لطفا برای استفاده از کلاس های مجازی ، مطالعه فرمایید👆👆

🔸کانون نویسندگان قم و دفتر مهارت افزایی طلوع مهر برگزار می کنند: 🔹سی و یکمین دوره کلاس های آموزشی 🔸(دوره مجازی) 💢کلاس های بزرگسالان(خواهران برادران) 🔸نویسندگی 🔹مدرس: محمدرضا آتشین صدف 10 جلسه (سه شنبه هرهفته ساعت18) 🔸داستان نویسی 🔹مدرس: علی اصغر کاویانی 12 جلسه (شنبه و دوشنبه هرهفته ساعت17) 💢کلاس های دانش آموزی (کلاس های پنجم تا دهم) دختران 🔸نویسندگی 🔹مدرس: خانم دربانی 10 جلسه (شنبه و چهارشنبه هرهفته ساعت11 صبح) 🔸داستان نویسی 🔹مدرس: خانم نظری 12 جلسه (یکشنبه و سه شنبه هرهفته ساعت11 صبح) 🔸 زمان ثبت نام: تا 24تیر 1400 🔹 شروع دوره: از 26 تیر 1400 ❇️ ثبت نام: غیر حضوری از طریق لینک: https://evand.com/events/nevisandegan31 🔹 شماره های تماس و مسیرهای ارتباط مجازی 🔸کانون نویسندگان قم: 37831421 🔹دفتر مهارت افزایی طلوع مهر 32614070 🔸شبکه های اجتماعی: تلگرام و ایتا @kanoonnevisandeganqom 🔹سایت:www.qomqalam 💢کانون نویسندگان قم 💢موسسه آموزش عالی طلوع مهر https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom 🔸

💢 انتشار رُمان «بدون مرز» نوشته هاشم نصیری، هنرجوی کانون نویسندگان قم رُمان «بدون مرز» برساختی داستانی از زندگی دکتر چمران و یاران او است و به زندگی شهید چمران می‌پردازد. انتشارات کتابستان آن را چاپ کرده و هم‌زمان در لبنان ترجمه و منتشر است. 🔸کانون نویسندگان قم https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

🔸قابل توجه هنرجویان محترم کانون نویسندگان قم کلاس‌های آموزشی خود را به صورت الکترونیکی (مجازی) با همکاری موسسه آموزش عالی طلوع مهر برگزار می نماید. لذا خواهشمند است هنرجویان محترم به نکات زیر توجه فرمایید: 1️⃣ بدین منظور ابتدا باید نرم افزار Adobe connect را دانلود کنید. 2️⃣ نسخه نرم افزار Adobe connect برای سیستم عامل ویندوز (WINDOWS)، سیستم عامل مک (Mac)، گوشی‌های هوشمند iOS & Android موجود بوده و با هر تجهیزاتی که در دسترستان هست، امکان اتصال به کلاس‌ها را دارید. 3️⃣ برای ورود به کلاس‌های الکترونیکی (مجازی) نیاز به نام کاربری و رمز عبور نداشته و با درج نام و نام خانوادگی می‌توانید وارد کلاس شوید. (نام و نام خانوادگی خود را نوشته و گزینه Enter Room را بزنید. 4️⃣ لینک ورود به هر کلاس مجازی و زمان شروع کلاس از طریق پیامک یا شبکه‌های اجتماعی کانون نویسندگان قم در تلگرام و ایتا برای هنرجویان ارسال می‌شود. 5️⃣ در صورتی که ‍نمی‌توانید به کلاس اتصال یابید، با شماره کانون نویسندگان قم تماس برقرار کنید: 02537831421 https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

📱نسخه #اندروید نرم افزار آموزش الکترونیکی (مجازی) Adobe Connect ✅ «#یادگیری_تعطیل_شدنی_نیست ... » (آدرس بخش آموزش مجازی: http://tolouemehr.ac.ir/education/آموزش-مجازی) ♦️موسسه آموزش عالی طلوع مهر http://eitaa.com/joinchat/828112900Cf9a91f41d9

💻 نسخه #ویندوز نرم افزار آموزش الکترونیکی (مجازی) Adobe Connect ✅ «#یادگیری_تعطیل_شدنی_نیست ... » (آدرس بخش آموزش مجازی: http://tolouemehr.ac.ir/education/آموزش-مجازی) ♦️موسسه آموزش عالی طلوع مهر http://eitaa.com/joinchat/828112900Cf9a91f41d9

🔹از رویِ دستِ ویراستار 🔸منبع :کتاب طریق ویرایش 🔸کانون نویسندگان قم https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom

💢چهارده نکته دربارۀ یادداشت‌نویسی 1. وظیفه‌ای که پاراگراف در مقاله و کتاب دارد، در یادداشت بر عهدۀ جمله است؛ یعنی هر جمله‌ای دریادداشت، باید آن را یک قدم به جلو ببرد یا زمینه را برای پیشروی آماده کند. 2. نویسندگان حرفه‌ای، به‌ویژه یادداشت‌نویسان، از همۀ وقت و هنر و توان خود استفاده می‌کنند که در ساده‌ترین و سرراست‌ترین شکل ممکن بنویسند و چندان به زیبانویسی و حواشی دیگر نمی‌اندیشند؛ زیرا می‌دانند که زیباترین جمله‌، ساده‌ترین جمله است. آنان مخاطبانشان را نابغه‌هایی فرض می‌کنند که چندان وقت و حوصلۀ درنگ در جملات و عبارات ندارند و می‌خواهند با نیم‌نگاهی که به نوشته‌ای می‌اندازند، مقصود نویسنده را دریابند و بگذرند. بنابراین هر جمله‌ای که مفهوم‌گیری از آن نیازمند بازخوانی باشد، یک امتیاز منفی برای آن یادداشت است؛ مگر برای تأمل بیشتر در معنای عمیق جمله. ساده‌نویسی، به دو شرط، بهترین شیوۀ نویسندگی است: 1. به اسلوب نوشتار پایبند باشد و به دام گفتارنویسی مبتذل نیفتد؛ 2. سادگی در عبارت‌پردازی بهانه‌ای برای سطحی‌نویسی و ابتذال علمی نشود. 3. یادداشت‌نویسان حرفه‌ای تا به نکته‌ای یا زاویه‌ای نو یا بیانی جدید برای مطلبی کهنه دست نیابند، دست به سوی قلم نمی‌‌برند. 4. صداقت، صراحت و صمیمت، سه رکن یادداشت‌نویسی است؛ زیرا هر چه قالب نوشتار کوتاه‌تر باشد، فاصلۀ نویسنده با خواننده کمتر است؛ بنابراین به صمیمت و صداقت بیشتری نیاز است. 5. یادداشت، زنده‌ترین و به‌روزترین قالب نوشتاری است. تا می‌توان از این قالب نوشتاری باید در طرح مسائل فکری، فرهنگی و سیاسی روز استفاده کرد و بررسی‌های جامع‌ علمی را به قالب‌های دیگر، مانند کتاب و مقاله سپرد. 6. در زمین بزرگ می‌توان خانه‌ای ساخت که از هیچ نقشه‌ای پیروی نمی‌کند؛ اما در زمین کوچک نمی‌توان. یادداشت هم به دلیل کوتاه بودن آن(نسبت به کتاب و مقاله)، بدون نقشه‌ای سنجیده و ظریف برای چینش و پیشبرد مطالب، در واقع یادداشت نیست؛ بخشی از یک مقاله یا کتاب است. 7. پیشروی نویسنده در یادداشت دو گونه است: افقی؛ عمودی. در پیشروی افقی، نویسنده نکته‌ای را شرح و بسط می‌دهد و میان کانون و پیرامون در رفت‌وآمد است؛ اما در پیشروی عمودی، نویسنده از کانونی به کانوی دیگر می‌رود و به‌صورت پلکانی، یا از سطح به اعماق می‌رسد یا برعکس. هر یادداشت‌نویسی، در یکی از این دو روش مهارت بیشتری دارد. 8. بر خلاف کتاب و مقاله، یادداشت‌نویسی باید پیوسته و در فاصله‌های کوتاه باشد؛ وگرنه رشتۀ ارتباط میان نویسنده و خواننده پاره می‌شود. یادداشت‌نویس‌ها، بیش از نویسندگان کتاب و مقاله، به خوانندۀ بالفعل نیاز دارند. 9. یادداشت را پیش از انتشار باید چندین بار خواند و ویرایش کرد و اگر ممکن بود، غلط‌گیری و ویرایش آن را به دیگری سپرد؛ زیرا خطا و غلط در یادداشت بیش از کتاب و مقاله به چشم می‌آید. 10. آن مقدار که یادداشت‌نویسی به مهارت در نویسندگی نیاز دارد، کتاب و مقاله ندارد. با نظر به تفاوت مؤلف و نویسنده، یادداشت‌نویسی هنر نویسندگان حرفه‌ای است؛ اما هر محققی می‌تواند قلم تألیف به دست بگیرد و کتاب و مقاله بسازد؛ هرچند که در نویسندگی مهارت نداشته باشد. 11. در میان مهارت‌های نویسندگی، آنچه بیش از همه یادداشت‌ را خواندنی می‌کند، غنای واژگانی است. 12. هیچ چیز به اندازۀ کلمات کم‌فایده و عباراتِ سزاوار حذف، یادداشت را زشت نمی‌کند؛ حتی اگر آن کلمات و عبارات زیبا باشند. 13. اگر نوشتن کتاب و مقاله نیاز به دانش فراوان دارد، یادداشت‌نویسی نیازمند ذهن نکته‌سنج و قلم نکته‌گو است. 14. یادداشت‌نویسی بر خلاف تألیف کتاب و مقاله، نه سود مادی(حق التألیف) دارد و نه اعتبار علمی می‌آورد. بنابراین یادداشت‌نویس نباید در بند نام و نان باشد. ✍️ مرحوم استاد رضا بابایی https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

✅تيك‌هاي عصبي قلم(1) قلم‌ها هم مانند آدم‌ها گاهي دچار تيك‌هاي عصبي مي‌شوند. قيد‌هاي اضافي، صفت‌هاي هرز، تأكيد‌هاي بي‌جا، عطف‌هاي بيهوده، حشو و كلماتي مانند «توسط» و «انجام» و «مورد»، و تكيه‌كلام‌ها، تيك‌هاي عصبي قلم است. متأسفانه اين‌گونه تيك‌ها، به اندازه‌اي است كه زبان نوشتاري ما را شبيه بيمارهاي رواني كرده است. سه‌گونه از تيك‌هاي قلم: 1. صفت‌هاي هرز در نشانه‌شناسي سبك نويسندگان، «صفت» جايگاهي ويژه دارد. از راه درنگ در صفت‌هايي كه نويسندگان به آن تمايل دارند، مي‌توان قدرت قلم و انديشة آنان را حدس زد. بسامد صفت در نوشته‌ها نشانة خوبي است براي آنكه بدانيم نويسنده چه حال و هوايي دارد و در پي چه مقصدي است. مثلا استفاده از صفت‌هاي ارزشي يا بي‌فايده، نشان مي‌دهد كه نويسنده دچار كمبود مطلب و كلمه است. برخي صفت‌ها نيز دستِ خالي نويسنده را رو مي‌كنند. از آن ميان است صفت‌هاي مشهور. صفت‌هاي مشهوري كه براي هرگونه موصوفي از آنها استفاده مي‌شود، فايده و اثر خود را از دست داده‌ و هرز شده‌اند؛ مانند صفت‌هاي «خوب» و «بد» كه از چسبيدن به هيچ اسمي ابا ندارند: هواي خوب، كفش خوب، برخورد خوب، دين خوب، انسان خوب، اسم خوب، لباس خوب، كتاب خوب، نقد خوب، مقالة خوب، خداي خوب، خانة خوب، دوست خوب... . چند سالي است كه صفت‌هاي «قشنگ» و «بالا» هم به همين بلا گرفتار شده‌اند و بارها از مجريان صداوسيما شنيده‌ايم: كار قشنگي بود، حرف قشنگي زديد؛ يه خاطرة قشنگ برامون تعريف كنيد؛ سال قشنگي داشته باشيد؛ برخورد قشنگ ايشان با مردم قابل ستايشه، ايشان در اين كار مهارت بالايي دارند؛ مردم از اين برنامه استقبال بالايي كردند؛ هزينة بالايي پراخت... . از قديم گفته‌اند كليدي كه به هر دري بخورد، هوا است و صفات هرز نيز همين‌گونه‌ است. صفتي كه نخود هر آشي مي‌شود، صفت نيست؛ جاپُركن است. بهتر است براي هر موصوفي، از اختصاصي‌ترين صفات آن استفاده شود. به مثال‌هاي زير توجه كنيد: هواي مطبوعي است؛ كتاب خواندني و ديده‌گشاي شما به دستم رسيد؛ خداي بزرگ و مهربان را شاكرم؛ كفشي راحت و مناسب خريدم؛ خاطره‌هاي دل‌انگيز و شيرين او پايان ندارد؛ سالي موفقيت‌‌آميز و شاد داشته باشيد؛ اسم قشنگي داريد؛ خانه‌اي آبرومند خريده است؛ مقالة پربرگ‌وباري نوشت؛ نقد نكته‌سنجانة شما را خواندم؛ برخورد كريمانه و درس‌آموز شما ستودني است؛ لباس فاخري بر تن داشت؛ او يك سرباز واقعي است؛ كاركنان شريف و وظيفه‌شناس را بايد تشويق كرد. غير از هرزگي، خطاي ديگري كه گاهي در صفت‌ها رخ مي‌دهد، بي‌تناسبي است. صفت‌ها گاهي راه خود را گم مي‌كنند و سر از موصوف‌هاي نامتناسب با خود درمي‌آورند. مثلا در جملة زير صفت «وحشتناك» با موصوف خود و منظور گوينده هماهنگ نيست: «او را به طرز وحشتناكي دوست‌ داشت.» از همين نوع است صفت يا قيد «بدجوري» كه بيشتر گفتاري است تا نوشتاري: «اين كتاب بدجوري دلم را ربوده است.» از انواع بي‌تناسبي در صفت‌ها، نقل مكان صفت‌هاي قافيه‌دار به موصوف‌هاي بي‌قافيه است. براي نمونه، كسي كه اولين بار صفت «باسعادت» را براي موصوف «ولادت» آورده است، به قافية آنها توجه داشته است. كم‌كم برخي به اين گمان افتادند كه «باسعادت» را براي هر كلمة ديگري كه مترادف «ولادت» است، مي‌توانند بياورند. بنابراين گاهي اين صفت را براي «ميلاد» هم مي‌آورند و مي‌گويند: «ميلاد باسعادت امام رضا(ع) را تبريك مي‌گوييم.» در حالي كه براي «ميلاد» صفت‌هايي مانند «مسعود» مناسب‌تر است. همچنين است داستان «فرزند برومند». از ميان ده‌ها صفتي كه مي‌توان براي «فرزند» آورد، چرا «برومند» را انتخاب مي‌كنيم؟ چون برومند با فرزند، همخوان و قافيه‌مند است. ولي «پسر برومند» اين تناسب را ندارد. نيز پيشينيان در جمله‌هاي دعايي براي امامان(ع)، قافيه و تناسب را رعايت مي‌كردند و مثلا مي‌گفتند: ـ رسول خدا، عليه آلاف التحية و الثناء. ـ رسول اكرم، عليه آلاف التحية و الكرم. ـ اميرالمؤمنين، عليه افضل صلوات المصلين. ـ علي بن موسي الرضا، عليه آلاف التحية و الثناء. اما «اميرالمؤمنين» با «عليه آلاف التحية و الثناء»، يا «رسول اكرم» با «عليه افضل صلوات المصلّين» چه تناسبي دارند؟ بله؛ قافيه‌مندي در اين كلمات، لازم و ضروري نيست، ولي در جايي كه مي‌توان تناسب را مراعات كرد، چرا نكنيم؟ از خطاهاي ديگري كه در صفت‌ورزي رخ مي‌دهد، چسباندن ياي نكره به آن است. بهتر است ياي نكره بر سر موصوف درآيد. بنابراين «مردي مهربان» درست‌تر است از «مرد مهرباني».

دربارة صفت در زبان فارسي اين نيز گفتني است كه گويا ايراني‌ها بيش از ساير اقوام و ملل به آوردن صفت براي كلماتشان علاقه دارند. شايد براي آنكه مي‌كوشيم به كمك صفت، سخن خود را مؤثرتر كنيم؛ ولي بايد ديد چه چيزي باعث شده است كه براي تأثير گفتار و نوشتارمان دست به دامن صفت و سوگند و تأكيد شده‌ايم. گويا عادت به باوراندن عقايد خود و بي‌اعتمادي مزمن ميان نويسنده و مخاطب، پاي صفت‌هاي تأكيدي را به سخنان ما باز كرده است. اكثر آنچه دربارة صفت گفتم و نيز آنچه دربارة تأكيد و عطف مي‌گويم، شامل حال «قيد» هم مي‌شود. 🔹 رضا بابایی، برگرفته از کتاب «آئین قلم» https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

کانون سبک زندگی شاد برگزار می‌کند: ✅دورۀ خوانش و توضیح مختصر غزل های زیبای سعدی مدرس: استاد محمدرضا آتشین صدف، نویسنده و مدرس ادبیات فارسی در حوزه و دانشگاه توضیح کلاس: خوانش و شرح مختصر ۶۰ غزل از زیباترین غزل های سعدی فواید دوره: 📚 توانایی انس گرفتن و درک بهتر معنای شعر استاد سخن سعدی 🚣‍♂️ بیرون آمدن از این حال و هوای فرسایشی و غمبار کرونایی ❤️صیقل دادن روح و طبع زیباجوی و عشق طلب خود 💪🏻توانا شدن در فهم شعر شاعران بزرگ دیگر شیوۀ اجرا (آفلاین) پس از ثبت نام لینک کانال آموزش برای شما ارسال می شود. ✅هر هفته یک تا دو غزل خوانده و شرح شده و در کانال بارگزاری می شود. شروع دوره: از شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۰ هزینۀ ثبت نام: 50 هزارتومان ارتباط با خادم شما جهت پرداخت هزینه و هماهنگی های لازم: 🆔 @HH110H کانون سبک زندگی شاد 🆔@happyls

✅چند نكته دربارۀ نوشتن 1. کم بنويس ولی هميشه بنويس نوشتن، ورزش ذهن و روح است. يک روز که ننويسی (ولو چند سطر)، همان‌مقدار ذهن و روحت را تنبل کرده‌ای. قاعدۀ «کار نيکو کردن از پر کردن است» را هم که شنيده‌ايد. البته برای نشر نوشته‌ها و ارائۀ عمومی آنها، بايد دست به انتخاب و حذف و اصلاح زد. يکی از درخشان‌ترين تعريف‌ها برای ادبيات، اين جملۀ سارتر است که «ادبيات، يعنی حذف». در ويرايش هم هيچ‌چيز به اندازۀ حذف، نوشته را زنده نمی‌کند؛ از حذف کلمه تا حذف جمله و پاراگراف و گاهی حتی بخشی از مقاله. 2. سخن کز دل برآيد... فُوت کوزه‌گری در نوشتن، حضور قلب است. نويسنده بايد با موضوعی که دربارۀ آن می‌نويسد، ارتباط ذهنی، روحی و قلبی داشته باشد. مدتی با آن زندگی کند و از صبح تا شب دربارۀ آن با ديگران حرف بزند. بدون اين ارتباط همه‌جانبه، چيز مايه‌داری توليد نمی‌شود. به همين دليل است که معمولا کارهای سفارشی و توصيه‌ای و نوشته‌های از سر تکليف و صرف احساس مسئوليت، چنگی به دل نمی‌زند؛ چون ارتباط نويسنده با آنها، ارتباط شغلی يا فقط ذهنی است، نه قلبی و عاشقانه. وقتي همۀ روح و قلب انسان با موضوعی درگير مي شود، دربارۀ آن بهتر و زيباتر و مؤثرتر می‌نويسد. 3. نوشتن يعنی انديشيدن نويسندگی، بيش از آنکه از جنس مهارت‌های قلمی باشد، از مقولة هنر انديشيدن است. شايد کمتر از بيست درصد نويسندگی، مربوط به واژه‌يابی و جمله‌سازی و عبارت‌پردازی باشد. بيشتر وامدار روشمندی در انديشيدن و معناآفرينی است. نويسندگی، هنر تبديل انديشه به واژه‌ها است. نوشتن بدون استقلال فکری، هياهو براي هيچ است. ما می‌خواهيم از آب کره بگيريم. از هيچ يا يک مشت مشهورات و مقبولات و شنيده‌ها و خوانده‌ها، کتاب و مقاله بسازيم. نمی‌شود. يعنی می‌شود، ولی اين می‌شود که الان شده است. 4. نويسندگی، بي‌پدر و مادر نيست. پدر نويسندگی، انديشه است و مادر آن دموکراسی و دايۀ آن قلم. دربارۀ پدر و دايۀ اين فرزند دلبند، توضيح دادم. اما اين فرزند مشروع، مادر بزرگواری هم دارد که نام آن دموکراسی است. مرادم از دموکراسی، فقط مفهوم سياسی آن نيست. دموکراسی در نوشتن، يعنی آزادگی و استقلال و احترام «عملی» به ديگران. آدم‌های دموکرات، همه‌چيز را براي خودشان نمی‌خواهند. وقتی مي‌نويسند، قدرت شگفتی در هم‌ذات‌پنداری دارند. در مقام گردآوری، جامعيت دارند و در نوبت داوری، انصاف. چارچوب‌های ذهنی خود را مي شناسند و می دانند که غير از اين، چارچوب‌های ديگری هم وجود دارد که برای فهم و درک آن بايد تلاش کنند. معمولا لحن اين گروه از نويسندگان، لحن پيشنهاد است، نه فتوا. می‌دانند که ذهنشان اسير دانسته‌ها و تربيت خاص است و ممکن است ديگران اين ذهنيت‌ها را برنتابند. فرق است ميان کسی که می‌نويسد تا ديگران بدانند او چگونه می‌انديشد با کسی که می‌نويسد تا ديگران بدانند که بايد چگونه بينديشند. 5. در ديزی و حيای گربه صاحبان اثر و تأليف، سه دسته‌اند: 1. خوب تحقيق می‌کنند و خوب می‌نويسند؛ 2. خوب تحقيق می کنند ولی خوب نمی‌نويسند؛ 3. عکس گروه دوم. تا کنون بيشتر نقدها در نويسندگی، متوجه گروه دوم بوده است؛ اما امان از گروه سوم! يعنی مردان و زنانی که بدون تحقيق لازم و کافی، دست به قلم توانای خود می‌برند. اين گروه، بسيار بسيار خطرناک‌اند. چون در واقع شعبده‌بازند. خوانندۀ بيچاره را سِحر می‌کنند. چون خوب می‌نويسند، بسيار می‌نويسند و بسيار هم خواننده دارند. تصورش را بکنيد که درِ ديزی باز باشد و گربۀ خانه، بی‌حيا. اينکه من کار با قلم را بلدم، دليل کافی برای نوشتن نيست. به‌جد معتقدم که آوازه و محبوبيت اين گروه از نويسندگان نبايد مانع نقد صريح و بی‌پردۀ آنان بشود. نقد نويسنده‌ای که به برکت قلم سحّارش، محبوبيتی دارد، دشوار است؛ ولی به همان اندازه، واجب است. البته از ياد هم نبريم که نويسندۀ خوب، لزوما شعبده‌باز نيست. 🔹مرحوم استاد رضا بابایی https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

🌀 دو الگوی قلمی حوزویان 📝 بررسی قلم شهید استاد مطهری و مرحوم استاد حکیمی 🖋 ابوالفضل طریقه‌دار 🔸 دو استاد گرانمایه، مطهری و حکیمی از جنبه‌های مختلفی برای عالمان دینی، اسوه و الگویند، که بی‌تردید یکی از آن‌ها «روان‌نویسی» در عرصه نگارش فارسی است. حوزویان، معمولا پیچیده می‌نوشتند و خواننده، هنگام مطالعه دو کار دشوار داشت: یکی فهم مطالب علمی و دیگری باز کردن کلاف پیچیده‌ی جمله‌ها و عبارت‌ها. 🔹 استاد مطهری و حکیمی یاد دادند که چگونه روان و ساده بنویسیم. اما این دو استاد، در عین روان‌نویسی، یک تفاوت اساسی هم داشتند و آن، سبک نگارش بود؛ بدین توضیح که‌: 🔺 استاد مطهری در نثر علمی تواناتر بود؛ یعنی در نگارش ایشان، واژه‌ها مستقیما بر معانی خود، دلالت دارند. نمونه بارز این نوع نثر را می‌توان در شرح «اصول فلسفه و روش رئالیسم» دید. قبل از ایشان کسی نتوانسته به زبان فارسی روان، مفاهیم دشوار و اندیشه‌سوزی چون: حرکت جوهری، وحدت وجود، علت و معلول، جبر و اختیار و دیگر مقوله‌های فلسفی را به قلم فارسی روان بنویسد. از میان همه آثار استاد، بنده نظرم به همان کتاب است، که بسیار سرراست، روان و بدون پیچیدگی، قلم بر کاغذ آورده است. 🔹 هیچ‌کدام از اساتید برجسته‌ی معاصر همانند: جوادی آملی، حسن‌زاده آملی، محمدتقی جعفری، که فارسی نویسند، نتوانستند به این سادگی و روانی بنویسند. 🔹 اما در نثر ادبی، استاد حکیمی، زیبا، شورانگیز و شاعرانه می‌نوشت و از عناصر خیال چون: تشبیه، استعاره و کنایه، فراوان بهره می‌گرفت و زبان نثر را به زبان شعر نزدیک می‌کرد. 🔻 ولی نکته این‌جاست که موضوعات علمی را نباید با قلم ادبی نگاشت، چون خواننده دچار ابهام می‌شود و باید وقت زیادی صرف کند تا مراد نویسنده را دریابد و گاه معنایی خلاف مقصود او را برداشت می‌کند؛ برای مثال کتاب «مکتب تفکیک» یا «دانش مسلمین» دو موضوع علمی‌اند و نوشتن در این فضا باید به نثر علمی باشد؛ حال آنکه استاد حکیمی این دو را هم به سبک ادبی، نگاشته است. 🔹 برخی اساتید خوش‌قریحه در مجله وزین «حوزه» و نیز سرمقاله‌های مجله‌ی ارزشمند «آینه پژوهش»، که از شاگردان و علاقه‌مندان استاد حکیمی بودند، متأثر از قلم ایشان هستند؛ یعنی گرایش‌ آنها به نثر ادبی است. 📌 بنده در یادداشتی با عنوان «سبک نگارش علامه حکیمی» این موضوع را مفصل‌تر و با ذکر نمونه‌هایی شرح داده‌ام. ✅ به هر جهت در موضوعات علمی، نثر استاد مطهری (آنجا که خودشان قلم زده‌اند، نه کتاب‌هایی که از سخنرانی‌ها جمع‌آوری شده) الگوست و در نثرهای ادبی، آثار استاد حکیمی. #الگوی_قلمی #قلم_مطهری_در_علم #قلم_حکیمی_در_نثرادبی @Manahejj https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

♻️ سه‌گانه‌های نگارش 🔻 متن اصلی به همین دلیل، یکی از آسیب‌های گفتگو که به تغییر نگرش در مخاطبان منجر نمی‌شود، عدم رعایت دانش و مهارت دیدگاه‌گیری، به دلایل مختلف از جمله تسلط هیجان منفی بر رفتار، سوگیری، استفاده از کلیشه‌های ذهنی و رفتارهایی است که همدلی را تخریب می‌کنند. ✳️ نظر ویراستار این جمله‌ای است با ۴۴ کلمه و قدری طولانی است، به خصوص که پیچیده نیز هست. و این پیچیدگی هم باید علاج شود. لازم نیست بگوییم «به تغییر نگرش در مخاطبان منجر نمی‌شود» بلکه می‌شود گفت «مانع تغییر نگرش در مخاطبان می‌شود» و به جای «عدم رعایت» می‌شود گفت «رعایت نکردن». من عبارت را دو جمله می‌سازم و یک مقدار هم ساده‌تر می‌کنم. ✅ حاصل ویرایش به همین دلیل، یکی از آسیب‌های گفتگو که مانع تغییر نگرش در مخاطبان می‌شود، رعایت‌نکردن دانش و مهارت دیدگاه‌گیری است. تسلط هیجان منفی بر رفتار، سوگیری و استفاده از کلیشه‌های ذهنی، چیزهایی است که همدلی را تخریب می‌کند. #سه_گانه_های_نگارش @asarkazemi

♻️ سه‌گانه‌های نگارش 🔻 متن اصلی در این جوامع، بریدن و گسستگی از دوستان و خانواده آسیب‌آفرین است و به‌عنوان نابهنجاری اجتماعی قلمداد می‌شود. ✳️ نظر ویراستار خیلی از کلمات یا عبارت‌ها در واقع لازم نیستند. به خصوص در نوشته‌های علمی و دانشگاهی رسم شده است که عبارت‌هایی مثل «به عنوان» را بدون ضرورت به کار می‌برند. این «به عنوان» برای وقتی است که چیزی «عنوان» خاصی داشته باشد. مثلاً می‌گوییم «از این شخص به عنوان ناشر کتاب تقدیر شد.» اینجا منظور این است که از این شخص با این عنوان خاص تقدیر شده است. پس «به عنوان» لازم است. ولی در عبارتی که ما نقل کردیم، هیچ نیازی به آن نیست. ✅ حاصل ویرایش در این جوامع، بریدن و گسستگی از دوستان و خانواده آسیب‌آفرین است و نابهنجاری اجتماعی قلمداد می‌شود. #سه_گانه_های_نگارش @asarkazemi

✍🏼سی توصیه کوتاه برای نوقلمان 1. هنگام نوشتن، مخاطب و خواننده خود را «یک نفر» فرض کنید. 2. بر این باور باشید که خواننده شما هوشمند، منتقد، شکاک و دیرباور است. 3. اطناب و زیاده ‏گویی را به کتاب خود راه ندهید و ایجاز را نیز به جایی نرسانید که سر از گنگی و ابهام در آورد. 4. در بیان نکته مهم و مطلب اساسی خود، عجله نکنید و بدون مقدمه وارد نشوید؛ اما مقدمات نیز به حدّی نباشد که اصل مطلب را تحت الشعاع قرار دهد. 5. ساده و روان بنویسید؛ اما سطحی و سرسری قلم نزنید. 6. جملات، هر قدر کوتاه ‏تر و گزیده ‏تر باشند، تأثیرگذارترند. 7. در تیترسازی و فاصله میان تیترها افراط و تفریط نکنید. 8. وظیفه نخست نویسنده اطلاع ‏رسانی و مخابره ‏گری است، نه تزیین و شعبده ‏بازی. بنابراین هرگز غنای ادبی را جایگزین فقر علمی نکنید. 9. تا می ‏توانید از کلمات و ترکیب ‏های سایر حوزه ‏های علمی و قلمروهای مختلف استفاده کنید. خود را محدود به واژه ‏ها و ترکیب ‏های ویژه ‏ای نکنید که فقط در موضوع کتاب شما کاربرد دارند. 10. با خواننده خود صمیمی و راحت باشید؛ چنان‏که اگر درباره موضوعی اطلاع کافی ندارید، صادقانه بنویسید که در این باره حرف مهمی ندارم. نیز می ‏توانید خواننده را به منابع مربوط ارجاع دهید. 11. به ‏جدّ از کلیشه ‏ها و حرف ‏ها و تعابیر کلیشه ‏ای و شعارگونه پرهیز کنید. 12. درباره موضوعی که می ‏نویسید، حتماً پیش از دست بردن به قلم، مهم‏ترین آثار را در آن موضوع بخوانید یا دست‏کم از محتوای کلی آنها بی‏خبر نباشید. 13. بدانید که برای هر مفهومی که به ذهن شما راه پیدا می ‏کند، صدها و هزاران تعبیر دیگر وجود دارد و یا شما می ‏توانید بسازید و بنویسید؛ پس به اولین لفظ و تعبیری که خود را به ذهن و قلم شما تحمیل می ‏کند، بسنده نکنید و تسلیم آن نشوید. 14. نوشتن، هنر است و مانند دیگر هنرهایی که می ‏شناسیم، فرایند پیچیده‏ای دارد. نه آن را آسان بگیرید و نه از آن بهراسید. فقط بدانید که در هنرورزی باید حوصله داشت و آهسته راه پیمود و هماره تجربه اندوخت. 15. تا می ‏توانید خود را نسبت به موضوع مقاله یا کتابی که می ‏نویسید، بی‏طرف و گزارشگر نشان دهید. سمت ‏گیری ‏های تند و بی ‏مقدمه، از اعتماد خواننده می ‏کاهد. 16. در تعیین عنوان و فصل ‏های کتاب، به تجربه و توانایی ‏های خود اکتفا نکنید و حتما با یک یا چند کارشناسِ خوش‏ذوق مشورت کنید. 17. هنگام نوشتن، بر این گمان باشید که همه کلمات دنیا منتظر ایستاده ‏اند تا شما آنها را احضار کنید. بدانید که هیچ مفهوم و معنایی، در عالم الفاظ، همزاد ویژه ‏ای ندارد که نتوانیم از آنها بگذریم و واژه‏ای دیگر بیاوریم. 18. در همه چیز باید معتدل بود؛ حتی در زیبانویسی. اگر اندکی بیش از آنچه می ‏بایست، در زیبا کردن قلم تلاش کنید، غلظت ادبیات را در اثر خود بالا برده، به اعتبار علمی آن لطمه می ‏زنید. 19. اصلِ مهم در جمله ‏سازی و عبارت ‏پردازی، حُسنِ تعبیر و یافتن زاویه ‏های غیرتکراری و ابتکاری است. 20. در استعمال و استخدام کلمات، علاوه بر معنای آنها، به بار منفی و مثبت، و سابقه تاریخی و موسیقی آنها نیز باید توجه کرد. 21. بر سرمایه واژگانی خود بیفزاید و قلم خود را با کلمات بیشتر و تازه ‏تری آشنا کنید. 22. هیچ عاملی به اندازه مطالعه شعر، قلم را توانمند، پرواژه، آشنا با اسلوب ‏های متفاوت بیان، و شیوا نمی ‏کند. 23. به هر طریقی که می ‏توانید راهی برای طنز و شوخ ‏طبعی به نوشته خود باز کنید؛ البته به مقداری که مقاله یا کتاب را سبک و هزل ‏گونه نکند. 24. در انتخاب کلمات، به اصل تناسب و همخوانیِ لفظی یا معنایی، کمابیش توجه شود. 25. استفاده از برخی آرایه ‏های سنتی ـ مانند سجع و جناس ـ را به حداقل برسانید؛ زیرا نثر معاصر تناسبی با این‏گونه صنایع ندارد. 26. توجه داشته باشید که زیبانوشتن، غیر از ادبیانه و منشیانه نوشتن است. 27. هرازگاه لحن نوشته خود را تغییر دهید؛ گاهی معمولی، گاهی عصبانی، گاهی طنزآلود، گاهی غمگین، گاهی شاد و گاهی مهربان و گاهی صریح و گاهی صمیمانه و... بنویسید. در تغییر لحن نوشته، باید از شگردهای سخنوران و خطیبان استفاده کرد. 28. یکی از موفق‏ترین شگردهای زیباسازی نوشته، استفاده از ترکیب ‏هایی است که در ابیات مشهور به کار رفته است؛ مانند جمله زیر: «بسیاری از مفسران، از ظنّ خود یار قرآن شده ‏اند»؛ عبارت بالا حلّ یا تحلیلِ بیت زیر است: هر کسی از ظنّ خود شد یار من از درون من نجست اسرار من

29. همیشه بر این گمان باشید که خواننده شما، آدمی بی ‏حوصله و پر از مشکل و مسئله است. بنابراین چنان باید نوشت که سرشار از تنوع، تغییر ذائقه و شیرین‏کاری است. در هر نوشته، به طریقی ویژه می ‏توان تغییر ذائقه داد و ایجاد تنوع کرد. مطالعه آثار برجسته و ممتاز، دست شما را برای تنوع آفرینی باز می ‏کند. 30. چنان بنویسید که گویی در حالِ گفت‏وگویید، نه سخنرانی یا قرائت بخشنامه ‏های رسمی. 🔸مرحوم استاد رضا بابايي https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom

💢کانون نویسندگان قم و دفتر مهارت افزایی طلوع مهر برگزار می کنند 🔸سی و دومین دوره کلاس های آموزشی 🔹(دوره مجازی) (خواهران برادران) 🔹داستان نویسی 🔸مدرس: علی اصغر کاویانی 12 جلسه (شنبه هرهفته ساعت15:30) 🔹نویسندگی 🔸مدرس: محمدرضا آتشین صدف 10 جلسه (یک شنبه هرهفته ساعت18) 🔹فیلمنامه نویسی 🔸مدرس: مهدی داود آبادی 10 جلسه (دوشنبه هرهفته ساعت16) 🔹ویرایش 🔸مدرس: محسن خالقی 10 جلسه (سه شنبه هرهفته ساعت16) 🔹ویرایش رایانه ای 🔸مدرس: علی کسرائیان 10 جلسه (چهارشنبه هرهفته ساعت15:30) 🔹نویسندگی (دختران) 🔸مدرس: زهره دربانی 10 جلسه (پنجشنبه هرهفته ساعت11) ویژه دانش آموزان پایه های پنجم تا دهم 🔸 زمان ثبت نام: تا 10 آبان 1400 🔹 شروع دوره: از 11 آبان 1400 ❇️ ثبت نام: غیر حضوری از طریق لینک: https://evnd.co/CzbNp شماره های تماس و مسیرهای ارتباط مجازی 🔸کانون نویسندگان قم: 37831421 دفتر مهارت افزایی طلوع مهر 32614070 🔸شبکه های اجتماعی: تلگرام و ایتا @kanoonnevisandeganqom 🔹سایت:www.qomqalam 💢کانون نویسندگان قم 💢موسسه آموزش عالی طلوع مهر https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

با سلام برای حضور در کلاس های مجازی، این اطلاعیه را مطالعه و برنامه مربوطه در ذیل این اطلاعیه را نصب کنید.

💢کانون نویسندگان قم و دفتر مهارت افزایی طلوع مهر برگزار می کنند 🔸سی و دومین دوره کلاس های آموزشی 🔹(دوره مجازی) (خواهران برادران) 🔹داستان نویسی 🔸مدرس: علی اصغر کاویانی 12 جلسه (شنبه هرهفته ساعت15:30) 🔹نویسندگی 🔸مدرس: محمدرضا آتشین صدف 10 جلسه (یک شنبه هرهفته ساعت18) 🔹فیلمنامه نویسی 🔸مدرس: مهدی داود آبادی 10 جلسه (دوشنبه هرهفته ساعت16) 🔹ویرایش 🔸مدرس: محسن خالقی 10 جلسه (سه شنبه هرهفته ساعت16) 🔹ویرایش رایانه ای 🔸مدرس: علی کسرائیان 10 جلسه (چهارشنبه هرهفته ساعت15:30) 🔹نویسندگی (دختران) 🔸مدرس: زهره دربانی 10 جلسه (پنجشنبه هرهفته ساعت11) ویژه دانش آموزان پایه های پنجم تا دهم 🔸 زمان ثبت نام: تا 20 آبان 1400 🔹 شروع دوره: از 22 آبان 1400 ❇️ ثبت نام: غیر حضوری از طریق لینک: https://evnd.co/CzbNp شماره های تماس و مسیرهای ارتباط مجازی 🔸کانون نویسندگان قم: 37831421 دفتر مهارت افزایی طلوع مهر 32614070 🔸شبکه های اجتماعی: تلگرام و ایتا @kanoonnevisandeganqom 🔹سایت:www.qomqalam 💢کانون نویسندگان قم 💢موسسه آموزش عالی طلوع مهر https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

✅خودمخاطبی در نويسندگی اینکه هنگام نوشتن، به چه کسی فکر می‌کنیم، در عمق، شکل و لحن نوشتۀ ما مؤثر است. توصیۀ مشهور این است که موقع نوشتن، مخاطبی را تصور کنید که باهوش، منتقد، منصف، آشنا و شش‌دانگ است. در ضمن شمار مخاطبان فرضی، هر قدر کمتر باشد، روحيه و توانایی نویسنده در واژ‌يابی و جمله‌سازی و ارتباط قوی با خواننده بیشتر است؛ چون وقتی مخاطب ما یک یا دو یا نهایتا ده نفر باشد، ناخودآگاه سادگی و صمیمت بیشتری به لحن خود می‌دهیم؛ چنانکه در جمع‌های چند نفره راحت‌تر حرف می‌زنیم تا هنگام سخنرانی برای صدها نفر. تصور مخاطب واحد، نوشتن را بسیار آسان و لذت‌بخش می‌کند. در عین حال، وقتی برای یک یا چند نفر می‌نویسیم، خوانندگان بیشتری خواهیم یافت؛ چون زیباتر می‌نویسیم. به همین دلیل، لحن و ادبیات نامه‌های خصوصی، برای اکثر مردم جذاب است؛ اگرچه مخاطب نامه، معمولا یک نفر است. اما تجربۀ جدید من این است که گاهی بهترین مخاطب، خود نويسنده است؛ یعنی گاهی نویسنده باید نوشتن را تبدیل به گفت‌وگوی صریح و بی‌پرده با خود بکند. در این صورت، صداقت قلم و توانایی ذهن نویسنده، جهش‌وار بالا می‌رود. وقتی مخاطب، خودمان باشیم، زیاده‌گویی نمی‌کنیم، خواننده را دور نمی‌زنیم، فضل‌فروشی نمی‌کنیم، از نوشتن لذت می‌بريم، مقدمه‌های بیهوده نمی‌‌چينيم و از همه مهم‌تر، از دروغ و ریا و حرف‌های مفت پرهیز می‌کنیم. منشأ بسیاری از آفات و آسیب‌های مقالات، عزم نویسندگان برای اقناع زورکی خواننده است. وقتی خواننده همان نویسنده باشد، اولا کوششْ جای خود را به جوشش می‌دهد و ثانیا آنچه بر روی کاغذ می‌آید، پاره‌هایی از روح نویسنده است که صمیمیانه و صادقانه تقدیم خواننده(خودش) می‌‌شود. مشکل این شیوۀ نویسندگی، بی‌مبالاتی در موازین روساختی است. چون آدم وقتی برای خودش می‌نویسد، در جمله‌بندی و نشانه‌گذاری و چیدمان جملات، آسان‌گیر و پر از خطاهای جزئی می‌شود. مشکل دیگری که ممکن است پیدا شود، گرایش به انشانویسی است. برای رفع این مشکلات، باید نوشته‌ای را که بر پایۀ خودمخاطبی نوشته‌ایم، دوباره و سه‌باره بخوانیم؛ یک‌بار از نگاه دوم‌شخص مفرد و یک‌بار دیگر از نگاه سوم‌شخص جمع. 🔹 مرحوم رضا بابایی https://telegram.me/kanoonnevisandeganqom https://eitaa.com/kanoonnevisandeganqom

🔸 محفل دانشجویی طنز 🔸 شعر و نثر با موضوع آزاد 🔹 با حضور طنزپردازان مطرح قم 🔹 میهمان ویژه: استاد ناصر فیض 😀 دعوتید به صرف بلبلی و لبخند 🔸 زمان: یکشنبه ۵ دی ۱۴۰۰ 🔸 ساعت: ۱۸ تا ۲۰ 🔹 مکان: قم، نبش میدان رسالت، دانشگاه طلوع مهر 🔸حضور برای عموم آزاد می باشد 🔸 ارسال آثار جهت ارائه از طریق ایتا و تلگرام: https://eitaa.com/tolouemehrqom https://t.me/tolouemehrqom 🔹 پخش زنده از اینستاگرام: https://www.instagram.com/tolouemehr_qom/ موسسه آموزش عالی طلوع مهر

🔹 پخش زنده از اینستاگرام کانون نویسندگان قم: https://www.instagram.com/qomqalam