🔻بزبیاری از اصطلاحات بازی سه قاپ است که در گذشته از بازیهای مورد علاقه طبقات پایین اجتماع بوده است، زیرا هم وسائل و تشریفات خاصی لازم نداشت و هم بازی مشغول کنندهای بود.
این بازی همان گونه که از نام آن پیداست با ریختن سه قاپ انجام میشد که به آن ها جیک، اسب و خر میگفتند و نتیجه قاپ ریختن هر بازیکن بسته به آن داشت که چه شکلی از حالات ترکیبی این سه قاپ پیدا شود.
اشکالی را که بازیکن با آنها دور را میبرد نقش مینامیدند. اشکال خنثی را که نه برد بود و نه باخت و تنها نوبت بازی را به بازیکن بعدی میداد بهار میگفتند و آن اشکالی را که موجب باخت بازیکن میشد و او را مجبور به پرداخت مبلغ شرطبندی میکرد بز مینامیدند و پیش آمدن آن را بزبیاری میگفتند که نهایت بدشانسی بود، زیرا مبلغ باخت در این بازی معمولا بسیار بالا بود.
این عبارت کنایه از بدشانسی و بداقبالی است که ناگهانی دامن گیر کسی میشود و همه رشتهها را پنبه می کند.
#داستان_شب #داستان_آموزنده
🌸🍃❤️
@postchiy
#داستان_شب 💫
آورده اند روزی میان یک ماده شتر و فرزندش گفت و گویی به شرح زیر صورت گرفت:
بچه شتر: «مادر جون چند تا سوال برام پیش آمده است. آیا میتونم ازت بپرسم؟»
شتر مادر: «حتما عزیزم. چیزی ناراحتت کرده است؟»
بچه شتر: «چرا ما کوهان داریم؟»
شتر مادر: «خوب پسرم. ما حیوانات صحرا هستیم. در کوهان آب و غذا ذخیره می کنیم تا در صحرا که چیزی پیدا نمیشود بتوانیم دوام بیاوریم.»
بچه شتر: «چرا پاهای ما دراز و کف پای ما گرد است؟»
شتر مادر: «پسرم، برای راه رفتن در صحرا داشتن این نوع دست و پا ضروری است.»
بچه شتر: «چرا مژههای بلند و ضخیم داریم؟ بعضی وقتها مژهها جلوی دید من را میگیرد.»
شتر مادر: «پسرم، این مژههای بلند و ضخیم یک نوع پوشش حفاظتی است که چشمها ما را در مقابل باد و شنهای بیابان محافظت میکنند.»
بچه شتر: «فهمیدم. پس کوهان برای ذخیره کردن آب است برای زمانی که ما در بیابان هستیم. پاهایمان برای راه رفتن در بیابان است و مژههایمان هم برای محافظت چشمهایمان در برابر باد و شنهای بیابان است.»
بچه شتر: «فقط یک سوال دیگر دارم.»
شتر مادر: «بپرس عزیزم.»
بچه شتر: «پس ما در این باغ وحش چه کار میکنیم؟»
پی نوشت: مهارتها، علوم، تواناییها و تجارب فقط زمانی مثمرثمر است که شما در جایگاه واقعی و درست خود باشید. پس همیشه از خود بپرسید الان شما در کجا قرار دارید؟
#داستان_شب #داستان_آموزنده
🌸🍃❤️
@postchiy