🌱 ⁉️ کاهلی در نماز جوانی هستم ۲۸ ساله گناهان نسبتا زیادی انجام دادم؛ ۲، ۳ ساله که نماز نمیخونم چندین بار تلاش کردم حداقل نمازمو بخونم اما فقط برای چند روز تداوم داشته خیلی دوست دارم نماز بخونم اما نمیشه؟ نمی دونم چی کار کنم؟ . . . ⭕️ پاسخ: توجه شما را به چند موضوع جلب می کنیم: أ) فلسفه خلقت انسان این است که به کمال برسد. کمال نهایی او نزدیک شدن به خدا و بندگی است . برای رسیدن به خدا وسیله لازم است . بهترین وسیله نماز است. حضرت علی علیه السلام فرمود: «الصلاةُقربان کل تقىّ؛ نماز وسیله نزدیکى به خداوند براى همه پرهیزگاران است». ب) سپاس گزاری از ولیّ نعمت و کسی که به انسان احسان کرده و نعمت داده، شایسته و لازم است. این امر آن قدر لازم است که می بینیم حتی حیوانات در برابر نعمت دهندگان و صاحبان خود فرمانبرند . با حرکاتی از آن ها تشکر و سپاس گزاری می کنند. یکی از بهترین راه های سپاس گزاری از منعم، نماز است. ج) توجه به فلسفه وجوب نماز, رغبت انسان را نسبت به اقامه آن بیش تر می سازد. در روایات و آیات به فلسفه آن اشاره شده است از آن جمله: ۱- یاد خدا: قرآن مجید می فرماید:«اقم الصلوة لذکرى ؛ نماز را بر پادار تا به یاد من باشى ». (طه، ۱۴) روشن است که یاد خدا موجب آرامش روان و تسکین قلب می شود. الاّ بذکراللّه تطمئن القلوب؛ (رعد، ۲۸) آگاه باشیددل با یاد خدا آرام می شود. ۲- کفاره گناهان: نماز سبب می شود که گناهان قبلی از بین برود، در واقع نماز یک نوع استغفار است. رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرماید: اگر کنار خانه کسی نهر آبی باشد و هر روز پنج مرتبه در آن بدن خود را شست و شو کند، چرکی در بدنش نمی ماند. هم چنین نماز خواندن سبب می شود گناهان از بین برود. آب، چرک و کثافت ظاهری را از بین می برد .نماز، آلودگی های روحی و باطنی را. ۳- بازدارنده از گناه : نماز سبب می شود که انسان از گناه و معصیت و فحشا و منکرات دوری کند و دامنش را آلوده نسازد. قرآن کریم می فرماید: ان الصلوة تنهی عن الفحشاء و المنکر؛ نماز انسان را از فحشا و منکرات باز می دارد. (عنکبوت، ۴۵) ۴- تقویت اراده : اقامه نماز در اوقات معیّن و با شرایط و کیفیت خاص روح انضباط و تسلّط بر نفس را درانسان تقویت کرده و او را متوجه این امر می کند که در بعضی موارد نباید هر حرفی را زد, هر کاری را انجام داد و هر نوع لباسی را پوشید. ۵- معیار قبولی اعمال دیگر: قبولی همه اعمال انسان در گرو قبولی نماز است. اگر انسان دانشگاه و مدرسه بسازد، مدرسه، مسجد بنا نهد، حج برود، امر به معروف و نهی از منکر کند و کارهای دیگر خیری انجام دهد، تا نمازش مورد پذیرش الهی قرار نگیرد، هیچ کدام قبول نخواهد بود. امام صادق علیه السلام فرمود: روز قیامت اولین چیزی که از انسان می پرسند و از او محاسبه می کنند، نماز است، پس اگر قبول شود، بقیه اعمال او قبول خواهد بود . اگر رد شود، دیگر اعمالش نیز رد خواهد شد. ۶- تارک الصلوة و عذاب الیم : روز قیامت بهشتیان از دوزخیان می پرسند: به چه جرم و گناهی به این روز گرفتار شدید و به عذاب الیم و دردناک و طاقت فرسا مبتلا هستید؟ در پاسخ به عواملی اشاره می کنند که اوّلش نماز نخواندن است. توجه به این موضوع که انسان موجود دو بعدی است ، همان طور که بدنش نیازهایی دارد، روح او هم که، حقیقت انسان به اوست، نیازهایی دارد که نیازها به منزلۀ غذای روح اوست ؛ تکالیف شرعی و در رأس آن نماز ، همه به منزلۀ غذای روح است . باعث تقویت اصل و حقیقت انسان می شود.همان طور که در طی روز چند وعده غذا می خوریم، باید چند وعده هم از غذای معنوی استفاده نماییم تا بعد حقیقی ما قوّت گرفته و در زندگی حقیقی خود که بعد از مردن شروع می شود، بدون مشکل، شاد و خرم باشیم. در این راه از خداوند کمک بخواهید. حتماً یاری تان می کند. تنبلی را کنار بگذارید تا ببینید چگونه کمک تان می کند. چگونه می شود خدایی که همۀ نیروها از اوست، در همۀ کارها به ما نیرو بدهد اما در انجام چنین عمل مهمی بی توجه باشد؟! اراده نمائید و قدم اول را بردارید تا عنایات و یاری خدا شامل حال تان شود. 📕 https://B2n.ir/g55957 #نماز ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ تلاوت قرآن کریم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) چه سفارشاتی درباره «تلاوت قرآن» در خانه‌ها به مسلمین فرمودند؟ . . . ⭕️ پاسخ: پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:  «نَوِّرُوا بُیُوتَکُمْ بِتِلاَوَةِ القُرْآنِ وَ لاَتَتَّخِذُوهَا قُبُوراً کَمَا فَعَلَتِ الیَهُودُ وَ النَّصَارَى صَلُّوا فِى الکَنَائِسِ وَ البِیَعِ وَ عَطَّلُوا بُیُوتَهُمْ فَإنَّ البَیْتَ إذَا کَثُرَ فِیهِ تِلاَوَةُ القُرْآنِ کَثُرَ خَیْرُهُ وَ اتَّسَعَ أهْلُهُ وَ أضَاءَ لاِهْلِ السَّمَاءِ کَمَا تُضِیئُ نُجُومُ السَّمَاءِ لاِهْلِ الدُّنْیَا»؛ (خانه‌هاى خود را با تلاوت قرآن نورانى کنید و آنها را مثل قبرستان خاموش و تاریک نکنید، همان گونه که یهود و نصارى رفتار کردند که عبادت را مخصوص معابد قرار دادند و خانه‌ها را تعطیل کردند [و در خانه‌ها خبرى نبود] پس هر خانه‌اى که در آن زیاد تلاوت قرآن شود، خیر و برکت در آن زیاد مى‌شود، گستردگى و گشایش [در مال، ثروت، دانش، محبّت، قدرت و ...] در اهل خانه پیدا شده و آن خانه بر اهل آسمان نورافشانى مى‌کند، همان‌گونه که ستارگان بر اهل زمین نورافشانى مى‌ کنند.) رابطه خلق با خالق، زمان و مکان مخصوص ندارد. قرآن مجید مى‌فرماید: «سَبِّحُوهُ بُکْرَةً وَ أصیلاً»(احزاب، ۴۲)؛ (صبح و شام به یاد خدا باشید) کنایه از اینکه همیشه به یاد خدا باشید؛ مثل اینکه در عرف مى‌گویند آیا به یاد فلانى هستید؟ در پاسخ گفته مى‌شود: صبح و شب، یعنى همیشه به یاد او هستم. پیامبر اکرم(صلى الله علیه و آله و سلم) مى‌فرماید: «جُعِلَتْ لِىَ الأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً». از نظر اسلام ارتباط خلق با خالق، مخصوص مساجد و معابد نیست. روایت مى‌فرماید خانه‌هایتان از نور تلاوت قرآن تاریک نباشد. قرآن تلاوت کنید و گوش اهل خانه را با تلاوت آن آشنا سازید تا کم کم معناى آن را بفهمند و در آن اندیشه کنند. تلاوت قرآن نباید فقط مخصوص جاى خاصى باشد. تلاوت قرآن در منزل سه اثر مهمّ دارد: ۱. خیر و برکت زیاد شده و نورانیّت، روحانیّت، صفا و صمیمیّت در خانه پیدا مى‌ شود. ۲. باعث گشادگى و گستردگى مال و ثروت و وسعت فکرى و سعه صدر و گشایش در روزى است. ۳. این خانه، ستاره‌اى براى فرشتگان آسمان مى‌شود که نظیر این حالات را در احوال حضرت زهرا (علیها السلام) مى‌خوانیم که: «وقتى در محراب مى‌ایستادند نور از محراب عبادت ایشان به آسمان‌ها تابیده مى‌شد و فرشتگان مى‌پرسیدند که این نور از کجاست؟ خطاب شد: اى ملائکه من، به محراب فاطمه نگاه کنید». هر جا قرآن زنده شود عاطفه، صمیمیّت، وحدت، صداقت و امانت هست و وقتى قرآن از میان مردم برچیده شود، تمام ارزش‌هاى اخلاقى برچیده مى‌ شود. 📕 https://B2n.ir/g55957 #قرآن ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ ریا در روایات اسلامی روایات اسلامی خطر ریا در اعمال انسان را چگونه بیان داشته اند؟ . . . ⭕️ پاسخ: در احادیث اسلامى فوق العاده به این مسأله اهمّیّت داده شده و ریاکارى به عنوان یکى از خطرناکترین گناهان معرفى شده است که به گوشه اى از آن در ذیل اشاره مى شود: ۱ ـ در حدیثى از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) مى خوانیم: «اَخْوَفُ ما اَخافُ عَلَیکُمْ اَلرِّیا وَالشَّهْوَةُ الْخَفِیَّةُ»؛ (خطرناکترین چیزى که از آن بر شما مى ترسم ریاکارى و شهوت پنهانى است). ظاهراً منظور از شهوت پنهانى همان انگیزه هاى مخفى ریاکارى است. ۲ ـ در حدیث دیگرى از همان حضرت آمده است: «اَدْنَى الرِّیاءِ شِرْکٌ»؛ (کمترین ریا شرک به خداست). ۳ ـ باز از همان حضرت آمده است که فرمودند: «لایَقْبَلُ اللّهُ عَمَلاً فیهِ مِقْدارُ ذَرَّة مِنْ رِیاء»؛ (خداوند عملى را که ذرّه اى از ریا در آن باشد قبول نمى کند). ۴ ـ در حدیث دیگرى از همان بزرگوار آمده است «اِنَّ المُرائِى یُنادى عَلَیْهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ یا فاجِرُ یا غادِرُ یامُرائى ضَلَّ عَمَلُکَ وَ حَبَطَ اَجْرُکَ اِذْهَبْ فَخُذْ اَجْرَکَ مِمَّنْ کُنْتَ تَعْمَلُ لَهُ»؛ (روز قیامت شخص ریا کار را صدا مى کنند و مى گویند اى فاجر! اى حیله گر پیمان شکن! و اى ریاکار! اعمال تو گم شد و اجر تو نابود گشت برو و پاداش خود را از کسى که براى او عمل کردى بگیر). ۵ ـ یکى از اصحاب مى گوید: پیامبر (صلى الله علیه و آله) را گریان دیدم، عرض کردم: چرا گریه مى کنید؟ فرمودند: «اِنّى تَخَوَّفْتُ عَلى اُمَّتى الشِّرْکَ، َامّا اِنَّهُمْ لایَعَبُدُونَ صَنَماً وَ لا شَمْساً وَ لا قَمَراً وَ لا حَجَراً، وَ لکِنَّهُمْ یُرائُونَ بِاَعْمالِهِمْ»؛ (من بر امتّم از شرک و چند گانه پرستى بیمناکم! بدانید آنها بت نخواهند پرستید و نه خورشید و ماه و قطعات سنگ را، ولى در اعمالشان ریا مى کنند و از این طریق وارد وادى شرک مى شوند). ۶ ـ در حدیث دیگرى از همان حضرت (صلى الله علیه و آله) نقل شده است که فرمودند: «اِنَّ الْمَلَکَ لَیَصْعَدُ بِعَمَلِ الْعَبْدِ مُبْتَهِجاً بِهِ فَاِذا صَعَدَ بِحَسَناتِهِ یَقُولُ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ اِجْعَلُوها فى سِجِّین اِنَّهُ لَیْسَ اِیّاىَ اَرادَ بِها»؛ (فرشته عمل بنده اى را با شادى به آسمان مى برد هنگامى که حسنات او را به بالا مى برد خداوند عزّوجل مى فرماید آن را در جهنّم قرار دهید، او عمل خود را به نیّت من انجام نداده است). ۷ ـ باز در حدیث دیگرى از همان حضرت (صلى الله علیه و آله) مى خوانیم: «یَقُولُ اللّهُ سُبْحانَهُ اِنّى اَغْنَىَ الشُّرَکاءِ فَمَنْ عَمِلَ عَمَلاً ثُمَّ اَشْرَکَ فیْهِ غَیْرى فَاَنَا مِنْهُ بَرِىءٌ وَ هُوَ لِلَّذى اَشْرَکَ بِهِ دُونى»؛ (خداوند سبحان مى فرماید: من بى نیازترین شریکانم، هرکس عملى بجا آورد و غیر مرا در آن شریک کند من از او بیزارم، و این عمل از آنِ کسى است که شریک قرار داده نه از آنِ من). این هفت حدیث پر معنى و تکان دهنده که همه از پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله) نقل شده است بخوبى نشان مى دهد گناه ریا به قدرى عظیم است که چیزى با آن برابرى نمى کند و این به خاطر آثار بسیار بدى است که ریا در فرد و جامعه و در جسم و روح انسان ایجاد مى کند. از امامان معصوم (علیهم السلام) احادیث تکان دهنده اى دیده مى شود، از جمله: ۸ ـ در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم که از جدّش نقل مى کند: «سَیَأْتى عَلَى النّاسِ زَمانٌ تَخْبُثُ فیهِ سَرائِرهمْ وَ تَحُسنُ فیهِ عَلانِیَّتُهُم، طَمَعاً فى الدُّنیا لایُریدُونَ ما بِهِ عِنْدَ رَبِّهِم یَکُونُ دِیُنهُم رِیاءً، لایُخالِطُهُمْ خَوْفٌ یَعُمُّهُمُ اللّهُ بِعِقاب فَیَدْعُونَهُ دُعاءَ الْغَریقِ فَلایَسْتَجِیبُ لَهُمْ»؛ (زمانى بر مردم فرا مى رسد که باطن آنها آلوده و ظاهرشان زیبا است، و این به خاطر طمع در دنیا مى باشد، هرگز آنچه را نزد پروردگارشان است اراده نمى کنند، دین آنها ریا است، و خوف خدا در قلبشان نیست، خداوند مجازاتى فراگیر بر آنها مى فرستد و آنها همچون فرد غریق او را مى خوانند ولى دعاى آنان را اجابت نمى کند). ۹ ـ در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «کُلُّ رِیاء شِرْکٌ اِنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِلنّاسِ کانَ ثَوابُهُ لِلنّاسِ وَ مَنْ عَمِلَ لِلّهِ کانَ ثَوابُهُ عَلَى اللّهِ»؛ (هر ریائى شرک است، هر کس براى مردم عمل کند پاداش او بر مردم است، و هر کس براى خدا عمل کند ثوابش بر خداست). 🔺

🔻 ۱۰ ـ در حدیثى از امام امیرالمؤمنین (علیه السلام) مى خوانیم: «الْمُرائى ظَاهِرُهُ جَمیلٌ وَ باطِنُهُ عَلیلٌ ...»؛ (ریا کار ظاهر عملش زیبا و باطنش زشت و بیمار است). و نیز فرمودند: «ما اَقْبَحَ بِاْلاِنْسانِ باطِناً عَلیلاً وَ ظاهِراً جَمیلاً»؛ (چه زشت است که باطن انسان خراب و بیمار و ظاهرش زیبا باشد). و در این زمینه روایات از رسول خدا (صلى الله علیه و آله) و ائمّه هدى (علیهم السلام) بسیار فراوان است. 📕 https://B2n.ir/h33690 #ریا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ فلسفه تحریم ریا چرا ریا حرام شده است؟ . . . ⭕️ پاسخ: شاید افراد ظاهر بین هنگامى که به روایات تکان دهنده در مورد عظمت گناه ریا و آثار وحشتناک آن نگاه کنند، در شگفتى فرو روند و تصوّرشان این باشد که اگر عمل انسان خوب باشد چه فرق مى کند نیّت او هر چه مى خواهد باشد!؟ فرض کنید انسانى بیمارستان، مسجد، جادّه و پل یا مانند اینها براى رفاه مردم می سازد، نیّتش هرچه باشد بالاخره عمل او نیکو است؛ به فرض که قصدش ریاکارى باشد خدمت او به مردم در جاى خود ثابت است. بگذاریم مردم کار خیر و خدمت کنند نیّتشان هر چه مى خواهد باشد. ولى این اشتباه بسیار بزرگى است؛ زیرا: اوّلاً: هر عملى داراى دو نوع تأثیر است: تأثیرى در خود انسان مى گذارد، و تأثیرى در بیرون. ریاکار با عمل خود درون خود را ویران مى سازد و از مقام والاى توحید دور مى شود و در قعر درّه شرک پرتاب مى گردد؛ مردم را وسیله عزّت و احترام خود مى بیند و قدرت خدا را به دست فراموشى مى سپارد و این ریاکارى که نوعى بت پرستى است سر از مفاسد بیشمار اخلاقى در مى آورد. ثانیاً: از نظر عمل بیرونى و خدماتى که به ظاهر انجام داده و قصد او تظاهر و ریاکارى بوده نیز جامعه دچار خسارت مى شود چرا که سعى او این است که ظاهر عملش را درست کند و اهمّیّتى به باطن عمل نمى دهد و چه بسا این امر سبب مى شود که آن اسباب رفاه تبدیل به اسباب عذاب براى مردم گردد و لطمه هاى جبران ناپذیرى از آن ببینند. به عبارت دیگر، هنگامى که جامعه اى عادت به ریاکارى و تظاهر کند همه چیز آن از محتوا تهى مى شود، فرهنگ و اقتصاد و سیاست و بهداشت و نظم و نیروهاى دفاعى همه تو خالى و تهى مى گردد و همه جا به ظاهر سازى قناعت مى کنند، دنبال خیر و سعادت جامعه نیستند بلکه به سراغ چیزى مى روند که ظاهر جالبى داشته باشد، و این طرز کار، ضربات هولناکى بر جامعه وارد مى کند که بر هوشمندان مخفى و پنهان نیست. 📕 https://B2n.ir/b50740 #ریا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راهکارهایی برای دورماندن از گناه بهترین کار برای دورماندن از گناه چیست؟ . . . ⭕️ پاسخ: بهترین کار برای دور ماندن از گناه توجه دائمی به خدا و تقویت ارتباط با اوست. شیطان زمانی به سراغ ما می‌آید و ما را در گرداب گناه می‌اندازد که ما خدا را فراموش می‌کنیم و از یاد او غافل می‌شویم. اگر می‌بینید که دین ما این همه به نماز اهمیت داده، برای این است که با یاد خدا در نماز، انسان از شر شیطان و وسوسه‌هایش در امان می‌ماند. یاد خدا قوی‌ترین سپر ما در برابر تیرهای شیطان است. با این حال، توجه به نکات زیر برای درامان ماندن از گناه بسیار مهم است: الف) هیچ گناهی را کوچک نشمارید؛ زیرا وقتی گناهی را کوچک شمردید، انجام آن برایتان آسان می شود و خیلی راحت به سوی آن می‌روید. گناه - هر چند کوچک - مخالفت با خدای بزرگ است و نباید آن را کوچک شمرد. در حدیثی از امام علی (علیه السلام) آمده است: «بدترین گناه، گناهی است که گناهکار آن را سبک می‌شمارد.» حتی اگر گناهی در مقایسه با گناه‌های بزرگ، کوچک باشد، باز هم نباید آن را انجام دهیم. گناه‌های کوچک تمرینی برای گناه‌های بزرگ و دالان ورود به گناه‌های بزرگ است. حتماً این ضرب‌المثل معروف را شنیده‌اید که «تخم مرغ دزد شتردزد می‌شود.» یعنی تخلفات کوچک، آدمی را به تخلفات بزرگ می‌کشاند. حضرت مسیح (علیه السلام) به شاگردانشان فرمودند: «همانا گناه‌های کوچک از نیرنگ ابلیس است. او گناهان را در نظر شما کوچک جلوه می‌دهد و در نتیجه، گناه‌ها جمع و زیاد می‌شوند و شما را در میان می‌گیرند». امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «گناه‌های کوچک مسیر گناه‌های بزرگند و کسی که در گناه کم از خدا نترسد، در گناه زیاد هم از او نمی‌ترسد.» ب) از انجام کارهایی که احتمال دارد گناه باشد، دوری کنید؛ مثلاً از گفتن حرف‌هایی که شاید غیبت باشد، بپرهیزید. اگر در گفتار و رفتار خود کمی احتیاط کنیم، هرگز در گرداب گناه نمی‌افتیم. خداوند در قرآن کریم پس از بیان یکی از احکام الهی می‌فرماید: «این مرزهای الهی است، پس به آن نزدیک نشوید.» یعنی نه تنها نباید از مرزهای الهی عبور کرد، بلکه باید احتیاط کرد و به آن نزدیک هم نشد. کسی که به گناه نزدیک شود، کم کم به انجام آن هم وادار می‌شود. پ) فکر گناه را به ذهنتان راه ندهید. فکر کردن به گناه، گناه نیست، اما رفته رفته انسان را به سوی گناه می‌کشاند. شیطان اول فکر گناه را در ذهن ما وارد می‌کند، بعد شوق به گناه و میل به گناه را در دل ما ایجاد می‌کند و سرانجام ما را به انجام گناه وا می‌دارد. پس بهتر است که از همان آغاز جلو توطئه‌ی شیطان را بگیریم و نگذاریم که فکر گناه در ذهن ما راه یابد. ت) از رفت و آمد با آدم‌های فاسد و حضور در جلسات آنها بپرهیزید. ما خیلی زود تحت تأثیر دوست‌ها و اطرافیانمان قرار می‌گیریم. هیچ‌گاه به خود نگویید که با این جور افراد رفت و آمد می‌کنید و در جلساتشان حضور می‌یابید، ولی تحت تأثیر آنها قرار نمی‌گیرند. این فکر غلطی است. بسیاری از آدم‌های خلاف کار یا حتی می‌شود گفت که همه‌ی آنها به خاطر ارتباط با دوست‌های ناباب به راه خلاف کشیده شده‌اند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «آدمی بر آیین و دین دوست خود است، پس هر یک از شما مواظب باشد که با چه کسی دوستی می‌کند.» ث) پیوسته با آدم‌های با ایمان و درستکار ارتباط داشته باشید و حضور در جلسات دینی و مذهبی را ترک نکنید. هر قدر ارتباط با افراد فاسد و حضور در جلساتشان زیان بخش است، ارتباط با خوبان و حضور در جمع آنها سودمند و مفید است. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «جلسات خوبان، آدمی را به پاکی و خوبی فرا می‌خواند». امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «هر کس در جلسه‌ای بنشیند که نام ما در آن زنده نگه داشته می‌شود، در آن روزی که دل‌ها می‌میرند، دل او نمی‌میرد.» ج) از انجام گناه‌هایی که زمینه‌ساز گناه‌های دیگر هستند به شدت بپرهیزید؛ مثلاً از نگاه هوس آلود به نامحرم که گناه‌های دیگری را در پی دارد، دوری کنید. حضرت عیسی (علیه السلام) فرمودند: «از نگاه کردن به آنچه منع شده است، بپرهیزید؛ زیرا این کار تخم شهوت‌ها و گیاه گناه است.» 📕 https://B2n.ir/p30427 #گناه ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ شرایط استجابت دعا برای آنکه دعایمان اجابت شود، باید چه کار کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: هیچ کس از در خانه‌ی خدا دست خالی بر نمی‌گردد؛ زیرا یا به همان خواسته‌ی خود می‌رسد یا بهتر از آن نصیبش می‌شود یا بعضی از گناه‌هایش آمرزیده می‌شود یا پاداشی در آخرت دریافت می‌کند. پس اگر دعای ما اجابت هم نشود، به معنی بی‌فایده بودن دعا نیست. با این حال، توجه به نکات زیر در اجابت دعا بسیار مؤثر است: الف) دعای امیدوارانه: هر چه ما امیدوارتر خدا را صدا بزنیم، دعای ما به اجابت نزدیک‌تر خواهد بود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «خدا را با یقین داشتن به اجابت دعا کنید.» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هرگاه دعا کردی، با دلت رو کن و حاجتت را جلو در خانه [حاضر و آماده] بپندار.» ب) دعای دسته‌جمعی: هرگز نیازی نیست که حتماً دسته جمعی دعا کنیم، ولی دعای دسته جمعی بهتر اجابت می‌شود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هرگاه گروهی گرد هم آیند و برخی دعا کنند و برخی آمین گویند، خدا حتماً دعایشان را اجابت می‌کند.» پ) پرهیز از گناه: گناه زیان‌های بسیاری دارد که یکی از آنها جلوگیری از اجابت دعاست. پرهیز از گناه راه اجابت دعا را باز می‌کند و احتمال اجابت را بالاتر می‌برد. «از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: "چرا ما دعا می‌کنیم و خدا جوابمان را نمی‌دهد؟" امام فرمودند: "زیرا شما کسی را می‌خوانید که از او نمی‌ترسید و نافرمانی‌اش را می‌کنید. با این حال او چگونه دعایتان را اجابت کند؟"» ت) گفتن بسم الله در آغاز دعا: در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «دعایی که با بسم الله الرحمان الرحیم آغاز شود رد نمی‌شود.» ث) فرستادن صلوات در آغاز و پایان دعا: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هرکس از خدا درخواستی دارد، ابتدا بر محمد و خاندان او درود بفرستد و سپس حاجتش را بخواهد و در پایان هم بر محمد و خاندان محمد درود بفرستد؛ زیرا خدا کریم‌تر از آن است که اول و آخر دعا را بپذیرد و وسط آن را رها کند؛ چون صلوات بر محمد و آل محمد دعایی است که مانعی برای اجابت ندارد.» ج) واسطه کردن اهل بیت (علیهم السلام): وقتی ما خدا را به اهل بیت (علیهم السلام) قسم می‌دهیم و آنها را واسطه می‌کنیم، دعایمان به اجابت نزدیکتر می‌شود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به امام علی (علیه السلام) فرمودند: «ای علی! هرگاه کاری تو را هراساند یا دچار سختی شدی، بگو، "اللهم انی اسألک بحق محمد و آل محمد ان تصلّی علی محمّد و ال محمّد و ان تنجینی من هذا الغّم."» (خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو درخواست می‌کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و مرا از این غم برهانی.) بسیار می‌شد که امام صادق (علیه السلام) هنگام دعا، خدا را به پنج تن - یعنی پیامبر و امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) – قسم می‌داد. چ ) اصرار بر دعا: برعکس مردم که از شنیدن درخواست ما خسته و آزرده می‌شوند، خدا از تکرار دعا توسط بنده‌هایش هرگز ملول نمی‌شود و حتی این کار را دوست دارد. اصرار به دعا احتمال اجابت را هم بالا می‌برد. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «به خدا سوگند، هیچ بند‌ی مؤمنی در حاجتش بر خدا پافشاری نمی‌کند، مگر آنکه خدا حاجتش را برآورده می‌کند.» 📕 https://B2n.ir/p30427 #دعا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ درمان بدبینی به دیگران بدبینی به دیگران را چگونه می‌توان درمان کرد؟ . . . ⭕️ پاسخ: بدبینی یا همان سوءظن یکی از بدترین خصلت‌هاست که به دلیل عواقب و پیامدهای ناگوار آن، خدا در قرآن هم صریحاً از آن یاد کرده و مردم را از آن بازداشته است. (حجرات، ۱۲) در روایات اهل بیت (علیهم السلام) هم سوءظن به شدت مذمت شده است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر که به برادر خود گمان بد ببرد، به پروردگارش گمان بد برده است.» سوءظن روح انسان را آشفته می‌کند و او را به گناه‌هایی مانند تهمت و غیبت می‌کشاند و روابط آدمی را با دیگران تخریب می‌کند. برای رهایی از بدبینی و سوءظن چند اقدام اساسی را باید انجام داد: الف) درباره‌ی عواقب سوءظن بیندیشید و آسیب‌های آن را با خودتان مرور کنید و اگر لازم بود، حتی آنها را روی کاغذ بنویسید. ب) به بدبینی خود از نظر عملی ترتیب اثر ندهید؛ مثلاً اگر کیف پولتان گم شد و به یکی از دوستانتان شک کردید به او تهمت نزنید، پشت سرش بدگویی نکنید و در وسایل او تجسس نکنید. حتی از برخورد سرد با او بپرهیزید و مانند گذشته، صمیمی و دوستانه با او رفتار کنید. پ) به جای فکر کردن درباره ی دیگران و رفتارهای آنها سرگرم کار خودتان باشید و درباره‌ی عیب‌های خود فکر کنید. هر چه ذهن ما کمتر مشغول دیگران شود، زمینه‌ی سوءظن هم کمتر پیش می‌آید. 📕 https://B2n.ir/g90528 #بدبینی ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راه رهایی از حسادت چگونه می‌توان از حسادت رها شد؟ . . . ⭕️ پاسخ: حسادت یکی از زشت‌ترین و رنج‌آورترین و دردسرسازترین صفات است. حسادت باعث غم و اندوه آدمی می‌شود، آسایش را از او می‌گیرد، روابط او را با دیگران تخریب می‌کند و ایمانش را به نابودی می‌کشد. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «همان‌طور که آتش هیزم را می‌خورد، حسد هم ایمان را می‌خورد.» امام صادق (علیه السلام) نیز فرمودند: «حسود پیش از آنکه به طرف مورد حسد ضرر بزند، به خودش ضرر می‌زند.»؛ آن حضرت همچنین فرمود: «حسود آسایش ندارد.» ریشه‌ی بسیاری از گناه‌ها در حسادت نهفته است. غیبت، تهمت، ظلم، سخن‌چینی و فحاشی از جمله گناه‌هایی هستند که بیشتر وقت‌ها ریشه در حسادت دارند. از این رو درمان حسادت بسیار مهم است. برای رهایی از این صفت زشت می‌توان چند اقدام مهم انجام داد: الف) پیوسته درباره‌ی عواقب و آثار این صفت زشت بیندیشید و ببینید که خلاصی از حسادت چه برکاتی برای شما دارد. اگر کسی بداند که حسادت چه آسیب‌هایی به او می‌زند و او را از چه خیراتی محروم می‌کند، حسادت را کنار می‌گذارد. ب) با حسادت درونی خود به شکلی عملی مخالفت کنید؛ یعنی همیشه از شخصی که به او حسد می‌ورزید، به خوبی یاد کنید، به او نیکی کنید و برای موفقیتش دعا کنید. با این کار آتش حسادتتان خاموش می‌شود و ریشه‌ی این صفت زشت رفته رفته در وجودتان می‌خشکد. پ) نعمت‌هایی را که خدا به شما داده است برای خودتان یادآوری کنید. آدم حسود نعمت‌های دیگران را می‌بینید، اما نعمت‌هایی را که خدا به او داده است یا نمی‌بیند یا آنها را کم می‌شمارد. اگر کسی به نعمت‌هایی که خدا به او ارزانی کرده است توجه کند، هرگز به نعمت‌هایی که دیگران دارند، حسادت نمی‌کند. 📕 https://B2n.ir/y09679 #حسادت ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ علت از دست دادن توفیق عبادت چرا بعضی وقت‌ها توفیق عبادت از انسان گرفته می‌شود؟ . . . ⭕️ پاسخ: این بی‌توفیقی‌ها دلایل بسیاری دارد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: الف) مهم‌ترین دلیل این بی‌توفیقی‌ها، گناه‌های ماست. گناه ضررهای زیادی به ما می‌زند که یکی از این ضررها محرومیت ما از انجام عبادت است. «شخصی به امام علی (علیه السلام) گفت، "من از نماز شب محروم شده‌ام." امام فرمودند: "گناهانت تو را به بند کشیده است."» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «اگر کسی اراده‌ی حج کند و برای آن آماده شود، ولی از انجام آن محروم شود، به خاطر گناهی از آن محروم شده است.» ب) عامل دیگر بی‌توفقی های ما همنشینی با افراد آلوده و سست ایمان است. همنشینان ما تأثیر زیادی روی ما دارند. رفت و آمد با اهل ایمان شوق عبادت را در ما بیشتر می‌کند و ارتباط با گناهکارها شوق عبادت را از ما می‌گیرد و ما را از عبادت محروم می‌کند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «آدمی بر آیین دوست خود است، پس هر یک از شما مواظب باشد که با چه کسی دوستی می‌کند.» پ) دلیل برخی از بی‌توفیقی‌ها هم تنبلی و کاهلی است. آدم‌های سخت کوش و پرتلاش در میدان عبادت هم خوب می‌درخشند و افراد تنبل در انجام عبادت تنبلی می‌کنند. امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «از تنبلی و بی‌حوصلگی بپرهیز؛ زیرا اگر تنبلی ورزی، کار نکنی و اگر بی‌حوصله باشی، حقی را نپردازی.» ت) بی‌نظمی و بی‌برنامگی نقش مهمی در بی‌توفیقی‌های ما دارد؛ مثلاً بسیاری از افراد به این دلیل نماز صبحشان قضا می‌شود که برای خوابشان برنامه ندارند و دیر وقت می‌خوابند. 📕 https://B2n.ir/g11691 #توفیق ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ حضرت زینب سلام الله علیها در مورد زندگی و شخصیت حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به اختصار توضیح دهید؟ . . . ⭕️ پاسخ: در مورد ولادت حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ مورخان اقوال گوناگونی را ذكر كرده اند. دو قول مشهور در مورد ولادت ایشان: ۱. پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری. ۲. و برخی نیز سال ۶ هـ.ق را سال ولادت ایشان می دانند. البته اقوال دیگری نیز ذكر شده است. مادر بزرگوارش حضرت «فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ» و پدرش امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ می باشد. این بانوی بزرگوار در شهر «مدینه» تولد یافت. مدت زندگی ایشان با مادرش حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ حدود پنج یا شش سال بوده است. «زندگی حضرت زینب با مادر در سوم جمادی الثانی سال ۱۱ هـ.ق به پایان رسید». شوهرِ «زینب» «عبدالله بن جعفر» پسر عموی بزرگوارش می باشد. «او یكی از شخصیتهای مشهور اسلام و از سخاوتمندان به نام و معروف می باشد». حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ دارای القاب و كنیه های زیادی است. «یكی از القاب آن حضرت كه در روایات آمده، «عقیله» یا «عقیله بنی هاشم» است كه به معنای زن ارجمند و گرامی در فامیل خود، می باشد.» از دیگر القاب آن حضرت می توان «صدیقه صغری» «عارفه» «عالمه» «فاضله» «كامله» و «عابده آل علی» را نام برد. حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ تا زمانی كه امیر المؤمنین در مدینه بود با شوهرش عبدالله بن جعفر در مدینه زندگی كردند و زمانی كه امیر المؤمنین پایتخت حكومت اسلامی را به كوفه منتقل كردند به كوفه نقل مكان كردند. «حضرت زینب در كوفه به ارشاد و تعلیم زنان كوفه اشتغال داشت». حضرت علی ـ علیه السلام ـ در سال ۴۰ هجری در كوفه به شهادت رسید. بنابراین سن حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ در این زمان تقریبا ۳۵ سال بود. حدود ۱۰ سال هم بعد از شهادت پدر بزرگوارش با برادرش امام حسن ـ علیه السلام ـ زیست نمود. «امام حسن ـ علیه السلام ـ» در سال ۵۰ هجری به شهادت رسید. بعد از شهادت امام حسن ـ علیه السلام ـ ۱۰ سال نیز با برادر دیگرش یعنی امام حسین ـ علیه السلام ـ زندگی كرد. حضور ده ساله زینب ـ سلام الله علیها ـ در صحنه زندگی برادرش حسین ـ علیه السلام ـ پر حادثه ترین و رنج آورترین دوران زندگی ایشان است. حضرت زینب در طول زندگی با مصائب زیادی روبرو شد. اما حضور ایشان در كربلا و دیدن آن صحنه های دلخراش و از دست دادن برادران و فرزندان و فرزندان برادر از همة مصیبات دردآورتر و ناگوارتر بود. چرا كه در یك روز همة عزیزانش خصوصاً برادرش امام حسین ـ علیه السلام ـ را از دست داد. هنگام مصیبت جانگداز كربلا سن حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ ۵۵ ساله بود. این بانوی بزرگوار «در شب یك شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری درگذشت.» هر چند اقوال دیگری نیز در مورد ماه وفات ایشان وجود دارد. اما قول مشهور همان ۱۴ ماه رجب سال ۶۲ هجری است. سید هاشم رسولی محلاتی می نویسد: «مشهور آن است كه وفات آن بانوی معظمه در شب یك شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری اتفاق افتاد. یعنی حدود یك سال و نیم بعد از واقعه عاشورا». اختلافی كه در وفات آن حضرت وجود دارد در ماه وفات آن حضرت است و گرنه همة مورخان اتفاق دارند كه سال وفات ایشان همان سال ۶۲ هجری است. بنابراین این بانوی شریف تقریبا یك سال و نیم بعد از واقعه عاشورا رحلت فرمود. فضائل آن حضرت به طور خلاصه: ۱. صبر آن حضرت: «شهید مطهری» در این رابطه می نویسد: «در حماسه حسینی آن كسی كه بیش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید، خواهر بزرگوارش زینب ـ سلام الله علیها ـ بود». و در ناسخ التواریخ آمده است: «محققاً از آغاز خلقت تاكنون از هیچ زنی از زنهای انبیاء و اولیاء با این حلم و بردباری پدید نیامده است». ۲. عبادت آن حضرت: «زینب كبری در تمام مدت اسارت تهجد و نماز شبش تعطیل نشد»؛ در كتاب ریاحین الشریعه آمده است: «شب زنده داری زینب در تمام عمرش ترك نشد حتی شب یازدهم محرم». ۳. سخن وری آن حضرت: خطبه های آتشین و زیبای زینب در كوفه و شام كه یزید و یزیدیان را رسوا ساخت در حد اعلای فصاحت و بلاغت بود. شهید مطهری در این رابطه می نویسد: «خطابه ای كه حضرت زینب در مجلس یزید خوانده است از خطابه های بی نظیر دنیاست». ۴. علم آن حضرت: زمانی كه حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ خطبه پرمحتوا و آتشین خود را در بازار كوفه ایراد نمود، امام سجاد ـ علیه السلام ـ در تأیید مقام علمی زینب ـ سلام الله علیها ـ فرمود: الحمدلله تو دانشمند و عالمه ای بدون معلم و بانوی خردمندی بدون استاد می باشی»؛ این سخن امام سجاد ـ علیه السلام ـ نشان دهنده علم لدنی آن حضرت می باشد. 🔺

🔻 ۵. بزرگواری آن حضرت: در بزرگواری آن حضرت ـ سلام الله علیها ـ همین نكته بس كه «زمانی كه در عصر روز عاشورا دو پسرش را شهید كردند از خیمه پای بیرون نگذاشت». در حالی كه هنگام شهادت سایر شهدا از خیمه بیرون می آمد و امام حسین ـ علیه السلام ـ را دلداری می داد ولی اینجا برای این كه برادرش حسین ـ علیه السلام ـ خجالت نكشد از خیمه بیرون نیامد. ۶. عصمت ایشان: در كتاب «زینب بنت الامام امیر المؤمنین» مقام عصمت را برای این بزرگوار ذكر می كند و می نویسد: هر چند مقام عصمت برای ایشان «ضروری دین» نیست ولی به این مرحله رسیده اند...» و خلاصه باید گفت: «شئونات باطنیه و مقامات معنویه حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ نایبه زهرا، امینه خدا.. . را هیچ كس نتواند به تحریر و تقریر در آورد». «ابن اثیر» می نویسد: «زینب در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت و فضیلت و شجاعت و سخاوت شبیه ترین مردم به پدر خود علی ـ علیه السلام ـ و مادر خود فاطمه ـ سلام الله علیها ـ بود.» 📕 https://B2n.ir/a05300 #حضرت_زینب ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ فرق گناهان کبیره با گنا‌هان صغیره فرق گناه‌های کبیره با گناه‌های صغیره چیست؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) هر گناهی - چه گناه کبیره (بزرگ) و چه گناه صغیره (کوچک) - چون مخالفت با خداست، بزرگ و خطرناک است. اگر چه گناه‌های کبیره زشت‌تر، بدتر و خطرناک‌تر از گناه‌های صغیره‌اند، اما به معنی بی‌اهمیت بودن آنها نیست. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «هیچ گناهی را خُرد مشمار.» امام علی (علیه السلام) فرمود: «بدترین گناه، گناهی است که مرتکبش آن را کوچک بشمارد.» ب) امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «گناه‌های کوچک راه گناه‌های بزرگ هستند و کسی که از خدا در کم ترس نداشته باشد، در زیاد هم از او نمی‌ترسد.» منظور امام رضا (علیه السلام) این است که با انجام گناه‌های کوچک نافرمانی از خدا برای انسان عادی می‌شود و کم کم او به گناه‌های بزرگ هم دست می‌یازد. از این نظر، گناه‌های کوچک بسیار خطرناکند. پ) آن چنان که در روایات اهل بیت (علیهم السلام) آمده است، اگر خدا برای گناهی آتش جهنم را وعده داده باشد، آن گناه کبیره است و اگر چنین وعده‌ای نداده باشد، آن گناه صغیره است. ت) البته اگر کسی بر گناه صغیره‌ای اصرار بورزد و آن را پی در پی تکرار کند، آن گناه صغیره، گناه کبیره محسوب خواهد شد. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هیچ گناهی با تکرار صغیره نیست.» ث) براساس آیه‌ی ۳۱ سوره‌ی نساء، هر کس از گناه‌های کبیره دوری کند، خدا گناه‌های صغیره و کوچک او را خواهد بخشید. 📕 https://B2n.ir/t25305 #گناه ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ رسیدن به درجات معنوی پس از توبه حقیقی آیا انسان توبه کار پس از توبه می‌تواند به مقامات بالای معنوی برسد؟ . . . ⭕️ پاسخ: بله، با توبه آدمی از بند گناه‌ها رهایی می‌یابد و دوباره در جاده‌ی معنویت و بندگی خدا قرار می‌گیرد. این دیگر بستگی به همت او دارد که در راه اطاعت از پروردگار تا چه اندازه بکوشد و تا کجا پیش برود. بی‌شک او می‌تواند با تکیه بر توبه و آشتی با خدای مهربان به عالی‌ترین مقامات معنوی هم دست یابد. در طول تاریخ توبه کارهای بسیاری بوده‌اند که پس از توبه به مقامات بالای معنوی رسیده‌اند. گروهی از آنها حتی در فاصله‌ی کوتاهی پس از توبه به این مقامات دست یافته‌اند. حتماً قصه‌ی جادوگرهایی را که با حضرت موسی (علیه السلام) مقابله کردند، شنیده‌اید. آنها پس از دیدن معجزه‌ی حضرت موسی که عصایش را مار کرد، به او ایمان آوردند. و از کار خود توبه کردند و تا پای جان برای اعتقادشان ایستادند. فرعون آنها را تهدید کرد که اگر از ایمان خود دست بر ندارند، آنها را به فجیع‌ترین شکل خواهد کشت، اما آنها در جواب فرعون گفتند که هر کاری که دوست دارد انجام دهد چون آنها از ایمانشان به خدای یکتا دست نخواهند کشید. فرعون هم آنها را بی‌رحمانه به شهادت رساند. در قرآن کریم، خدا قصه‌ی این مردهای بزرگ را ذکر کرده است تا یادشان برای همیشه در تاریخ بماند و توبه‌ی خالصشان الهام‌بخش همه‌ی توبه‌کننده‌ها باشد. نمونه‌ی دیگر که می‌توان نام برد، جناب حُر است. حر در آغاز جزء لشکر مقابل امام حسین (علیه السلام) بود و خودش راه را بر امام حسین (علیه السلام) بست. اما سرانجام از دشمن‌های امام حسین (علیه السلام) جدا شد و به آن بزرگوار پیوست و در راه حمایت از آن حضرت به شهادت رسید. در آخرین لحظات عمر حر، امام حسین (علیه السلام) بر بالین او آمد و او را مورد لطف خود قرار داد و فرمود: «تو حُر (آزاده) هستی همان‌طور که مادرت تو را حر نامید.» 📕 https://B2n.ir/y94050 #توبه ⁉️ @PorsemanShia