🔻استودیو کشاورز قزوین 💻برنامه تلویزیونی اینترنتی 🔹موضوع: اصول و مبانی دیمکاری مهمان برنامه : دکتر خدابخش چگینی 🗓 سه شنبه ۱۴۰۳/۹/۱۳ روابط عمومی سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین 🌐 https://qazvin.maj.ir 🆔 @pajqazvin

🔰حضور مهندس محمدحسین عطایی رییس سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین در برنامه تلویزیونی رهگشا 🔹یکشنبه ۱۴۹۳/۹/۱۱- ساعت ۲۱ از شبکه قزوین 🔸موضوع : تحقق شعار سال در بخش کشاورزی روابط عمومی سازمان جهادکشاورزی استان قزوین 🌐 https://qazvin.maj.ir 🆔 @pajqazvin

🔰حضور مهندس محمدحسین عطایی رییس سازمان جهاد کشاورزی استان قزوین در برنامه تلویزیونی رهگشا 🔹یکشنبه ۱۴۹۳/۹/۱۱- ساعت ۲۱ از شبکه قزوین 🔸موضوع : تحقق شعار سال در بخش کشاورزی روابط عمومی سازمان جهادکشاورزی استان قزوین 🌐 https://qazvin.maj.ir 🆔 @pajqazvin

🔺مدیرکل آبفای استان قزوین؛ 🔺نصب دو دستگاه آب شیرین کن در دو روستای شهرستان بوئین زهرا 🔸متن خبر👇🏻 https://basijnews.ir/fa/news/9650721 #دیار_رجایی_بابایی #إنَّ_مَعِيَ_رَبّی #اسلام_پیروز_است #وعده_صادق #در_راه_فتح_قله_ایم ❇️کانال خبرگزاری #بسیج قزوین 👇🏻 🆔 @Basij_qazvin

‌🖥 سوریه در رسانه یا سوریه در میدان؟! 🔹یکی از فرماندهان سپاه نقل می‌کرد، از حاج قاسم پرسیدند که اخبار سوریه نگران کننده است و برخی منابع نوشته‌اند فلان شهر هم سقوط کرد... 🔹حاج قاسم گفت ما دو سوریه داریم، سوریه در اخبار و سوریه در میدان! آن‌ها در رسانه پیروز می‌شوند و ما در میدان... 🔸 پی نوشت : رسانه‌ها همواره میدان اصلی جنگ ادراکی بوده‌اند، جایی که تصویرسازی‌ها می‌توانند واقعیت را تحریف کرده و ذهن‌ها را از حقیقت دور کنند. در این میدان، دشمنان با بهره‌گیری از پروپاگاندا و روایت‌های جعلی، تلاش می‌کنند روحیه‌ها را تضعیف کنند و افکار عمومی را به سود خود تغییر دهند. حاج قاسم، با بصیرت ویژه‌ای که داشت، به این مسئله واقف بود و میان «تصویرسازی رسانه‌ای» و «حقیقت میدانی» تمایز قائل می‌شد. او می‌دانست که آنچه در اخبار گفته می‌شود، الزاماً واقعیت نبرد نیست و آنچه تعیین‌کننده است، ایستادگی و مجاهدت در صحنه واقعی میدان است. این نگاه راهبردی حاج قاسم، نه‌تنها یک آموزه نظامی، بلکه درسی بزرگ برای زندگی ماست؛ اینکه نباید با شنیدن اخبار و شایعات دچار اضطراب شویم و باور کنیم که هرچه در رسانه‌ها می‌بینیم، عین حقیقت است. واقعیت در میدان مشخص می‌شود، جایی که تلاش‌های صادقانه و مجاهدت‌های خاموش، نتیجه را رقم می‌زند. امروز نیز برای هر نبردی— چه در عرصه سیاست و چه در زندگی روزمره —باید این درس را به خاطر داشته باشیم : حقیقت را باید از میدان جست، نه از هیاهوی رسانه‌ها. ✍ موسی آقایاری 🆔 @Myidea

🔺مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان قزوین؛ 🔺موقوفات به منظور تعیین هیئت امنا بلوک بندی می شوند 🔸متن خبر👇🏻 https://basijnews.ir/fa/news/9650730 #دیار_رجایی_بابایی #إنَّ_مَعِيَ_رَبّی #اسلام_پیروز_است #وعده_صادق #در_راه_فتح_قله_ایم ❇️کانال خبرگزاری #بسیج قزوین 👇🏻 🆔 @Basij_qazvin

💨هوا بس ناجوانمردانه سرد است. با پوشیدن لباس گرم و کاهش ۲ درجه ای دمای منزل، گرما را به همه ایرانیان هدیه کنیم.💦 #هوادار_انرژی_باش #درست_مصرف_کنیم #گاز_محور_توسعه #هوادار_انرژی #هوای_گاز_را_داشته_باشیم

📝انسان با نو آوری زنده است 🔸نوآوری که ناشی از حرکت خلاقانه و بن بست شکن جوانان باهوش و توانمند ایرانیست. 🔸خبرگزاری علم و فناوری استان قزوین، روایتگرِ خلاقیت ها و نوآوری جوانان توانمند این استان است. 🔸پس با ما همراه شوید تا در مسیر بی انتهای نو آوری و خلاقیت، رایحه خوش امید را با هم استشمام و تکثیر کنیم. 🔸برای ارسال سوژه‌های خبری، از طریق آیدی اقدام کنید: @AliAlavi065 اینجا امید جریان دارد .... به جامعه بزرگ علمی پژوهشی استان قزوین بپیوندید ⬇️ https://eitaa.com/jahadghranelmiqazvin

بزرگترین معدن طلای جهان در طول تاریخ کشف شد چین بزرگ‌ترین معدن طلای جهان را کشف کرد: ١٠٠٠ تن طلا به ارزش ۸۳ میلیارد دلار براساس گزارش رسانه‌های چینی، معدنی در این کشور کشف شده که حاوی حدود هزار تن طلاست. این کشف با ارزش تقریبی ۶٠٠ میلیارد یوان یا ٨٣ میلیارد دلار را می‌توان بزرگ‌ترین و پرسودترین معدن طلای کشف‌شده دانست. برای مقایسه، معادن South Deep در آفریقای جنوبی که از بزرگ‌ترین نمونه‌ها به حساب می‌آید، ٩٠٠ تن طلا دارد. ((برای اطلاع از اخبار استان قزوین و اخبار برگزیده کشور و بین الملی با لینک زیر وارد کانال صدای مردم استان با مدیریت ولی اله حسین زاده خبرنگار آزاد شوید.)) https://eitaa.com/Sedaymardom1403

🔹با مصرف بهینه گاز طبیعی، حافظ این سرمایه ملی برای آیندگان باشیم #هوادار_انرژی #همیار_گاز #درست_مصرف_کنیم 🔥روابط عمومی شرکت گاز استان قزوین

🔻آقای خسروپناه! دوران رهایی‌ست! 🖊مهدی جمشیدی [یکم]. چند سال پیش در یکی از مدارس، چند جلسه‌ای برای دانش‌آموزان، اخلاق جنسی تدریس کردم؛ اما از تدریس، پا فراتر نهادم و به دانش‌آموزان نزدیک شدم و از دنیای درونی آنها مطلع شدم. عجیب بود؛ نسبت به نسل و دهۀ من، انحراف‌های جنسی، بسیار گسترده شده و آلودگی‌های اخلاقی، ریشه دوانیده بودند. بااین‌حال، این نوجوانان غوطه‌ور در معصیت، مشاور و راهنمای دلسوزی نداشتند که مسأله‌های درونی‌شان را با او در میان بگذارند. یکی از دانش‌آموزان می‌گفت مبتلا به خودارضایی است و‌ مشاور رسمی آموزش‌وپرورش به او گفته هفته‌ای یکبار انجام این عمل اشکالی ندارد. حجم آفت‌ها و انحراف‌ها آنچنان بود که علاج ریشه‌ای و ساختاری می‌طلبید. [دوم]. برای گفتگو با دانش‌آموزان، به یکی از مدارس دخترانه رفته بودم. مشخص بود که به زور و اجبار به نشست آمده بودند. هرچه می‌گفتم در ذهن‌ها جا نمی‌گرفت؛ گویا یک شکاف هویّتیِ بزرگ پدید آمده بود که امکان تفاهم و گفتگو را از میان برده بود. این همه فاصله و زاویه، عجیب بود. پس از برنامه، یکی از دانش‌آموزان کنارم آمد و گفت فقط می‌خواهم به شما بگویم که بسیار دیر آمدید. او درست می‌گفت اما مخاطبش من نبودم؛ نویسنده‌ای که تمام توان خود را در دو دهۀ اخیر، صرف روشنگری و اعتراض و انتقاد و مناظره و تبیین کرده است. [سوم]. در جریان اغتشاشات سال ۱۴۰۱ که برای اولین بار، دامنۀ کشمکش‌ها و تضادها به مدرسه‌ها هم کشیده شد، دخترم که در یک مدرسۀ دولتی تحصیل می‌کرد، به‌شدت از سوی همکلاسی‌هایش مورد فشار و تحقیر قرار گرفت. همکلاسی‌های او که همگی غیرچادری بودند و ذهنیّت منفی نسبت به انقلاب داشتند، چادری‌بودن او و عقاید دینی و انقلابی‌اش را به دستاویزی برای بایکوت‌کردن وی و سرزنش و ملامتش تبدیل کرده بودند. فشارها و کنایه‌ها به دخترم در حدی بود که در مدت کوتاهی، نشانه‌های افسردگی در او نمایان گردید. بسیار احساس انزوا و تنهایی می‌کرد و می‌گفت در مدرسه، دوستی ندارد که سبک زندگی و تفکرش مانند او باشد. در اینجا بود که من در این اندیشه فرو رفتم که آیا من مقصرم که به دلیل قرار داشتن در طبقۀ متوسط، توان پرداخت شهریۀ مدرسۀ غیردولتی را ندارم، یا نهادهای فرهنگی و از جمله شورای عالی انقلاب فرهنگی که بی‌خاصیّت و بی‌کفایت هستند؟! [چهارم]. از کنار مدرسۀ دولتی پسرم می‌گذشتم. صدای بلند فحاشی‌های ناموسیِ بسیار رکیک دانش‌آموزان را با یکدیگر شنیدم. گویا با یکدیگر درگیر شده بودند. از پسرم در این باره پرسیدم. پاسخ داد همیشه در مدرسه نزاع هست و هرچه می‌خواهند می‌گویند و یکبار هم که معاون مدرسه می‌خواست اینان را مهار کنند، خودش را کتک زدند. دریافتم مدرسه، رهاست و کنکور و دیوان‌سالاری و شبکه‌های اجتماعیِ غربی و بی‌عملی نهادهای فرهنگی، همه‌وهمه، هویّت را بر باد داده‌اند. نه معاون پرورشی دارند و نه کمترین خبری از کار فرهنگی است و نه معلمان در جهت تربیت تلاشی می‌کنند و ... . به معنی واقعی کلمه، مدرسه رهاست. [پنجم]. حجت‌الاسلام خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، چندی‌ست که به منتقدان کارنامۀ شورا می‌تازد و آنها را بی‌اطلاع و غیرمیدانی و بی‌ادب می‌خواند و به دفاع از شورا می‌پردازد. دیگران را نمی‌دانم اما من از زندگی روزمرّۀ فرهنگی نوشتم، از عینیّت‌های محسوس، از واقعیّت‌های کنونی، از زیر پوست جامعه، از ذهنیّت‌های فرسوده‌شده، از لیبرالیسم فرهنگی، از اغتشاش معنایی و زوال هویّت، از سرمایه‌سالاری در نظام آموزشی، از خاموشی و انحطاط شورای عالی انقلاب فرهنگی، از دوگانگی فرساینده در درون نظام، از منافقان انقلاب و ... . من از آن انقلابی‌هایی نیستم که فرزندانم را از جامعۀ واقعی جدا کنم و به درون گلخانه‌های شبه‌مذهبی که مدرسه نام گرفته‌اند ببرم. همین که انقلابی‌ها، فرزندان‌شان را از مدرسه‌های دولتی جدا کرده‌اند، به معنی شکست نظام در انقلاب فرهنگی نیست؟! مگر بنا نبود توحید در ساخت اجتماعی و زندگی روزمره، مستقر شود و جامعه، به بستری برای کمالات معنوی و ایمانی تبدیل گردد؟! آن‌قدر از واقعیّت‌های جامعه احساس خطر کرده‌اند که برای خود، کلونی‌های آموزشی ساخته‌اند و فقرا و طبقۀ متوسط را در مدارس دولتی رها کرده‌اند. این وضع، نه عدالت است و نه اخلاق. و من در شورای عالی انقلاب فرهنگی، یک مرد نمی‌شناسم که این دردهای عمیق و مزمن را فریاد بزند و یقه چاک بدهد و از کارگزاران فرهنگیِ بی‌کفایت و ضعیف‌النفس، پاسخ و عمل بطلبد. همه با هم تعارف دارند. سیاست، حقیقت را بلعیده و قدرت‌طلبی، خدایی می‌کند و آرمان‌ها، در دهۀ شصت جا مانده‌اند.