بزرگترین مراسمات در آن زمان مثلا هزار نفری بودن و آن هم در خیابان! اما الان مراسم های دینی خیابانی دها هزار و صدها هزار نفری است! هیئت های تهران در فضای بسته الان چندین هزار نفری هستند و در کل کشور هم این مراسمات وجوددارد. اعتکاف هم که در دوران طاغوت فقط در یک یا دو مسجد در کشور بوده است! اما امروز چطور است. دین و دیندار قوی است اما انحرافات هم هست اما نه به خاطر جمهوری اسلامی بلکه به خاطر بمباران و تهاجک فرهنگی دشمن. آیا می گوییم ما مشکلی نداریم و کشور گل و بلبل است؟! خیر اما همین الان بسیاری از مشکلات شهر ما را بسیاری از شهر های دیگر کشور نداردو لیل آن هم به خاطر انتخاب های خود ما است! تحول می تواند اتفاق بیفتد به شرطی که انقلابی واقعی بیاید. یک دولت 2 سال در قضیه کرونا کار را به جایی رساند که روزی 700 نفر تلفات می دادیم! و یک دولت در عرض چند ماه قضیه را جمع کرد! اگر در انتخابمان دقت کنیم بسیاری از اتفاقات خوب می افتد! و اگر نه که وضع بدتر می شود. پروژه فاضلاب اهواز 15 سال مانده بود اما الان همه شهر تبدیل به کارگاه شده است. 15 سال پیش پروژه مترو ما با مشهدو تبریز و اصفهان شروع شد اما الان متروهای آنها افتتاح شده اما مترو ما کجاست؟ حالا در شورای جدید توانستند آن شرکت را بلاخره خلع ید کنند و قرار داد جدیدببندند. فرق می کند به چه کسانی رای بدهیم! نکات این نوع ارائه: این ارائه بسیار عالی است و برای نوجوانانی که ذهنشان پر از توهمات زمان طاغوت شده کاملا راه گشا است. اشکال: ورود با نظامی شاید مناسب نباشد چون حالت حساسیت در مخاطبین ایجاد شده است. اگر ورود با علمی و... بود و در ادامه به نظامی می رسیدید بهتر بود. جواب: به نظرم برعکس مناسب است. منظور ما از نظامی بعد اقتدار است و اصلا بحثی از موشک و اینها نکردیم و اتفاقا این طور القا می شد که شاه مقتدر بود ما همان را نشان دادیم وجود نداردو کاملا بستر برای بحث های بعدی فراهم میشود. اینکه توهم داشته ایم که قوی بودیم.