🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 577: شجرۀ «طوبی» را توضیح دهید كه چیست و كجاست؟ ✅ پاسخ: 🌻 برای روشن ‌شدن پرسش، معنای «طوبی»، در لغت را یادآور می ‌شویم. 🍀 «طوبی» در لغت: واژۀ «طوبی» مؤنث «اطیب» است كه مفهومش «زندگی بهتر و پاکیزهتر، یا بهترین و پاکیزهترین زندگی» است. این مفهوم لغوی و كلی «طوبی» است. 🌹 «طوبی» در قرآن: واژۀ «طوبی» در قرآن كریم، فقط یک بار در آیۀ 29 سورۀ مباركۀ «رعد» به كار برده شده است. خدای متعال می فرماید: «الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ»؛ آنان كه ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، پاکیزه ترین [زندگی] و بهترین سرانجام نصیب شان است. 🌺 با توجّه به روایاتی كه در تفاسیر روایی، در ذیل همین آیۀ مباركه (آیۀ 29 سورۀ رعد) نقل شده است (كه بعضی از آن‌ ها را یادآور شدیم)، «طوبی» نام درختی است در بهشت كه ریشۀ آن در خانۀ پیامبر گرامی اسلام (صلّی اللّه علیه و آله) و علی(علیه السّلام) است و شاخه های آن بالای سر خانه های مؤمنان در بهشت است. @porsemanenoor

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «أئمه» در آیه 24 سوره مبارکه سجده🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 578: تفسیر آیۀ «فَالْیَوْمَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ یَضْحَكُونَ»؛ ولی امروز، مؤمنانند كه بر كافران خنده میزنند،(مطففین/34) چیست؟ ✅ پاسخ: 🌻 مراد از «الیوم» روز قیامت است و مقصود از «كفار» مجرمانی هستند كه در آیۀ 29 همین سوره از آن‌ها تعبیر به الَّذِینَ أَجْرَمُوا شده است. 🌺 سیرۀ قرآن کریم این است كه عمل‌ها و عكس العمل‌های افراد نسبت به یكدیگر را در دنیا و آخرت بیان میكند. خندیدن مؤمنان نسبت به كفّار در قیامت نیز از همین باب است. چون قیامت، ظرف ظهور جزا و پاداش، مطابق با عمل است (جَزَاءً وِفَاقًا، نبأ/26). لذا در مقابل تمسخر كفّار نسبت به مؤمنان در دنیا، آن‌ها نیز در قیامت كفّار را با خنده هایشان مورد استهزا و تمسخر خود قرار می ‌دهند. ☘ در آیۀ مورد بحث، خداوند بر دنیا و ستیزهها و مسخرگی‌های آن پرده میكشد و آن‌ها را به عالم دیگر و ظهور نهایی حقایق و نفوس واگذار می ‌کند. در آن روز كه نور حق از افق برآید و درون انسان‌ها روشن و مشخص شود و پرده های تاریک ظلمانی دنیا از میان برود، آن‌ها كه ایمان آوردند و در برابر آزارها و زخم زبان‌ها، پای عقیدۀ خود ایستادند به مجرمان كفر پیشه، می‌خندند. 🌷 در بعضی از روایات از رسول خدا(صلّی اللّه علیه و آله) آمده است كه در آن روز، دری از بهشت به روی كفّار گشوده می شود. آن‌ها به گمان اینكه فرمان آزادی از دوزخ و ورود به بهشت داده شده است به سوی آن حركت می كنند، هنگامی كه به آن رسیدند ناگهان در بسته می شود و این كار چند بار تكرار می گردد و مؤمنان كه از بهشت نظاره‌‌ گرِ آنانند، می خندند. @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 579: در آیۀ 56 سورۀ نجم آمده است: روز قیامت بسیار نزدیک شده است. مقصود چیست؟ ✅ پاسخ: 🌻 قرآن كریم، با مقایسه‌ای بین زمان پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله) تا قیامت و بین زمان آفرینش موجودات تا زمان پیامبر(صلّی اللّه علیه و آله) وقوع قیامت را نزدیک دانسته است، پس نزدیک‌ بودن به معنای عرفی آن نیست، بلكه نسبت به آنچه از زمان آفرینش جهان تا زمان بعثت پیامبر اسلام(صلّی اللّه علیه و آله) گذشته است، زمان وقوع رستاخیز نزدیک است، اگر چه زمان وقوع آن سال‌ها و قرن‌ها طول بكشد. 🍀 نكته دیگر این كه، در قیامت وقتی زمان دنیا را محاسبه می کنند، زمان بسیار كمی است. برخی از مفسران می ‌گویند: از اینكه خداوند فرمود: اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ، و از آن‌جایی كه یکی از نام‌های قیامت «الساعة» است،‌ در محاسبات آخرت، انسان ساعتی بیش در دنیا نبوده است. 🌺 خداوند متعال در آیۀ 46 سورۀ «نازعات» نیز به این مطلب تصریح نموده، می ‌فرماید: یَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا... كَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحَاهَا؛( نازعات/42-46) از تو در بارۀ قیامت می ‌پرسند كه وقوع آن چه وقت است...، روزی كه قیامت را درک كنی، گویی كه جز شبی یا روزی درنگ نكردند. ☘ وقتی انسان‌ها در رستاخیز حاضر شوند، می ‌پندارند كه یک شب یا یک روز در دنیا توقف داشته ‌اند؛ همانگونه كه اصحاب كهف، خوابیدن سیصدساله را نصف روز پنداشتند. 🌸 نتیجه اینكه، وقوع زمان قیامت خیلی دور نیست، هرچند قرن‌ها به طول انجامد، زیرا هر چیزی كه مقید به زمان باشد، روزی واقع خواهد شد و آن زمان روشن می‌شود كه خیلی سریع فرا رسیده است. @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 580: آیا در روز قیامت، حیوانات هم برانگیخته می‌شوند؟ روح حیواناتی كه مرده‌اند یا كشته شده‌اند در حال حاضر چه وضعیتی دارد؟ ✅ پاسخ: 🌻 از ظاهر بعضی از آیات قرآن مجید اسـتفاده می‌ شود كه حیوانات نیز در روز قیامت برانگیخته می ‌شوند. به برخی از آن آیات اشاره می ‌گردد: 🍀 1. «وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ یَطِیرُ بِجَنَاحَیْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم مَّا فَرَّطْنَا فِی الْكتاب مِن شَیْءٍ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ یُحْشَرُونَ»(أنعام/38)؛ هیچ جنبنده ‌ای در زمین و هیچ پرنده ‌ای كه با دو بال خود پرواز می کند نیست، مگر اینكه امت‌هایی (جمعیت‌هایی) مانند شما هستند. ما هیچ چیز را در این كتاب فروگذار نكردیم، سپس همگی به سوی پروردگارشان محشور می ‌گردند. 🌺 2. «وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ»(تکویر/5)؛ و در آن هنگام كه حیوانات وحشی جمع شوند. بسیاری از مفسران، حشر حیوانات وحشی را به معنای حضور در دادگاه قیامت دانسته و معتقدند: حیوانات نیز در محدودۀ آگاهی خود، مسئولیت‌هایی دارند و اگر ظلم و ستم به یکدیگر كرده باشند در آن‌جا بازخواست خواهند شد. 🌴 این احتمال نیز وجود دارد كه منظور از حشر، جمع شدن حیوانات به هنگام حوادث هولناک قیامت و پایان این دنیا باشد كه به خاطر ترس در كنار هم جمع می ‌شوند (نه در دادگاه قیامت).(ر. ک: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج 26، ص 174) در منابع اهل تسنن، روایتی از پیامبر اكرم(صلّی اللّه علیه و آله) در تفسیر آیۀ 38 سورۀ انعام نقل شده است که می‌ فرماید: «اِنَّ اللّهَ یَحْشُرُ هذِهِ الاُمَمَ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ یَقْتَصُّ مِنْ بَعْضِها لِبَعْض حَتّى یَقْتَصَّ لِلْجَمّاءِ مِنَ القرناء»؛ خداوند تمام این جمعیت‌ها (جنبندگان) را در روز قیامت برمی ‌انگیزاند و قصاص بعضی را از بعض دیگر می ‌گیرد، حتی قصاص حیوانی كه شاخ نداشته و دیگری بی ‌جهت به‌ او شاخ زده ‌است از او خواهد گرفت.(رشیدرضا، تفسیر المنار، ج 7، ص 397) 🌼 برخی از منابع روایی شیعه نیز اشاره‌ ای به روایات نموده ‌اند. مرحوم مجلسی در شرح من لایحضره الفقیه پس از نقل روایتی می ‌نویسد: و یدل علی حشر الحیوانات المظلومة کما هو ظاهر آیۀ «وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ».(محمدتقی مجلسی، روضة المتقین، ج 4، ص 255) @porsemanenoor

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «الذین» در آیه 11 سوره مبارکه بروج🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 581: کدام سوره به عنوان سوره امام حسين ـ عليه السلام ـ معرفي شده است؟ ✅ پاسخ: 🌻 در روايتي که در خصوص فضيلت سوره فجر از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل شده، حضرت مي فرمايد: «سوره فجر را در نمازهاي واجب و مستحبي تان بخوانيد که اين سوره، سوره حسين بن علي ـ عليه السلام ـ است و هر کس اين سوره را بخواند روز قيامت با امام حسين ـ عليه السلام ـ در درجه اي از درجات بهشت است». («مجمع البيان»، فضل بن حسن طبرسي، ج10، ص341) 🌺 در پايان اين سوره آمده است: «يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ـ ارْجِعِي إِلَى رَبِّک رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً ـ فَادْخُلِي فِي عِبَادِي ـ وَادْخُلِي جَنَّتِي» (فجر / 27 الي 30) ؛ تو اي روح آرام يافته به سوي پروردگارت باز گرد در حالي که هم تو از او خشنودي و هم او از تو خشنود و در سلک بندگانم و در بهشتم داخل شو. 🌸 شيخ عبدالله بحراني پس از نقل روايتي که از امام صادق ـ عليه السلام ـ در خصوص اين سوره و اختصاص آن به امام حسين ـ عليه السلام ـ بيان شد، مي نويسد: «يکي از حاضران پس از بيان امام صادق ـ عليه السلام ـ عرض کرد: چگونه اين سوره، سوره امام حسين ـ عليه السلام ـ است؟ حضرت فرمود: مراد از (نفس مطمئنه) در اين آيه (امام حسين ـ عليه السلام ـ و اصحاب و شيعيان آن حضرت) مي باشد». («العوالم»، عبدالله بحراني، ص97) @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 582: امام حسین (علیه السّلام) کدام آیه قرآن را در روز عاشورا قرائت کردند؟ ✅ پاسخ: 🌻 آیۀ شریفۀ «مِنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ یَنْتَظِرُ»(أحزاب/23) از جمله آیاتی است که امام حسین علیه السلام در کربلا آن را خواندند. 🌴 به این معنا که «از میان مومنان؛ قهرمانانی هستند که بر عهد خویش راست و استوار بوده اند و بر عهدی که با خدا بستند، وفا کردند.» 🌷 امام حسین علیه السلام در دو زمان این آیه را تلاوت کردند؛ یک بار زمانی که خبر شهادت حضرت مسلم بن عقیل (علیه السّلام) را شنیدند و دیگری در روز عاشورا وقتی کنار پیکر شهدایی چون مسلم بن عوسجه قرار گرفتند. @porsemanenoor

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻امام حسین علیه السّلام در آیه 15 سوره مبارکه أحقاف🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 583: چه آياتي در قرآن، درباره امام حسين(عليه السلام) تأويل يا تفسير شده است؟ ✅ پاسخ: 🌻 آيات فراواني در قرآن درباره امام حسين(عليه السلام) وجود دارد. برخي رقم آيات را 128 و برخي ديگر تا 250 آيه ذكر كرده ‌اند. برخي از آيات ياد شده، آشكارا درباره امام‌حسين(عليه السلام) نازل شده است و برخي با تفسير و تأويل مفسران (البته به كمك روايات) بر ايشان تطبيق شده است. اين آيات را از جهات مختلفي مي‌ توان دسته‌ بندي كرد: 🌺 الف) آياتي كه بر اساس منابع تفسيري و روايي، مربوط به امام حسين(عليه السلام) است: اسراء/33 ؛ مريم/1 ؛ حج/60 ؛ احقاف/15 ؛ رحمن/22؛ نازعات/6؛ تكوير/8‌ ؛ فجر/27 ؛ تين/1. 🍀 ب) آياتي كه بر امام حسين(عليه السلام) تطبيق شده است: سوره بقره/84 و 193 ؛ نساء/31 و 77 ؛ انعام/62 ؛ انفال/75 ؛ اسراء/4 و 6 ؛ مريم/7 ؛ حج/‌19 و 40 ؛ عنكبوت/15 ؛ صافات/88 و 89 ؛ زخرف/28 ؛ دخان/29 ؛ نبأ/18 ؛ عبس/25 ؛ انشراح/1. (گرچه بخش اول و دوم آيات را مي ‌توان جمع كرد و در يك بخش قرار داد، اما با توجه به لسان روايات، اين تفكيك، صورت گرفته است. در بخش اول در ذيل آيات، روايات به صراحت مي ‌فرمايد: «الحسين»؛ اما در قسمت دوم، عبارت‌هاي ديگري به كار رفته است.) 🌹 ج) آياتي كه در شأن يا تطبيق بر امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) نازل شده است: آل‌عمران/61 ؛ نساء/36 و 69 ؛ انعام/84 ؛ نور/35 ؛ فرقان/74 ؛ احزاب/40 ؛ الرحمن/‌17 ؛ واقعه/89 ؛ حديد/12 و 28 ؛ تغابن/15 ؛ فجر/3 ؛ بلد/3 و 9؛ بروج/3 ؛ شمس/2 و 3 ؛ سوره فلق. 🌴 د) آياتي كه مربوط به پنج تن آل عبا يا تعدادي از آنان است، كه يكي از آنان امام حسين(عليه السلام)است: سوره بقره/37، 54، 60، 124 و 238 ؛ آل‌ عمران/7 و 110 ؛ نساء/43 ؛ مائده/54 ؛ اعراف/‌46 و 157 ؛ يونس/63 و 64 ؛ نحل/43 ؛ اسراء/ 44 ؛ مؤمنون/1 و 111 ؛ فرقان/‌10، 54 و 57 ؛ فاطر/32 ؛ صافات/165 و 166 ؛ شوري/23 ؛ طور/21 ؛ حشر/9 ؛ صف/4 ؛ حاقه/17 ؛ انسان/7 ؛ مرسلات/41. 🌼 ه) آياتي كه مربوط به دوازده امام يا چهارده معصوم(عليهم السلام) است: سوره بقره/31، 35، 136 و 137، 143، 256 و 261 ؛ آل‌عمران/36، 95، 185 و 200 ؛ نساء/‌59 ؛ مائده/56 ؛ توبه/36 ؛ هود/91 ؛ ابراهيم/24 ؛ حجر/45، 46، 47 و 75 ؛ نحل/‌90 ؛ اسراء/71 ؛ طه/115 ؛ حج/77 ؛ نور/36، 37 و 55 ؛ احزاب/12 و 33 ؛ صافات/‌83 ؛ شوري/23 ؛ واقعه/10 ؛ انسان/5 ؛ كوثر/1. 🌸 و) آياتي كه مربوط به حضرت علي، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسين(عليهم السلام) و ديگراني چون حمزه، جعفر، عقيل و حضرت خديجه(عليهم السلام) است: آل‌عمران/33 ؛ كهف/2 ؛ حج/40 ؛ فاطر/21 ؛ غافر/7 ؛ تحريم/8‌ ؛ مطففين/22. 🌵 ز) آياتي كه در ذيل آنها روايتي مربوط به امام حسين(عليه السلام) آمده است كه نه از باب شأن نزول و نه از باب تطبيق است: سوره بقره/49، 195، 196 و 199 ؛ آل‌عمران/34، 45، 49 و 103 ؛ نساء/56 ؛ مائده/1 و 35 ؛ انعام/62 ؛ اعراف/199 ؛ يوسف/13، 14 و 67 ؛ اسراء/7 و 71 ؛ مريم/55 ؛ نور/31 ؛ نمل/‌40 ؛ شعراء/227 ؛ قصص/5 و 21 ؛ احزاب/23 و 58 ؛ زمر/46 و 61 ؛ غافر/71 ؛ مجادله/7. (ر.ك: «تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة» ؛ الحسين في القرآن (تأويل آيات القرآن في سيد الشهداء)) @porsemanenoor

🔆🔆🔆🔆🔆 👈 سؤال شمارۀ 584: آيا «اولي‌الأمر» در آيه شريفه 59 سوره نساء، شامل امام حسين (عليه السلام) مي‌ شود؟ ✅ پاسخ: 🌻 مقصود از «اولي‌الأمر» در اين آيه شريفه، امامان معصوم(عليهم السلام) هستند كه رهبري مادي و معنوي جامعه اسلامي، در تمام شؤون زندگي، از سوي خداي سبحان و پيامبراكرم(صلّي اللّه عليه وآله) به آنان سپرده شده است؛ زيرا اولا، نام «اولي‌الأمر» در كنار نام خدا و رسول آمده است و آيه شريفه، اطاعت از «أُولي‌الأمر» را مانند اطاعت از خدا و رسول، بدون قيد و شرط، لازم و واجب شمرده است. بنابراين، «اولي‌الأمر» (همانند پيامبر) بايد افرادي معصوم و مصون از خطا و گناه باشند؛ زيرا اگر معصوم نباشند، اطاعت بي‌ قيد و شرط از آنان موجب گمراهي خواهد شد. 🍀 ثانياً، روايات متعددي در منابع شيعه و برخي منابع اهل سنت نقل شده است كه همگي گواهي مي ‌دهند كه منظور از «اولي‌الأمر»، امامان معصومند و حتي در برخي از آنان نام امامان، يك به يك به صراحت ذكر شده است; چنان‌كه در حديثي از جابربن‌عبدالله انصاري چنين نقل شده است: 🌺 وقتي خداي ـ عزّوجل ـ آيه شريفه: «يا أَيُّها الَّذِينَ آمَنُوا أَطِـيعُوا اللّهَ وَأَطيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأمْرِ مِنْكُمْ...»(نساء/59) ؛ را بر پيامبر گرامي‌اش، محمّد(صلّي اللّه عليه وآله) نازل كرد، به آن‌حضرت گفتم: يا رسول‌اللّه! خدا و رسولش را شناختيم؛ اولي‌الأمر كه خداونداطاعت آنان را در ادامه اطاعت تو قرار داده است، كيست؟ فرمود: اي جابر! آنان جانشينان و امامان مسلمانان پس از منند كه اولشان علي ‌بن ‌ابي ‌طالب و پس از او حسن و آن‌گاه حسين و بعد از او علي ‌بن ‌الحسين و سپس محمد بن ‌علي است، كه در تورات معروف به باقر است و تو به زودي او را درك خواهي كرد. چون او را ديدار كردي، از‌سوي من به او سلام برسان. سپس صادق، جعفر بن ‌محمد و بعد از او موسي ‌بن ‌جعفر و آن‌گاه علي ‌بن ‌موسي و پس از وي محمد بن ‌علي و سپس علي ‌بن ‌محمد و آن‌گاه حسن ‌بن ‌علي و آخرين امام، هم‌نام من است، كه هم نامش نامِ من (محمّد) و هم كنيه ‌اش كنيه من (ابوالقاسم) است. او حجت خدا است بر روي زمين و بقية‌ اللّه و يادگار الهي است در‌ميان بندگان خدا. او پسر حسن ‌بن‌ علي است. او است آن كسي كه خداي متعال نام خودش را به دست او در سراسر جهان، يعني همه بلاد مشرق و مغربش مي ‌گستراند...‌. (ر.ك: تفسير نمونه، ج 3، ص 435 ـ 444 ؛ الميزان، ج 4، ص 409 ؛ ينابيع المودّه، ج 1، ص 341 ـ 351 ؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ تفسير نورالثقلين، ذيل آيه 59 سوره نساء) @porsemanenoor

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌻مصداق «راجفه» و «رادفه» در آیات 6 و7 سوره مبارکه نازعات🌻 🌺کانال پرسمان نور در پیام رسان های داخلی🌺 @porsemanenoor