ما شیعه‌ها همیشه یه غم تو دلمونه. غم یه گمشده‌. یه عزیز که جاش خیلی خالیه. یه مسافر که دم در، خیره به انتهای کوچه، هر لحظه منتظریم از راه برسه … #منجی  #جهان_منجی_میخواهد #المنقذ  #savior

مثل اون بچه‌ای که اینقدر از دعاش مطمئن بود که واسه نماز بارون چتر برد، هر بار صدقه میدم با خودم میگم: «بیشتر بده، فردا که آقا بیاد کسی رو پیدا نمی‌کنی که بهش صدقه بدی»   #منجی  #جهان_منجی_میخواهد #المنقذ  #savior

همیشه با خودم سوال بود که این همه آدم «دعای فرج» می‌خوانند، این همه نوای «آقا بیا.» این همه ندای «یا مهدی!» این همه صدا زدن، این همه داد و فریاد و نجوا و زمزمه. آیا کافی نیست؟ چقدر باید بگوییم تا آقا بیاید؟ بعد به معنای انتظار فکر کردم. اصلا انتظار یعنی چه؟ انتظار یعنی چشم به راه بودن. فکرش را بکنید. پدری به خانه نیامد. کسی که منتظر است مدام به در نگاه می‌کند مدام به ساعت نگاه می‌کند و بعد می‌گوید چقدر دیر کرده. چشم‌ها، نگاه‌ها … . نگاهمان به آقا باشد بعد بگوییم چرا نیامد. انتظار باید در چشم‌ها باشد بعد به زبان بیاید؛ پس برای ظهور، امام به چشم‌ها نگاه می‌کند نه به زبان‌ها. امام زبان باز نمی‌خواهد، چشم باز می‌خواهد. #منجی  #جهان_منجی_میخواهد #المنقذ  #savior