مروري بر #وصيتنامه_امام_علي ع به امام #حسن ع 🛑قسمت هفتادو ششم . #تقسيم_مسئوليت_ها: 🔶وَ اجْعَلْ لِكُلِّ إِنْسَانٍ مِنْ خَدَمِكَ عَمَلًا تَأْخُذُهُ بِهِ، فَإِنَّهُ أَحْرَى أَلَّا يَتَوَاكَلُوا فِي خِدْمَتِك براى هر يك از خدمتگزارانت كارى مربوط به او قرار ده و او را نسبت به همان كار باز خواست نما، كه اين كار آنها را بهتر وامى دارد تا در خدمتت كار را به يكديگر وانگذارند 🖊ترجمه انصاریان. 🌴در اين بخش از وصيّت نامه امام(عليه السلام) دستور مهم در زمينه #مديريت و تعاون به فرزند دلبندش ـ و در واقع به همه انسان ها به عنوان پدرى دلسوز ـ مى دهد. 🌴 مى فرمايد: «براى هر يک از خدمتگذارانت کار معينى قرار ده که او را در برابر آن مسئول بدانى، زيرا اين سبب مى شود آنها کارهاى تو را به يکديگر وا نگذارند (و از زير بار مسئوليت شانه تهى نکنند)»; (وَاجْعَلْ لِکُلِّ إِنْسَان مِنْ خَدَمِکَ عَمَلاً تَأْخُذُهُ بِهِ، فَإِنَّهُ أَحْرَى أَلاَّ يَتَوَاکَلُوا(12) فِي خِدْمَتِکَ). #تقسيم_کار از مهم ترين اصول مديريت است، زيرا بدون آن غالبا افراد در انتظار ديگران مى نشينند و مسئوليت ها را به گردن آنها مى اندازند و به هنگامى که کار زمين مى ماند در برابر مؤاخذه کارفرما به اين عذر متوسل مى شوند که ما گمان کرديم ديگران اين کار را انجام خواهند داد و اگر به ديگران گفته شود آنها هم همين عذر را مى آورند; ولى هنگامى که کارها و #مسئوليت ها تقسيم شود هر کسى مى داند در برابر کار خود مسئول است و در انجام آن سعى و تلاش مى کند. اين توصيه نشان مى دهد که امام(عليه السلام) به اصول مديريت کاملا توجّه داشته و فرزندش را به آن توصيه مى کند. ↩️در زمان پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله) نيز در جنگ و غير جنگ اين امر نمايان بود که فردى را فرمانده ميمنه لشکر و فرد ديگرى را فرمانده ميسره و فرد سومى را در قلب سپاه قرار مى داد و مسئوليت ها را تعيين مى فرمود. براى جمع آورى زکات افراد خاصى مأموريت داشتند و براى کسب اطلاعات از وضع دشمنان افراد ديگرى مأموريت پيدا مى کردند و اداره امور بخش هاى کشور اسلام به افراد #آگاه سپرده مى شد. ✒️شرح آیت الله مکارم شیرازی. @quranpuyan

✳بررسی #الزام_حجاب_بانوان در حکومت دینی: ⁉آيا قران و سنت، حكومت ها را به اجبار به پوشاندن موي سر زنان ملزم كرده است؟ 🔴قسمت چهارم: ↩️3) #ادله_موافقان الزام حكومتي حجاب 🔻3-3) #نهي_از_منكر: 🧕يكي ديگر از ادله الزام #حجاب دليل نهي از منكر است. دستگاه‌هاي بسياري بر اساس اين عنوان مبادرت به الزام مي‌كنند و كسان بسياري براي مشروعيت رفتار خود در الزام، از اين عنوان استفاده مي‌نمايند و گفته شده اين دليل بر وجوب جلوگيري از انجام هر يك از منكرات فردي و اجتماعي دلالت دارد و جلوگيري از منكرات در همه مراتب آن هر چند مجازات و كيفر باشد، مجاز است. 1-3-3-) نقد و بررسي ↩️الف) در آغاز بايد بدانيم منظور از معروف و منكر چيست تا روشن شود كه آيا ترك هر واجب و ارتكاب هر حرام از منكرات است؟. #منكر در لغت «رفتار زشت، سخت و مشمئز كننده» است: (معجم الفاظ القرآن، 1363: ج2، ص727). راغب اصفهاني با قيدي ديگر منكر را چنين تعريف مي‌كند: «هر كار زشتي كه عقول سليم زشتي آن را تاييد ‌كنند يا هر عملي كه زشتي و زيبايي آن بر اساس عقول است و شارع هم از آن جهت كه عقلا زشت مي‌دانند، حكم مي‌كند» (راغب اصفهاني، 1412ق: ماده نكر). 👈👈بنابراين هر #فعل_حرامي را نمي‌توان #منكر دانست، چون عقلا همه نهي‌هاي ديني را زشت نمي‌دانند و اتفاق نظر ندارند. 🔸 قرآن كريم نمونه‌هايي از مصاديق منكر را ياد كرده؛ مانند فرار از قانون (مائده، 79)، زورگويي (مجادله، 2)، تجاوزگري (مائده، 79)، فحشا (نحل، 16؛ نور، 21) و فضاي فهم اين موضوع را روشن ساخته تا بدانيم كه منكر جايي است كه هم در جامعه‌ تنفر طبع نسبت به آن ايجاد شود و هم ناظر به امور اجتماعي باشد. به عنوان نمونه ريش تراشيدن ممكن است حرام باشد، اما منكر نباشد. انسان خود را به ذلت و خواري بيندازد حرام است، اما منكر نيست. 🔻به عبارت ديگر، هنجار و ناهنجار دانستن كار خوب و بد وابسته به فهم و رويكرد جامعه است و در صورتي شكل مي‌گيرد كه پشتوانه اجتماعي و عقلايي پيدا كند و تنها واجب و حرام بودن كافي نيست. به عنوان نمونه تخلف از مقررات راهنمايي و گذشتن از چراغ قرمز ناهنجاري است، هر چند به لحاظ شرعي حرام نيست و كسي با ارتكاب آن در روز قيامت مؤاخذه و عذاب نمي‌شود. به همين دليل قرآن به جاي تعبير حرام از واژه #منكر و به جاي واجب، از واژه #معروف استفاده كرده است. 👈جالب اينكه در آيات و روايات از اين واژگان در حوزه احكام فردي و خصوصي استفاده نشده و تنها در موضوعاتي مانند قتل، دزدي، ظلم، فسادگري و اجحاف به جامعه به كار گرفته شده است. 👈 علامه طباطبايي مي‌گويد: « #معروف آن است كه افراد جامعه انساني آن را مي‌شناسند، بدون آن كه نسبت به آن جاهل باشند يا آن را انكار نمايند» (طباطبايي، 1393ق: ج4، ص250) و در جاي ديگر مي‌نويسد: «معروف آن است كه انسان‌ها آن را با ذوق اجتماعي درك كنند» (همان، ج2، ص232). بنابراين، موضوع ترك حجاب اين گونه نيست كه عقلا زشتي آن را دريابند و نسبت به كساني كه آن را ترك مي‌كنند، تنفر طبع ايجاد شود. ↩️ب) درباره نهي از منكر گفته‌اند، بايد عامل منكر #آگاه به آن باشد و با #قصد_گناه انجام دهد و با آگاهي به منكر بودن به سمت آن برود. 👈 علامه نجفي صاحب جواهر الكلام به صراحت تاكيد مي‌كند: « #معروف آن است كه هر فعل حسن افزون بر اينكه #حسن است، كننده كار آن خوبي را مي‌شناسد و منكر هر كار زشتي است كه فاعل آن زشتي آن را مي‌شناسد» (نجفي، بي‌تا: ج21، ص356) 🔻🔻اگر كسي به زشتي فعل خود آگاه نيست و از ضرر و زيان آن باخبر نشده، چگونه مي‌توان او را از آن نهي كرد و از كاري كه او منكر نمي‌داند، بازداشت. به همين دليل نهي ‌از منكر شامل هر ناهنجاري نمي‌شود و نمي‌توان بر اساس دليل نهي ‌‌از منكر، كسي كه زشتي ترك حجاب را نمي‌داند و بي‌حجابي را از باب جلوه‌نمايي غريزي و طبيعي مي‌داند، مجازات نمود. لذا در صورتي الزام حجاب از مقوله #امربه_معروف مي‌شود كه پيش از آن #فرهنگ‌سازي شده باشد و اكثريت جامعه ضرر و زيان آن را دانسته باشند. 💫ادامه دارد 🎙ايت الله سید محمد علی ایازی مشروح ديدگاهاي مختلف را در لينك زير مطالعه نماييد http://www.quranpuyan.com/yaf_postst5547_y-qrn-w-mSwmyn--Hkwmt-r-bh-jbr-Hjb-bry-khnm-h-mlzm-krdh-st.aspx کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━