📚بر کرانۀ کافی 🍃#فرسته_ششم مروری بر باب هفتم کتاب الصیام باب هفتم از کتاب الصیام «نادر» نام دارد. از شیوه‌های رایج گردآوری حدیث در قرن دوم تا چهارم هجری، نوادر نویسی است. این عنوان یا نام کتابی مستقل مثل «نوادر الحکمه» اشعری بوده‌است یا به صورت بابی در خلال ابواب جوامع روایی مانند کتاب «فضل العلم» کافی قرار گرفته‌است. چیستی کتاب یا باب «نوادر» و «نادر» مجلسی در مرآه العقول: «باب النوادر أي أخبار متفرقة مناسبة للأبواب السابقة و لا يمكن إدخالها فيها، و لا عقد باب لها لأنها لا يجمعها باب، و لا يمكن عقد باب لكل منها.» (مجلسی، ج1، ص154) در حقیقت اخبار متفرقه‌ای که با ابواب پیشین خود مناسبتی داشته ولی در عین حال ممکن نبوده در آن ابواب یا در بابی مستقل جایگذاری شوند به صورت مجموعه‌ای کشکول‌وار به نام «نوادر» یا «نادر» شکل گرفته‌اند. مامقانی در مقباس الهدایه: « نوادر، کتاب یا باب حدیثی است که در آن روایات اندکی وجود دارد که به سبب کمی در یک باب قرار نمی‌گیرند. این احادیث می‌توانند در یک موضوع باشند مثل «نوادر الصلاه» یا در موضوعات مختلف.» (مامقانی، ج3، ص30) باب هفتم: نادر شامل سه روایت مضمون روایات این باب نقصان‌پذیر نبودن ماه رمضان است. (حتماً سی روز است و کمتر از آن نیست.) مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيى‏، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ، عَنِ ابْنِ سِنَانٍ، عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ، عَنْ مُعَاذِ بْنِ كَثِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ: «شَهْرُ رَمَضَانَ ثَلَاثُونَ يَوْماً لَايَنْقُصُ وَ اللَّهِ» #سحر_دادخواه ---------------- @qranhadisesf @Qoranui