🌻🌸🌻
🚩زندگانی امام #سجاد علیه‌السلام :
نام مباركش على و فرزند امام سوم حضرت حسين بن على عليه السّلام و ششمين تن از چهارده معصوم (علیهم السّلام ) است.
به سال ٣٨ ه. در مدينه به دنيا آمد. گفته‌اند كه مادر گرامى‌اش #شهربانو، دختر يزدگرد سوم -پادشاه ايران-است.
پنجاه و هفت سال در دنيا زيست:
دو سال در روزگار امامت جدّش حضرت علىّ بن ابى طالب (ع) ، ده سال در عهد امامت عمويش حضرت حسن بن على (ع) و يازده سال در زمان امامت پدر والامقامش حضرت حسين بن على (ع) و خود، سى و چهار سال امامت مسلمانان را بر عهده داشت ( مصنفات شيخ مفيد ، ١١/جزء دوم/١٣٧) .
از القاب شريف او است: زين‌العابدين و سجّاد. كنيۀ مباركش ابوالحسن ثانى و ابومحمّد است.
🚩فضائل و مناقب:
همانند ديگر بزرگان معصوم (ع) خُلق و خويى بس الهى و انسانى داشت و دوست و دشمن وى را ستوده‌اند. از آشكارترين ويژگى‌هاى اخلاقى امام سجّاد (ع) ، عبادت و طاعت فراوان او است و بدين روى، پيامبر اسلام (ص) او را زينت عابدان بهشت (زين‌العابدين) خوانده است ( بحارالانوار ، ٤٦/٣) .
پيوسته به نماز و مناجات و دعا و زارى در پيشگاه خدا بود. چنان در عبادت مى‌گريست كه او را «الْبَكّاء» گفته‌اند و از كثرت سجده، لقب «سيّدالسّاجدين» بدو داده‌اند. پيشانى مباركش بر اثر سجده‌هاى طولانى پينه داشت و بدين روى، آن امام همام (ع) را «ذو الْثَّفَنات» خوانده‌اند به معناى كسى كه پيشانى‌اش پينه گرفته است ( علل الشّرائع ، ٢٣٢) .
🚩امامت:
بنابر نصّ پيامبر اسلام (صلى الله علیه وآله ) و اميرمؤمنان (ع) و نيز وصيّت امام حسين (ع) ، امام چهارم حضرت على بن الحسين (ع) است ( مصنّفات شيخ مفيد ، ١١/ ١٣٨ و ١٣٩؛ الغيبة ، ٩١) .
افزون بر اين، برترى علمى و عملى امام سجّاد گواه بر اين است كه پس از شهادت حضرت حسين بن على (ع) او شايستۀ خلافت و امامت است. چون، امام حسين بن على (ع) عليه #حكومت_اموى قيام كرد و راهى كربلا شد، فرزندش حضرت سجّاد نيز همراه او بود. امام زين العابدين (ع) در اين هنگام، بيست و سه ساله بود و ميان راه بيمار گشت. بيمارى چنان شدّت يافت كه آن حضرت ناى حركت نداشت. با اين حال، از پدر جدا نشد و او را تنها ننهاد. مصلحت الهى بر آن گشت تا او در كربلا شهيد نگردد و امامت مسلمانان را بر عهده گيرد و پيام #كربلا را زنده نگاه دارد و نهضت امام حسين (ع) را دوام و قوام بخشد. خطبه‌هاى آگاهى‌بخش امام، پس از ماجراى كربلا در كوفه و شام و تأثير آن بر بيدارى مسلمانان، گواهى است بر اين حقيقت ( الملهوف ، ٢٢٨-١٩٩) .
🚩روزگار امامت:
آغاز امامت حضرت سجّاد (ع) با شدّت يافتن انحراف خاندان بنى اميّه همراه بود و از اين رو، روزگار آن امام همام (ع) را مى‌توان داراى حسّاسيّتى ويژه دانست. پنج تن از امويان در سال‌هاى زندگى امام سجّاد به حكومت رسيدند: يزيد بن معاويه، معاوية بن يزيد، مروان بن حكم، عبدالملك مروان و وليد بن عبد الملك. شيوۀ برخورد امام با حاكمان اموى به گونه‌اى بود تا بيدادگرى و ستمكارى آنان نزد مردم آشكار گردد ( اعلام الورى ، ٢٥٢) .
امام (ع) با #تدبير و سياستى ويژه تعاليم راستين اسلام را مى‌گسترانيد.
تدبير امام سجّاد (ع) بر دو محور استوار بود:
الف. برافروختن آتش احساس گناه در قلب مردم و بيدار ساختن وجدان دينى آنان.
تنها گذاشتن امام معصوم (ع) و تن دادن به حكومت جور، گناهى بود كه امام همواره از آن سخن مى‌گفت و در خطبه‌ها و اعلاميه‌هاى عمومى خويش، مردم را از آن هشدار مى‌داد
ب. طرح و اجراى برنامه‌هاى فكرى و عقيدتى و برانگيختن احساسات روحى و روانى مردم كه به تقويت انگيزه‌ها و گرايش‌هاى دينى مى‌انجاميد. برپا ساختن مراسم عزاى حسينى (ع) ، گريستن بر امام حسين (ع) و تشويق مردم بدين كار، آموختن ادعيه و مناجات روح بخش و پرمغز و انقلابى به مردم و پرورش شاگردان عالِم-كه برخى از آنان از سازندگان #تمدّن_اسلامى شدند-مهم‌ترين فعّاليت‌هاى امام (ع) در اين عرصه بود. بدين سان، امام سجّاد (ع) نه تنها پس از شهادت پدر گوشۀ انزوا اختيار نكرد و از سياست و فعاليّت‌هاى اجتماعى كناره نگرفت، بلكه همانند پدر، امامى انقلابى و ظلم‌ستيز بود. تفاوت قيام او با قيام امام حسين (ع) تنها در مقتضيات زمانه بود كه تدبيرى ديگر مى‌طلبيد و حركتى دگرگون تمنّا مى‌كرد. شيوۀ كارساز امام (ع) در مبارزه با حكومت، سرانجام امويان را واداشت تا براى بقاى خويش چاره‌اى بينديشند و ناجوانمردانه آن امام همام (ع) را مسموم سازند. شهادت امام سجّاد (ع) در سال ٩٥ ه. پيش آمد و عاملان وليد بن عبدالملك، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگى به شهادت رساندند. مرقد مطهّر ايشان در قبرستان بقيع جاى دارد ( مناقب آل ابى‌طالب ، ٤/١٨٩)
برگرفته از كانال ثقلين
🕌🌙🕌🌙🕌🌙🕌
https://t.me/quranpuyan
مروري بر #وصيتنامه_امام_علي ع به امام #حسن ع
🛑قسمت چهل و هفتم:
💢بهترين #حافظ_اسرارت، خودت هستي
🔶وَ الْحِرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَيْرٌ مِنَ الْغِنَى مَعَ الْفُجُورِ، وَ الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ، وَ رُبَّ سَاعٍ فِيمَا يَضُرُّهُ، مَنْ أَكْثَرَ أَهْجَرَ وَ مَنْ تَفَكَّرَ أَبْصَرَ،
مال اندك همراه با عفت نفس از ثروت با گناه بهتر است.
آدمى راز زندگيش را بهتر از ديگران حفظ مى كند.
چه بسا كوشنده اى كه تلاش و سعيش به او زيان مى زند.
زياده گو هرزه گو مى گردد، و آن كه نسبت به امورش انديشه كند بينا مى شود.
ترجمه انصاریان
✳ آن گاه در چهارمين توصيه مى افزايد: «درآمد (کم) همراه با پاکى و درست کارى بهتر از ثروت فراوان توأم با فجور و گناه است»;
#عفت از نظر لغت و موارد استعمال نزد علماى اخلاق، تنها به معناى خودنگهدارى جنسى نيست، بلکه هرگونه خويشتن دارى از گناه را شامل مى شود و در جمله بالا به اين معناست، زيرا بعضى به هر گناه و زشتى تن در مى دهند تا ثروتى را از اين سو و آن سو جمع آورى کنند اما مؤمنان پاک دل ممکن است از طريق حلال و خالى از هرگونه گناه به ثروت کمترى برسند; امام(عليه السلام) مى فرمايد اين را بر آن ترجيح بده.
✳ حضرت در پنجمين توصيه مى فرمايد: «انسان #اسرار خويش را (بهتر از هر کس ديگر) نگهدارى مى کند»; (وَالْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ).
زيرا انسان، نسبت به اسرار خود از همه دلسوزتر است، چون افشاى آنها گاه موجب ضرر و زيان و گاه سبب آبرو ريزى و هتک حيثيت او مى شود در حالى که ديگران از افشاى سر او ممکن است هيچ آسيبى نبينند، بنابراين اگر مى خواهد اسرارش محفوظ شود بايد در صندوق سينه خود آن را محکم نگه دارد، همان گونه که در کلمات قصار امام(عليه السلام) آمده است «صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ; سينه انسان خردمند صندوق اسرار اوست».
✳ در ششمين توصيه مى فرمايد: «بسيارند کسانى که بر زيان خود تلاش مى کنند»; اشاره به اينکه سعى و تلاش بايد روى حساب باشد. به بيان ديگر، تلاش بايد با #تدبير توأم گردد. نکند انسان با دست خويش ريشه خود را قطع کند که اين بدترين نوع مصيبت است.
✳ در هفتمين توصيه مى فرمايد: «کسى که پرحرفى مى کند سخنان ناروا و بى معنا فراوان مى گويد»;
آرى يکى از فوايد سکوت، گرفتار نشدن در دام سخنان بى معناست و اين بسيار به تجربه رسيده که افراد پر حرف پرت و پلا زياد مى گويند، زيرا سخنان سنجيده و حساب شده، فکر و مطالعه مى خواهد در حالى که افراد پر حرف مجالى براى فکر ندارند.
🌴 امام(عليه السلام) در غررالحکم عواقب سوء زيادى براى افراد پر حرف بيان فرموده از جمله اينکه «مَنْ کَثُرَ کَلامُهُ زَلَّ; کسى که سخن بسيار گويد لغزش فراوان خواهد داشت» و همين امر آبروى او را مى برد و سبب خوارى و رسوايى مى گردد. به عکس کسانى که کم و سنجيده سخن مى گويند، سبب آبرومندى خود مى شوند و به گفته شاعر:
🌱کم گوى و گزيده گوى چون دُر
تا ز اندک تو جهان شود پر🌱
شرح ايت الله مكارم شيرازي.
@quranpuyan
♦️🔻نکاتی از صحبتهای امروز ایت الله #جوادی_املی در دیدار با وزیر اموزش و پرورش و فرمانده نیروی انتظامی :
ایشان درباره حوادث اخیر که در #مدارس اتفاق افتاده، اظهار داشتند: این کار با مدیریت حل می شود، اینکه منشاء این حوادث هنوز مشخص نشده، #رعب_آور است، این حوادث هم موجب اضطراب و نگرانی #اولیاء_و_خانواده_ها شده و هم موجب نگرانی آموزش و پرورش و معلمان می شود که بچه های زیر مجموعه آنها که بچه های خودشان محسوب می شوند، آسیب می بینند، ما دعا می کنیم که این #فرزندان_معصوم_و_بی_گناه آسیبی نبینند ولی لازم است مسئولین نیز با مدیریت این کار را هر چه زودتر سامان ببخشند و مردم را از نگرانی در بیآورند.
🔹ما قبل از اینکه با حرف، چیزی یاد مردم بدهیم باید با عمل یاد مردم بدهیم، اگر مردم #عمل_صالح ببینند، هم می بینند و هم عمل می کنند، ولی اگر تنها درس صالح بگوییم، ممکن است یاد بگیرند اما کاری از پیش نمی رود.
🔹 در میدان جنگ، حرف اول را قدرت نظامی می زند اما در دبیرستان و آموزش و پرورش و حوزه و دانشگاه تربیت های علمی حرف اول را می زند، تجربه هم نشان داده که با #سلاح نمی شود مردم را اصلاح کرد، بلکه با #صلاح می شود.
🔻بدانید که امنیت با #علم و #فهم و #تدبیر و #ادب به دست می آید و امور نظامی دارای سهم کمتری است.
🔹 قرآن کریم می فرماید که شما فرزندان ابراهیم خلیل هستند و باید راه پدر را بروید، ابراهیم خلیل بعد از بنای مسجد و کعبه آن را کافی ندانست و گفت این مسجد یک #شهر_آباد هم می خواهد و سپس گفت شهر آباد، باید #امنیت آن حفظ شود ﴿وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا آمِنًا﴾، لذا اگر ما نیز قرآنی می اندیشیم باید امنیت را برای همگان حفظ کنیم.
👈بر همین اساس لازم است تا با تلاش و کوشش خود، نگرانی خانواده های دانش آموزان را در پی حوادث اخیر رفع کنید و برای بچه های #مدرسه و اولیای آنها امنیت بیاورید.
🔹 بردن نام امام و رهبری و بسم الله گفتن و اینها کافی نیست این امور بیش از آن که اسلامی باشد، #اسلام_مالی است، .
🔹 باید #جهانی فکر کرد و جهانی حرف زد، فکر جهانی این است که با دیگران #تعامل و ارتباط برقرار شود، هر چند باید مواظب کید دشمنان هم بود و پس از ارتباط، انگشتان خود را بشمریم! اما این تعامل و این ارتباط باید وجود داشته باشد.
@quranpuyan