eitaa logo
قران پویان
478 دنبال‌کننده
6هزار عکس
701 ویدیو
623 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
مروري بر ع به امام ع 🛑قسمت چهل و هفتم: 💢بهترين ، خودت هستي 🔶وَ الْحِرْفَةُ مَعَ الْعِفَّةِ خَيْرٌ مِنَ الْغِنَى مَعَ الْفُجُورِ، وَ الْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ، وَ رُبَّ سَاعٍ فِيمَا يَضُرُّهُ، مَنْ أَكْثَرَ أَهْجَرَ وَ مَنْ تَفَكَّرَ أَبْصَرَ، مال اندك همراه با عفت نفس از ثروت با گناه بهتر است. آدمى راز زندگيش را بهتر از ديگران حفظ مى كند. چه بسا كوشنده اى كه تلاش و سعيش به او زيان مى زند. زياده گو هرزه گو مى گردد، و آن كه نسبت به امورش انديشه كند بينا مى شود. ترجمه انصاریان ✳ آن گاه در چهارمين توصيه مى افزايد: «درآمد (کم) همراه با پاکى و درست کارى بهتر از ثروت فراوان توأم با فجور و گناه است»; از نظر لغت و موارد استعمال نزد علماى اخلاق، تنها به معناى خودنگهدارى جنسى نيست، بلکه هرگونه خويشتن دارى از گناه را شامل مى شود و در جمله بالا به اين معناست، زيرا بعضى به هر گناه و زشتى تن در مى دهند تا ثروتى را از اين سو و آن سو جمع آورى کنند اما مؤمنان پاک دل ممکن است از طريق حلال و خالى از هرگونه گناه به ثروت کمترى برسند; امام(عليه السلام) مى فرمايد اين را بر آن ترجيح بده. ✳ حضرت در پنجمين توصيه مى فرمايد: «انسان خويش را (بهتر از هر کس ديگر) نگهدارى مى کند»; (وَالْمَرْءُ أَحْفَظُ لِسِرِّهِ). زيرا انسان، نسبت به اسرار خود از همه دلسوزتر است، چون افشاى آنها گاه موجب ضرر و زيان و گاه سبب آبرو ريزى و هتک حيثيت او مى شود در حالى که ديگران از افشاى سر او ممکن است هيچ آسيبى نبينند، بنابراين اگر مى خواهد اسرارش محفوظ شود بايد در صندوق سينه خود آن را محکم نگه دارد، همان گونه که در کلمات قصار امام(عليه السلام) آمده است «صَدْرُ الْعاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ; سينه انسان خردمند صندوق اسرار اوست». ✳ در ششمين توصيه مى فرمايد: «بسيارند کسانى که بر زيان خود تلاش مى کنند»; اشاره به اينکه سعى و تلاش بايد روى حساب باشد. به بيان ديگر، تلاش بايد با توأم گردد. نکند انسان با دست خويش ريشه خود را قطع کند که اين بدترين نوع مصيبت است. ✳ در هفتمين توصيه مى فرمايد: «کسى که پرحرفى مى کند سخنان ناروا و بى معنا فراوان مى گويد»; آرى يکى از فوايد سکوت، گرفتار نشدن در دام سخنان بى معناست و اين بسيار به تجربه رسيده که افراد پر حرف پرت و پلا زياد مى گويند، زيرا سخنان سنجيده و حساب شده، فکر و مطالعه مى خواهد در حالى که افراد پر حرف مجالى براى فکر ندارند. 🌴 امام(عليه السلام) در غررالحکم عواقب سوء زيادى براى افراد پر حرف بيان فرموده از جمله اينکه «مَنْ کَثُرَ کَلامُهُ زَلَّ; کسى که سخن بسيار گويد لغزش فراوان خواهد داشت» و همين امر آبروى او را مى برد و سبب خوارى و رسوايى مى گردد. به عکس کسانى که کم و سنجيده سخن مى گويند، سبب آبرومندى خود مى شوند و به گفته شاعر: 🌱کم گوى و گزيده گوى چون دُر تا ز اندک تو جهان شود پر🌱 شرح ايت الله مكارم شيرازي. @quranpuyan
إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ قطعا خداوند در وعده [خود] خلاف نمى ‏كند. آل عمران/۹ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیات 12 تا 20 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️محاكمه و 💠وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّـهِ فَيَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِي هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ (۱۷/فرقان) 🌱‏(و ياد كن) روزی كه خداوند مشركان و آن‌چه را به جای خدا می‌پرستيدند (در يك جا) محشور كند، پس (به معبودهای آنان) گويد: آيا شما بندگان مرا گمراه كرديد، يا خودشان راه را گم كردند؟ 🔷‏از آنجا كه در آيات گذشته، سخن از سرنوشت مؤمنان و مشركان در قيامت و پاداش و كيفر اين دو گروه بود، آيات مورد بحث همين موضوع را به شكل ديگری ادامه می‌دهد و سؤالی را كه خداوند از معبودهای" مشركان" در قيامت می‌كند همراه جواب آنها به عنوان يك هشدار بيان می‌فرمايد: ‏نخست می‌گويد:" به ياد آور روزی را كه خداوند همه آنها و معبودهايشان را كه غير از" اللَّه" پرستش می‌كردند جمع و محشور می‌كند" (وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ وَ ما يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّـهِ‌). ‏و از آنها" سؤال می‌كند: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا خود آنها راه را گم كردند"؟! (فَيَقُولُ أَ أَنْتُمْ أَضْلَلْتُمْ عِبادِي هؤُلاءِ أَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِيلَ‌). 🔷اما آنها در پاسخ" می‌گويند: منزهی تو ای پروردگار برای ما شايسته نبود كه اوليائی غير از تو برگزينيم" (قالُوا سُبْحانَكَ ما كانَ يَنْبَغِي لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِكَ مِنْ أَوْلِياءَ). ‏نه تنها ما آنها را به سوی خود دعوت نكرديم، بلكه ما به ولايت و عبوديت تو معترف بوديم و غير از تو را معبود برای خود و ديگران برنگزيديم! علت انحراف آنها اين بود كه" آنان و پدرانشان را از نعمتها و مواهب دنيا برخوردار نمودی (آنان به جای اينكه شكر نعمتت را بجا آورند در شهوات و كامجوئيها فرو رفتند) تا ياد تو را فراموش كردند" (وَ لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّی نَسُوا الذِّكْرَ). " و به همين دليل فاسد شدند و هلاك گشتند" (وَ كانُوا قَوْماً بُوراً). ‏🔷 در اينجا خداوند روی سخن را به مشركان كرده، می‌گويد:" اين معبودانتان شما را در آنچه می‌گوئيد تكذيب كردند" (می‌گفتيد: اينها شما را از راه منحرف كردند و به سوی عبادت خود دعوت نمودند در حالی كه آنها گفته شما را دروغ می‌شمرند) (فَقَدْ كَذَّبُوكُمْ بِما تَقُولُونَ‌). ‏و چون چنين است و خود مرتكب انحراف خويش بوده‌ايد،" قدرت نداريد عذاب الهی را از خود بر طرف سازيد و خويش را ياری كنيد و يا از ديگران ياری بطلبيد" (فَما تَسْتَطِيعُونَ صَرْفاً وَ لا نَصْراً). ‏" و كسی كه از شما ستم كند، عذاب شديد و بزرگی به او می‌چشانيم" (وَ مَنْ يَظْلِمْ مِنْكُمْ نُذِقْهُ عَذاباً كَبِيراً). 👈‏بدون شك" ظلم" مفهوم وسيعی دارد هر چند موضوع بحث در آيه" شرك" است كه يكی از مصداقهای روشن ظلم می‌باشد، اما با اين حال كلی بودن مفهوم آيه را از بين نمی‌برد. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ 💠‏قالُوا سُبْحانَكَ ما كانَ يَنْبَغِي لَنا أَنْ نَتَّخِذَ مِنْ دُونِكَ مِنْ أَوْلِياءَ وَ لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ وَ آباءَهُمْ حَتَّی نَسُوا الذِّكْرَ وَ كانُوا قَوْماً بُوراً (۱۸/فرقان) 🌱‏(معبودها) گويند: خدايا! تو منزّهی، مارا نرسد كه غير از تو سرپرستی بگيريم ولی تو آنان و پدرانشان را چنان كامياب گرداندی كه ياد (تو و قرآن) را فراموش كردند و گروهی هلاك و سر در گم شدند. 👈‏عوامل نسيان وغفلت در قرآن متعدّد است و برخی از آنها عبارتند از: ‏الف: مال و ثروت كه در اين آيه آمده است. ‏ب: فرزند و خانواده. «لا تُلْهِكُمْ أَمْوالُكُمْ وَ لا أَوْلادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» ‏ج: تجارت. «لا تُلْهِيهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» ‏د: شيطان، تفرقه، قمار و شراب. «إِنَّما يُرِيدُ الشَّيْطانُ أَنْ يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ فِي الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ وَ يَصُدَّكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ» ‏۱- در قيامت، معبودهای ساختگی به سخن درمی‌آيند. «قالُوا» ‏۲- هر كجا سخنی از شرك به ميان آمد، تسبيح وتنزيه خدا لازم است. «سُبْحانَكَ» ‏۳- خداوند نعمت‌های خود را حتّی از منحرفان دريغ نمی‌دارد. «لكِنْ مَتَّعْتَهُمْ» ‏۴- خطر مال در جايی است كه سبب فراموشی خدا شود، نه اين كه مال مطلقاً بد و خطرناك باشد. مَتَّعْتَهُمْ‌ ... حَتَّی نَسُوا ‏۵- در خانواده‌هايی كه چند نسل آنها مرفّه بوده‌اند، زمينه‌ی فراموشی از خدا و قيامت، بيشتر است. «وَ آباءَهُمْ» ‏۶- به مال و جلوه‌گری‌های مرفّهين نگاه نكنيد، همه‌ی آنان تباه شدنی هستند. ‏«كانُوا قَوْماً بُوراً» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا