🌐♦مجازات #زندان‌در_اسلام : #حقوق_زندانيان 🛑قسمت سیزدهم: ⭕❓ از #نگاه_دین_اسلام،_نحوه_رفتار با « #زندانيان» چگونه بايد باشد؟ 🔻پاسخ اجمالی 💢👈بايستی با زندانيان به عنوان يك انسان معامله شود، #تضييقات ظالمانه درباره آنها اعمال نشود، كسى را به گناه ديگرى زندانى نكنند و هيچ كس بيش از استحقاقش حتّى يك ساعت در زندان نماند. تمام برنامه ها در مسير تعليم و تربيت زندانى باشد و به تعبير ديگر #زندان يك مركز مجرم پرور يا كانون انتقام جويى نباشد؛ بلكه يك كلاس تربيتى باشد. 🌐💢پاسخ تفصیلی: ♦قرآن مى گويد: يوسف(علیه السلام) به سهم خود تلاش كرد محيط زندان را مبدّل به يك محيط تعليم و تربيت و اصلاح كند درست است كه يوسف(علیه السلام) خودش يك زندانى بود؛ ولى كار او نشان مى دهد.👈 كه اگر در رأس حكومت هم باشد به طريق اولى تلاش مى كند كه محيط #زندان مبدّل به #كانون_تعليم__و_تربيت_الهى شود و از فرصتى كه زندانيان در آن محيط براى بازسازى خويش و مرور بر زندگانى پيشين و تجديدنظر در افكار و برنامه هاى نادرست به دست آورده اند، حدّاكثر استفاده بشود. ♦ از گوشه و كنار آيات و روايات و احكامى كه در اين زمينه وارد شده مى توان دستورات جامعى را استنباط و تنظيم كرد، به عنوان نمونه: 1ـ هنگامى كه «عبدالرّحمن بن ملجم» قاتل على(عليه السلام) را گرفتند و به زندان افكندند، امام درباره مدارا كردن با او توصيه فرمود: از جمله به فرزندان و اطرافيانش چنين گفت: «اَطْعِمُوهُ وَ اسْقُوهُ و اَحْسِنُوا اَسارَهُ»؛ (به او غذا بدهيد و سيرابش كنيد، و به طرز شايسته اى او را در اسارت خود نگهداريد). معروف اين است: «هنگامى كه امام در آن حال كه فرق مباركش شكافته و در بستر افتاده بود، گاه بيهوش مى شد و گاه به هوش مى آمد، امام حسن(عليه السلام) كاسه اى از شير به دست آن حضرت داد، حضرت گرفت و اندكى نوشيد و فرمود: بقيّه آن را به ابن ملجم[زندانى خود] بدهيد». مرحوم علاّمه «مجلسى» در حديث ديگرى نقل مى كند كه وقتى ابن ملجم را خدمت على(عليه السلام) بردند سخنانى به او فرمود؛ سپس به فرزندش حسن(عليه السلام) چنين گفت: (فرزندم نسبت به اسير[و زندانى] خود مدارا كن و به او نيكى نما و ترحّم كن، آيا نمى بينى چشمانش از ترس به بالا رفته و قلبش از رعب و وحشت مى لرزد؟! حسن(عليه السلام) عرض كرد: پدر جان اين ملعون اسباب قتل شما را فراهم كرده و ما را به اين مصيبت بزرگ مبتلا نموده، شما درباره مدارا كردن با او سخن مى گوييد؟! فرمود: آرى فرزندم! ما خاندانى هستيم كه در برابر گناهانى كه نسبت به ما مى شود جز كرم، عفو، رحمت و شفقت چيزى نشان نمى دهيم، اين عادت ماست نه عادت او، تو را به حقّى كه من بر تو دارم سوگند مى دهم از آنچه خودتان مى خوريد به او غذا بدهيد، و از آنچه مى نوشيد به او بنوشانيد، پاى او را در زنجير نكنيد، و دست او را در غل قرار ندهيد!). 2ـ مرحوم شيخ «طوسى» در كتاب خلاف مى گويد: «هر گاه كسى بچه صغيرى را بگيرد و ظالمانه حبس كند و ديوارى بر او بيفتد، يا حيوان درنده اى او را به قتل برساند، يا مار و عقربى او را بگزد و بميرد، زندانى كننده ضامن خون اوست 👈 از اين تعبير به خوبى استفاده مى شود زندان بايد داراى امنيت و نظافت باشد و اگر بر اثر ناامنى و آلودگى حادثه اى رخ دهد، #زندانى‌كننده مسئول خون اوست. 3ـ مرحوم شيخ «طوسى» در كتاب «مبسوط»، از بعضى از فقها نقل مى كند كه اگر كسى را در اطاقى زندانى نمايند و درِ آن اطاق را ببندند و بر اثر كمبود هوا بميرد شخص زندانى كننده #ضامن ديه او خواهد بود.اين معنى را در مورد گرسنگى و مانند آن نيز گفته اند. از مجموع اينها به خوبى استفاده مى شود كه زندانى بايد به اندازه كافى از هوا و غذا بهره‌مند شود، و حيات و سلامت او به خطر نيفتد. 4ـ بسيارى از فقها در بحث آداب قاضى نوشته اند كه قاضى به محض ورود در شهر بايد در مورد زندانيان مطالعه كند و پرونده هاى آنها را مورد بررسى قرار دهد تا اگر كسى مدّت زندان او تمام شده يا بدون دليل كافى در زندان مانده است فوراً #آزاد شود. 💻 برگرفته ازسایت ایت الله مکارم شیرازی کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛