🌱 ⁉️ شرایط استجابت دعا برای آنکه دعایمان اجابت شود، باید چه کار کنیم؟ . . . ⭕️ پاسخ: هیچ کس از در خانه‌ی خدا دست خالی بر نمی‌گردد؛ زیرا یا به همان خواسته‌ی خود می‌رسد یا بهتر از آن نصیبش می‌شود یا بعضی از گناه‌هایش آمرزیده می‌شود یا پاداشی در آخرت دریافت می‌کند. پس اگر دعای ما اجابت هم نشود، به معنی بی‌فایده بودن دعا نیست. با این حال، توجه به نکات زیر در اجابت دعا بسیار مؤثر است: الف) دعای امیدوارانه: هر چه ما امیدوارتر خدا را صدا بزنیم، دعای ما به اجابت نزدیک‌تر خواهد بود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «خدا را با یقین داشتن به اجابت دعا کنید.» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هرگاه دعا کردی، با دلت رو کن و حاجتت را جلو در خانه [حاضر و آماده] بپندار.» ب) دعای دسته‌جمعی: هرگز نیازی نیست که حتماً دسته جمعی دعا کنیم، ولی دعای دسته جمعی بهتر اجابت می‌شود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هرگاه گروهی گرد هم آیند و برخی دعا کنند و برخی آمین گویند، خدا حتماً دعایشان را اجابت می‌کند.» پ) پرهیز از گناه: گناه زیان‌های بسیاری دارد که یکی از آنها جلوگیری از اجابت دعاست. پرهیز از گناه راه اجابت دعا را باز می‌کند و احتمال اجابت را بالاتر می‌برد. «از امام صادق (علیه السلام) پرسیدند: "چرا ما دعا می‌کنیم و خدا جوابمان را نمی‌دهد؟" امام فرمودند: "زیرا شما کسی را می‌خوانید که از او نمی‌ترسید و نافرمانی‌اش را می‌کنید. با این حال او چگونه دعایتان را اجابت کند؟"» ت) گفتن بسم الله در آغاز دعا: در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است: «دعایی که با بسم الله الرحمان الرحیم آغاز شود رد نمی‌شود.» ث) فرستادن صلوات در آغاز و پایان دعا: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «هرکس از خدا درخواستی دارد، ابتدا بر محمد و خاندان او درود بفرستد و سپس حاجتش را بخواهد و در پایان هم بر محمد و خاندان محمد درود بفرستد؛ زیرا خدا کریم‌تر از آن است که اول و آخر دعا را بپذیرد و وسط آن را رها کند؛ چون صلوات بر محمد و آل محمد دعایی است که مانعی برای اجابت ندارد.» ج) واسطه کردن اهل بیت (علیهم السلام): وقتی ما خدا را به اهل بیت (علیهم السلام) قسم می‌دهیم و آنها را واسطه می‌کنیم، دعایمان به اجابت نزدیکتر می‌شود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به امام علی (علیه السلام) فرمودند: «ای علی! هرگاه کاری تو را هراساند یا دچار سختی شدی، بگو، "اللهم انی اسألک بحق محمد و آل محمد ان تصلّی علی محمّد و ال محمّد و ان تنجینی من هذا الغّم."» (خدایا! به حق محمد و آل محمد از تو درخواست می‌کنم که بر محمد و آل محمد درود فرستی و مرا از این غم برهانی.) بسیار می‌شد که امام صادق (علیه السلام) هنگام دعا، خدا را به پنج تن - یعنی پیامبر و امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) – قسم می‌داد. چ ) اصرار بر دعا: برعکس مردم که از شنیدن درخواست ما خسته و آزرده می‌شوند، خدا از تکرار دعا توسط بنده‌هایش هرگز ملول نمی‌شود و حتی این کار را دوست دارد. اصرار به دعا احتمال اجابت را هم بالا می‌برد. امام باقر(علیه السلام) فرمودند: «به خدا سوگند، هیچ بند‌ی مؤمنی در حاجتش بر خدا پافشاری نمی‌کند، مگر آنکه خدا حاجتش را برآورده می‌کند.» 📕 https://B2n.ir/p30427 #دعا ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ درمان بدبینی به دیگران بدبینی به دیگران را چگونه می‌توان درمان کرد؟ . . . ⭕️ پاسخ: بدبینی یا همان سوءظن یکی از بدترین خصلت‌هاست که به دلیل عواقب و پیامدهای ناگوار آن، خدا در قرآن هم صریحاً از آن یاد کرده و مردم را از آن بازداشته است. (حجرات، ۱۲) در روایات اهل بیت (علیهم السلام) هم سوءظن به شدت مذمت شده است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «هر که به برادر خود گمان بد ببرد، به پروردگارش گمان بد برده است.» سوءظن روح انسان را آشفته می‌کند و او را به گناه‌هایی مانند تهمت و غیبت می‌کشاند و روابط آدمی را با دیگران تخریب می‌کند. برای رهایی از بدبینی و سوءظن چند اقدام اساسی را باید انجام داد: الف) درباره‌ی عواقب سوءظن بیندیشید و آسیب‌های آن را با خودتان مرور کنید و اگر لازم بود، حتی آنها را روی کاغذ بنویسید. ب) به بدبینی خود از نظر عملی ترتیب اثر ندهید؛ مثلاً اگر کیف پولتان گم شد و به یکی از دوستانتان شک کردید به او تهمت نزنید، پشت سرش بدگویی نکنید و در وسایل او تجسس نکنید. حتی از برخورد سرد با او بپرهیزید و مانند گذشته، صمیمی و دوستانه با او رفتار کنید. پ) به جای فکر کردن درباره ی دیگران و رفتارهای آنها سرگرم کار خودتان باشید و درباره‌ی عیب‌های خود فکر کنید. هر چه ذهن ما کمتر مشغول دیگران شود، زمینه‌ی سوءظن هم کمتر پیش می‌آید. 📕 https://B2n.ir/g90528 #بدبینی ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ راه رهایی از حسادت چگونه می‌توان از حسادت رها شد؟ . . . ⭕️ پاسخ: حسادت یکی از زشت‌ترین و رنج‌آورترین و دردسرسازترین صفات است. حسادت باعث غم و اندوه آدمی می‌شود، آسایش را از او می‌گیرد، روابط او را با دیگران تخریب می‌کند و ایمانش را به نابودی می‌کشد. امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «همان‌طور که آتش هیزم را می‌خورد، حسد هم ایمان را می‌خورد.» امام صادق (علیه السلام) نیز فرمودند: «حسود پیش از آنکه به طرف مورد حسد ضرر بزند، به خودش ضرر می‌زند.»؛ آن حضرت همچنین فرمود: «حسود آسایش ندارد.» ریشه‌ی بسیاری از گناه‌ها در حسادت نهفته است. غیبت، تهمت، ظلم، سخن‌چینی و فحاشی از جمله گناه‌هایی هستند که بیشتر وقت‌ها ریشه در حسادت دارند. از این رو درمان حسادت بسیار مهم است. برای رهایی از این صفت زشت می‌توان چند اقدام مهم انجام داد: الف) پیوسته درباره‌ی عواقب و آثار این صفت زشت بیندیشید و ببینید که خلاصی از حسادت چه برکاتی برای شما دارد. اگر کسی بداند که حسادت چه آسیب‌هایی به او می‌زند و او را از چه خیراتی محروم می‌کند، حسادت را کنار می‌گذارد. ب) با حسادت درونی خود به شکلی عملی مخالفت کنید؛ یعنی همیشه از شخصی که به او حسد می‌ورزید، به خوبی یاد کنید، به او نیکی کنید و برای موفقیتش دعا کنید. با این کار آتش حسادتتان خاموش می‌شود و ریشه‌ی این صفت زشت رفته رفته در وجودتان می‌خشکد. پ) نعمت‌هایی را که خدا به شما داده است برای خودتان یادآوری کنید. آدم حسود نعمت‌های دیگران را می‌بینید، اما نعمت‌هایی را که خدا به او داده است یا نمی‌بیند یا آنها را کم می‌شمارد. اگر کسی به نعمت‌هایی که خدا به او ارزانی کرده است توجه کند، هرگز به نعمت‌هایی که دیگران دارند، حسادت نمی‌کند. 📕 https://B2n.ir/y09679 #حسادت ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ علت از دست دادن توفیق عبادت چرا بعضی وقت‌ها توفیق عبادت از انسان گرفته می‌شود؟ . . . ⭕️ پاسخ: این بی‌توفیقی‌ها دلایل بسیاری دارد که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم: الف) مهم‌ترین دلیل این بی‌توفیقی‌ها، گناه‌های ماست. گناه ضررهای زیادی به ما می‌زند که یکی از این ضررها محرومیت ما از انجام عبادت است. «شخصی به امام علی (علیه السلام) گفت، "من از نماز شب محروم شده‌ام." امام فرمودند: "گناهانت تو را به بند کشیده است."» امام صادق (علیه السلام) فرمودند: «اگر کسی اراده‌ی حج کند و برای آن آماده شود، ولی از انجام آن محروم شود، به خاطر گناهی از آن محروم شده است.» ب) عامل دیگر بی‌توفقی های ما همنشینی با افراد آلوده و سست ایمان است. همنشینان ما تأثیر زیادی روی ما دارند. رفت و آمد با اهل ایمان شوق عبادت را در ما بیشتر می‌کند و ارتباط با گناهکارها شوق عبادت را از ما می‌گیرد و ما را از عبادت محروم می‌کند. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «آدمی بر آیین دوست خود است، پس هر یک از شما مواظب باشد که با چه کسی دوستی می‌کند.» پ) دلیل برخی از بی‌توفیقی‌ها هم تنبلی و کاهلی است. آدم‌های سخت کوش و پرتلاش در میدان عبادت هم خوب می‌درخشند و افراد تنبل در انجام عبادت تنبلی می‌کنند. امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: «از تنبلی و بی‌حوصلگی بپرهیز؛ زیرا اگر تنبلی ورزی، کار نکنی و اگر بی‌حوصله باشی، حقی را نپردازی.» ت) بی‌نظمی و بی‌برنامگی نقش مهمی در بی‌توفیقی‌های ما دارد؛ مثلاً بسیاری از افراد به این دلیل نماز صبحشان قضا می‌شود که برای خوابشان برنامه ندارند و دیر وقت می‌خوابند. 📕 https://B2n.ir/g11691 #توفیق ⁉️ @PorsemanShia

🌱 ⁉️ حضرت زینب سلام الله علیها در مورد زندگی و شخصیت حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ به اختصار توضیح دهید؟ . . . ⭕️ پاسخ: در مورد ولادت حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ مورخان اقوال گوناگونی را ذكر كرده اند. دو قول مشهور در مورد ولادت ایشان: ۱. پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری. ۲. و برخی نیز سال ۶ هـ.ق را سال ولادت ایشان می دانند. البته اقوال دیگری نیز ذكر شده است. مادر بزرگوارش حضرت «فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ» و پدرش امیرالمؤمنین علی ـ علیه السلام ـ می باشد. این بانوی بزرگوار در شهر «مدینه» تولد یافت. مدت زندگی ایشان با مادرش حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ حدود پنج یا شش سال بوده است. «زندگی حضرت زینب با مادر در سوم جمادی الثانی سال ۱۱ هـ.ق به پایان رسید». شوهرِ «زینب» «عبدالله بن جعفر» پسر عموی بزرگوارش می باشد. «او یكی از شخصیتهای مشهور اسلام و از سخاوتمندان به نام و معروف می باشد». حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ دارای القاب و كنیه های زیادی است. «یكی از القاب آن حضرت كه در روایات آمده، «عقیله» یا «عقیله بنی هاشم» است كه به معنای زن ارجمند و گرامی در فامیل خود، می باشد.» از دیگر القاب آن حضرت می توان «صدیقه صغری» «عارفه» «عالمه» «فاضله» «كامله» و «عابده آل علی» را نام برد. حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ تا زمانی كه امیر المؤمنین در مدینه بود با شوهرش عبدالله بن جعفر در مدینه زندگی كردند و زمانی كه امیر المؤمنین پایتخت حكومت اسلامی را به كوفه منتقل كردند به كوفه نقل مكان كردند. «حضرت زینب در كوفه به ارشاد و تعلیم زنان كوفه اشتغال داشت». حضرت علی ـ علیه السلام ـ در سال ۴۰ هجری در كوفه به شهادت رسید. بنابراین سن حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ در این زمان تقریبا ۳۵ سال بود. حدود ۱۰ سال هم بعد از شهادت پدر بزرگوارش با برادرش امام حسن ـ علیه السلام ـ زیست نمود. «امام حسن ـ علیه السلام ـ» در سال ۵۰ هجری به شهادت رسید. بعد از شهادت امام حسن ـ علیه السلام ـ ۱۰ سال نیز با برادر دیگرش یعنی امام حسین ـ علیه السلام ـ زندگی كرد. حضور ده ساله زینب ـ سلام الله علیها ـ در صحنه زندگی برادرش حسین ـ علیه السلام ـ پر حادثه ترین و رنج آورترین دوران زندگی ایشان است. حضرت زینب در طول زندگی با مصائب زیادی روبرو شد. اما حضور ایشان در كربلا و دیدن آن صحنه های دلخراش و از دست دادن برادران و فرزندان و فرزندان برادر از همة مصیبات دردآورتر و ناگوارتر بود. چرا كه در یك روز همة عزیزانش خصوصاً برادرش امام حسین ـ علیه السلام ـ را از دست داد. هنگام مصیبت جانگداز كربلا سن حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ ۵۵ ساله بود. این بانوی بزرگوار «در شب یك شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری درگذشت.» هر چند اقوال دیگری نیز در مورد ماه وفات ایشان وجود دارد. اما قول مشهور همان ۱۴ ماه رجب سال ۶۲ هجری است. سید هاشم رسولی محلاتی می نویسد: «مشهور آن است كه وفات آن بانوی معظمه در شب یك شنبه چهاردهم ماه رجب سال ۶۲ هجری اتفاق افتاد. یعنی حدود یك سال و نیم بعد از واقعه عاشورا». اختلافی كه در وفات آن حضرت وجود دارد در ماه وفات آن حضرت است و گرنه همة مورخان اتفاق دارند كه سال وفات ایشان همان سال ۶۲ هجری است. بنابراین این بانوی شریف تقریبا یك سال و نیم بعد از واقعه عاشورا رحلت فرمود. فضائل آن حضرت به طور خلاصه: ۱. صبر آن حضرت: «شهید مطهری» در این رابطه می نویسد: «در حماسه حسینی آن كسی كه بیش از همه درس تحمل و بردباری را آموخت و بیش از همه این پرتو حسینی بر روح مقدس او تابید، خواهر بزرگوارش زینب ـ سلام الله علیها ـ بود». و در ناسخ التواریخ آمده است: «محققاً از آغاز خلقت تاكنون از هیچ زنی از زنهای انبیاء و اولیاء با این حلم و بردباری پدید نیامده است». ۲. عبادت آن حضرت: «زینب كبری در تمام مدت اسارت تهجد و نماز شبش تعطیل نشد»؛ در كتاب ریاحین الشریعه آمده است: «شب زنده داری زینب در تمام عمرش ترك نشد حتی شب یازدهم محرم». ۳. سخن وری آن حضرت: خطبه های آتشین و زیبای زینب در كوفه و شام كه یزید و یزیدیان را رسوا ساخت در حد اعلای فصاحت و بلاغت بود. شهید مطهری در این رابطه می نویسد: «خطابه ای كه حضرت زینب در مجلس یزید خوانده است از خطابه های بی نظیر دنیاست». ۴. علم آن حضرت: زمانی كه حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ خطبه پرمحتوا و آتشین خود را در بازار كوفه ایراد نمود، امام سجاد ـ علیه السلام ـ در تأیید مقام علمی زینب ـ سلام الله علیها ـ فرمود: الحمدلله تو دانشمند و عالمه ای بدون معلم و بانوی خردمندی بدون استاد می باشی»؛ این سخن امام سجاد ـ علیه السلام ـ نشان دهنده علم لدنی آن حضرت می باشد. 🔺

🔻 ۵. بزرگواری آن حضرت: در بزرگواری آن حضرت ـ سلام الله علیها ـ همین نكته بس كه «زمانی كه در عصر روز عاشورا دو پسرش را شهید كردند از خیمه پای بیرون نگذاشت». در حالی كه هنگام شهادت سایر شهدا از خیمه بیرون می آمد و امام حسین ـ علیه السلام ـ را دلداری می داد ولی اینجا برای این كه برادرش حسین ـ علیه السلام ـ خجالت نكشد از خیمه بیرون نیامد. ۶. عصمت ایشان: در كتاب «زینب بنت الامام امیر المؤمنین» مقام عصمت را برای این بزرگوار ذكر می كند و می نویسد: هر چند مقام عصمت برای ایشان «ضروری دین» نیست ولی به این مرحله رسیده اند...» و خلاصه باید گفت: «شئونات باطنیه و مقامات معنویه حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ نایبه زهرا، امینه خدا.. . را هیچ كس نتواند به تحریر و تقریر در آورد». «ابن اثیر» می نویسد: «زینب در فصاحت و بلاغت و زهد و عبادت و فضیلت و شجاعت و سخاوت شبیه ترین مردم به پدر خود علی ـ علیه السلام ـ و مادر خود فاطمه ـ سلام الله علیها ـ بود.» 📕 https://B2n.ir/a05300 #حضرت_زینب ⁉️ @PorsemanShia