#زندگی_قرآنی شماره 80 سوره #بقره صفحه_47 ❓❓چرا قران، #رباخوار را مس شده #شیطان و نامتعادل میخواند؟ 💠الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا ( "275/بقره") كساني كه رِبا مي‌خورند برنمي‌خيزند [=استعدادها و قواي‌ انساني‌شان به رشد و تعالي نمي‌رسد] مگر همچون برخاستن [=شكل‌گيري شخصيتي] كسي كه شيطان بر اثر تماس [خود] به آشفتگي [=مسخ ارزش‌هاي انساني] گرفتارش ساخته است.اين [واژگوني معيارهاي ارزشي] بدين سبب است كه [در مقام توجيه] گفتند: خريد و فروش هم [معامله‌اي] جز مانند رِبا نيست! حال آنكه خدا خريد و فروش را حلال و رِبا را حرام كرده است. 👈 به دنبال آيات مفصل و حكيمانه‌اي كه دربارة انفاق آمده بود، اينك از «رِبا» كه عملي مخالف و متضاد آن است در آيات آينده ياد مي‌كند. در انفاق و صدقات آدمي از دارايي و آنچه دوست دارد مي‌گذرد و از وابستگي و اسارت مال آزاد مي‌شود، اما در رباخواري از فقر و فلاكت مردم سوء استفاده مي‌كند و با درصدي افزوده و تصاعدي سودجويي بيشتر مي‌كند. معناي لغوي ربا، نوعي افزايش و برآمدن حقيقي يا مجازي است كه بدون تلاش و توليد، به اتكاء دارايي ديگران حاصل مي‌شود. انفاق «خرج» كردن از خود براي ديگران است، و رِبا، «خوردن» از مال ديگران براي برآمدن «خود». ⭕️ خدا مال و ثروت را وسيلة قيام مردم قرار داده است [نساء 5]. سرمايه، مشروط بر آنكه از طريق كار و تلاش توليدي يا تفكر و خلاقيّت سازنده كسب شده باشد، موجب رشد و شكوفايي اقتصاد و پيشرفت [قيام] جامعه مي‌گردد؛ حال آنكه رباخواري عملي كاذب و بادكنكي است و نفعي به اقتصاد نمي‌رساند. 👈 «خَبْط» [مثل خطا]، به راه رفتن و روش نامتعادل و پريشان گفته مي‌شود و درباب تفعّل و مضارع آمدن آن [يَتَخَبَّطُهُ]، دلالت بر خبط پذيري و استمرار عمل مي‌كند. گويي رباخوار جنون ثروت به سرش زده و در اين مسير به هر كار شيطاني دست مي‌زند تا همچون عنكبوت خون قربانيان را بمكد. رباخواري شخصيت فرد را مسخ و دگرگون مي‌سازد و از او ديو صفتي بي‌عاطفه و احساس پديد مي‌آورد. ⭕️ نشانة دگرگوني در بينش و راه و روش همين است كه با توجيهي حق به جانب،هيچ تفاوتي ميان داد و ستد كه با تراضي واقعي طرفين انجام مي‌شود با رباخواري، كه رضايت گيرنده از سرِ ناچاري است قايل نمي‌شوند. 👈در این جمله شخص #رباخوار، تشبیه به آدم مصروع یا دیوانه بیمار گونه اى شده که به هنگام راه رفتن قادر نیست تعادل خود را حفظ کند و به طور صحیح گام بر دارد. آیا منظور ترسیم حال آنان در قیامت و به هنگام ورود در صحنه رستاخیز است؟ یعنى آنها به هنگام ورود در عرصه محشر به شکل دیوانگان و مصروعان محشور مى شوند؟ اکثر مفسران این احتمال را پذیرفته اند.ولى بعضى مى گویند: منظور تجسم حال آنها در زندگى این دنیا است; زیرا عمل آنها همچون دیوانگان است، آنها فاقد تفکر صحیح اجتماعى هستند و حتى نمى توانند منافع خود را در نظر بگیرند، و مسائلى مانند تعاون، همدردى، عواطف انسانى، نوع دوستى براى آنها، مفهومى ندارد و پرستش ثروت آن چنان چشم عقل آنها را کور کرده که نمى فهمند استثمار طبقات زیر دست، و غارت کردن دسترنج آنان بذر دشمنى را در دل هاى آنها مى پاشد، و به انقلاب ها و انفجارهاى اجتماعى که اساس مالکیت را به خطر مى افکند، منتهى مى شود، و در این صورت، #امنیت و آرامش در چنین #اجتماعى وجود نخواهد داشت، بنابراین او هم نمى تواند راحت زندگى کند، پس مشى او مشى #دیوانگان است. 👈 اما از آنجا که وضع انسان در جهان دیگر، تجسمى از اعمال او در این جهان است، ممکن است آیه اشاره به هر دو معنى باشد، آرى، #رباخواران که قیامشان در دنیا بى رویه، غیر عاقلانه و آمیخته با ثروت اندوزى جنون آمیز است، در جهان دیگر نیز بسان دیوانگان محشور مى شوند. 📚تفاسیر بازرگان و نمونه ┄═❁🍃 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━