«در رمضان امسال، #نجیب_باروَر، ستاره شعر هندوکُش، چگونه غربیها را عصبانی کرد؟»
(یادداشتی از استاد عزیزم حجتالاسلام #محمد_عشایری_منفرد)
#نجیب_باروَر شاعر جوان افغان، امسال در افطاری شاعران، قبل از قرائت شعر خودش، در هنگام عرض سلام به محضر آیتالله خامنهای، ایشان را نه فقط رهبر ایران بلکه «رهبر فارسیزبانان جهان» خواند! همین یک کلمه #نجیب_باروَر، کافی بود تا خبرگزاریهای ایرانستیز و نانجیب، این خبر را طوری بازتاب بدهند که با تحریک قومیتیِ همسایگان ایران، آنان را دلآشوبِ ایرانهراسی کنند.
❓ آیا واقعاً این یک کلمه، این قدر وحشتآور بود؟
آری، وحشتآور بود! برای اندیشکدههای انگلستانی و فرانسوی، که پس از 1990 میلادی توانستند با دادن راهنماییها و مشاورههای توطئهآمیز به ترقیخواهان ترک، خط و زبان فارسی را که قرنها زبان رسمی عثمانی بود، در قلمرو عثمانی از بین ببرند، این سخن واقعاً وحشتآور بود!
برای غربیهایی که از پنج قرن پیش تا به امروز، ابتدا از طریق استعمار کلاسیک (و به صورت کاملا آشکار)، بعدها از طریق استعمار نو (و به صورت خزنده) و همین امروز نیز از طریق استعمار فرانو (و به صورت مخفیانه) در تلاش هستند که زبان فارسی را در شبه قاره هند از بین ببرند، شنیدن این جمله، آن هم از زبان یکی از ستارگان شعر امروز افغان، جداً وحشتزا بود!
🔸راستش، زبان فارسی، تنها زبانی بود که پس از استیلای اعراب مسلمان بر آسیا و آفریقا و بخشهایی از اروپا، در زبان عربی مضمحل نشد و توانست پایدار بماند. بعد از فروپاشی خلافت اسلامی نیز باز همین زبان بود که از قلمرو عثمانی تا دورترین نقاط شبه قاره هند به عنوان زبان رسمی حضور داشت. کار زبان فارسی در سرزمین هند به جایی رسید که حتی رامایانا (متن حماسی هندوها) و دیگر کتابهای مقدس هندوها، از زبان مقدسشان (سانسکریت) به زبان فارسی ترجمه شد! در سرزمین عثمانی زبان فارسی بدان پایه رسیده بود که شاهان و شاهزادگان عثمانی به فارسی شعر میسرودند و شاهنامهخوانی در دربارِ عثمانی رواج داشت! حتی در عصر جنگهای عثمانی با صفویه، شاعرانی که از شاهان صفوی رنجیده میشدند به سرزمین عثمانی میگریختند و میهمان سلطان عثمانی میشدند!
🔻 غربیها از وقتی به مشرق زمین رسیدند، فهمیده بودند که مهمترین مانع استیلای آنها بر شرق، انسجام ملتهای شرقی است. این را هم فهمیده بودند که زبان مشترک، مهمترین عنصر همدلکننده و انسجامدهنده این ملتها است. برای همین همه سعی خود را برای از بینبردن این عنصر انسجامدهنده به کار گرفتند و زبان فارسی را در آسیای صغیر و بخشهایی از هند، از رونق انداختند!
برای همین است که امروز وقتی صدای #نجیب_باروَر در بخارا و بلخ میپیچد و «انسجام فارسیزبانان با گفتمان آیتالله خامنهای» را از خلوت به جلوَت میکشاند، به وحشت میافتند!
#نجیب_باروَر به آنها فهماند که در عصر بیداریِ فارسیزبانان، با گفتمان این رهبر فرهیخته، نقش تمدنی زبان شناخته شده، رابطه ادبیات و انقلاب درک شده، نسبت بین دین و زبان فهمیده شده، زبان فارسی به آواز علن، زبان دوم جهان اسلام معرفی شده و نهایتاً افق آینده زبان فارسی نیز به عنوان یکی از مهمترین زبانهای علمی جهان طراحی شده است!
حالا جالب این است که رهبر این گفتمان، زبان مادریاش اصلا فارسی نیست بلکه ترکی است! یعنی گفتمان این رهبر، از ذاتیات یک «فضیلت ضداستعماری» است نه از عوارض یک «رذیلت قومگرایانه»!
✅ آری چون با خویشتن خلوت کنند، به سبب خشمی که از شما بر دل دارند، انگشتان خودشان را به دندان میگزند! بگو از این خشم بمیرید ﴿و إِذَا خَلَوْا عَضُّوا عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ ۚ قُلْ مُوتُوا بِغَيْظِكُم﴾!
✍️ #محمد_عشایری_منفرد
حوزه علمیه قم؛ ۱۰ فرودین ۱۴۰۳
@ashayerimonfared