eitaa logo
قال الصادق:(فقه و حدیث)
450 دنبال‌کننده
284 عکس
24 ویدیو
11 فایل
ا ﷽ ا یا هادی کانالی جهت : 🔸تبیین فقه روایی 🔸 حدیث خوانی 🔸نکات و مبانی علوم حدیث 🔸معارف سرآغاز: ۲۵ شوال ۱۴۴۴ ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ کانال های دیگر: @azizamhosen @yaraliagham @F135a110
مشاهده در ایتا
دانلود
ا ﷽ ا 🔸اشکالات کتاب وسائل الشیعه: ۱) تقطیع و پاره پاره شدن احادیث که موجب شده یک حدیث به شکل چند پاره حدیث در چندین باب گوناگون بیاید، از این رو مجتهد در مقام استنباط فقهی به درستی نمی‌تواند متوجه فضای صدور حدیث و قرائن موجود در متن آن شود. از سوی دیگر، تقطیع سبب تکرار اسناد احادیث و زیاد شدن ابواب کتاب و در نتیجه پر حجم شدن کتاب شده، تا آن‌جا که گفته‌اند نزدیک به یک سوم احادیث آن تکراری است. ۲) ذکر نشدن آیات مربوط به احکام در ابتدای ابواب ۳) درآمیختن احادیث آداب و سنن با احادیث احکام فقهی ۴) نقل نکردن دقیق برخی احادیث از کتب اربعه (کافی، کتاب من لایحضره الفقیه، تهذیب الاحکام، الاستبصار)، به طوری که گاه معنای احادیث منقول با احادیث اصلی تفاوت دارد ۵) صاحب وسائل در ارجاع خواننده به دیگر احادیثِ هم مضمون، تعابیری مبهم مانند «تَقَدَّم» یا «یَأتی» به کار برده و نشانی حدیثِ مورد اشاره را دقیقاً معلوم نکرده است ۶) گاه همه احادیثِ یک موضوع ذکر نشده و برعکس، احادیث غیرمرتبط نقل شده است.  ۷)عدم نقل روایات برخی کتب روایی. 🔸آیت اللّه بروجردی که بر اهمیت علم رجال و شناخت اِسناد و جایگاه آن در استنباط فقهی تأکید می‌کرد،   کتاب وسائل الشیعه (اثر محمدبن حسن حرّعاملی، متوفی ۱۱۰۴) را ــ که احادیث فقهی را به ترتیب ابواب فقهی در بر دارد ــ بسیار ارج می ‌نهاد، ولی اصرار داشت که این کتاب به سبب برخی اشکالات و کاستی‌ها نیازمند تنقیح و تکمیل است.  این واقعیت‌ها و اشکالات، آیت اللّه بروجردی را بر آن داشت تا طرح اثری حدیثی را پیشنهاد کند که در بر دارنده تمامی احادیث فقهی و دارای باب بندی مناسب و بدون تکرار و تقطیع باشد. از این جهت کتاب حدیثی فقهی جامع الاحادیث را توسط شاگردان تالیف نمود. •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🔸آشنایی با کتاب ‌جامع احادیث الشیعة فی احکامِ الشریعة جامع احادیث شیعه مجموعه حدیثی ارزشمندی است که با ابتکار و نظارت آیت اللّه بروجردی (قده) و به کوشش بیست تن از شاگردان ایشان به ویژه آیت اللّه معزی ملایری (قده) تألیف شد. آیت اللّه بروجردی که بر اهمیت علم رجال و شناخت اِسناد و جایگاه آن در استنباط فقهی تأکید می‌کرد،   کتاب وسائل الشیعه (اثر محمدبن حسن حرّعاملی، متوفی ۱۱۰۴) را ــ که احادیث فقهی را به ترتیب ابواب فقهی در بر دارد ــ بسیار ارج می ‌نهاد، ولی اصرار داشت که این کتاب به سبب برخی اشکالات و کاستی‌ها نیازمند تنقیح و تکمیل است. که به این اشکالات در پست قبل اشاره شد. 👇👇👇 (https://eitaa.com/qalalsadegh135/315 ) این واقعیت‌ها آیت اللّه بروجردی را بر آن داشت تا طرح اثری حدیثی را پیشنهاد کند که در بر دارنده تمامی احادیث فقهی و دارای باب بندی مناسب و بدون تکرار و تقطیع باشد. با استقبال شاگردان ایشان از این طرح، اجرای آن به اهتمامِ شماری از آنان و با اِشراف و نظارت مستمر خود او آغاز شد.  با وجود همه امتیازاتی که این اثر دارد، حوزه از آن استقبال گرمی‌نکرد و با سردی تمام با آن مواجه شد! آن‌چه تعجب انسان را برمی‌انگیزد، این است که مؤلف این اثر، آیت اللّه العظمی بروجردی (قده)، کسی نیست که حوزویان در فضل او شکی به دل راه دهند. 🔸خصوصیات‌کتاب جامع الاحادیث: ۱) تقطیع نشدن روایات، مگر در برخی احادیث طولانی ۲) گردآوری همه روایات یک فرع فقهی در کنار هم. در صورتی که بخشی از احادیث ابواب دیگر بر موضوع یک باب دلالت می‌کرده، آن بخش از حدیث یا مُفاد آن، با تعیین شماره باب و حدیث در ذیل باب آمده است. ۳) تلفیق اِسناد و متون، یعنی در صورت اشتراک سند حدیث با حدیث پیشین، بخشهای مشترک سند، تکرار نشده و با عبارت «بهذا الاسناد» مشخص شده است. از این رو، با وجود تکرار نشدن اسناد، قسمتهای مشترک و غیرمشترک آن‌ها کاملاً معلوم است. در صورت اختلاف داشتن کامل دو حدیث در سند و یکسان بودن متن آن‌ها از نظر لفظ و معنا، حدیث اول به صورت کامل نقل شده و پس از آوردن سند حدیث دوم، عبارت «ذَکَر مِثْلَه» و در صورت اختلاف متن در لفظ، و نه معنا، «ذَکَرَ نَحْوَه» آمده است. در صورت اختلاف احادیث در لفظ و معنا، همگی جداگانه و به صورت کامل آورده شده اند. این ویژگی کتاب، امکان مقایسه احادیث را از نظر موارد اشتراک و اختلاف سند و متن، فراهم ساخته و به علاوه، از حجیم شدن کتاب جلوگیری کرده است. ۴) ذکر شدن آیات مربوط به موضوع هر باب در ابتدای باب به ترتیب قرآنی. ۵) علاوه بر رعایت شدن نظم و ترتیب مناسب در باب بندی کتاب، روایات هر باب نیز با نظم خاصی رتبه بندی و نقل شده اند؛ ابتدا احادیثی که برطبق مضمون آن‌ها فتوا داده شده و سپس احادیث معارض آورده شده و روایات عام پیش از روایات خاص و روایات مطلق پیش از روایات مقیّد آمده است. همچنین احادیث هر باب، تا حد امکان از نظر مضمون و اشتراکِ راوی و اتحاد سند و متن دسته بندی شده است. ۶) نقل شدن توضیحات مهمی که در کتابهای جامعِ حدیثیِ شیعه در ذیل برخی احادیث آمده و به فهم آن‌ها کمک می‌کند. بیشترین نقل‌ها از شیخ طوسی و عمدتاً در باره حل تعارض ظاهری احادیث است. ۷) جدا شدن روایات سنن، آداب و ادعیه از احادیث مربوط به احکام فقهی و آوردن آن‌ها در مجلدی جداگانه. ۸) شماره گذاری ابواب و احادیث. هر حدیث دو شماره دارد: شماره مسلسل و شماره مخصوص به آن در ضمن باب. در ابتدای هر حدیث نیز نام کتاب و نشانی دقیق حدیث ذکر شده است. نام کتب اربعه، وسائل الشیعه و مستدرک الوسائل (به سبب کثرت نقل از آنها) با رمز، و اسامیِ دیگر منابع حدیثی، با نام مشهور آن‌ها آمده است. ویژگیهای چاپ مآخذ هم در مقدمه کتاب بیان شده است. ۹) تمامی احادیث منقول از کتب اربعه، از مصادر اصلی خود نقل و مکرراً با نسخ خطی معتبر مقابله شده اند.  🔸در واقع کتاب جامع الاحادیث فقهی، کامل شده، کتاب وسائل الشیعه می باشد. •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
97.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خاطرات مرحوم حضرت آیت الله العظمی سید محمدحسین مرتضوی لنگرودی از تدوین کتاب جامع الاحادیث به دستور مرحوم آیت الله العظمی بروجردی •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸خاطرات آيت الله سید احمدمددی موسوي از تدوین کتاب جامع الاحادیث شیعه در دوره آیت الله بروجردی 🔸نظر استاد پیرامون کتاب وسائل الشیعه •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا ☘تقیه فقها 🔹 آقای بروجردی جرأت نمی‌کردند فتاوای خلاف مشهور خویش را در رساله بنویسند و با صراحت می‌گفتند که من از مقلّدان خود تقیه می‌کنم. 🔸 به مناسبتی ایشان در درس صلاة الجمعة گفتند: «شما تعجب می‌کنید که چگونه امام صادق علیه السلام حاضر می‌شدند از مخالفان و حکومت تقیه کنند و حکمی برخلاف واقع بدهند، در حالی که این تعجب ندارد. ما هم به جایی رسیده‌ایم که حتی از مقلدان خودمان می‌ترسیم و جرأت نداریم فتوا و نظر خودمان را در رساله بنویسیم.» 📚 شوکران اندیشه ص5 منبع : نردبان فقاهت •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا 🔸 روش تدریس آیت الله العظمی بروجردی من هم‌زمان هم به درس امام می‌رفتم و هم در کلاس آقای بروجردی حاضر می‌شدم. روش این دو بزرگوار در تدریس فرق داشت؛ آقای بروجردی ابتدا اقوال مختلف را در مسئله‌ای خاص نقل می‌کرد و سپس به سراغ ادله می‌آمد و آنها را دسته‌بندی می‌کرد گاهی در یک مسئله بیست روایت مختلف وجود دارد ولی وقتی ایشان دسته بندی می‌کرد و اسناد را با هم مقابله می‌نمود راوی و مروی‌عنها را با هم می‌سنجند و گاهی هم به این نتیجه می‌رسید که مثلا بیست روایت ذکر شده در واقع پنج روایت بیش نیست. دقت‌هایی راجع به فهم خود حدیث نیز می‌کردند و سپس، اینکه اصحاب از این حدیث چه می‌فهمیدند و به محیطی که روایت در آن وارد شده، توجه می‌کردند. مثلاً، در محیطی بوده که فقه ابوحنیفه در آنجا رایج بوده است و این روایات می‌خواهد آن را طرد کند و یا این که یک مطلب مستقل است. آقای بروجردی به محیطی که روایت در آن وارد شده بود اهمیت می‌دادند و معتقد بودند که فقه شیعه حاشیه‌ای بر فقه عامه است. لذا حتماً در هر مسئله‌ای به فقه عامه رجوع می‌کردند فقه آقای بروجردی زمان زیادی صرف می‌کرد. 📚 خاطرات آیت الله العظمی گرامی، صفحه ۱۱۴. آیت الله •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135
ا ﷽ ا ✅ روش اجتهادی تقریبی آیت الله بروجردی(ره) ▫️ استاد محمد واعظ‌زاده خراسانی، شاگرد آیت‌الله العظمی بروجردی(ره): 🔹یکی از عوامل تقریب، روش فقهی ایشان بود. ایشان معتقد بود در فقه و استنباطات فقهی، باید آرای اهل سنت را بدانیم و آنچه را از منابع شیعی به دست می‌آوریم، با نظرات و آرای آنان مقایسه کنیم. 🔹 بر این عقیده بودند که اهل سنت فقهی دارند که از کتاب و سنتِ مروی به طرق خودشان اخذ شده است و براساس یک سری از روایات و آیات تنظیم کرده‌اند، لذا باید با دقت به نظرات آنان توجه شود و مقایسه صورت بگیرد و ادله‌ ایشان نقل و اگر لازم باشد، نقد شود. 🔹با این پندار و طرز تفکر که علمای عوام‌زده روی آن پا می‌فشارند که علمای اهل سنت دور هم جمع شده‌اند و یک سری احکام جعل کرده‌اند و ربطی به کتاب و سنت ندارد، مخالفت می کرد. 🔹من در تحلیل‌های خودم به این نتیجه رسیدم که این طرز فکر را ایشان از حوزه‌ اصفهان گرفته است. در آن حوزه ایشان استادی داشته است، به نام مرحوم سید محمدباقر درچه‌ای(ره) که این گونه می‌اندیشید. 📚کتاب زندگی آیت‌الله العظمی بروجردی آیت‌الله محمد واعظ‌زاده خراسانی ص ۲۹۸ و ۲۹۹ آیت الله •┈┈••✾••┈┈• @qalalsadegh135