eitaa logo
بنیاد بین المللی غدیر قزوین
2.6هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
2.2هزار ویدیو
177 فایل
﷽ 💠کانال بنیاد بین المللی غدیر استان قزوین ویژه اطلاع رسانی ⁦✍️⁩ #مسابقات_ملی_کتابخوانی⁦ ⁦✍️⁩ #کلاس_های_نهج_البلاغه ⁦✍️⁩ #اخبار_غدیری_و_بازتاب_خبری به دوستداران خدمت به مکتب اهل بیت(ع) ارتباط با ادمین و مسئول تبادل و تبلیغات https://eitaa.com/Hosein7174
مشاهده در ایتا
دانلود
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۳[و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على تهذيب الفقراء بالزهد و تأديب الأغنياء بالشفقة] : وَ هُمْ أَعْظَمُ اَلنَّاسِ حَيْطَةً مِنْ وَرَائِهِ وَ أَلَمُّهُمْ لِشَعَثِهِ وَ أَعْطَفُهُمْ عَلَيْهِ عِنْدَ نَازِلَةٍ إِذَا نَزَلَتْ بِهِ خويشاوندان انسان، بزرگ‌ترين گروهى هستند كه از او حمايت مى‌كنند، و اضطراب و ناراحتى او را مى‌زدايند،و در هنگام مصيبت‌ها نسبت به او، پر عاطفه‌ترين مردم مى‌باشند. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮آنها در واقع، بزرگترين گروهى هستند كه از او پشتيبانى مى‌كنند و پريشانى و مشكلات او را از ميان مى‌برند و به هنگام بروز حوادث سخت، نسبت به او، از همه، مهربان‌ترند. آرى، زندگى فراز و نشيب‌هايى دارد و حوادث تلخ و ناگوار و گاه طوفان‌هاى سخت، كه هيچ انسانى، به تنهايى، توانايى ايستادگى در برابر آن را ندارد. عقل و درايت ايجاب مى‌كند كه انسان، در حال سلامت و آرامش، به فكر آن روزها باشد. حال، چه كسب بهتر از بستگان و خويشاوندان انسان است كه از او، در چنين حالاتى، حمايت كنند؟ ولى آيا بدون نيكى به آنها و حمايت مالى و معنوى و ابراز مراتب محبّت و دوستى نسبت به آنان، مى‌تواند حمايت‌شان را براى چنين روزهايى جلب كند؟ به يقين، نه. پس چه بهتر كه هر انسانى، با بذل بخشى از امكانات مادّى خود، پيوندهاى محبّت و دوستى با خويشاوندان خويش را محكم سازد تا در برابر حوادث و طوفان‌هاى سخت تنها نماند. درست است كه نيكى به ديگران، نيز آثارى را دارد كه الإنسان عبيد الإحسان، ولى بى‌شك، بستگان انسان، نسبت به اين امر، اولويت دارند، علاوه بر اين، زمينه‌هاى محبّت، در آنها، آماده‌تر است. اين نكته قابل توجّه است كه اگر اين دستور اجرا شود، در حقيقت، در تمام سطح جامعه، با محروميت‌ها، مبارزه خواهد شد، زيرا، در هر قبيله و فاميلى، معمولا افراد متمكّنى وجود دارند كه اگر آنها به خويشاوندان خود برسند، مشكلات در سطح عموم حل خواهد شد. به خصوص اين كه هم شناخت انسان نسبت به افراد محروم فاميل خود بيشتر است و هم پذيرش آنها بر آنان گواراتر. امام عليه السّلام در نامه‌اى به امام حسن مجتبى عليه السّلام سخن جامعى در اين زمينه بيان فرموده، و فايدۀ توجّه به اقوام و بستگان را چنين شرح مى‌دهد: «و أكرم عشيرتك! فإنّهم جناحك الّذى به تطير و أصلك الّذي اليه تصير و يدك الّتي بها تصول، قبيله و بستگانت را گرامى دار! زيرا آنها، بال و پر تو هستند كه به وسيلۀ آن، پرواز مى‌كنى، و اصل و ريشه‌ات هستند كه به آن، باز مى‌گردى، و دست و بازوى تو هستند كه با آن، به دشمن حمله مى‌كنى» 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۳[و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على تهذيب الفقراء بالزهد و تأديب الأغنياء بالشفقة] : وَ لِسَانُ اَلصِّدْقِ يَجْعَلُهُ اَللَّهُ لِلْمَرْءِ فِي اَلنَّاسِ خَيْرٌ لَهُ مِنَ اَلْمَالِ يَرِثُهُ غَيْرُهُ نام نيكى كه خدا از شخصى در ميان مردم رواج دهد بهتر از ميراثى است كه ديگرى بردارد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت سپس به سراغ دليل لطيف ديگرى مى‌رود و افراد متمكّن را از اين طريق، به انجام كمك‌هاى مالى نسبت به همه، ترغيب مى‌كند. او مى‌فرمايد: «نام نيكى كه خداوند (در سايۀ نيكوكارى و محبّت) به انسان عطا مى‌كند، از ثروتى كه به هر حال، براى ديگران به ارث مى‌گذارد، بهتر است (كه اين ثروتى است معنوى و ماندگار، و آن جيفه‌اى مادّى و فرّار) . و به تعبير ديگر: نام نيكى گر بماند ز آدمى به كزو ماند سراى زرنگار اشاره به اين كه مال و ثروت، به هر صورت چيزى نيست كه با انسان، در قبر و قيامت وارد شود، بايد بگذارد و بگذرد و بى‌شك بعد از مرگ او، به دست وارثان مى‌افتد و صاحب اصلى معمولا فراموش مى‌شود، ولى يك چيز ممكن است بعد از مرگ انسان، براى او بماند و آن، نام نيك و ذكر خير است كه هر وقت مردم، اسم او را مى‌شنوند، رحمت خدا را براى او تقاضا مى‌كنند و بر او درود مى‌فرستند. اين يك سرمايۀ جاودان معنوى و مادّى است كه يكى از طرق مهمِ كسب آن، انفاق در راه خدا و بذل و بخشش و احسان و نيكوكارى نسبت به بندگان حق است. در واقع، در مجموع اين سخن از دو طريق، اغنيا بر كمك به نيازمندان و جامعه تشويق شده‌اند: يكى به دست آوردن اعوان و انصارى كه در طول زندگى و در حوادث تلخ و دردناك، به يارى او مى‌شتابند؛ و ديگر، يارانى كه بعد از مرگ، آمرزش و شادى روح او را از خدا طلب مى‌كنند و چه افتخارى از اين بالاتر كه انسان، بتواند با متاع زودگذر دنيا، هر دو سرمايه را به دست آورد. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" ✨بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۳[و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على تهذيب الفقراء بالزهد و تأديب الأغنياء بالشفقة] : أَلاَ لاَ يَعْدِلَنَّ أَحَدُكُمْ عَنِ اَلْقَرَابَةِ يَرَى بِهَا اَلْخَصَاصَةَ أَنْ يَسُدَّهَا بِالَّذِي لاَ يَزِيدُهُ إِنْ أَمْسَكَهُ وَ لاَ يَنْقُصُهُ إِنْ أَهْلَكَهُ آگاه باشيد، مبادا از بستگان تهيدست خود رو برگردانيد، و از آنان چيزى را دريغ داريد، كه نگاه داشتن مال دنيا، زيادى نياورد و از بين رفتنش كمبودى ايجاد نكند. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮در آخرين بخش اين خطبه، بار ديگر، امام عليه السّلام مردم - به خصوص افراد متمكّن را - به كمك كردن نسبت به بستگان و خويشاوندان، تشويق و ترغيب مى‌كند، و با سه تعبير مختلف، بر اين مسأله تأكيد مى‌نهد. نخست مى‌فرمايد: «آگاه باشيد! هيچ يك از شما، نبايد از بستگان نيازمند خود رويگردان شود و از آنان، چيزى را دريغ دارد، كه نگه داشتنش مايۀ فزونى نيست و از بين رفتنش كمبودى براى او نمى‌آورد». اين تعبير، ممكن است كه اشاره به يكى از اين دو معنا باشد: يا اشاره به جنبۀ معنوى اين كار باشد كه محروم ساختن بستگان از امكاناتى كه در اختيار دارد، بركت را از مال و زندگى انسان بر مى‌چيند و مايۀ فزونى مال و ثروت او نمى‌شود و بر عكس، كمك كردن به آنان، بركات الهى را به دنبال دارد و نقيصۀ ظاهرى، به زودى، به لطف پروردگار، جبران مى‌شود. و يا اشاره به جنبۀ ظاهرى و مادّى اين كار است، چرا كه مشكلات بستگان و خويشاوندان، به هر حال، به انسان منتقل مى‌شود و فكر او را آزار مى‌دهد و روح او را به خود مشغول مى‌دارد و آبرو و حيثيت او را به خطر مى‌اندازد و در مجموع، مشكلات زندگيش را بيشتر مى‌كند، پس چه بهتر كه به يارى آنها بشتابد كه هم ثواب آخرت و هم بركات دنيوى و ذكر خير و آبرو و شخصيت و آرامش خاطر براى خود كسب كند. در حديث آمده است كه على(عليه السّلام) فرمودند: «البركة في مال من آتى الزّكاة و واسى المؤمنين و وصل الأقربين، بركت، در مال كسى است كه زكات بدهد و با مؤمنان، مواسات كند و نسبت به نزديكان، صلۀ رحم به جا آورد» 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۳[و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على تهذيب الفقراء بالزهد و تأديب الأغنياء بالشفقة] : وَ مَنْ يَقْبِضْ يَدَهُ عَنْ عَشِيرَتِهِ فَإِنَّمَا تُقْبَضُ مِنْهُ عَنْهُمْ يَدٌ وَاحِدَةٌ وَ تُقْبَضُ مِنْهُمْ عَنْهُ أَيْدٍ كَثِيرَةٌ آن كس كه دست دهندۀ خود را از بستگانش باز دارد، تنها يك دست را از آنها گرفته امّا دست‌هاى فراوانى را از خويش دور كرده است. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت، در بيان دوم مى‌فرمايد كه: چرا انسان، از كمك كردن به عشيره و بستگانش، چشم بپوشد، در حالى كه زيان و خسران بزرگى دامن او را مى‌گيرد؟! آن كس كه دست دهندۀ خويش را از بستگانش، باز دارد تنها، يك دست را از آنها باز داشته و در مقابل، آنان دست‌هاى بسيارى از كمك كردن به او، باز مى‌دارند. هيچ عاقلى، دست به چنين كارى نمى‌زند و حاضر نمى‌شود كه سود بزرگى را از خود، به خاطر از دست دادن منافع كوچكى، دور كند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۳[و من خطبة له عليه‌السلام و تشتمل على تهذيب الفقراء بالزهد و تأديب الأغنياء بالشفقة] : وَ مَنْ تَلِنْ حَاشِيَتُهُ يَسْتَدِمْ مِنْ قَوْمِهِ اَلْمَوَدَّةَ و كسى كه پر و بال محبّت را بگستراند، دوستى خويشاوندانش تداوم خواهد داشت. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت در سومين و آخرين تعبير به نكتۀ ديگرى اشاره كرده، مى‌فرمايد: آن كس كه نسبت به بستگانش متواضع و نرمخو و پر محبّت باشد، دوستى آنان را براى خود هميشگى خواهد ساخت. بسيار ديده‌ايم كه از ميان يك فاميل يا قبيله، فرد يا افرادى، متمكّن مى‌شوند و به خاطر تكبّر و بخل، از همۀ بستگان خود فاصله مى‌گيرند و دوستان ديروزشان، مبدّل به دشمنان امروز مى‌شوند، در حالى كه اگر به شكرانۀ دين نعمت‌ها، فروتنى و سخاوت را در برنامۀ خود قرار مى‌دادند، نه تنها از محبت‌شان كاسته نمى‌شد، بلكه فزونى مى‌يافت. اين موضوع، قابل توجّه است كه تعبير به «حاشيه» در جملۀ بالا، تاب دو معنا را دارد: نخست اين كه اشاره به صفات و روحيات خود انسان باشد - كه در تفسير بالا آمد - و ديگر اين كه اشاره به اطرافيان و كارگزاران بوده باشد. بنابراين، تفسير مفهوم جمله، چنين مى‌شود كه كسى كه اطرافيان او، نسبت به مردم، خوش برخورد و متواضع و پر محبّت‌اند، دوستى اقوام دور و نزديكش را، همواره، به او جلب مى‌كنند. بسيار ديده‌ايم كسانى، خودشان، آدم‌هاى خوبى هستند، ولى بر اثر خشونت اطرافيان و سوء برخوردشان با مردم، همه، از اطرافشان پراكنده شده‌اند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۴[و من خطبة له عليه‌السلام و هي كلمة جامعة له فيها تسويغ قتال المخالف] : وَ لَعَمْرِي مَا عَلَيَّ مِنْ قِتَالِ مَنْ خَالَفَ اَلْحَقَّ وَ خَابَطَ اَلْغَيَّ مِنْ إِدْهَانٍ وَ لاَ إِيهَانٍ سوگند به جان خودم، در مبارزه با مخالفان حق، و آنان كه در گمراهى و فساد غوطه‌ورند، يك لحظه مدارا و سستى نمى‌كنم. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮امام، در نخستين جمله‌هاى اين خطبه، عزم راسخ خود را در پيكار با مخالفان حق، آشكار مى‌سازد و مى‌فرمايد: «به جان خودم سوگند! در مبارزه با مخالفان حق و آنان كه در گمراهى غوطه‌ورند، هيچ گونه مجامله و مدارا نمى‌كنم و سستى به خرج نمى‌‌دهم.» به نظر مى‌رسد كه فرق ميان اين دو تعبير: «خالف الحقّ‌» و «خابط الغىّ‌» در اينجاست كه جمله نخست، اشاره به كسى است كه آگاهانه راه خلاف حق را مى‌پويد و جمله دوم، نظر به كسى دارد كه از روى جهل و نادانى و اشتباه و بدون تأمّل و مطالعه، در گمراهى غوطه‌ور مى‌شود. و تعبير به ادهان (مجامله و مداهنه) و ايهان (سست كردن) اشاره به اين است كه سبب دست برداشتن از مبارزه، يكى از اين دو علّت است: يا سازشكارى و مداهنۀ با دشمن و يا ضعف و ناتوانى را بر خويش هموار كردن، و چون هيچ يك از اين دو عامل، در وجود على عليه السّلام راه ندارد، بنا بر اين، مبارزۀ او با مخالفان حق، قطعى و آشتى ناپذير است. همين معنا، به صورت ديگرى، در سخنان امام آمده است. در يك جا، به عنوان يك روش كلّى دربارۀ پيشواى مسلمانان مى‌فرمايد: «لا يقيم أمر اللّه سبحانه الاّ من لا يصانع و لا يضارع و لا يتّبع المطامع، فرمان خداوند سبحان را، تنها كسى مى‌تواند اجرا كند كه نه سازشكار باشد و نه به روش اهل باطل عمل كند و نه پيرو فرمان طمع باشد». و در جاى ديگر در بارۀ شخص خويش مى‌فرمايد: «و أيم اللّه! لقد كنت من ساقتها حتّى تولّت بحذافيرها و استوسقت في قيادها، ما ضعفت و لا جبنت و لا خنت و لا وهنت، به خدا سوگند! من به دنبال اين لشكر (لشكر پيامبر اسلام) بودم، آنها را به پيشروى تشويق مى‌كردم تا باطل، به طور كامل، عقب نشينى كرد و همۀ مردم، تحت رهبرى اسلام در آمدند و در اين راه، هرگز ناتوان نشدم و ترس مرا فرا نگرفت و خيانت نكردم و سستى، در من، راه نيافت. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۴[و من خطبة له عليه‌السلام و هي كلمة جامعة له فيها تسويغ قتال المخالف] : فَاتَّقُوا اَللَّهَ عِبَادَ اَللَّهِ وَ فِرُّوا إِلَى اَللَّهِ مِنَ اَللَّهِ پس اى بندگان خدا! از خدا بترسيد، و از خدا، به سوى خدا فرار كنيد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت، سپس در تعقيب سخنش، مردم را به چند موضوع مهم سفارش مى‌كند: نخست، به تقوا و پرهيزكارى، گوشزدشان مى‌كند و مى‌فرمايد: «اى بندگان خدا! تقواى الهى پيشه كنيد! تقوا - كه همان حالت خدا ترسى باطنى و جهت‌گيرى معنوى و درونى در مخالفت با گناه و توجّه به طاعت پروردگار است - سرچشمۀ اصلى تمام نيكى‌ها و خوبى‌ها است و به همين دليل، در همه جا، به عنوان مقدمه‌اى براى ساير توصيه‌هاى مهم اخلاقى و اجتماعى و دينى، بر آن تأكيد مى‌شود. ‮حضرت، در توصيۀ دوم مى‌فرمايد: «از خدا، به سوى او فرار كنيد! (از غضب و سخط او به سوى رحمت، و از عصيانش، به سوى اطاعت، و از عذابش، به سوى ثواب، و از نغمتش به سوى نعمت). اين تعبير، اشاره لطيفى به مسألۀ توحيد افعالى است، چرا كه انسان، هر مشكلى در اين جهان پيدا مى‌كند، از ناحيۀ اعمال او و آثارى است كه خدا، براى آن اعمال قرار داده است. پس، مشكلاتش، به يك معنا، از سوى او است و مجازاتى است از ناحيۀ او، لذا انسان، براى حلّ‌ اين مشكلات، راهى جز اين ندارد كه به سوى او فرار كند، زيرا «لا مؤثّر فى الوجود الاّ اللّه» و هر خير و بركت و نجاتى كه هست، از ناحيه او است. قرآن مجيد نيز در باره گروهى از گنهكاران كه مشمول سخط و غضب الهى واقع شده بودند، مى‌فرمايد: «وَ ظَنُّوا أَنْ‌ لاٰ مَلْجَأَ مِنَ‌ اَللّٰهِ‌ إِلاّٰ إِلَيْهِ‌» ، دانستند كه پناهگاهى از خدا، جز به سوى او نيست. اين نكته، جالب است كه انسان، در زندگى معمولى، هنگامى كه از كسى يا چيزى وحشت مى‌كند، به شخص ديگرى يا چيز ديگرى پناه مى‌برد، ولى در مورد خداوند، چنين نيست! هنگامى كه در عذاب و كيفرش بترسد، بايد به خود او پناه ببرد، مگر قادر رحيم و مهربانى، جز او، پيدا مى‌شود؟! اين، درسى است كه توحيد افعالى به ما داده و هر حركت و بركتى را، از سوى خداوند، معرّفى كرده است. خداوند، داراى اسما و صفاتى است كه ما را دعوت مى‌كند كه در همه حال و در هر شرايطى، به او پناه بريم. اگر از خشم و غضبش ترسان بوديم، به عفو و رحمتش پناه مى‌بريم و اگر از عدالتش بيمناك شديم، به فضل و كرمش پناهنده مى‌شويم. به هر حال، به نظر مى‌رسد كه اين جمله، از سورۀ ذاريات اقتباس شده كه از زبان پيامبر اسلام فرمود: «فَفِرُّوا إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنِّي لَكُمْ‌ مِنْهُ‌ نَذِيرٌ مُبِينٌ‌» ، «پس به سوى خدا بگريزيد! كه من، از سوى او، براى شما بيم دهندۀ آشكارى هستم» 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۴[و من خطبة له عليه‌السلام و هي كلمة جامعة له فيها تسويغ قتال المخالف] : وَ اِمْضُوا فِي اَلَّذِي نَهَجَهُ لَكُمْ وَ قُومُوا بِمَا عَصَبَهُ بِكُمْ و در راهى كه براى شما قرار داده قدم نهيد، و وظايف و مقرّراتى كه براى شما تعيين كرده به پا داريد 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت، در سومين توصيه مى‌فرمايد: «از همان راهى كه خداوند، براى شما معيّن كرده است برويد». ‮و در چهارمين و آخرين توصيه، مى‌افزايد: «به وظايفى كه براى شما مقرّر داشته، قيام كنيد. در واقع، در اينجا، امام، يك برنامه منظّم چهار ماده‌اى را براى سعادت و نجات پيروان خود، تنظيم فرموده است. در نخستين مرحله، روح تقوا و خدا ترسى را در آنها زنده مى‌كند. اين امر، سبب حركتى به سوى خدا مى‌گردد و مسأله «فرار از خدا به سوى خدا» مطرح مى‌شود. چون اين حركت، آغاز شد، بايد در مسير ايمان و عقيده، در آن راهى گام نهد كه خدا، براى او مقرّر داشته است و در مرحلۀ عمل - كه مرحلۀ چهارم است - به تكاليف و وظايفى قيام كند كه او مقرّر كرده است. ممكن است كه گفته شود اين سفارش‌هاى چهار گانه كه با «فاء تفريع» آغاز شده - چه ارتباطى با صدر خطبه دارد كه سخن از تصميم قطعى بر مبارزۀ با مخالفان حق مى‌گويد؟ جواب اين سؤال، روشن است، چرا كه براى مبارزۀ با اين گروه منحرف و ستمگر، يارانى شجاع و با ايمان و مصمّم لازم است. گويا، امام، مى‌خواهد با اين سخن، آنها را بسازد و آمادۀ قيام كند. جالب توجه است كه امام، در جملۀ بالا، از تكاليف، تعبير به «ما عصبه بكم» (امورى را كه به شما پيوند داد و مربوط ساخت) مى‌كند، مفهوم اين سخن آن است كه وظايف الهى، چيزى نيست كه انسان بتواند نسبت به آن بى‌تفاوت باشد، بلكه آن، بارى بر دوش و طوقى است بر گردن و دينى است بر ذمّۀ او. قابل توجه اين كه در آيات و روايات مختلف، همۀ اين تعبيرات، وارد شده، و همگى نشان مى‌دهد كه انسان، وقتى آزاد مى‌شود كه اين وظايف را ادا كند 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۴[و من خطبة له عليه‌السلام و هي كلمة جامعة له فيها تسويغ قتال المخالف] : فَعَلِيٌّ ضَامِنٌ لِفَلْجِكُمْ آجِلاً إِنْ لَمْ تُمْنَحُوهُ عَاجِلاً اگر چنين باشيد، على(عليه السّلام) ضامن پيروزى شما در آينده مى‌باشد، گرچه هم اكنون به دست نياوريد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮حضرت، در پايان خطبه، براى بالا بردن روحيۀ اصحاب و يارانش در اين نبرد سرنوشت‌ساز، پيروزى را براى آنها تضمين مى‌كند، همان پيروزى قطعى و تخلّف ناپذيرى كه اگر در اين جهان، به سراغشان نيايد، در جهان ديگر، آن را در آغوش خواهند گرفت. اين، همان منطق قوى و نيرومند قرآن مجيد است كه به پيروان خود، اين حقيقت را مى‌آموزد كه در پيكار با دشمنان و در صحنۀ جهاد، هميشه، پيروز هستيد، اگر دشمن را در هم بشكنيد، پيروزيد و اگر شهيد راه خدا شويد، باز هم پيروز هستيد. «قُلْ‌ هَلْ‌ تَرَبَّصُونَ‌ بِنٰا إِلاّٰ إِحْدَى اَلْحُسْنَيَيْنِ‌ وَ نَحْنُ‌ نَتَرَبَّصُ‌ بِكُمْ‌ أَنْ‌ يُصِيبَكُمُ‌ اَللّٰهُ‌ بِعَذٰابٍ‌ مِنْ‌ عِنْدِهِ‌ أَوْ بِأَيْدِينٰا فَتَرَبَّصُوا إِنّٰا مَعَكُمْ‌ مُتَرَبِّصُونَ‌» ، بگو: آيا دربارۀ ما، جز يكى از دو نيكى (يا پيروزى در نبرد و يا شهادت) را انتظار داريد؟ ولى ما براى شما (يكى از دو شكست را) انتظار داريم: يا عذابى از سوى خداوند (در جهان ديگر) به شما برسد و يا (در اين جهان) به دست ما مجازات شويد. اكنون كه چنين است، شما انتظار بكشيد، ما هم با شما انتظار مى‌كشيم . روشن است سربازانى كه خود را در هر حال پيروز مى‌دانند و دشمن را محكوم به شكست، از چنان روحيۀ بالايى بهره‌مندند كه از هيچ خطرى، ترسى به دل راه نمى‌دهند و در برابر هيچ مشكلى، خم به ابرو نمى‌آورند. به گفتۀ بعضى از دانشمندان بيگانه، عامل اصلى پيروزى مسلمانان در ميدان نبرد، با وجود نابرابرى فاحش نسبت به قواى دشمن، ايمان به همين اصل بوده است. در جهان امروز نيز بايد همين اصل اسلامى، زنده شود، تا مسلمانان، در برابر انبوه دشمنان، زانو نزنند و از هر میدانى، سر بلند و پيروز درآيند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۵[و من خطبة له عليه‌السلام و قد تواترت عليه الأخبار باستيلاء أصحاب معاوية على البلاد] : فقال مَا هِيَ إِلاَّ اَلْكُوفَةُ أَقْبِضُهَا وَ أَبْسُطُهَا إِنْ لَمْ تَكُونِي إِلاَّ أَنْتِ تَهُبُّ أَعَاصِيرُكِ فَقَبَّحَكِ اَللَّهُ وَ تَمَثَّلَ بِقَوْلِ اَلشَّاعِرِ لَعَمْرُ أَبِيكَ اَلْخَيْرِ يَا عَمْرُو إِنَّنِي عَلَى وَضَرٍ مِنْ ذَا اَلْإِنَاءِ قَلِيلِ اكنون جز شهر كوفه در دست من باقى نمانده است، كه آن را بگشايم يا ببندم، اى كوفه اگر فقط‍‌ تو براى من باشى، آنهم برابر اين همه مصيبت‌ها و طوفان‌ها چهره‌ات زشت باد!. آنگاه به گفته شاعر مثال آورد: (به جان پدرت سوگند اى عمرو كه سهم اندكى از ظرف و پيمانه داشتم). 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: (اين خطبه را در سال ۴۰ هجرى زمانى ايراد فرمود كه، گزارش‌هاى پياپى از شكست ياران امام(عليه السّلام) به كوفه مى‌رسيد و عبيدالله‌بن‌عباس و سعيدبن‌نمران، فرمانداران امام در يمن از بسربن‌ابى‌ارطاة، شكست خورده به كوفه برگشتند.) ‮امام مى‌فرمايد: «بر اثر سرپيچى و نافرمانى و سستى و نفاق مردم، چيزى براى حكومت من، جز كوفه كه آن را جمع مى‌كنم و يا مى‌گشايم، باقى نمانده. چرا و به چه دليل، لشكريان امام در عراق و ساير مناطق، به اين وضع دردناك كشيده شده بودند؟ اين، علل و اسبابى دارد كه در نكته‌ها، شرح آن خواهد آمد. مسألۀ مهم اينجاست كه بزرگ‌مردى مانند على، با آن همه شجاعت و با آن همه تدبير، كارش در برابر دشمنان اسلام، به خاطر نداشتن نيروى مخلص و وفادار و شجاع و مصمّم، به چنين روزى بيفتد كه تمام علاقه‌مندان به حق و عدالت و قرآن و اسلام را در ناراحتى شديد فرو مى‌برد. جملۀ «أقبضها و أبسطها» كه از قبض و بسط گرفته شده، اشاره به حاكميت و فرمانروايى است و با اين تعبير، امام نشان مى‌دهد كه مناطق ديگر، در كفّ‌ با كفايت آن حضرت نبود، هر چند ظاهرا جزو قلمرو حكومت او محسوب مى‌شد. ‮حضرت، سپس در ادامۀ اين سخن مى‌فرمايد: «اى كوفه! اگر تنها تو (سرمايۀ من در برابر دشمن) باشى، آن هم با اين همه طوفان‌هايى كه دارى، چهره‌ات زشت باد! (و اى كاش تو هم نبودى)، اشاره به اين كه كوفه هم كه قلمرو اصلى امام بود، خالى از طوفان‌هاى اختلاف و تمرّد و نفاق نبود، به طورى كه امام نمى‌توانست روى مردم آنجا نيز حساب كند. و چقدر سخت مى‌گذرد بر كسى كه كوهى از علم و حكمت و تدبير و ايمان و شجاعت است، امّا به خاطر نداشتن ياران با وفا، چنين ناله مى‌زند. ‮حضرت، سپس به گفتۀ شاعر معروف، تمثّل مى‌جويد كه مى‌گفت: «به جان پدر نيكوكارت - اى عمرو! - سوگند! كه من، تنها، سهم اندكى از آن پيمانه دارم». «وضر» خواه به معناى «چربى باقيماندۀ در ظرف يا دست» باشد و خواه به معناى «قطرات كمى از آب كه به ديوار ظرف بعد از خالى كردن باقى مى‌ماند» و خواه به معناى «بوى باقيمانده در ظرف از طعام»، اشاره به اين است كه كوفه و مردم آن در برابر جهان پهناور اسلام در آن روز، ذرّۀ ناچيزى بودند و هيچ پيشوايى، تنها با كمك امثال آنها نمى‌توانست كشور پهناور اسلام را حفظ و شرّ گرگان خونخوار آدم نما را از آن دفع كند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۵[و من خطبة له عليه‌السلام و قد تواترت عليه الأخبار باستيلاء أصحاب معاوية على البلاد] : ثُمَّ قَالَ عليه‌السلام أُنْبِئْتُ بُسْراً قَدِ اِطَّلَعَ اَلْيَمَنَ وَ إِنِّي وَ اَللَّهِ لَأَظُنُّ أَنَّ هَؤُلاَءِ اَلْقَوْمَ سَيُدَالُونَ مِنْكُمْ سپس ادامه داد: به من خبر رسيده كه بسر بن ارطاة بر يمن تسلّط‍‌ يافته، سوگند به خدا مى‌دانستم كه مردم شام به زودى بر شما غلبه خواهند كرد. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮در بخش دوم اين خطبه، امام(عليه‌السّلام) اشاره به داستان بسر بن ارطاة، جنايتكار مشهور شام و غلبۀ او بر يمن مى‌كند و سپس به سرنوشت مردم عراق اشاره كرده و آينده تاريك آنها را، با ذكر علل و عوامل دقيق آن، باز مى‌گويد. بعضى از شارحان نهج البلاغه، نوشته‌اند كه معاويه، بسر بن ارطاة را كه مردى خونريز و مفسد فى الارض و آدمكش و غارتگر بود، مأموريت داد و با گروه عظيم مسلّحى، به سوى مدينه فرستاد و گفت: «هر جا كه مى‌رسى، شيعيان على را تحت فشار قرار داده و دل‌هاى آنها را مملوّ از ترس و وحشت كن. هنگامى كه وارد مدينه شدى، مردم آن شهر را، چنان بترسان كه مرگ را با چشم خود ببينند چرا كه آنها به پيامبر پناه دادند و به يارى‌اش برخاستند و پدرم ابوسفيان را شكست دادند». سپس از طه حسين، نويسندۀ معروف مصرى، نقل مى‌كند كه بسر دستور معاويه را دقيقا اجرا كرد و حتّى از خود، خشونت بيشترى بر آن افزود و در ريختن خون‌ها و غارت اموال و غصب حقوق و هتك حرمت‌ها، چيزى فرو نگذارد تا به مدينه آمد و مصائب عظيمى را به بار آورد كه همه، با چشم خود ديدند. او، آنها را مجبور به بيعت با معاويه كرد و... بسر، سپس به سوى يمن آمد و با خونريزى بسيار، رعب و وحشتى در آنجا حاكم ساخت، سپس براى معاويه بيعت گرفت و دو فرزند خردسال عبيدالله‌بن‌عباس(حاكم يمن) را سر بريد. ابن اثير مى‌افزايد: اين دو كودك، در نزد مردى از صحرا نشينان بنى كنانه بودند. هنگامى كه بسر مى‌خواست آنها را به قتل برساند، مرد كنانى گفت: «اينها كه گناهى ندارند، چرا آنها را مى‌كشى‌؟ اگر مى‌خواهى آنها را به قتل برسانى، پس مرا هم به قتل برسان (كه شاهد اين ننگ نباشم كه در حفظ امانت، كوتاهى كرده‌ام.) بسر از اين شرمنده نشد، او را هم كشت. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir
"بسم‌الله الرّحمن الرّحيم" بیا باهم نهج‌البلاغه بخوانیم✨ 🔷خطبه ۲۵[و من خطبة له عليه‌السلام و قد تواترت عليه الأخبار باستيلاء أصحاب معاوية على البلاد] : بِاجْتِمَاعِهِمْ عَلَى بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِكُمْ عَنْ حَقِّكُمْ وَ بِمَعْصِيَتِكُمْ إِمَامَكُمْ فِي اَلْحَقِّ وَ طَاعَتِهِمْ إِمَامَهُمْ فِي اَلْبَاطِلِ زيرا آنها در يارى كردن باطل خود، وحدت دارند، و شما در دفاع از حق متفرّقيد! شما امام خود را در حق نافرمانى كرده و آنها امام خود را در باطل فرمانبردارند!. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 🔶شرح: ‮نخست اين كه مى‌فرمايد: «آنها، در امر باطل خود، متّحدند و شما، در امر حقّتان، پراكنده‌ايد. اتّحاد، همه جا، مايۀ پيروزى است به خصوص اگر طرفداران حق، متّحد باشند، امّا چه دردناك است كه طرفداران حق، پراكنده باشند و حاميان باطل، متّحد! با اين كه باطل، سرچشمۀ پراكندگى، و حق، كانون وحدت و اتّحاد است. آرى، براى پيروزى، در هر كار اجتماعى، قبل از هر چيز، اتفاق و وحدت لازم است و پراكندگى و اختلاف، سمّ‌ مهلك و كشنده‌اى است. د‮يگر اين كه «شما، از پيشواى خود، در امر حق، اطاعت نمى‌كنيد در حالى كه آنها، در امر باطل، مطيع فرمان پيشواى خويش‌اند.» آرى، انضباط و اطاعت حساب شده، همه جا، از شرايط اصلى پيروزى است. هيچ سپاه و لشكرى و هيچ قوم و ملّتى، بدون انضباط و اطاعت از فرماندۀ خود، به جايى نمى‌رسد و به همين دليل، در مديريت امروز، براى مسألۀ انضباط، اهميّت فوق العاده‌اى قائل‌اند. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂 https://eitaa.com/qa_alghadir