eitaa logo
پرسمان اندیشه
132 دنبال‌کننده
168 عکس
51 ویدیو
20 فایل
معاونت پژوهش حوزه علمیه البرز ، در مصاف با پرسش هایی بعضا ویرانگر خود را متعهد به غبار روبی از چهره زیبای دین می داند. گرد آوری پاسخ های مطمئن از سیاست ها و اولویت های پایدار کانال پرسمان اندیشه است. ارتباط با ادمین... https://eitaa.com/mo_kh110
مشاهده در ایتا
دانلود
☘️☘️☘️ ⁉️آیا اعتقاد به ریشه قرآنی دارد؟ ✅اعتقاد به رجعت، از جمله معتقدات مذهب اهل البیت است و مستند به آیات و روایات متعدد است که بعضی از این آیات و روایات را برای توضیح مطلب بیان می کنیم: از تدبر در آیات قرآن می توان نتیجه گرفت که قرآن کریم به دو گونه به مسأله رجعت اشاره نموده است: 1️⃣ آیاتی که به رجعت در آینده اشاره دارد مانند، آیه شریفه 82 از سوره که خداوند در این آیه می فرماید: « (به خاطر آور) روزى را که ما از هر امّتى، گروهى را از کسانى که آیات ما را تکذیب مى‏ کردند محشور مى‏ کنیم و آنها را نگه مى‏ داریم تا به یکدیگر ملحق شوند!». بسیارى از بزرگان این آیه را اشاره به مسأله رجعت و بازگشت گروهى از بدکاران و نیکوکاران به همین دنیا در آستانه ی رستاخیز مى‏ دانند، چرا که اگر اشاره به خود رستاخیز و قیامت باشد ، تعبیر به من کل امة فوجا ( از هر جمعیتى، گروهى ) صحیح نیست، زیرا در قیامت ، همه محشور مى‏ شوند ، چنان که قرآن در آیه 47 سوره ی کهف مى‏ فرماید: « ما آنها را محشور مى‏ کنیم و احدى را ترک نخواهم گفت » 2️⃣ آیاتی که به حوادثی در امت هاى پیشین اشاره می فرماید که در واقع نوعی رجعت محسوب می شود، مانند: آیه 259 سوره ی . در باره ی پیامبرى است که از کنار یک آبادى عبور کرد در حالى که دیوارهاى آن فرو ریخته بود و اجساد و استخوانهاى اهل آن در هر سو پراکنده شده بود، و از خود پرسید چگونه خداوند این ها را پس از مرگ زنده مى‏ کند ، اما خدا او را یکصد سال میراند و سپس زنده کرد و به او گفت چقدر درنگ کردى ؟ عرض کرد یک روز یا قسمتى از آن ، فرمود نه بلکه یکصد سال بر تو گذشت. این پیامبر ، عزیر باشد یا پیامبر دیگرى تفاوت نمى‏ کند ، مهم صراحت قرآن در زندگى پس از مرگ در همین دنیا است. آیه 243 سوره ی سخن از جمعیت دیگرى به میان می‌آورد که از ترس مرگ (و طبق گفته مفسران به بهانه بیمارى طاعون از شرکت در میدان جهاد خوددارى کردند و) از خانه‌هاى خود بیرون رفتند. خداوند فرمان مرگ به آنها داد و سپس آنها را زنده کرد. آیه 55 و 56 سوره درباره ی بنی‌اسرائیل می‌خوانیم که گروهى از آنها بعد از تقاضاى مشاهده ی خداوند، گرفتار صاعقه ی مرگبارى شدند و مردند، سپس خداوند آنها را به زندگى بازگرداند تا شکر نعمت او را بجا آورند. آیه 110 سوره ضمن بر شمردن معجزات عیسى(علیه السلام) می‌فرماید: «تو مردگان را به فرمان من زنده می‌کردى» این تعبیر نشان می‌دهد که مسیح(علیه السلام) از این معجزه خود (زنده کردن مردگان) استفاده کرد، بلکه تعبیر به فعل مضارع (تخرج) دلیل بر تکرار آن است و این خود یک نوع رجعت براى بعضى محسوب می‌شود. آیه 73 سوره در مورد کشته‌اى است که در بنی‌اسرائیل براى پیدا کردن قاتلش نزاع و جدال برخاسته بود. قرآن این‌گونه می‌گوید: «دستور داده شد گاوى را با ویژگی‌هایى سر ببرند و بخشى از آن‌را بر بدن مرده زنند تا به حیات بازگردد و قاتل خود را معرفى کند و نزاع خاتمه یابد. علاوه بر این پنج مورد، موارد دیگرى در قرآن مجید دیده می‌شود. همچون داستان اصحاب کهف که آن نیز چیزى شبیه به رجعت بود و داستان مرغ‌هاى چهار گانه ابراهیم(علیه السلام) که بعد از ذبح بار دیگر به زندگى بازگشتند تا امکان معاد را در مورد انسان‌ها، براى او مجسم سازند که در مسئله رجعت نیز قابل توجه است. 🆔 @porseman_andisheh