بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ #محمّد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، مشهور به #شیخ_صدوق ؛ در سال ۳۰۶ یا ۳۰۷ (ه. ق) در خاندان علم و تقوی در شهر مذهبی قم، دیده به جهان گشود #پدر بزرگوارش، #علی_بن_حسین_بن_بابویه_قمی، از برجسته ترین علما و فقهای زمان خود بود او در #بازار، دکان کوچکی داشت و از طریق کسب و تجارت، در نهایت زهد و عفاف، امرار معاش می کرد همچنین، ساعاتی از روز را نیز در منزل، به تدریس و تبلیغ معالم #دین و نقل روایات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام می پرداخت جلالت شأن و منزلت این فقیه بزرگوار، تا بدان پایه رسید که حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام، طی نامه ای او را با القابی چون «شیخی»، «معتمدی» و «فقیهی» مورد خطاب قرار داد چون این نامه دارای مضامین بسیار بلندی است و در طی آن، نکات دقیقی بیان شده که آگاهی بر آن، برای سالکین سبیل ولایت کبرویه مرتضویه، ضروری به نظر می رسد، لذا متن آن را عینا در اینجا نقل می کنیم: ص ۱ از ۵