🔻 رهبر انقلاب: خود پیغمبر اکرم به نظر میرسد که از همان لحظه‌ی اوّل که جناب حمزه شهید شد، خواستند از او الگو درست کنند؛ اینکه پیغمبر به او لقب «سیّدالشّهدا» دادند؛ و بعد [وقتی] وارد مدینه شدند... فرمود که حمزه گریه‌کننده ندارد... همه گفتند که قبل از اینکه برای شهید خودمان گریه کنیم بر حمزه گریه خواهیم کرد... این [یعنی] پیغمبر میخواهد حمزه را برجسته کند... این الگوسازی است و برای آن روز هم فقط نیست؛ برای همیشه‌ی تاریخ و همه‌ی مسلمین است. 🔻جناب حمزه (علیه السّلام) یکی از اصحاب غریب رسول‌اللّه (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) است، آن هم با آن نقشی که ایشان داشته است. در هنگام ایمان آوردنش... که علناً فریاد میزند من مسلمان شدم... بعد، مسئله‌ی هجرت، ورود در مدینه و تأثیراتی که شخصیّت ایشان داشته در بنای این عمارت باشکوه اسلامی... بعد هم در جنگ بدر و جنگ احد... با این وضعیّت، این بزرگوار ناشناخته است. 🔻 حضرت امیر علیه السلام [میفرماید]: من و عمویم #حمزه و برادرم #جعفر و پسر عمویم #عبیده، بر یک موضوعی با هم توافق کردیم، با خدا و پیغمبرش معاهده کردیم... بر یک امری که قاعدتاً «جهاد حتّی الشهادة» است؛ یعنی ما در این راه، در این حرکت، بی‌محابا میرویم تا لحظه‌ی شهادت. بعد حضرت میفرماید: این رفقا، [این] سه نفر از من جلو افتادند... این سه نفر «قَضى‏ نَحبَه» هستند؛ وَ اَنا وَاللّهِ المُنتَظِر. ۱۴۰۰/۰۵/۱۱ 🔸 امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: «(بافضیلت‌ترین زیارات)، زیارت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله، زیارت اوصیای آن حضرت، زیارت حمزه و زیارت امام حسین علیه‌السلام است.» @qurantehran

السَّلامُ عَلیَکِ یا فاطِمَهَ الزَّهرا(سلام الله علیها) #فاطمیه_اول ✳️ مظلومیت امیرالمؤمنین 🔷نزد امام باقر علیه السلام بودیم، سخن از جریانات بعد از رحلت رسول خدا و پریشانی و غربت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام سخن به میان آوردیم، یکی از میان جمع گفت: خدا کارت را نیکو گرداند! پس عزت و شوکت بنی هاشم و بسیاری جمعیت آنها چه شد؟ ✳️ امام باقر علیه‌السلام فرمود: مگر چه کسی از بنی هاشم باقی مانده بود؟! فقط #جعفر و #حمزه؛ دو مرد ضعیف و ناتوان و تازه مسلمان با آن حضرت باقی مانده بودند؛ عباس و عقیل که از آزاد شده‌ها بودند. ❗️آگاه باشید! به خدا سوگند اگر حمزه و جعفر به جای آن دو حاضر بودند آن #دو_نفر به آن خلافت دست نمی‌یافتند، اگر حمزه و جعفر شاهد و ناظر بودند آن دو نفر جان سالمی از میان بیرون نمی‌بردند و آن دو را می‌کشتند. ✅ به خاطر همین از امیرالمؤمنین علیه‌السلام روایت شده که آن حضرت هیچ بار بر منبر نمی‌ایستاد مگر اینکه آخر کلام خود قبل از اینکه پایین بیاید می‌فرمود: همیشه مورد ستم واقع شدم از آن زمانی که خدا پیامبرش را بُرد. 📚 بیت‌الاحزان، شیخ عباس قمی، ص۷۵,۷۶ #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج https://eitaa.com/qurantehran