🔵 چهارمین مدرسهٔ تابستانی انعکاس (آنلاین) | شهریور ۱۴۰۳
🔵 «قرآن و عهدین: سنتها، بافتارها و بینامتنها»
👥 با مشارکت دانشگاه اکستر
▫️ ۳۸ ساعت ارائۀ علمی با پرسش و پاسخ در ۶ روز
▫️ پنجشنبهها و جمعهها، ۸، ۹، ۱۵، ۱۶، ۲۲ و ۲۳ شهریور ۱۴۰۳ | از ساعت ۱۴:۰۰ تا ۲۰:۱۵ به وقت تهران
▫️با حضور ۱۹ پژوهشگر از دانشگاههای ۶ کشور: ۵ ارائه به زبان فارسی و ۱۴ ارائه به زبان انگلیسی (با ترجمهٔ همزمان فارسی)
🗓 مهلت ثبتنام: تا ۶ شهریور ۱۴۰۳
📄محورهای اصلی برنامه:
◀️تأملات روششناختی
◀️بینامتنیت قرآن و عهدین
◀️قرآن و متون پساعهدینی
◀️زمینههای الهیاتی و تاریخی قرآن و عهدین
📄 برای مطالعۀ چکیدۀ ارائهها و معرفی ارائهکنندگان به کتابچۀ مدرسه رجوع کنید.
📄 اعطای گواهی
🌐 برگزاری جلسات در Zoom
💬 با ترجمهٔ همزمان فارسی
🎁دسترسی به محتوا و ویدئوهای دورۀ «آشنایی با عهدین»
☑️ طبق تفاهم بین دانشگاه فارابی و برگزارکنندگان مدرسه انعکاس، ثبتنام گروهی دانشجویان دانشگاه (حداقل ۱۰ نفر) شامل ۴۰٪ تخفیف خواهد شد.
لطفا متقاضیان به ادمین کانال پیام دهند تا با ثبت تعداد ۱۰ نفر نخست، ثبتنام نهایی صورت گیرد.
🔗 برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت مدرسه مراجعه کنید
inekas.org/2024
یا به @Inekas_admin در تلگرام پیام بدهید.
#رویداد_انعکاس
@Inekas
هدایت شده از طومار نقد
عبد الله بن عمر و انفعال فقیهان در واقعه کربلاء
دلالت های تاریخی و گفتمانی
✍️ علی راد
عبدالله بن عمر ( 73 ق ) پسر خلیفه دوّم , شوهر خواهر مختار ثقفی و باجناق عمر بن سعد, هماره به احتیاط و عدم مداخله در حوادث صدر سیاسی پس از رحلت نبوی شناخته شده بود, او با امام علی ( ع ) بیعت نکرد لکن سر انجام با معاویه بیعت نمود ؛ او سر انجام با حیله حجاج بن یوسف از دنیا رفت. بر پایه روایت بخاری , پس از واقعه شهادت حسین بن علی (ع) شخصی از عبد الله بن عمر درباره حکم خون پشه ( پاکی و نجاست یا کشتن آن در ایام حج) سوال نمود . او چون از کوفی بودن پرسشگر اطمینان یافت از پاسخ به سوال او اجتناب ورزید و با لحنی تحقیر آمیز گفت : اینان را بنگرید که اینک از حکم خون پشه ای ناچیز سوال می کنند و نظر شریعت را جویا می شوند حال اینکه فرزند رسول خدا ( حسین بن علی ) را کشتند و هیچ نپرسیدند و دم فرو بستند و این در حالی است خودم از زبان مبارک پیامبر شنیدم که حسن و حسین دو گل خوشبوی او از دنیا بودند . متن این روایت به گزارش بخاری چنین است :
روایت اوّل : « حدثنا موسى بن إسماعيل حدثنا مهدي حدثنا ابن أبي يعقوب عن ابن أبي نعم قال كنت شاهدا لابن عمر وسأله رجل عن دم البعوض فقال ممن أنت ؟ فقال من أهل العراق . قال : انظروا إلى هذا يسألني عن دم البعوض وقد قتلوا ابن النبي صلى الله عليه وسلم وسمعت النبي صلى الله عليه وسلم يقول هما ريحانتاي من الدنيا » (صحيح البخاري , ج 7 , ص 74 ) .
روایت دوّم : « حدثنا محمد بن بشار حدثنا غندر شعبة عن محمد بن أبي يعقوب سمعت ابن أبي نعم سمعت عبد الله بن عمر وسأله عن المحرم قال شعبة احسبه يقتل الذباب فقال أهل العراق يسألون عن الذباب وقد قتلوا ابن ابنة رسول الله صلى الله عليه وسلم وقال النبي صلى الله عليه وسلم هما ريحانتاي من الدنيا» (صحيح البخاري , ج 4 , ص 217 )
تحلیل دلالت ها:
یک. عبد الله بن عمر در مواجه با جریان های سیاسی روزگار خود منطق دو گانه داشت لکن پس از واقعه شهادت حسین بن علی ( ع ) اعتراض خود را آشکار ساخت و نشان داد که این امر خطای بزرگ مسلمین و بر خلاف سنّـت قطعی رسول خدا در تکریم و تعظیم امام حسین ( ع ) بود.
دو.عبدالله بن عمر به فقدان بینش سیاسی شماری از دین ورزان فقه گرا روزگار خود اعتراض داشت که چگونه در مقابل جنایت بزرگ قتل حسین بن علی ( ع ) سکوت پیشه کردند ولی به دنبال تبیین طهارت یا نجاست خون ناچیز پشه هستند !! این افول اندیشه و جمود فکر برای ابن عمر بسیار شگفت انگیز بود.
سه. بر پایه روایت ابن عمر , دستگاه خلافت توانسته بود نوعی وارونگی معکوس در دیانت عوام و دین شناسی نخبگان ایجاد کند به گونه ای که اندیشیدن و پرسیدن درباره حکم خون پیشه در ایام حج یا طهارت یا نجاست آن به مسئله ای بنیادین در فقه فقیهان عراق تبدیل شده بود اما همین نخبگان درباره مسئله بسیار بزرگی چون قتل حسین بن علی ( ع ) دچار نوعی سکوت – انفعال بودند زیرا مسائل واقعه کربلاء هیچ بازتاب و انعکاسی در فقه ایشان نداشت و برای آنها اصل قتل حسین بن علی ( ع ) پرسش بر انگیز نبود .
چهار. به دلالت روایت ابن عمر , سکوت و انفعال در فقه کوفه و گفتمان فقیهان کوفی نسبت به جریان شهادت حسین علی ( ع ) سیطره و هژمونی داشت. این سکوت و انفعال خواسته دستگاه خلافت در زدودن آثار و پیامدهای جنایت بزرگ قتل زاده رسول خدا ( ص ) بود و ابن عمر این سکوت و انفعال را روا نمی دانست زیرا با آگاهی از سنّت وسیره نبوی در تعامل با امام حسین ( ع ) , قتل آن ریحانه نبوی را به هیچ وجه توجیه پذیر نمی دانست .
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
هدایت شده از طومار نقد
فلسفه نبوت از معنا تا کارکرد
✍️ علی راد
بخش اوّل : پیشینه بحث از فلسفه نبوت : https://eitaa.com/OstadRad/1059
بخش دوّم : فلسفه نبوت در پرتو رهیافت ها : https://eitaa.com/OstadRad/1063
بخش سوّم : نبوت و تبیین هدفمندی آفرینش : https://eitaa.com/OstadRad/1064
بخش چهارم : نبوت , صیانت و شکوفایی فطرت انسانی : https://eitaa.com/OstadRad/1065
بخش پنجم : نبوت , ارائه برنامه جامع تکامل : https://eitaa.com/OstadRad/1067
بخش ششم : نبوت , اتمام حجت و انسداد باب اعتذار https://eitaa.com/OstadRad/1069
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
هدایت شده از طومار نقد
حدیث فقر پیامبر(ص)
از پارادایم تصوف تا ایدئولوژی زهد
✍️علی راد
«پارادایم تصوف – ایدئولوژی زهد» بر مبنای دنیاگریزی و مخالفت با ثروت و مال استوار است و از گذشته تا اکنون تصویری هم سوی با آرمان های خود از شخصیت و سیره رسول خدا (ص) ارائه کرده است و امروز در رسانه و منابر جهان اسلام نیز همین پنداره و انگاره از سیمای نبوی حضور و کارکردهای موثر در فرهنگ, تمدن, سبک زندگی, دانش اندوزی مسلمانان داشته و دارد ؛ این در حالی است که پژوهشهای عمیق و دقیق سیره پژوهی بر عکس این مدعا دلالت دارند و تمامی ادله روایی و تاریخی فقیر بودن قابل مناقشه و نقدپذیرند . خاستگاه تصویر فقرآلود از رسول خدا (ص) در اذهان مسلمانان- که بیشتر واعظان و اهل منبر آن را ترویج می دهند- در انگاره فضیلت فقر بر ثروت, جایگاه معنوی و فضایل اخروی فقیران ریشه دارد که از سوی جریان تصوف در جامعه اسلامی نهادینه شد و از این طریق ترس از ثروت در ذهن مسلمانان تثبیت یافت و فقر در جوامع اسلامی اشاعه یافت ؛ این در حالی است که ایدئولوژی فقیر بودن محمد (ص) افزون بر تعارض با آیات و اصول اسلام در تنافی آشکار با نصوص تاریخی است که اثبات میکنند ایشان فردی ثروتمند و دارای اموال قابل توجه بود که از ثروت خود برای زدودن فقر بهره برد ؛ از این رو در منابع سیره و تراجم از محمد (ص) با گزاره هایی چون «کان میسوراً غنیاً » و «لم یکن فقیرا قط » یاد شده است.
نمونه مشابه آن «پارادایم قلندریه - ایدئولوژی قدرت» است. تصور غالب این است که قلندریه فقط جریان عرفانی است لکن با رویکردهای پارادایم شناسی روشن شده است که جریانی اجتماعی- سیاسی بود که به دنبال سهم خواهی از قدرت سیاسی بود هر چند در طول تاریخ دگردیسی ها نیز داشته است .
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
هدایت شده از طومار نقد
آموزه های رضوی
✍️علی راد
یک. امام رضا(ع) ترجمان عدالت وحیانی
https://qudsonline.ir/xbzSh
دو. تقابل امام رضا (ع) با سکولاریسم دینی و اخلاقی
https://eitaa.com/OstadRad/1062
سه . عیون اخبارالرضا(ع)به مثابه کتاب اخلاق
https://eitaa.com/OstadRad/1054
چهار. پژواک گفتمان عاشورا در کتاب عیون اخبارالرضا(ع)
https://eitaa.com/OstadRad/943
پنج. امام رضا(ع)؛ الگوی تابآوری در برابر اندیشه مخالف
https://eitaa.com/OstadRad/381
شش. تقریب، وحدت و امتگرایی از وجوه بارز سیره امام رضا(ع)
https://eitaa.com/OstadRad/383
هفت. خدشه در امنیت مردم از منظر امام رضا(ع) مردود است
https://eitaa.com/OstadRad/384
هشت. مضامین اخلاقی در اشعار منسوب به امام رضا ( ع )
https://eitaa.com/OstadRad/1077
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
هدایت شده از طومار نقد
تاریخ نگری شیخ بهایی در نقد بر بخاری ( بخش اوّل)
مورد مطالعه : نقد انگاره وجوب شستن پا در وضو
✍️ علی راد
شیخ بهایی در کتاب مشرق الشمسین ذیل جستار « فی مسح الرجلین» پس از اثبات وجوب مسح پا در وضو در نقد برداشت و استنباط بخاری از احادیث روایت شده از رسول خدا در لزوم شستن پا چنین می نویسد : « مع أن هذه الرواية التي تمسك به البخاري في تحتم الغسل والمنع من المسح وعنون الباب المذكورة فيه بذلك لا دلالة فيها بعد تسليم صحتها على ما زعمه لأنها إنما تضمنت أمره صلى الله عليه وآله بغسل الأعقاب فلعله لنجاستها فإن أعراب الحجاز ليبس هو أهم ومشيهم في الأغلب حفاة كانت أعقابهم تشقق كثيرا كما هو الآن مشاهد لمن خالطهم فكانت قلما تخلو من نجاسة الدم وغيره وقد اشتهر أنهم كانوا يبولون عليها ويزعمون أن البول علاج تشققها فإن صدر عنه صلى الله عليه وآله أمر بغسل الأعقاب فهو لإزالة النجاسة عنها وأيضا فليس في هذه الرواية أنه صلى الله عليه وآله نهاهم عن مسح الرجلين وإنما تضمنت أمرهم بغسل أعقابهم لا غير وتخصيصه صلى الله عليه وآله الأعقاب بالذكر وسكوته عما فعلوه من المسح يؤيد ما قلناه وأيضا أن عبد الله بن عمر والصحابة الذين توضؤا معه ومسحوا أرجلهم كما نقلهم عنهم لم يكن مسح أرجلهم في الوضوء اختراعا منهم وتشهيا من عند أنفسهم بل لا بد أن يكونوا سمعوا ذلك من النبي صلى الله عليه وآله أو شاهدوه من فعله إذ العبادات لا تكون بالاختراع والتشهي وإنما هي أمور توقيفية متلقاة من الشارع فهذه الرواية عند التأمل حجة لنا لا علينا »
تحلیل :
یک. شيخ بهايي با استفاده از اصل تاريخينگري و استفاده از دادههاي تاريخي در تحليل و تفسير روايت، سعي دارد روايت را با توجّه به فضاي پيراموني و گفتمان تاريخي حاکم برآن، معنا کند. رعايت تاريخينگري، شيخ بهايي را در شناخت راز توهمِ تعارضِ روايات تناقضنما، تقيهاي و مخالف با عامه و در نهايت فهم مقصود اصلي شارع کمک کرده است .
دو. يكي از مباني كلامي فقه الحديث، عدم صحت صدور دو گزاره متعارض در بيان حكم واقعي يك مسأله از سوي معصومان است. در تفكر شيعي گفتارهاي متعارض و احكام متناقض را ـ كه خود معلول عوامل مختلفي هستند ـ نميتوان به معصومان نسبت داد . با اين حال، در ميراث روايي مسلمانان شاهد برخي از احاديثِ متعارض هستيم. گاه، اين تعارضات ميان رواياتِ راويان شيعه با يكديگر و گاه، ميان روايات شيعي با روايات اهل سنّت است. گونه نخست، هماره دقت فقيهان و حديث پژوهان زبردستي چون شيخ طوسي در كتاب الاستبصار، و ديگران را برانگيخته، آثاري وزين و دقيق در حل اين تعارضنماييها نگاشته شده است . در گونة دوم ـ كه زير مجموعة مباحث خلافيات فقه شيعه و سنّي قرار ميگيرد ـ آثار اندكي تأليف شده است؛ مشرق الشمسين و اكسير السعادتين شيخ بهايي، يكي از اين آثار است كه به تعارضات نوع دوم، در روايات باب طهارت توجه داشته است؛ نمونههاي ذيل ترجمان تيزبيني و ژرفنگري وي در اين مسأله است.
يكي از اختلافات ريشهدار فقهي شيعه و سنّي، حكم پا هنگام وضو است. شيعه قائل به وجوب مسح دو پا بوده و اهل سنّت، شستن آن دو را واجب ميدانند. گروه اخير، به دليل تأثيرپذيري از رواياتِ صحابه، ظهور آية وضو ۵ را ـ كه ناظر به رأي شيعه است ـ به گونهاي تأويل كردهاند. در اين ميان شيخ بهايي، تأكيد دارد كه ظاهر آيه وضو و روايات اهل بيت علیهم السلام دلالت بر وجوب مسح پاها دارد و دليل فقهاي اهل سنّت بر شستن دو پا، برداشتهاي نادرست آنان از برخي روايات صحابه است كه فعل و قول پيامبر صلی الله علیه و آله را در وضو گزارش كردهاند. روايات ذيل، عمده مستند اهل سنّت، در مسأله شستن پاهاست: عبد الله بن عمر ميگويد: در مسافرتي همراه پيامبر صلی الله علیه و آله بوديم و نزديك نماز عصر بود كه پيامبر اندكي تأخير كرد و ما شروع به وضو گرفتن نموديم، بر پاها مسح كشيديم كه پيامبر ندا زد: بر پشت پاهاي خود از آتش جهنم بترسيد. ابنعباس ميگويد: پيامبر صلی الله علیه و آله وضو خود را به شستن دو پا ختم ميكرد. 👇👇 •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
مداحی_آنلاین_وصایای_امام_حسن_عسکری_آیت_الله_جواد_آملی.mp3
2.8M
📼 وصایای امام حسن عسکری علیهالسلام...
🎙آیتالله جوادی آملی
༻﷽༺
رَخــت سیـــاه دٰاغ پــدر؛
کـرده ای تنـــــت...
قربـــان ریشه هـــای نـخ
شـــال گردَنـــت...
آمــاده می کنی کَـفن و
تـُـربــــت و لحــد
مـرد سیــاهپـــوش؛
خـدا صَبـــرتــان دهـــد..
#شهادت_امام_حسن_عسکری
https://eitaa.com/QuranHadith_elmi_farabi
⭕️تاریخ و ساعت دفاع پایان نامه،پروپوزال و رساله دانشجویان مقاطع مختلف دانشکده الهیات دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
#دفاع
✨انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشکدگان فارابی ✨
https://eitaa.com/QuranHadith_elmi_farabi
هدایت شده از طومار نقد
مهدویت پژوهی در ایران معاصر ؛ زمینه ها و پیامدها ( بخش اوّل)
درنگی در موسوعة في أحاديث الإمام المهدي : الضعيفة والموضوعة , تالیف بستوی
✍️ علی راد
فرضیه
امتداد اجتماعی – سیاسی مهدویت در عمل, وجه تمایز قرائت شیعی از مهدویت در اندیشه دیگر مذاهب اسلامی است . افزون بر ریشه های اعتقادی -کلامی آموزه مهدویت, اثر گذاری اجمالی نظریه های آینده جهان و آموزه نجات , ظهور انقلاب اسلامی مبتنی بر پارادایم سیاسی ولایت فقیه در تشدید مطالعات و پژوهشهای معطوف به مهدویت در سده اخیر نقش مهمی ایفا نمود و دیگر مذاهب جهان اسلام را ناگزیر به موضع گیری درباره اصالت و اعتبار آموزه مهدویت نمود .
تبیین
هر چند مهدویت پژوهی ریشه تاریخی کهن در تاریخ و اندیشه شیعی دارد , محدّثان و متکلمان شیعه بیش از دیگر دانشیان به آن اهتمام ورزیدند لکن ظهور انقلاب اسلامی در کسوت یک پارادایم جدید در حکمرانی مبتنی بر آموزه مهدویت شیعی و اسلام سیاسی , نظریه های حکمرانی سایر مذاهب اسلامی و نگرش سلبی آنان به ظرفیت های سیاسی و اجتماعی اسلام در عرصه حکمرانی و سیاست را به چالش کشاند. نظریه ولایت فقیه با قرائتی ویژه از آموزه مهدویت , فارغ از اعتقادی قلبی و ایمانی به مهدویت در مقام عمل و اجرا نیز به مهدویت امتداد سیاسی و اجتماعی بخشید , اسلام شیعی را به مثابه یک فرانظریه در عرصه سیاست و اجتماع مطرح نمود, زمینه گرایش به مطالعه اسلام شیعی در جهان اسلام و غرب را تشدید کرد , تئوری های کهن شورا , سلطنت , خلافت , تغلب , ... را در عمل به چالش کشانید و بنیادهای اندیشه¬های حکمرانی و حکومت در جهان اسلام معاصر را متزلزل نمود.
پیامدها
خوانش اسلام شیعی از مهدویت پیامدهای متعددی داشت . از جمله مهم ترین آنها. لزوم بازخوانی دقیق بنیادهای نظری و سویه¬های سیاسی آموزه مهدویت در دو سطح تحقیق و نظریه پردازی بود.
در این راستا در نیم سده اخیر پژوهشگران شیعه با فرهنگ نگاری , موسوعه نویسی , مطالعات مقایسه ای و هم سنجی , نقد و ارزیابی احادیث آموزه مهدویت در اندیشه اسلامی , مذاهب و فرق اسلامی رویکرد جدیدی را در پژوهش های حدیثی – کلامی گشودند. این پژوهشها در حال اوج و تثبیت خود در گفتمان دین پژوهی معاصر است. این رویکرد هر چند در نخستین دوره از تولید , تعریف و تثبیت ادبیات علمی خود در گفتمان دین پژوهی قرار دارد لکن موفق گردید توجه پژوهشگران و نهادهای دینی متعددی را در جهان اسلام و غرب به خود جلب نمایید ؛ خاورشناسان به طور جدی و گسترده مطالعه مهدویت را به مثابه یک مسئله در شیعه پژوهی موضوع مطالعات خود قرار دادند . سلفیان معاصر به دلیل رویکرد انتقادی و سلبی به مذهب شیعه و آموزه های آن ناگزیر به موضع گیری درباره اصل آموزه مهدویت شدند , از جمله نمونه های اخیر آن پژوهشهای عبد العلیم بستوی ( پژوهشگر معاصر مقیم عربستان سعودی ) درباره مهدویت است . کارنامه پژوهشی بستوی گویای علاقه¬مندی او به موضوعات حدیثی و کلامی است. رساله دکتری عبد العلیم بستوی با عنوان « المهدي المنتظر (ع) في ضوء الأحاديث والآثار الصحيحة واقوال العلماء وآراء الفرق المختلفه » در موضوع مهدویت در میراث اسلامی بود که از سوی دار ابن حزم بیروت منتشر شد ( بنگرید : بستوی , عبد العلیم , المهدي المنتظر (ع) في ضوء الأحاديث والآثار ... , بیروت، دار ابن حزم، چاپ اول ، 1420 ق ) . هم چنین او کتاب « موسوعة في أحاديث الإمام المهدي : الضعيفة والموضوعة را نیز در موضوع اعتبار سنجی احادیث مهدویت چاپ کرد ( بستوی , عبد العلیم , موسوعة في أحاديث الإمام المهدي , بیروت، دار ابن حزم ، چاپ اول ، 1420 ق , 415 ص ) . 👇👇
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
⭕️دفاع های روز یکشنبه 25 شهریورماه 1403
#دفاع
✨انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشکدگان فارابی ✨
https://eitaa.com/QuranHadith_elmi_farabi
⭕️دفاع های روز دوشنبه و سه شنبه ۲۶ و ۲۷ شهریور 1403
#دفاع
✨انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشکدگان فارابی ✨
https://eitaa.com/QuranHadith_elmi_farabi
هدایت شده از
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#انعام۵۹:وَمَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ
و هيچ برگى فرو نمى افتد مگر [اينكه] آن را مى داند و هيچ دانه اى در تاريكيهاى زمين و هيچ تر و خشكى نيست مگر اينكه در كتابى روشن [ثبت] است.
💎کارگروه فناوری، هنر و رسانه دانش آموختگان علوم قرآن و حدیث
https://eitaa.com/joinchat/1298269055C69f379f8de
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💢تاثیر شخصیت استاد بر شاگرد
🎥روایت حجتالاسلام والمسلمین دکتر مهدویراد از استادش رهبر معظم انقلاب
🔹شخصیت فکری، اندیشگی و روشنفکری من از آیتالله خامنهای است.
🔸در کتابخوانی واقعا حیرتآور بود. اگر سه دقیقه سکوت بود یک کتاب برمیداشتند، میخواندند!
●➼┅═❧═┅┅───┄
🌐 کانال نشریه معارف🔻
https://eitaa.com/maarefmags_ir
⭕️دفاع های روز سه شنبه ۲۷ شهریور 1403
#دفاع
✨انجمن علمی علوم قرآن و حدیث دانشکدگان فارابی ✨
https://eitaa.com/QuranHadith_elmi_farabi
هدایت شده از طومار نقد
نخستین شماره از نشریه مطالعات فقه الحدیث وابسته به انجمن علمی حدیث حوزه با انتشار شش مقاله پژوهشی منتشر شد :
تأثیر فقهالحدیث بر اعتبارسنجی حدیث : سید محمد کاظم طباطبایی
https://www.sfhadith.ir/article_205464.html
بازپژوهی دلالت روایت «مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ خِفَّةُ لِحْیَتِه» بر پسندیدگی کوتاهی محاسن : علیرضا بابایی , محمدتقی سبحانی نیا
https://www.sfhadith.ir/article_205480.html
تحلیل فرااخلاقی از کاربستهای مفهوم «معروف» در قرآن و حدیث : مرتضی حائری شیرازی
https://www.sfhadith.ir/article_205482.html
ریشهیابی اخبار انکار بلایای اولیای الهی در مصادر امامیه : عمیدرضا اکبری , علی عادلزاده
https://www.sfhadith.ir/article_205484.html
تأملی نظری بر اهمیت توجه به «تغییر فرهنگ» در فهم حدیث : حسین شجاعی
https://www.sfhadith.ir/article_205486.html
فقهالحدیث احادیث «تدبّر در قرآن» با تأکید بر مؤلفه های معنایی تدبّر: حسین صدیقی
https://www.sfhadith.ir/article_205488.html
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
هدایت شده از طومار نقد
نفرین محمد (ص) از حقیقت تا مجاز
✍️ علی راد
عن النبی (ص) : « ويل للعرب من شر قد اقترب أفلح من كف يده ... »
کاربرد اسلوب وعید و تهدید در گفتار زمانی رخ می دهد که گوینده از عناد مخاطب به ستوه آید و ناگزیر برای ابراز تنفر به سرزنش و نفرین او روی آورد ؛ واژه ویل از جمله شناخته شده ترین کلمات عربی است که چون در صدر جمله ای بنشیند بر نفرین و سرزنش مخاطب دلالت آشکاری دارد .
شاید در آغاز تعبیر « نفرین محمد (ص) » تناقض آمیز به نظر برسد زیرا قرآن پیامبر (ص) را در اوج مقام خُلق عظیم و رحمت بر جهانیان معرفی می کند. چگونه ممکن است از چنین شخصیتی در این تراز از کمال , نفرین – یا نفرین هایی - صادر شده باشد؟ این تناقض با تصویر صوفیانه و عرفانی رایج در اذهان برخی از مسلمانان از شخصیت پیامبر(ص) نیز هم سویی دارد , تصویری که حضرت محمد (ص) را اهل تسامح و تساهل با دگراندیشان , اهل اغماض و تجاهل نسبت به انحطاط فرهنگی و افول اخلاقی جامعه , اهل مدارا و رواداری با جریان های زر و زور , قدرت و ثروت معرفی میکند با استناد به اینکه اگر با دگراندیشان درشتی در گفتار و رفتار نماید از پیروان او کاسته خواهد شد! تصویری که جریان یهود از حضرت عیسی (ع) در یک فرایند تاریخی – جدلی بر ساخت , عیسای مجاهد نستوه را به عیسای خاموش, عارف صلح اندیش و اهل مدارا با ستمگران بدل نمود , عیسی را چنان با ملکوت و خدا پیوند زد که نسبت و پیوند او با انسان و دنیا گسست و این چنین عیسای مریم به اسطوره ها پیوست و اینک میراث برجای مانده از او چیزی جز شکیبایی تا روز آخر و واسپاری تاریخ به روند طبیعی آن نیست! آیا محمد (ص) نیز چنین بود و به چه میزان این تصویر از او درست می نماید و حقیقت نفرین های پیامبر اکرم چیست؟ روشن است که تصویر فوق نگاهی بریده و نا تمام به سیره و سیمای محمد (ص) در قرآن و تاریخ دارد , محمد (ص) آن گونه که پیامبر صلح و مدارا بود , پیامبر رزم و نبرد نیز بود , شدّت و رحمت به موازی و تساوی در وجود او در جریان بود و این عملکرد مخاطبان محمد (ص) بود که نوع رفتار مهر آمیز یا قهر آلود او را تعیین می کرد , چنین نبود که پیامبر(ص) با کسی که شایسته قهر و شدّت است به عطوفت و لطافت برخورد کند , به تجاهل و اغماض روی آورد و چشم بر افول انسانیت ببندد , هر چند که رفتار نخستین محمد (ص )با همگان از سر تکریم و مهرورزی بود.
نفرین نبوی از سَر دلسوزی و رنج انسان کامل به اسیران فرو خفته در شهوت و جهالت بود , نفرین او با نفرین دیگران تفاوت ماهوی داشت , نفرین او برخاسته از از سَر خشم , جهل , خود خواهی , حسادت , ... نبود بلکه تجلی رحمت در آینه قهر بود .
نفرین محمد (ص) در امتداد نفرین وحیانی در مقام روشنگری واقعیت , تبیین حقیقت , ستردن جهالت از اندیشه , زدودن غفلت از جان انسان های فرو خفته در سراب شهوت , گرفتار در اسارت نفس , اسطوره ها و خرافه ها بود . نفرین محمد (ص) همانند نفرین های قرآن هشداری بود به خطری هولناک که بشریت را تهدید می کرد, در حال ربودن سعادت انسان بود , در حال کاشتن نطفه زقوم شقاوت در شوره زار زندگی جاهلیت بود!
آری نفرین محمد (ص) هم چنان در تاریخ و امروز جهان طنین انداز است تا جان¬های تکیده , عقل های خموده , وجدان های خفته , چشم های فروبسته را بیدار سازد , و سیطره شر بر حیات انسان را ریشه کن سازد تا به رستگاری دست یابد.
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@OstadRad
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹┃# رهبر دلها و سردار دلها🌱
🌷تصویرگر شکوه ایرانی بود
معنای حقیقت مسلمانی بود
🌷پرواز در آغوش شهادت بیشک
زیبندۀ قاسم سلیمانی بود
شادی روح شهدا صلوات 🙏