eitaa logo
قران پویان
464 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
695 ویدیو
619 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
🌐♦مجازات : 🛑قسمت دوازدهم: 4⃣ و مذهبي : 💢👈در كتاب: (احكام السجون) چنين مي گويد: روايات و گزارشهاي تاريخي كه خوانندگان مي توانند آنها را در كتابهاي تاريخ، ادبيات، سيره و كتب فقهي، ملاحظه كنند، مجموعا بر اين دلالت دارند كه: عبادتهاي ديني، آداب و تهذيب نفس و آموزشهاي قرآن و نيز مطالعه و تحقيق، در زندانهاي (نافع و مخيس) مورد رعايت و معمول بوده است. ... امير المومنين كساني را كه در انجام وظايف ديني سستي و اهمال به خرج مي دادند، حزير مي نمود. با اين حال آنان را مشمول رأفت خود قرار مي دادند. در پرتو اين اقدامات آن حضرت است كه فقها تجويز كرده اند كه زنداني را به خاطر تشيع جنازه نزديكانش از زندان بيرون آورند و يا در نماز عيدين (اعياد فطر و قربان) و نماز جمعه حاضر نمايند. و چنانچه زنداني بيمار شد و پرستاري در زندان براي او پيدا نشد و مرخصي خطرناك باشد،او را در خانه اش معالجه نمايند. ♦️📖صاحب كتاب: احكام السجون ص 276 به نقل از دكتر عطيه مصطفي مشرفة مي گويد: 🔻نخستين كسي كه از خلفا راشدين در مورد خوراك و پوشاك تابستاني و زمستاني زندانيان مقرراتي وضع كرد و اهتمام به خرج داد، امام علي (ع) بوده است.چنانچه زنداني صاحب مال و ثروت بود احتياجات او را از مال خودش تامين مي كرد و در غير اين صورت از بيت المال براي او خرج مي نمود تا شر او را از سر مردم كم و كوتاه كند. سپس ايشان به نقل از كتاب ديگري چنين ادامه مي دهد: در حديث ديدم علي مرتب از زندانها بازديد مي كرد و از احوال زندانيان، جستجو مي نمود و اين سيره و روش علي (ع) در مورد زندانيان پايه اي شد كه ايمه (ع) و فقها طبق آن پايه گذاري كردند و لذا مرحوم شيخ حر عاملي در كتاب وسايل الشيعه (يكي از منابع معتبر و مهم حديثي و فقهي شيعه) ج 5 ص 36 با سند خودش از امام صادق (ع) نقل مي كند: بر امام واجب است كه زندانيان را ذزر روزهاي جمعه و عيد از زندان بيرون آورد و به نماز بفرستد و بعد از پايان نماز دوباره به زندان بازگرداند. سپس ايشان در ادامه چنين آورده است كه: 💢👈واجب است رفتار با پسنديده باشد و نيز از آنان نهي شده است (مگر اينكه بيم فرار در بين باشد) همچنين نبايد آنان را مورد ضرب قرار داد (مگر اينكه اجراي حد در مورد آنان مقرر شده باشد) در صورتي كه باشد بايد اجازه داد كه از زندان بيرون بيايد و با طرف دعوا مخامصه نمايد (تكليف خود را روشن كند) و اصولا كسي كه بين زنداني و حايل شود، گناهكار است. خصوصا با توجه به اين امر كه اسلام زندان را جز در حالات تفريز نمي پذيرد. در پايان صاحب كتاب مورد اشاره در ص 279 همان كتاب به نقل از لبن عابدين چنين مي نويسد: به زندانيان اجازه داده شود كه در خارج زندان، به كسب و كار مشغول شوند. يا بتوانند در تشيع جنازه خويشان دور و نزديك شركت كند. با توجه به مطالب ياد شده بايد در نظر داشت كه زندان از ديدگاه شريعت و_اسلام موضوعي است كه بايد در مورد آن دقت و عنايت بيشتري شود و در توجيح زندانيان و حال آنان و ريشه يابي انحرافاتشان كه موجب ارتكاب جرم و بزه گرديده، سعي و تلاش كارشناسانه به عمل آيد، تا زنداني دوباره با جرم و بزه جديد به زندان باز نگردد. 🔏از مقاله زندان در اسلام و سير تحول آن 🖋سیداحمد دلفروز 💫ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛