🌱 ⁉️ رفتار صحیح در برابر بدرفتاری دوستان اگر یکی از دوست‌هایمان برخورد بدی با ما کرد، ما باید چه عکس‌العملی نشان دهیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) گاهی ما به اشتباه خیال می‌کنیم که دوستمان به ما توهین کرده یا با فلان رفتارش در پی مسخره کردن ما بوده است. حال آنکه بعداً می‌فهمیم او قصد توهین به ما یا مسخره کردن ما را نداشته است و این ماییم که خطا کرده‌ایم و او را به اشتباه خطاکار پنداشته ‌ایم. ب) حالا اگر یقین کردیم که دوستمان به دنبال آزار و اذیت ما بوده است، نباید عجولانه موضع‌گیری کنیم. بهتر است به او فرصت بدهیم تا درباره‌ کارش کمی فکر کند. ای بسا که خودش به زشتی رفتارش پی برد و آن را جبران کند. پ) حال اگر دیدیم که دوستمان از رفتار بدش پشیمان نشد، هیچ اشکالی ندارد که دوستانه از او گله و او را از ناراحتی‌مان باخبر کنیم. البته هنگام گله‌گذاری هم نباید مراتب ادب و احترام را از دست بدهیم و با خشم سخن بگوییم. همچنین اگر او توضیحی برای رفتارش داشت، ما باید با صبوری به توضیحاتش گوش کنیم و اگر عذرخواهی کرد، عذرخواهی‌اش را صمیمانه بپذیریم. 📕 https://B2n.ir/e66738 #دوستی ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ شیوه ایجاد علاقه به مسائل دینی در دیگران چگونه می‌توانیم دوستانمان را به مسائل دینی علاقه‌مند کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: الف) بهترین راه علاقه‌مند کردن دیگران به مسائل دینی عمل کردن خود ما به آموزه‌های دینی است. اگر خود ما به دستورهای پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام) عمل کنیم، اطرافیان ما هم به انجام آن دستورها تمایل پیدا می‌کنند. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) مردم جزیرة‌ العرب را با حرف زدن به قله‌های ایمان، اخلاق و ادب نرساند، بلکه با رفتارش این تحول را ایجاد کرد. بسیاری از کافرهایی که اسلام آوردند، با دیدن رفتار پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلم) به اسلام علاقه‌مند شدند. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «مردم را با وسیله‌ای جز زبانتان به نیکی فرابخوانید.» این شیوه‌ تبلیغ دین از دیگر شیوه‌های تبلیغی مؤثرتر است. ب) با دوستانتان همواره مهربان باشید. گفتار و رفتار آدم مهربان در دیگران بیشتر تأثیر می‌گذارد. خدا به پیامبر (صلّی الله علیه و آله) فرمود: «اگر تو خشن و سنگ‌دل بودی، مردم از اطرافت پراکنده می‌شدند.» (آل عمران، ۱۵۹) پیام این آیه این است که مردم از اطراف افراد تند و بداخلاق پراکنده می‌شوند و هرگز تحت تأثیر آنها قرار نمی‌گیرند. پ) برای دعوت دیگران به دین از زبان نرم استفاده کنید. با به کارگیری جمله‌های طعنه‌آمیز، تمسخرآمیز و تحقیرآمیز نمی‌توان کسی را به دین علاقه‌مند کرد. وقتی خدا، موسی (علیه السلام) و هارون (علیه السلام) را سراغ فرعون فرستاد، به آن دو فرمود: «به سوی فرعون بروید که طغیان کرده است، اما به نرمی با او سخن بگویید.» (طه، ۴۳-۴۴) ت) در راه دعوت به دین صبور باشید. خدا در قرآن بارها و بارها پیامبر (صلی الله علیه و آله) را به صبر و بردباری فراخوانده است. نباید انتظار داشته باشیم که با یک بار یا چندبار تذکر ما، دیگران تغییر کنند و مثل خودمان شوند. وظیفه‌ ما فقط تبلیغ دین است، اما تغییر قطعی دیگران نه بر ما واجب است و نه امکان دارد. ث) پیش از دعوت دیگران به مسائل دینی، خودتان با آن مسائل به خوبی آشنا شوید. اگر درباره‌ مسئله‌ای علم ندارید، درباره‌ی آن حرف نزنید و دیگران را به آن دعوت نکنید. 📕 https://B2n.ir/r28297 #دین ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راه های ترک چشم‌ چرانی برای خلاصی از چشم‌ چرانی باید چه کار کرد؟ . . . ⭕️ پاسخ: رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «نگاه حرام تیری از تیرهای زهرآلود شیطان است.» یعنی شیطان برای آنکه به ما ضربه بزند و ما را در گناه‌های بدتر بیندازد، در آغاز ما را به نگاه حرام گرفتار می‌کند. کسانی که به فسادهای بزرگ اخلاقی کشیده شده‌اند و به روابط نامشروع روی آورده‌اند و حتی برای رسیدن به هوس ‌های خود یا سرپوش گذاشتن بر خیانت‌های خود دست به قتل و جنایت زده‌اند، آغاز کارشان از نگاه حرام بوده است. حضرت عیسی (علیه السلام) فرمودند: «از نگاه کردن به آنچه منع شده است بپرهیزید؛ زیرا که آن تخم شهوت و گیاه گناهکاری است.» نگاه حرام لذتی است که هزاران درد و رنج و بدبختی را در پی‌ دارد و علاوه بر آنکه از منزلت انسان در جامعه می‌کاهد، روح انسان را هم آشفته می‌کند. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «ای بسا نگاهی که حسرتی طولانی به بار آورده است.» ترک این گناه برکات بسیاری را به دنبال دارد که یکی از آنها چشیدن لذت ایمان است. پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «نگاه حرام، تیری از تیرهای زهرآلود شیطان است. پس هر که از ترس خدا چشم خود را از حرام فروبندد، خدا به او ایمانی عطا می‌فرماید که حلاوت آن را در دلش بیاید.» برای ترک این گناه چند راهکار وجود دارد که با هم آنها را مرور می‌کنیم: الف) درباره‌ی عواقب و پیامدهای نگاه حرام و فواید ترک آن پیوسته بیندیشید. هرچه بیشتر درباره‌ی این موضوع فکر کنید، کمتر به سمت آن می‌روید. ب) از حضور در موقعیت‌ هایی که امکان این گناه در آنها بیشتر است، به شدت بپرهیزید؛ مثلاً اگر از راهی به مدرسه می ‌توان رفت که احتمال مواجهه با نامحرم از آن کمتر است، همان راه را برای رفتن به مدرسه انتخاب کنید. پ) از کارهایی که شما را به نگاه نامحرم تشویق می‌کند، اجتناب کنید؛ مثلاً از گفتگوی غیر‌ضروری با نامحرم بپرهیزید. گفتگو با نامحرم علاقه به دیدار آنها را در دل زیاد می‌کند و ما را به نگاه حرام می‌کشاند. 📕 https://B2n.ir/r28297 #چشم_چرانی ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راهکارهای کنترل خشم چگونه می‌توانیم خشم خود را فرو ببریم؟ . . . ⭕️ پاسخ: خشم خطرناک‌ ترین حالت انسان است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «خشم، شعله‌ ای شیطانی است.» امام علی (علیه السلام) هم فرموده است: «خشم نوعی دیوانگی است». کسانی که تحت تأثیر خشم قرار می‌ گیرند، آسیب ‌های زیادی به خودشان و دیگران می ‌زنند و عجیب اینکه پس از فرونشستن خشمشان از کارهایی که کرده ‌اند پشیمان می‌ شوند و اظهار ندامت می‌ کنند. البته پشیمانی دیگر سودی ندارد. بسیاری از قتل‌ها، زد و خوردها، قهرها، فحاشی ‌ها، تهمت‌زدن‌ها و بدگویی‌ها ناشی از خشم است. امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «خشم کلید هر شری است.» اگر مردم بر خشم خود غلبه کنند، آمار جرم و جنایت به شدت کاهش می ‌یابد و روابط صمیمانه‌ افراد جامعه هرگز به دشمنی و نفرت تبدیل نمی‌ شود. به همین دلیل بزرگان دین ما بر فرونشاندن خشم بسیار تأکید کرده‌اند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «پهلوانی به زمین زدن حریف نیست، بلکه پهلوان کسی است که هنگام خشم خویشتن‌دار باشد.» آن حضرت همچنین فرمودند: «هر که خشمی را فروخورد، خدا درون او از ایمان پر می ‌کند.» در حدیث دیگری از آن حضرت آمده است: «بر هیچ کس خشم مگیر تا از خشم و ناخشنودی خدا در امان باشی.» برای فرونشاندن خشم راه‌ های گوناگونی وجود دارد: الف) پیوسته به عواقب خشم بیندیشید. کسانی که می دانند خشم چه خطراتی در پی‌ دارد و چه آسیب‌ هایی به آنها می‌ زند، راحت‌تر از دیگران خشمشان را فرو می‌ خورند. ب) آثار مثبت فرونشاندن خشم را برای خود یادآوری و برای دیگران بازگو کنید. پ) خشم‌های گذشته‌ خود را مرور کنید و از گذشته ‌ها عبرت بگیرید و ببینید که از رفتارهای خشم‌آلودتان چه نتیجه ای گرفته ‌اید. ت) هنگام بروز خشم وضعیت جسمی خود را تغییر دهید. با تغییر وضعیت جسمی، حالت روحی شما هم تغییر می ‌کند و تا حد زیادی از شر خشم رها می ‌شوید. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هرگاه یکی از شما خشمگین شد، اگر ایستاده است بنشیند و چنانچه خشمش برطرف نشد، دراز بکشد.» ث) برای خشم‌هایتان مجازات معین کنید و چنانچه خشمگین شدید، آن مجازات را انجام بدهید. با مجازات، نفستان تنبیه می ‌شود و دیگر به راحتی تسلیم خشم نمی‌ شود. ج) از گفتگوهایی که به خشم می ‌انجامد، به شدت بپرهیزید. همیشه پیشگیری بهتر از درمان است. چ) راه دوستانه‌ گله کردن را بیاموزید تا برای انتقال ناراحتی خود به خشم متوسل نشوید. ح) محلی را که در آن خشمگین شده ‌اید، به سرعت ترک کنید؛ مثلاً به اتاق دیگری بروید و خشم‌هایتان را ببندید و چند بار نفس عمیق بکشید. خ) هنگام بروز خشم، خدا و بردباری او را در برابر گناهکارها به یاد آورید. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت علی (علیه السلام) فرمودند: «ای علی! خشمگین مشو و هرگاه به خشم آمدی، بنشین و درباره‌ قدرت خدا بر بندگانش و گذشت او از آنها بیندیش.» د) اگر خشمگین شدید، دست و صورت خود را با آن خنک بشویید. در حدیثی منسوب به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «خشم از شیطان است و شیطان از آتش آفریده شده است و آتش با آب خاموش می‌شود. پس هرگاه یکی از شما خشمگین شد، وضو بگیرد.» 📕 https://B2n.ir/b28016 #خشم ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ موارد جواز غیبت کردن در چه مواردی غیبت کردن جایز است و گناه ندارد؟ . . . ⭕️ پاسخ: عالمان دینی موارد گوناگونی را برای جواز غیبت کردن ذکر کرده‌اند که ما به چند مورد مهم بسنده می‌کنیم: الف) هنگامی که کسی حیا را کنار می‌گذارد و به طور آشکار در جامعه گناه می‌کند، غیبت کردن درباره‌ او اشکالی ندارد؛ مثلاً اگر شخصی آشکارا و جلو چشم مردم شراب می‌خورد غیبتش گناه ندارد. پس اگر کسی به دیگری بگوید: «فلانی امروز هم در خیابان شراب می‌خورد.» گناهی نکرده است. البته اگر همان شخص برخی از گناه‌ها را به طور پنهانی انجام دهد، نمی‌توانیم درباره‌ آن گناه‌ها با دیگران سخن بگوییم؛ مثلاً اگر او در ماه رمضان در خانه‌اش روزه‌خواری کرد حق نداریم این موضوع را با دیگران مطرح کنیم. ب) از دیگر موارد جواز غیبت، مورد مشورت است؛ مثلاً اگر کسی نزد ما آمد و درباره‌ ازدواج یا شریک شدن با کسی با ما مشورت کرد، اشکالی ندارد که عیب‌های آن شخص را بگوییم. البته در این مورد هم باید تنها عیب‌هایی را مطرح کرد که به موضوع مشورت مربوط می‌شود. اگر ما از عیب‌هایی باخبریم که به موضوع ازدواج یا انتخاب شریک اقتصادی مربوط نیست، نمی‌توانیم درباره‌ی آنها با دیگران گفت و گو کنیم. پ) سومین مورد جواز غیبت مورد دادخواهی است. اگر به کسی ستم شد، او می‌تواند نزد کسی که امید دادخواهی دارد، از ظالم غیبت کند؛ یعنی شخص ستم دیده می‌تواند کارهای بد ظالم را با مأموران حکومت یا پدر و مادر آن فرد در میان بگذارد تا جلو ظلم و ستم او را بگیرند. البته همیشه باید مراقب باشیم که به بهانه‌ی موارد جایز غیبت زبانمان را به غیبت حرام آلوده نکنیم. غیبت گناه بزرگی است و به این راحتی‌ها نمی‌توان آن را مجاز شمرد. 📕 https://B2n.ir/t15957 #غیبت ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ منظور از لقب ام ابیها برای حضرت فاطمه(س) و نامگذاری ایشان به زهرا چرا به حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ام ابیها می گویند و چرا ایشان، زهرا نامیده شده است؟ . . . ⭕️ پاسخ: منظور از لقب «ام ابیها» برای حضرت فاطمه (علیها السلام) در میان عرب معمول است که علاوه بر اسم، کنیه اى نیز براى افراد انتخاب مى کنند، اگر مرد باشد با «اب» شروع مى شود و اگر زن باشد با «امّ». در روایات اسلامى در میان کنیه هاى حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) کنیه عجیبى دیده مى شود که چشم انداز دیگرى از عظمت فوق العاده آن حضرت را ترسیم مى کند، به حدیث زیر توجه کنید: در «اسد الغابه» آمده است: «کانَتْ فاطِمَةُ تُکَنّى اُمُّ اَبیها؛ کنیه فاطمه امّ ابیها [مادر پدرش!] بود.» این معنا در کتاب «استیعاب» از امام صادق(علیه السلام) نیز نقل شده است. این تعبیر عجیب که نظیر آن درباره هیچ یک از زنان اسلام دیده نشده، نشان مى دهد که این دختر با وفا آنچنان نسبت به پدرش محبّت مى کرد که گویى «یک مادر» براى او بود. مى دانیم پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) در همان کودکى مادر خود را از دست داد، ولى این دختر از همان خردسالى از هیچ گونه محبّت و دلسوزى درباره پدر بزرگوارش فروگذار نکرد. هم دخترى دلسوز و فداکار و هم مادرى مهربان و ایثارگر و هم یارى وفادار محسوب مى شد. علت نام گذاری حضرت فاطمه (علیها السلام)، به زهرا از میان نام هاى حضرت فاطمه(علیها السلام)، نام «زهرا» درخشندگى و فروغ خاصى دارد، از امام صادق(علیه السلام) پرسیدند: چرا فاطمه را «زهرا» مى نامند؟ حضرت فرمودند: زیرا زهرا به معناى درخشنده است و فاطمه چنان بود که چون در محراب عبادت مى ایستاد نور او براى اهل آسمان ها پرتوافکن مى شد، همان گونه که نور ستارگان براى اهل زمین [پرتو افکن است]، لذا زهرا نام نهاده شد. 📕 https://B2n.ir/r67378 #حضرت_زهرا ⁉️ @PorsemanShia