#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_248
❇️#آیه108یوسف
💠قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّـهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي وَ سُبْحانَ اللَّـهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ
🌱بگو: این راه من است؛ (بدین‌صورت که) بر اساس بصیرت و یقین، به‌سوی خدا دعوت می‌کنم. من و پیروانم (چنین وظیفه‌ای داریم.) خدا را پاک و منزه می‌شمارم و من از مشرکان نیستم.
یوسف - ۱۰۸
🔷✨در این آیه پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله مأموریت پیدا می‌کند که آیین و روش و خط خود را مشخص کند، می‌فرماید: «بگو: راه و طریقه من این است که همگان را به سوی اللّه (خداوند واحد یکتا) دعوت کنم» (قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ).
سپس اضافه می‌کند: من این راه را بی‌اطلاع یا از روی تقلید نمی‌پیمایم، بلکه «از روی آگاهی و بصیرت، خود و پیروانم» همه مردم جهان را به سوی این طریقه می‌خوانیم (عَلی بَصِیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی).
👈این جمله نشان می‌دهد که هر مسلمانی که پیرو پیامبر صلّی اللّه علیه و آله است باید با سخن و عملش دیگران را به راه «اللّه» دعوت کند.
سپس برای تأکید، می‌گوید: «خداوند (یعنی همان کسی که من به سوی او دعوت می‌کنم) پاک و منزه است از هرگونه عیب و نقص و شبیه و شریک» (وَ سُبْحانَ اللَّهِ).
باز هم برای تأکید بیشتر می‌گوید: و من از مشرکان نیستم» و هیچ گونه شریکو شبیهی برای او قائل نخواهم بود (وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ).
در واقع این از وظایف یک رهبر راستین است که با صراحت برنامه‌ها و اهداف خود را اعلام کند.
قرار گرفتن این آیه به دنبال آیات «یوسف» اشاره‌ای است به این که راه و رسم من از راه و رسم یوسف پیامبر بزرگ الهی نیز جدا نیست، او هم همواره حتی در کنج زندان دعوت به «اللّه الواحد القهّار» می‌کرد، و غیر او را اسمهای بی‌مسمایی می‌شمرد که از روی تقلید از جاهلانی به جاهلان دیگر رسیده است، آری! روش من و روش همه پیامبران نیز همین است.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_248
❇️#آیه111یوسف
💠لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (۱۱۱/یوسف)
🌱به راستی در سرگذشت آنان، برای خردمندان عبرتی است. (اين) سخنی نيست كه به دروغ ساخته شده باشد، بلكه تصديق كننده‌ی آن (كتاب آسمانی) است كه پيش از آن آمده و روشنگر هر چيز و (مايه) هدايت و رحمت برای گروهی است كه ايمان می‌آورند.
🔹شرط امتياز در داستان‌ها، پندآموزی آنهاست. در ابتدای سوره فرمود: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ» ودر آخر فرمود: «لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ»
🔹چنانكه حضرت يوسف عليه السلام علی رغم همه كيدها و مشكلات و موانع به عزّت و قدرت رسيد، پيامبر اسلام صلی الله عليه و آله نيز علی رغم همه‌ی مكرها و ... به عزّت و قدرت خواهد رسيد. «لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ»
🔹تنها خردمندان از داستان‌ها، پند وعبرت می‌گيرند. «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ»
🔹عبرت‌آموزی از قصص قرآن، مخصوص يك زمان نيست. «لِأُولِي الْأَلْبابِ»
🔹داستان‌های قرآن، بيان واقعيّت‌های عينی و عبرت آموز است. (يافتنی است، نه بافتنی.) «ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری»
🔹گفتار راست و واقعی، تأثير عميق دارد. عِبْرَةٌ ... ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری
🔹قرآن با كتب آسمانی ديگر همسو است. تَصْدِيقَ الَّذِي ...
🔹قرآن، تمام نيازهای انسان را مطرح می‌كند. «تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ»
🔹قرآن، هدايت محض است و آميخته با هيچ ضلالتی نيست. «هُدیً»
🔹تنها اهل ايمان از هدايت ورحمت قرآن بهره می‌برند. «هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
🔹نكته سنجی و درس گرفتن عقل لازم دارد؛ «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ» ولی دريافت نور و رحمت الهی، ايمان نيز لازم دارد. «لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
🔹داستان يوسف برای جويندگان حقيقت، آيت «آياتٌ لِلسَّائِلِينَ» برای خردمندان، عبرت «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ» و برای اهل ايمان، مايه‌ی هدايت و رحمت است. «هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_248
❇️پيمايندگان راه #حقّ بايد مواضع خود را با صراحت و بدون ترس بيان و اعلام كنند
💠قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّـهِ عَلى بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي وَ سُبْحانَ اللَّـهِ وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ
🌱بگو: این راه من است؛ (بدین‌صورت که) بر اساس بصیرت و یقین، به‌سوی خدا دعوت می‌کنم. من و پیروانم (چنین وظیفه‌ای داریم.) خدا را پاک و منزه می‌شمارم و من از مشرکان نیستم.
یوسف - ۱۰۸
🔷✨در این آیه پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله مأموریت پیدا می‌کند که آیین و روش و خط خود را مشخص کند، می‌فرماید: «بگو: راه و طریقه من این است که همگان را به سوی اللّه (خداوند واحد یکتا) دعوت کنم» (قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا إِلَی اللَّهِ).
سپس اضافه می‌کند: من این راه را بی‌اطلاع یا از روی تقلید نمی‌پیمایم، بلکه «از روی آگاهی و بصیرت، خود و پیروانم» همه مردم جهان را به سوی این طریقه می‌خوانیم (عَلی بَصِیرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی).
👈این جمله نشان می‌دهد که هر مسلمانی که پیرو پیامبر صلّی اللّه علیه و آله است باید با سخن و عملش دیگران را به راه «اللّه» دعوت کند.
سپس برای تأکید، می‌گوید: «خداوند (یعنی همان کسی که من به سوی او دعوت می‌کنم) پاک و منزه است از هرگونه عیب و نقص و شبیه و شریک» (وَ سُبْحانَ اللَّهِ).
باز هم برای تأکید بیشتر می‌گوید: و من از مشرکان نیستم» و هیچ گونه شریکو شبیهی برای او قائل نخواهم بود (وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ).
در واقع این از وظایف یک رهبر راستین است که با صراحت برنامه‌ها و اهداف خود را اعلام کند.
قرار گرفتن این آیه به دنبال آیات «یوسف» اشاره‌ای است به این که راه و رسم من از راه و رسم یوسف پیامبر بزرگ الهی نیز جدا نیست، او هم همواره حتی در کنج زندان دعوت به «اللّه الواحد القهّار» می‌کرد، و غیر او را اسمهای بی‌مسمایی می‌شمرد که از روی تقلید از جاهلانی به جاهلان دیگر رسیده است، آری! روش من و روش همه پیامبران نیز همین است.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_248
❇️#قرآن، هدايت محض است و تنها اهل ايمان از هدايت ورحمت آن بهره می‌برند
💠لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری وَ لكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَ تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ وَ هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (۱۱۱/یوسف)
🌱به راستی در سرگذشت آنان، برای خردمندان عبرتی است. (اين) سخنی نيست كه به دروغ ساخته شده باشد، بلكه تصديق كننده‌ی آن (كتاب آسمانی) است كه پيش از آن آمده و روشنگر هر چيز و (مايه) هدايت و رحمت برای گروهی است كه ايمان می‌آورند.
🔹شرط امتياز در داستان‌ها، پندآموزی آنهاست. در ابتدای سوره فرمود: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ» ودر آخر فرمود: «لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ»
🔹چنانكه حضرت يوسف عليه السلام علی رغم همه كيدها و مشكلات و موانع به عزّت و قدرت رسيد، پيامبر اسلام صلی الله عليه و آله نيز علی رغم همه‌ی مكرها و ... به عزّت و قدرت خواهد رسيد. «لَقَدْ كانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ»
🔹تنها خردمندان از داستان‌ها، پند وعبرت می‌گيرند. «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ»
🔹عبرت‌آموزی از قصص قرآن، مخصوص يك زمان نيست. «لِأُولِي الْأَلْبابِ»
🔹داستان‌های قرآن، بيان واقعيّت‌های عينی و عبرت آموز است. (يافتنی است، نه بافتنی.) «ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری»
🔹گفتار راست و واقعی، تأثير عميق دارد. عِبْرَةٌ ... ما كانَ حَدِيثاً يُفْتَری
🔹قرآن با كتب آسمانی ديگر همسو است. تَصْدِيقَ الَّذِي ...
🔹قرآن، تمام نيازهای انسان را مطرح می‌كند. «تَفْصِيلَ كُلِّ شَيْ‌ءٍ»
🔹قرآن، هدايت محض است و آميخته با هيچ ضلالتی نيست. «هُدیً»
🔹تنها اهل ايمان از هدايت ورحمت قرآن بهره می‌برند. «هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
🔹نكته سنجی و درس گرفتن عقل لازم دارد؛ «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ» ولی دريافت نور و رحمت الهی، ايمان نيز لازم دارد. «لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
🔹داستان يوسف برای جويندگان حقيقت، آيت «آياتٌ لِلسَّائِلِينَ» برای خردمندان، عبرت «عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبابِ» و برای اهل ايمان، مايه‌ی هدايت و رحمت است. «هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan