💠 زمینه دل 🔹 اگر دلی مستعدّ درمان باشد و این قرآن در آن دل بتابد، یقیناً شفا را به همراه دارد: ﴿وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ﴾ اما همین قرآن، همین قرآن نه قرآن دیگر، وقتی بر قلب تبهكاران می ‌تابد آن دل سیاه‌ تر می ‌شود؛﴿وَلَا یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَارًا﴾؛چرا؟ چون به مبارزه با این نور می ‌پردازد، ﴿یرِیدُونَ لِیطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ﴾ می ‌شود، همین مبارزه كردن علیه نور، مایه تیره‌ تر شدن دل های آنهاست؛ مثل اینكه شما برای مهمان های خودتان یك ظرف گلابی پخته و شیرین و پرآب حاضر كردید، بعضی از مهمان ها سالمند و برخی به بیماری دستگاه گوارش مبتلایند، آن كه سالم است این میوه را می ‌خورد و فربه می ‌‌شود، آن كه زخم معده دارد همین گلابی بر دردش می ‌افزاید؛ همین گلابی است كه دردآور است نه چیز دیگر. 🔹 برای مؤمنین هیچ شبی به عظمت #شب_قدر نیست كه عبادت یك شبه به اندازه عبادت هزار ماه است، برای تبهكاران هم هیچ شبی بدتر از شب قدر نیست، چون معصیت در شب قدربا معصیت در سایر شبها یكسان نیست. پس یك امر نسبت به دو زمینه مختلف، دو اثر گوناگون دارد؛ اگر بر قلب مؤمن بتابد #قلب_مؤمن را مستحكم‌ تر می ‌كند: ﴿أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ﴾ و اگر همین قرآ‌ن بر دل سیاه سیه‌ دلان كه ﴿فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ﴾ است بتابد، چون آنها عكس ‌العمل نشان می ‌دهند مضطرب تر می شوند #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی @qurantehran