عاقبت جنگ چه می‌شود؟»
🔸و مگر چه شد عاقبت جنگ، بعد از آن شکست تلخ در نخستین روزهای زمستان ۶۵؟ جز این‌که خداوند خیلی زود بساط کربلای ۵ را راه انداخت تا پیروزی جایگزین شکست شود؟ باری در خاطرات حاج قاسم می‌خواندم که بعد از شکست در کربلای ۴ همه درگیر این سؤال روی مخ شده بودند که «عاقبت جنگ چه می‌شود؟»
🔹زمینی هم اگر نگاه کنیم، عاقبت جنگ این شد که حتی مجامع بین‌المللی صحه بر تجاوزگری صدام گذاشتند! آری! به یمن خون شهدای وطن، ایران مشغول مقدس‌ترین دفاع تمام تاریخش بوده و ۸ سال تمام ایستادگی کرد و یک‌وجب هم از خاک پاکش کوتاه نیامد! هم در عصر پهلوی و هم در عصر قاجار، با جنگ یا بی‌جنگ، کم سرزمین شوهر ندادیم به اجنبی! چه می‌گویم که حتی در اعصار تاریخی هم که گاهی زیاده از حد و ناسیونالیستی به آن‌ها می‌پردازیم، گاه مواجه می‌شویم با تلخ‌ترین شکست‌ها از قبیل آن بلا که اسکندر بر سر تخت جمشید آورد! حالا عاقبت هخامنشیان را بی‌خیال!
💢زمستان سال ۵۶ واقعا چه کسی فکر می‌کرد که یک‌سال دیگر میوه نهضت انقلاب اسلامی، استقرار نظام جمهوری اسلامی شود؟ آری! ما غافلیم از الطاف الهی! ما توهم زده‌ایم خدا این نظام را با این دولت می‌سنجد ولی نه! الله پاس‌دار خون شهیدان است! و خدا نهضت و نظام ما را از کانال بچه‌های کانال کمیل محاسبه می‌کند و قصور و تقصیر هیچ دولتی را پای خمینی و خامنه‌ای و این‌همه شهید نمی‌نویسد! اگر نظام ثمره نهضت شد، ثمره خون شهدا هم گشایش راه ظهور است ان‌شاءالله...
➖➖➖➖➖➖
رصد بهترین تحلیل‌های روز 👇
http://eitaa.com/joinchat/3797614592C4c785700cb
📢 «#صدای_ایران»؛ شماره ۸ | بمباران ذهن‌ها
🖼 #سرمقاله روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی
🔹️با گذشت چند روز از آتش‌بس موقت و توقف موقت درگیری‌های نظامی میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی، بسیاری گمان می‌کنند دوره‌ای از آرامش فرارسیده است. اما واقعیت این است که این آرامش صرفاً غبارِ پنهان‌کننده نبردی دیگر است؛ نبردی که در جبهه رسانه و افکار عمومی جریان دارد و اتفاقاً می‌تواند بیش از گلوله و موشک، مسیر تحولات را رقم بزند.
🔹️این روزها جنگ شناختی و عملیات روانی در امتداد نبرد نظامی در جریان است. رسانه‌های اصلی غربی و بازوهای فارسی‌زبان آن‌ها، از همان ساعاتی که پاسخ نظامی ایران آغاز شد، بلافاصله صف‌آرایی کردند تا دو کار اصلی را پیش ببرند: نخست، فراموشی تلفات انسانی تجاوزات صهیونیست‌ها به خاک ایران و دوم، القای روایت‌های مبتنی بر ترس، تردید، تفرقه و بی‌اعتمادی در جامعه ایرانی.
🔹️نمونه‌های این جنگ روایت‌ها آشکار است. در طول ۱۲ روز درگیری، دست‌کم ۷۲ زن و کودک ایرانی شهید شدند. از این تعداد، چهار زن باردار بودند که با فرزندان خود قربانی شدند. بیمارستان‌ها و آمبولانس‌ها و حتی پایگاه‌های امدادی هلال‌احمر که طبق قواعد بین‌المللی نباید هدف حمله قرار بگیرند، مورد تجاوز قرار گرفتند. با این حال، در کدام‌یک از رسانه‌های مدعی آزادی و حقوق بشر بازتابی در شأن این فجایع دیدیم؟ همین شبکه‌هایی که در ماجرای یک حادثه مشکوک در داخل ایران خود را به آب و آتش می زنند، در برابر این جنایت‌های آشکار، سکوت کامل را برگزیده‌اند.
🔹️این سکوت، بخشی از همان عملیات روانی است: «نادیده‌انگاری» به‌عنوان یک تکنیک روایت‌زدایی. وقتی خبر قربانیان و جنایت‌ها بازگو نشود، وجدان عمومی جهانی کمتر بیدار می‌شود و مظلومیت مردم ما به حاشیه رانده می‌شود. در مقابل، همان رسانه‌ها با شدت تمام تلاش می‌کنند چتر حمایتی رسانه‌ای بر سر مزدورانی بگسترانند که در بزنگاه جنگ با دشمن همکاری و به ایران خیانت کرده‌اند.
🔹️ تلاش برای قهرمان‌سازی از خائنان و نفوذی‌ها، یک شگرد کهنه برای تضعیف اعتماد عمومی و مخدوش کردن مشروعیت دفاع است.
🔹️وجه سوم این جنگ رسانه‌ای، القای بی‌اعتمادی به مسئولان کشور است. شایعات و خبرسازی‌های برنامه‌ریزی‌شده – مانند ادعای تماس رژیم اسرائیل با خانواده برخی مسئولان امنیتی برای هشدار پیش از حمله – نمونه‌ای از این تاکتیک است. این روایت‌ها طوری طراحی می‌شود تا مردم احساس کنند در حساس‌ترین لحظات تنها رها شده‌اند و مقامات اولویت را به حفظ امنیت شخصی داده‌اند.
🔹️نباید فراموش کنیم این میدان جنگ نرم، امتداد همان خصومت‌های دیرینه است. اگر در جبهه نظامی موشک و پهپاد استفاده می‌شود، در این جبهه «شایعه»، «سانسور»، «تحریف» و «بمباران رسانه‌ای» ابزار اصلی است. هدف هم روشن است: تغییر محاسبات تصمیم‌گیران و سلب اعتماد افکار عمومی.
🔹️در چنین شرایطی، وظیفه فعالان و رسانه‌های مستقل و ملی بیش از همیشه سنگین است. ما باید روایت دقیق قربانیان را جمع‌آوری کنیم؛ اسامی و داستان‌هایشان را زنده نگاه داریم و اجازه ندهیم انسان‌های بی‌گناه به یک عدد در خبرها تقلیل یابند. این همان جایی است که رسانه، نقش حافظ حقیقت را ایفا می‌کند.
🔹️باید رسانه را جدی‌تر بگیریم. روایت درست، بخشی از جهاد ماست. این میدان جنگی است که هر ایرانی آزاده باید در آن، سهم خود را ادا کند.
📥نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید و پادپخش را بشنوید.
🖥 Farsi.Khamenei.ir
📢 «#صدای_ایران»؛ شماره ۱۱ | حمایت از ولایت؛ فراتر از مرزها و سیاست
🖼 #سرمقاله روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی
🔹️در روزهای گذشته، یکی از مهم‌ترین رخدادهای عرصه سیاست و دین، هجمه‌ای بی‌سابقه و گستاخانه علیه شخص رهبر معظم انقلاب اسلامی، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای بود. این حمله، نه فقط از جنس لفاظی سیاسی، بلکه نوعی عصبانیت زهرآگین از سوی دشمنی بود که در یک نبرد سهمگین، شکست خورده و حال به دنبال انتقام از نماد این ایستادگی است. چه کسی عامل این شکست بوده؟ از دید دشمن، پاسخ روشن است: شخص رهبر انقلاب، که در نوک پیکان مقاومت ایستاد و رؤیای تسلیم ایران را بر باد داد.
🔹️آنچه درخشان بود، موج بی‌سابقه‌ای از واکنش‌ها، حمایت‌ها و فتواهایی بود که نه از سر سیاست، بلکه از عمق اعتقاد و هویت دینی جوشید.
🔹️ آغاز این موج، بیانیه‌ی تاریخی حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی بود که تهدید علیه رهبر جمهوری اسلامی را تهدیدی علیه «رهبر عالی دینی و سیاسی» خواند و درباره تبعات منطقه‌ای و جهانی آن هشدار داد. چند روز بعد، آیات عظام مکارم شیرازی و نوری همدانی در قم، فتوایی آشکار صادر کردند که تعرض به رهبر را «محاربه» دانستند. فتوایی که معنای فقهی و دینی آن کاملاً روشن و دارای جایگاه سنگینی در فقه اسلامی است.
🔹️فتوای مشابهی نیز از سوی آیت‌الله حسینی حائری در نجف صادر شد که تعرض به رهبری جمهوری اسلامی را تعرض به کل امت اسلام دانست. این بیانات، نه بیانیه‌های سیاسی، بلکه اعلام موضع‌هایی با پشتوانه عقیدتی‌اند. آن‌ها، نه از سر مصلحت روز و تحلیل ژئوپلیتیک، بلکه از عمق فهم دینی جایگاه ولی‌فقیه صادر شده‌اند.
🔹️واکنش‌ها به این ماجرا، به مرزهای ایران محدود نماند. علما و مسلمانان از پاکستان، هند، نیجریه، غنا، لبنان، ترکیه، بحرین، یمن و... در قامت‌های مختلف بیانیه صادر کردند، تجمع برگزار کردند و به شکل‌های گوناگون اعلام حمایت کردند. این گستره‌ی واکنش، خود گویای آن است که ماجرا فراتر از یک تقابل سیاسی یا منطقه‌ای است. بلکه مسئله‌ای به هویت توحیدی مسلمانان باز می‌گردد.
🔹️غرب، با ذهنیت سکولار و تجربه‌ی تاریخی پسارنسانسی خود، نمی‌تواند این پیوند دینی و سیاسی را درک کند. از نگاه آن‌ها، سیاست و دین دو ساحت جداگانه‌اند؛ یکی در عرصه قدرت، دیگری در کنج عبادتگاه. اما در سنت اسلامی، به‌ویژه در منظومه‌ی ولایت فقیه، این دو وجه از یک حقیقت‌اند. رهبری سیاسی، بدون پشتوانه‌ی دینی، طاغوت است؛ و رهبری دینی، در غیاب مسئولیت سیاسی، ناقص.
دقیقاً از همین‌جاست که ما با پدیده‌ای روبه‌رو می‌شویم که ریشه در هویت دارد، نه فقط در سیاست.
🔹️ کسانی که شاید هیچ موضع سیاسی در قبال جنگ یا منازعات جاری نداشتند، ناگهان در برابر این هتک حرمت به پا خاستند. نه از آن جهت که تحلیلی سیاسی داشته باشند، بلکه چون احساس کردند حرمت قدسی‌ترین جایگاهشان شکسته شده. این واکنش از جنس همان غیرت دینی است که فتوای امام راحل درباره‌ی سلمان رشدی را به یک «حکم تاریخی ماندگار» تبدیل کرد. حکمی که با گذشت دهه‌ها، هنوز زنده است، فارغ از تغییرات سیاسی، و مخاطبان جهانی دارد.
🔹️ این ماجرا، دقیقاً همان چیزی است که باید دشمن را به تفکر وادارد. فتوا، اگر به هویت توحیدی گره خورده باشد، نه جغرافیا می‌شناسد، نه تاریخ انقضا.
📥نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید.
💻 Farsi.Khamenei.ir
📢 «#صدای_ایران»؛ شماره ۱۱ | حمایت از ولایت؛ فراتر از مرزها و سیاست
🖼 #سرمقاله روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی
🔹️در روزهای گذشته، یکی از مهم‌ترین رخدادهای عرصه سیاست و دین، هجمه‌ای بی‌سابقه و گستاخانه علیه شخص رهبر معظم انقلاب اسلامی، آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای بود. این حمله، نه فقط از جنس لفاظی سیاسی، بلکه نوعی عصبانیت زهرآگین از سوی دشمنی بود که در یک نبرد سهمگین، شکست خورده و حال به دنبال انتقام از نماد این ایستادگی است. چه کسی عامل این شکست بوده؟ از دید دشمن، پاسخ روشن است: شخص رهبر انقلاب، که در نوک پیکان مقاومت ایستاد و رؤیای تسلیم ایران را بر باد داد.
🔹️آنچه درخشان بود، موج بی‌سابقه‌ای از واکنش‌ها، حمایت‌ها و فتواهایی بود که نه از سر سیاست، بلکه از عمق اعتقاد و هویت دینی جوشید.
🔹️ آغاز این موج، بیانیه‌ی تاریخی حضرت آیت‌الله العظمی سیستانی بود که تهدید علیه رهبر جمهوری اسلامی را تهدیدی علیه «رهبر عالی دینی و سیاسی» خواند و درباره تبعات منطقه‌ای و جهانی آن هشدار داد. چند روز بعد، آیات عظام مکارم شیرازی و نوری همدانی در قم، فتوایی آشکار صادر کردند که تعرض به رهبر را «محاربه» دانستند. فتوایی که معنای فقهی و دینی آن کاملاً روشن و دارای جایگاه سنگینی در فقه اسلامی است.
🔹️فتوای مشابهی نیز از سوی آیت‌الله حسینی حائری در نجف صادر شد که تعرض به رهبری جمهوری اسلامی را تعرض به کل امت اسلام دانست. این بیانات، نه بیانیه‌های سیاسی، بلکه اعلام موضع‌هایی با پشتوانه عقیدتی‌اند. آن‌ها، نه از سر مصلحت روز و تحلیل ژئوپلیتیک، بلکه از عمق فهم دینی جایگاه ولی‌فقیه صادر شده‌اند.
🔹️واکنش‌ها به این ماجرا، به مرزهای ایران محدود نماند. علما و مسلمانان از پاکستان، هند، نیجریه، غنا، لبنان، ترکیه، بحرین، یمن و... در قامت‌های مختلف بیانیه صادر کردند، تجمع برگزار کردند و به شکل‌های گوناگون اعلام حمایت کردند. این گستره‌ی واکنش، خود گویای آن است که ماجرا فراتر از یک تقابل سیاسی یا منطقه‌ای است. بلکه مسئله‌ای به هویت توحیدی مسلمانان باز می‌گردد.
🔹️غرب، با ذهنیت سکولار و تجربه‌ی تاریخی پسارنسانسی خود، نمی‌تواند این پیوند دینی و سیاسی را درک کند. از نگاه آن‌ها، سیاست و دین دو ساحت جداگانه‌اند؛ یکی در عرصه قدرت، دیگری در کنج عبادتگاه. اما در سنت اسلامی، به‌ویژه در منظومه‌ی ولایت فقیه، این دو وجه از یک حقیقت‌اند. رهبری سیاسی، بدون پشتوانه‌ی دینی، طاغوت است؛ و رهبری دینی، در غیاب مسئولیت سیاسی، ناقص.
دقیقاً از همین‌جاست که ما با پدیده‌ای روبه‌رو می‌شویم که ریشه در هویت دارد، نه فقط در سیاست.
🔹️ کسانی که شاید هیچ موضع سیاسی در قبال جنگ یا منازعات جاری نداشتند، ناگهان در برابر این هتک حرمت به پا خاستند. نه از آن جهت که تحلیلی سیاسی داشته باشند، بلکه چون احساس کردند حرمت قدسی‌ترین جایگاهشان شکسته شده. این واکنش از جنس همان غیرت دینی است که فتوای امام راحل درباره‌ی سلمان رشدی را به یک «حکم تاریخی ماندگار» تبدیل کرد. حکمی که با گذشت دهه‌ها، هنوز زنده است، فارغ از تغییرات سیاسی، و مخاطبان جهانی دارد.
🔹️ این ماجرا، دقیقاً همان چیزی است که باید دشمن را به تفکر وادارد. فتوا، اگر به هویت توحیدی گره خورده باشد، نه جغرافیا می‌شناسد، نه تاریخ انقضا.
📥نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید.
💻 Farsi.Khamenei.ir
📢 «#صدای_ایران»؛ شماره ۱۴ | «#ای_ایران» بخوان
📝 #سرمقاله روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی
▪️عاشورا برای ما ایرانیان همیشه چیزی فراتر از قطعه‌ای از تاریخ بوده است. عاشورا چیزهایی دارد که در هیچ مکتب و ایدئولوژی دیگری یافت نمی‌شود. چیزی که هویت جمعی ما را شکل داده و به آن معنا می‌دهد.
▪️عاشورا واجد درس‌هایی است که هرگز گذر زمان از ارزش و اعتبار آن نمی‌کاهد و گویی هرچه می‌گذرد اهمیت و عمق این درس‌ها بیشتر نمایان می‌شود. ملتی که عاشورا و درس‌های آن را می‌شناسد، در تندباد حوادث و در مهلکه‌های خطیر، دچار سردرگمی و ضعف و تزلزل نمی‌شود و خود را نمی‌بازد.
▪️عاشورای امسال برای ملت ایران رنگ و بوی دیگری دارد. این عزاداری تاریخی و هویتی، مصادف شده است با جنگی تحمیلی که شباهت‌های قابل توجهی با عاشورای امام حسین علیه‌السلام دارد. یزید در سال ۶۱ هجری قمری از اباعبدالله الحسین علیه‌السلام بیعت و قبول استیلای طاغوت را می‌خواست و یزید زمان ما نیز در سال ۱۴۰۴ هجری خورشیدی از ما همین را می‌خواست؛ تسلیم بی قید و شرط!
▪️امام حسین علیه‌السلام تن به ذلت و تسلیم نداد و در این راه از بذل جان خود و خانواده و بهترین یارانش نیز دریغ نکرد. در کربلای ایران، هرچند باز هم لشکر خوبان از نظر ابزارهای مادی با دشمنان خود قابل قیاس نبود اما مردم مردانه پشت رهبر خود در دفاع از میهن و استقلال و عزتشان ایستادند و شکستی تاریخی را بر دشمن تحمیل کردند و به بدخواهان ایران فهماندند که این ملت حسینی، با هر عقیده و سلیقه‌ای، وقتی پای عزت و شرافت در میان باشد، پا پس نمی‌کشد و از تهدید و هیمنه‌ی دشمن هراس ندارد، حتی اگر بهای آن بذل جان باشد.
▪️و کدام حرف زیباتر و کامل تر از آنچه امشب در حسینیه امام خمینی(ره) خوانده شد، وقتی حضرت آقا به حاج محمود کریمی فرمودند «ای ایران بخوان» و صدای نوحه و سینه‌زنی در هم آمیخت؛
🖤ای میهن خدایی! ایران کربلایی
ایران ذوالفقار و ایران عاشورایی
در روح و جان من!
می‌مانی ای وطن!
تویی تویی تو هستی حرم
تویی تو خانه من
ای ایران ایران!
دور از دامان پاکت دست دگران
بد گهران!
ای مهر رخشان!
زیر سایه حیدر باشی در امان
خاکت آغشته شد
با بوی کربلا
تویی تویی که اسم تو شد
بیرق سرخ سقا
ای معراج ما
ای آسمانت خط سرخ شهدا...
📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید.
📝روزنامه #صدای_ایران
📲 @roozname_sedaye_iran
هدایت شده از 🟢خَبَــــــــر⚪️مِــــــــلَل🔴
📢 «#صدای_ایران»؛ شماره ۳۰ | مردم میدان
🖼 #سرمقاله روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی
🔹️ یکی از مفاهیم محوری در تحلیل وضعیت امروز جمهوری اسلامی ایران، سیر تحول در «اعتماد به نفس ملی» و «باور به توانمندی خود» در ساحت جمعی است. این پرسش که چگونه ملتی با سابقه‌ای چندباره از شکست‌های تاریخی و اشغال خارجی در تاریخ معاصر خود، به جایگاهی رسیده است که امروز با اقتدار در برابر قدرت‌های جهانی ایستادگی می‌کند و حتی ابتکار عمل را در دست می‌گیرد، نیازمند بررسی جامعه‌شناختی‌ـ‌تاریخی است. سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب در همین زمینه، ما را به یک بازخوانی دقیق از سیر نزولی و صعودی روحیه ملی در یک قرن گذشته دعوت می‌کند.
🔹️در مقطع قاجاریه، به‌ویژه در دو دوره جنگ‌های ایران و روس، علی‌رغم مقاومت دلاورانه مردمی و فتاوای جهادی، نتیجه نهایی چیزی جز شکست نبود. این شکست‌ها نه‌تنها پیامدهای ارضی، سیاسی و جمعیتی گسترده‌ای به‌همراه داشت، بلکه نقطه آغاز یک فرایند فروپاشی روانی در ضمیر جمعی ملت ایران شد.
🔹️ اعتماد به نفس ملی که تا پیش از آن، در فرهنگ دینی و ملی ما حضوری فعال داشت، به‌تدریج جای خود را به احساس تحقیر، سرخوردگی و انفعال داد. نتیجه، در دوره‌های پایانی قاجار، چیزی جز بی‌دولتی، بی‌نظمی نظامی، فقدان روحیه دفاعی و اشغال سراسری کشور توسط بیگانگان نبود.
🔹️ با آغاز دوره پهلوی، به‌ویژه در زمان رضاخان، یکی از اولویت‌های اعلام‌شده، تأسیس ارتش مدرن بود. این اقدام، که در ظاهر با تمرکز منابع مالی و نهادی همراه شد، نتوانست خلأ اعتماد به نفس ملی را پر کند. علی‌رغم صرف بودجه‌ی هنگفت برای ارتش شاهنشاهی، آزمون واقعی آن در شهریور ۱۳۲۰، شکست فاحشی را به ثبت رساند: ارتش عملاً فروپاشید و شخص رضاخان، که فرمانده کل قوا بود، کشور را با خفت ترک کرد. این رخداد، نشان داد که بدون اتکای درونی به مردم، فرهنگ ایثار و استقلال نهاد قدرت، هیچ سازوکار ظاهری نمی‌تواند نقش پایداری در دفاع ملی ایفا کند. جانشین او نیز همان راه وابستگی و نمایش توخالی را در این عرصه پیمود.
🔹️در این بستر تاریخی، انقلاب اسلامی را باید نقطه گسست و بازسازی دانست. برخلاف رویکرد رضاخان که مدرنیزاسیون نظامی را جایگزین روحیه ملی کرد، انقلاب اسلامی مسیر معکوسی را برگزید: احیای روح مقاومت در بطن مردم، نهادینه‌سازی باور به توانستن در قالب گفتمان استقلال، و بازتعریف قدرت ملی مبتنی بر ایمان، فداکاری، و هویت اسلامی‌ـ‌ایرانی.
🔹️درواقع اعتماد به نفس ملی، امری تصادفی یا خلق‌الساعه نیست؛ بلکه محصول یک مبارزه تاریخی، بازتعریف مفاهیم بنیادین قدرت و احیای سرمایه‌های اجتماعی و اعتقادی است. ایران امروز با سرمایه‌ای به نام خودباوری ملی در حال پیش‌برد اهداف راهبردی خود است. این سرمایه، آن‌گونه که رهبر انقلاب بر آن تأکید دارند، باید مراقبت، بازتولید و تقویت شود، چراکه تداوم پیش‌روی ایران در میدان‌های نظامی، دیپلماتیک، اقتصادی و فرهنگی، منوط به حضور و نقش‌آفرینی همین عنصر است.
📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید و پادپخش را بشنوید.
🖼روزنامه #صدای_ایران
📲 @sedaye_iran_newspaper
📢 بررسی #هفت_تکلیف_راهبردی در روزنامه «#صدای_ایران»؛ اوّل؛ عزّتِ ایران
🖼 #سرمقاله شماره ۳۷ روزنامه اینترنتی رسانۀ KHAMENEI.IR
🔹️ «حفظ عزت و آبروی کشور و ملت، تکلیف بی‌اغماض گویندگان و قلم‌زنان است»؛ این سومین مورد از تکالیف هفتگانه راهبردی است که رهبر انقلاب در پیام اربعین شهدای جنگ اخیر عنوان کرده و ابلاغ فرمودند.
🔹️ همانطور که در پیام مشخص شده، مخاطب این تکلیف کسانی است که اهل سخن گفتن هستند و تریبون دارند و همینطور دست‌به‌قلم بوده و نوشته‌های آنان مخاطبانی دارد. دایره گویندگان و قلم‌زنان می‌تواند طیف وسیعی را شامل شود؛ از فعالان رسانه‌های رسمی گرفته -اعم از مکتوب و صوتی و تصویری- تا رسانه‌های غیررسمی، فضای مجازی و حقیقی. از این منظر می‌توان گفت هر کسی که موضع و بیانش چه در داخل کشور و چه در خارج بازتابی دارد، مخاطب این تکلیف است.
🔹️ صداقت و انصاف در بیان و روایت وقایع، به نوعی زیربنای عزت و آبرو است. چنین روش و منشی، اعتماد عمومی را جلب می‌کند که خود عاملی عزت بخش است.
🔹️ یکی از عوامل مهم و اصلی در مخدوش کردن عزت و ضربه به آبروی کشور، بزرگنمایی‌ها و کوچک‌‌نمایی‌های بیجاست. رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر با اعمال سطح بی‌سابقه‌ای از سانسور، کوشید و همچنان می‌کوشد افکار عمومی خود و دنیا را نسبت به عمق و شدت ضرباتی که متحمل شده است، بی‌اطلاع یا حداقل کم‌اطلاع نگه دارد. در مقابل سعی دارد ضربات وارده به ایران را به‌شدت بزرگنمایی کرده و چنان وانمود کند که در این جنگ در همه ابعاد مختلف به طور کامل و بی‌عیب و نقصی دست برتر را داشته است؛ خطی که با واقعیت فاصله‌ای بسیار دارد.
🔹️ در چنین شرایطی گویندگان و نویسندگان نباید در این دام افتاده و ناخواسته به عامل ترویج روایت دروغین حریف تبدیل شوند. نباید فراموش کرد که این نبرد و رویارویی کماکان و با شدت و حدت در جریان است و در چنین وضعیتی جزئیات بسیاری از مسائل -از رشادت‌ها و دستاوردهای رزمندگان مدافع وطن گرفته تا امدادهای غیبی- به دلایل متعدد، فعلاً قابل روایت نیست. در این شرایط، راویان بی‌اطلاع و سطحی‌نگر، یا به دام افراط می‌افتند و یا تفریط که هر دو مضر است.
🔹️ به موازات آنکه دلسوزان و ایران دوستان به دنبال عزت و آبروی کشور هستند، دشمنان کشور می‌خواهند این عزت و آبرو را با هر روشی لکه‌دار کنند؛ ارائه تصویر ضعیف از ایران، القای ناکارآمدی نظام، تهمت و لجن‌پراکنی علیه مسئولان کشور و دامن‌زدن به شکاف‌ها و اختلاف سلیقه‌ها و نظرهای سیاسی و اجتماعی از جمله محورهای این تلاش خبیثانه است.
🔹️ گوینده و نویسنده هوشمند، قبل از گفتن و نوشتن، محاسبه و دقت می‌کند که خروجی این سخن یا مطلب چیست و آیا دشمن می‌تواند به نحوی از آن سوءاستفاده کند یا خیر. اگر حتی احتمال اندکی در این مورد بدهد، از آن عبور می‌کند، حتی اگر آن حرف درست باشد.
🔹️ گویندگان و قلم‌زنان برای عمل به این فرمان راهبردی رهبری، منافع و مصالح فردی و جناحی را به نفع منافع ملی کنار بگذارند و «اول، عزتِ ایران» را سرلوحه خود قرار دهند.
📥 نسخه PDF را از اینجا دریافت کنید.
🖼روزنامه #صدای_ایران
📲 @sedaye_iran_newspaper