🌱 ⁉️ حفظ دوستان شایسته برای آنکه بتوانیم دوست‌هایمان را نگه داریم، چه کارهایی باید بکنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: نگه داشتن دوست اهمیت بسیاری دارد و بی‌شک مهم‌تر از به دست آوردن دوست، نگه داشتن اوست. امام علی (علیه السلام) فرمودند: «ناتوان‌ترین مردم کسی است که نتواند برادرانی برای خود به دست آورد و ناتوان‌تر از او کسی است که برادران به دست آورده را از دست بدهد.» اگر قرار باشد ما مرتب دوست‌هایمان را از دست بدهیم، هیچ دوست صمیمی و مورد اطمینانی برایمان باقی نمی‌ماند. اهل بیت (علیهم السلام) برای حفظ دوست توصیه‌های ارزشمند و راهنمایی‌های کارسازی ارائه کرده‌اند که برخی از آنها را با هم مرور می‌کنیم: الف) هیچ‌گاه نباید حق و حقوق دوستمان را نادیده بگیریم و به بهانه‌ی صمیمیت، حق و حقوق او را ضایع کنیم؛ مثلاً اگر وسیله‌ای از او قرض می‌گیریم باید سر موعد مقرر آن را به او بازگردانیم و اگر قولی می‌دهیم باید به قولمان وفا کنیم. هیچ‌وقت نباید صمیمیت را وسیله‌ای برای بی‌توجهی به حقوق دوست‌هایمان قرار دهیم. امام علی (علیه السلام) فرمودند: «هیچ‌گاه حق برادرت را به اعتماد دوستی خود با او ضایع مگردان؛ زیرا کسی که تو حقش را ضایع می‌کنی، دیگر برادر تو نیست.» ب) هیچ‌وقت نباید به دوستمان بی‌احترامی کنیم و با شوخی‌های نابجا او را از خود برنجانیم. حفظ احترام مهم‌ترین شرط حفظ دوستان است. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «بین خودت و برادرت حرمت را از بین نبر و آن را نگه‌دار.» پ) همیشه باید نرم و صمیمانه با دوست‌هایمان سخن بگوییم و نباید از کلمه‌های تند و توهین‌آمیز استفاده کنیم. در زندگی اجتماعی زبان جایگاه ویژه‌ای دارد و با مدیریت درست آن برکات بسیاری نصیب انسان و آسیب‌ها و دردسرهای بسیاری از ما دور می‌شود. یکی از مهم‌ترین برکات مدیریت زبان حفظ دوستان است. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «زبانت را نگه دارد تا مالک برادرانت شوی.» ت) باید همیشه از بگو مگو و جدال با دوستمان بپرهیزیم. جدال و بگومگو باعث کینه، نفرت و دلخوری می‌شود و به نابودی دوستی‌ها می‌انجامد. امام هادی (علیه السلام) فرمودند: «جدال و بگومگو دوستی‌های قدیمی را هم برهم می‌زند.» ث) ما نباید مرتب از دوست‌هایمان عیب‌جویی کنیم. به هر حال هر کسی عیبی دارد و ما اگر بخواهیم فقط به عیب‌های مردم نگاه کنیم، در زندگی تنها می‌مانیم. در حدیثی منسوب به امام علی (علیه السلام) آمده است: «هر که درباره‌ی دوست خود خرده‌گیری کند، رشته‌ی دوستی‌اش می‌گسلد». امام صادق (علیه السلام) فرموده اند: «کسی که تنها با آنکه هیچ عیبی ندارد برادری کند، دوست‌های اندکی خواهد داشت.» ج) اگر دوستی جفایی در حق ما کرد، نباید زود مقابله به مثل کنیم. باید به او فرصت بدهیم و از رفتار بدش چشم‌پوشی کنیم. قطعاً خودش کم کم درباره‌ی ستمی که در حق ما روا داشته است، فکر می کند و به خطایش پی می‌برد. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) در توصیف مؤمن فرمودند: «با وجود لغزش برادر خود با او با مهربانی رفتار می‌کند و حرمت دوستی دیرینه‌اش را نگه می‌دارد.» 📕 https://B2n.ir/x63249 #دوست ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ مسخره کردن دیگران به شوخی آیا به شوخی دیگران را مسخره کردن هم گناه دارد؟ . . . ⭕️ پاسخ: مسخره کردن دیگران به هر شکل و بهانه‌ ای گناه دارد و حرام است. خدا در آیه‌ی ۱۱ سوره‌ی حجرات می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نباید مردانی از شما مردان دیگر را مسخره کنند. شاید آنها از اینان بهتر باشند و نباید زنانی هم زنان دیگر را مسخره کنند؛ شاید آنان هم از اینان بهتر باشند.» ما حق نداریم به بهانه‌ی شوخی با دیگران کسی را مسخره کنیم. شوخی هم حد و حدودی دارد و نباید باعث آزار و اذیت مردم شود. «روزی یکی از یاران پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) در گوشه‌ای استراحت می‌کرد که برخی برای شوخی، تیرهای جنگی او را برداشتند و پنهان کردند. وقتی یار پیامبر (صلّی الله علیه وآله و سلم) بیدار شد تیرهایش را جستجو کرد، اما آنها را نیافت. خیلی نگران شد و ترسید. کسانی که تیرهای او را برداشته بودند، با دیدن ترس او شروع به خندیدن کردند. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) پرسیدند: "چرا می‌خندید؟" آنها گفتند: "چیزی نیست. ما تیرهای این بنده‌ی خدا را برداشته‌ایم و او ترسیده است. به ترس او می‌خندیم." رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) به یارانشان اعتراض کردند و به خاطر این شوخی زشت و ناپسند، سرزنششان فرمودند.» 📕 https://B2n.ir/k71365 #شوخی ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ شیوه امر به معروف و نهی از منکر اگر ما امر به معروف و نهی از منکر کردیم و جواب بدی به ما دادند، چه واکنشی نشان دهیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) موقع امر به معروف و نهی از منکر باید مراقب باشیم که از جمله‌های توهین‌آمیز استفاده نکنیم تا زمینه‌ی خشم و ناراحتی طرف مقابل فراهم نشود. امر به معروف و نهی از منکر باید مؤدبانه و دلسوزانه باشد. اگر ما به این شیوه عمل کنیم، بعید است که طرف مقابل رفتار ناشایستی انجام دهد. ب) هیچ کار خوبی بی‌زحمت و بی‌دردسر نیست. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هم که آن قدر خیرخواه و مهربان بود، از آزار و اذیت مردم در امان نماند. ایشان می‌فرمودند: «هیچ پیامبری مثل من آزار نکشید.» پس اگر پس از امر به معروف و نهی از منکر جواب تلخی شنیدیم، نباید تعجب کنیم. پ) خداوند در قرآن کریم هنگام ستایش بنده‌های خوب می‌گوید: «بند‌ه‌های خدای رحمان کسانی هستند که روی زمین با فروتنی و تواضع راه می‌روند و هنگامی که جهالت پیشگان آنها را مورد خطاب قرار می‌دهند، آنها در پاسخ، سخنان مسالمت‌آمیزی می‌گویند.» (فرقان، ۶۲) ما هم باید این بنده‌های شایسته را الگوی خود قرار دهیم و از برخوردهای ناشایستی که پس از امر به معروف و نهی از منکر می‌بینیم، خشمگین نشویم. ما باید در چنین موقعیت‌هایی بازهم با ملایمت و دلسوزانه سخن بگوییم. این برخورد ما طرف مقابل را هم نرم می‌کند و باعث می شود که او هم در رفتارش تجدیدنظر کند. 📕 https://B2n.ir/b96489 #معروف #منکر ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ درستی یا نادرستی دروغ مصلحتی آیا گفتن دروغ مصلحتی اشکال دارد؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) دروغ یکی از گناه‌های کبیره است و احادیث بسیاری در مذمت آن آمده است. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «دروغ ویران کننده‌ی ایمان است.» و همچنین رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «دروغ روسیاهی می‌آورد.» ب) اگر با راست‌گویی، جان مسلمانی به خطر می‌افتد یا آبروی کسی می‌رود یا درگیری و فتنه‌ای برپا می‌شود، نباید راست بگوییم. در این شرایط، نه تنها دروغ گفتن جایز است، بلکه حتی لازم و واجب است. در چنین موقعیت‌هایی چون یک مصلحت مهم‌تر وجود دارد، دیگر دروغ گفتن حرام نیست. پ ) اگر چه در شرایطی که بدان اشاره کردیم، مردم می‌توانند دروغ بگویند، اما کسی حق ندارد از این موضوع سوء استفاده کند و به اسم «دروغ مصلحتی» هر جا دلش خواست، دروغ بگوید. هیچ فروشنده‌ای نباید برای فریب مشتری و رسیدن به سود بیشتر دروغ بگوید. هیچ پدر و مادری حق ندارد برای آرام کردن فرزندشان دروغ بگوید. هیچ زنی نباید برای گرفتن پول از شوهرش از دروغ استفاده کند و هیچ مردی هم نباید برای سرپوش گذاشتن بر اشتباهاتش همسرش را با دروغ بفریبد. این جور دروغ‌های مصلحتی قطعاً حرام است. 📕 https://B2n.ir/y50386 #دروغ ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ آثار گذشت کردن از خطای دیگران اگر ما از خطا و اشتباه دیگران گذشت کنیم، آیا باعث ذلت ما و جسارت آنها در تکرار خطاهایشان نمی‌شود؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) در دین ما عفو و گذشت اهمیت بسیاری دارد. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «خدا بسیار با گذشت است و گذشت را دوست دارد.» آن حضرت همچنین فرمودند: «شبی که به آسمان برده شدم، کاخ‌هایی بلند و مشرف بر بهشت را دیدم. گفتم، "ای جبرئیل! این کاخ‌ها از آنِ کیست؟" گفت، "از آنِ کسانی که خشم خود را فرو می‌خورند و از خطای مردم در می‌گذرند."» ب) عفو و گذشت آثار و نتایج بسیار خوبی دارد که مهم ‌ترین آنها افزایش محبت و از بین رفتن کینه‌ ها است. پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «از یکدیگر گذشت کنید تا کینه ‌های میان شما از بین برود.» البته این تنها آثار دنیایی این عمل نیک است. پس نباید به هیچ بهانه‌ ای عفو و گذشت را ترک کنیم. پ) کسی که گذشت می‌ کند، نباید خیال کند که ذلیل می‌ شود. گذشت نه تنها آدمی را ذلیل نمی ‌کند، بلکه بر عزت او می‌ افزاید. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «هر که از ستمی که در حق او شده است گذشت کند، خدا در دنیا و آخرت به او عزت می‌بخشد.» «مردی از همسایه‌ی خود نزد امام صادق (علیه السلام) شکایت کرد. امام فرمودند: "او را تحمل کن." آن مرد گفت: "در این صورت مردم مرا به ذلت و خواری متهم می‌کنند." امام فرمودند: "همانا ذلیل کسی است که ستم می‌کند."» ت) در موارد بسیاری به برکت عفو و گذشت ما طرف مقابل هم از کار خود پشیمان می‌شود و دیگر آن عمل را انجام نمی‌دهد. ولی اگر در جایی گذشت و بخشش ما واقعاً باعث جری شدن یک ظالم یا یک آدم مردم آزار شود، دیگر جای عفو و گذشت نیست. در این موارد باید آن شخص را به شکل مناسبی متوجه رفتار بدش بکنیم و جلو ادامه‌ کار نادرستش را بگیریم. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «حق کسی که به تو بدی کند این است که از او درگذری، ولی اگر دانستی که گذشت از او زیان بار است، آن‌گاه انتقام بگیر.» 📕 https://B2n.ir/j27073 #گذشت ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ عکس العمل در برابر غیبت کننده اگر نزد ما از کسی غیبت کردند، باید چه کار کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: در چنین شرایطی باید جلو غیبت را بگیریم و از آن بنده‌ خدایی که حرفش را می‌زنند، دفاع کنیم. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «اگر در حضور کسی از برادر مسلمانش غیبت شود و او بتواند یاریش دهد اما به یاری او بر نخیزد، خدا در دنیا و آخرت تنهایش می‌گذارد.» برای جلوگیری از غیبت راه‌ های گوناگونی وجود دارد: گاهی همین که ما به غیبت گوش ندهیم، غیبت کننده ساکت می‌شود و به غیبت کردن پایان می‌دهد. گاهی با یک تذکر نرم و دوستانه بساط غیبت برچیده می‌شود. گاهی هم تنها راه پایان دادن به این گناه شوم ترک جلسه‌ غیبت است. در حدیثی از پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «اگر میان جمعی بودی و از کسی غیبت شد، به یاری آن شخص برخیز و آن جمع را از غیبت بازدار و [اگر نصیحت تو را نپذیرفتند،] از میانشان برخیز و برو.» در هر حال، ما هرگز نباید به غیبت گوش کنیم و با گوش سپردن به غیبت، غیبت کننده را تشویق کنیم. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «حق گوش این است که آن را از شنیدن غیبت و شنیدن هر آنچه شنیدنش روا نیست، دور نگه داری.» ما نباید اجازه دهیم که وجودمان با شنیدن غیبت آلوده شود و دیگران با گناه خود دلمان را تیره و تار کنند. زمانی که امام علی (علیه السلام) دیدند مردی نزد فرزندشان حسن (علیه السلام) از کسی غیبت می‌کند، فرمودند: «فرزندم! گوش خود را از چنین کسی دور بدار؛ زیرا او به پلیدترین و نجس‌ ترین چیزهایی که در وجودش بوده، نگریسته و آنها را در ظرف وجود تو خالی کرده است.» 📕 https://B2n.ir/w04948 #غیبت ⁉️ @PorsemanShia