❇️روند #انحراف_حاكمان_ديني از نگاه امام موسي صدر 🔹 بعضی از حکام، خود را #سایه‌ی_خدا بر روی زمین می‌نامیدند؛ معنایش این بود که #بندگی آنها (به‌اصطلاح قرآنی)، فریضه و اطاعت‌شان واجب است و مخالفت با آنها، مخالفت با خداست! [ادیان در خدمت انسان، ۱۱۱]. 🔹 ولایت از آنِ کسی است که دردهای امت را احساس کند و این احساس درد در سخنانش آشکار باشد [انسان آسمان، ۱۱۴]. 🔹 نیازمند ضامنی هستیم تا فئودالیسم دینی جانشین فئودالیسم سیاسی نشود. 🔹 ضمانتی که لازم داریم، ملاقات حاکم با مردم و #گوش_دادن_به‌‌_نقد ایشان و توجه به‌آن است. 🔹 دوری و پنهان شدن از مردم باعث انحراف حاکم می‌شود و در حالتی قرار می‌گیرد که طاقت چیزی جز #تملق را ندارد و به‌چیزی جز #ستایش خود قانع نمی‌شود و از هیچ رفتاری جز چاپلوسی خوشنود نمی‌گردد. 🔹 سپس متحول می‌گردد و خود را در جایگاه #پیامبر می‌بیند و احساس می‌کند که #تافته‌ی_جدابافته است 👈 و یار وفادار و مخلص فقط کسی است که او را تأیید کند.😔 🔹 در نتیجه مناصب را در بین نزدیکان خود توزیع می‌کند و علما و دانشمندان و #شایستگان راستین حکومت را از دربار خود می‌راند، که در نتیجه منجر به‌فروپاشی جامعه می‌شود. 🔹 در فرمایشات حضرت علی (ع)، ضرورت ادامه داشتن دیدارها و بحث و گفتگو با حاکم، آشکارا بیان شده است. این موضوع برگرفته از این رهنمود اسلامی است که می‌فرماید: ♦♦ «اَفضَلُ الجهاد کَلِمةُ حقٍّ عِندَ سُلطانٍ جائرٍ». یعنی «بالاترین جهاد، گفتن حق نزد حاکم ستمگر است». 🔹 تصور نکنید کسی می‌تواند با #خونریزی پیروز شود و بر مردم غلبه کند. چه بسا خونریزی بتواند یک روز، دو روز، یا مدتی در دل مردم ایجاد ترس و وحشت کند، ولی دیری نمی‌پاید که به‌نابودی آن حکومت می‌انجامد. ❌❌#کینه‌ی_ملت، خطرناک‌ترین تهدید برای حکومت است. (سخنرانی امام موسی صدر در سالن هنرستان عاملیه مورخ ۱۳ فوریه ۱۹۷۵ (۲۴ بهمن)) @quranpuyan