💢 نقدی بر تخریب بافت‌های تاریخی اگر بخواهیم در خصوص تاب‌آوری انسان ایرانی در این سیاره کوچک شناختی به دست بیاوریم و نسبت به تجارب گذشتگان آگاه شویم تا بقای خود را تنظیم کنیم، باید از ساختارهایی را که گذشتگان به وجود آورده‌اند به‌درستی محافظت کنیم. ساختار بافت‌های تاریخی را برهم نزنیم و به منظور حفاظت، بناهای تاریخی را گلچین نکنیم. در حال حاضر برای بعضی از مسئولان، خانه‌های مردم عادی یا همان رعیت‌های گذشته اهمیت زیادی ندارند و حفاظت از بناها به صورت سلیقه‌ای انجام می‌شود؛ مثلا تصمیم می‌گیرند که عمارت اربابی مرمت شود ولی مسجد، آب‌انبار و خانه‌ رعیت‌ها تخریب گردد. در نظر داشته باشید که کاخ‌ها و معابد هم زمانی ارزش بیشتری می‌یابند که در بستر اولیه خود باقی بمانند. . اگر ما همواره فریاد می‌زنیم که بنا‌ها و بافت‌های تاریخی را تخریب نکنید دلیلش صرفاً گردشگری، زیباشناسی یا هویت جمعی نیست بلکه ما بیشتر به نگه‌داری و شناخت ساختار زندگی مردم توجه داریم که این ساختار می‌تواند درون شهر یا روستایی قرار گرفته باشد. ما با نگاه پدیدارشناسی به آثار تاریخی می‌توانیم بقای زندگی را تنظیم کنیم و به مفهوم عبرت توجه بیشتری داشته باشیم. با تاسف اگر امر حفاظت در میان فعالان حوزه میراث فرهنگی کاملا بدیهی به شمار می‌رود، اما نظریه‌ پایه برای آن وجود ندارد؛ تک‌جمله‌هایی هم که در منشور‌های مختلف آمده است، نمی‌تواند به عنوان نظریه مطرح شوند. . برداشتی از صحبت‌های آقای محمد سالاری جامعه‌شناس سیدمحمود چاوشی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #بافت_تاریخی #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 خانه و موزه شهیدان مهدی و مجید زین‌الدین صفائیه، کوچه ۳۰ فاطمه خانعلی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #موزه #خانه_زین‌الدین #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت اینستاگرام: @fatemeh__khanali

💢 گزارش تصویری بازدید بنیاد قم‌پژوهی از خانه وفایی در روستای قاضی بالا جواد بخشی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #عکس #عمارت_وفایی #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 گزارش تصویری بنیاد قم‌پژوهی از بازدید خانه وفایی در روستای قاضی بالا جواد بخشی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #عکس #عمارت_وفایی #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت

💢 یک ساخت نحوی تحذیری_تهدیدی در لهجه قمی گاه در زبان‌ها و گویش‌ها و لهجه‌ها، برخی ساخت‌های نحوی به دلیل ویژگی‌های بلاغی، جنبه گفتار قالبی می‌یابند و مکررا کاربرد می‌پذیرند. یکی از این دست ساخت‌ها در لهجه قمی که با کارکرد بلاغی تحذیر (: برحذر داشتن) و تهدید، کاربرد دارد، ساخت ماضی ساده دوم شخص با دو وجه مثبت و منفی پیاپی است که عموما پیش از آن، متمم یا مفعول یا قید یا جزء مکمل فعل مرکب یا بعضی از آن‌ها نیز می‌آید. این ساخت در مَثَلِ: شتر دیدی، ندیدی هم به کار رفته است، منتهی در لهجه قمی، جنبه‌ گفتار قالبی گرفته است. تحلیل بلاغی چنین ساختی، احتمالا این‌گونه است: شرط + جزای شرط به صورت جمله امری تحذیری [+ تعلیل محذوف به صورت جمله خبری تهدیدی]؛ مانند: [اگر] شتر [را] دیدی، [فرض کن که آن را] ندیدی [، زیرا مجازات خواهی شد]! نمونه‌های دیگر: دیگه بار من لغاز خوندی، نخوندی!: دیگر برای من لغز خواندی، نخواندی. به کیَکه گفتی، نگفتی!: به فلانی گفتی، نگفتی. کجاهَک رفتی، نرفتی!: به فلان جا رفتی، نرفتی. با درخواست اصلاح و تکمیل. دکتر علیرضا فولادی ۱۴۰۳/۰۱/۳۰ #اصطلاحات_قمی #بنیاد_قم_پژوهی تلگرام | ایتا | سایت