✍ موضوع: #بهای_جان_آدمی 🌷 امیرالمؤمنین علیّ عليه‌السلام فرمود: 🔴 أَ لَا حُرٌّ یَدَعُ هذِهِ اللُّمَاظَهَ لِأَهْلِهَا؟ إِنَّهُ لَیْسَ لِأَنْفُسِکُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّهَ، فَلاَ تَبِیعُوهَا إِلَّا بِهَا. 🔵 آيا آزادمردی نيست كه اين لقمه جويده حرام دنيا را به اهلش واگذارد؟ همانا بهايی برای جان شما جز بهشت نيست، پس به كمتر از آن نفروشيد!. ➖«#لُماظه» به معنی باقی مانده غذا در دهان است که انسان پس از فرو بردن لقمه با زبان خود آن را از اطراف دهان جمع می‌کند و فرو می‌برد و گاه زبانش را بر لب‌ها می‌کشد که اگر چیزی از غذا مانده آن را نیز جمع کند، و این تشبیه بسیار گویایی است که امام علیه السلام درمورد بی ارزش بودن مواهب مادی دنیا فرموده است. اشاره به این که اقوام زیادی به این دنیا آمده اند و از مواهب آن بهره برده اند و غذاهای آن را خورده اند گویا ته مانده آن به شما رسیده است، اصل آن ارزشی نداشته تا چه رسد به ته مانده آن. ➖ تعبیر به «#حر» اشاره به این دارد که تنها آزادگان می‌توانند خود را از قید و بند دنیای مادی رها سازند ولی آن‌ها که اسیر شهوات و زرق و برق‌ها هستند هرگز نمی توانند به آسانی خود را از عشق به دنیا رها سازند و برای رسیدن به آن دست به هر کاری می‌زنند. ➖ تعبیر «#لاهلها» (برای اهل دنیا) اشاره به این است که افراد کوته فکر و بی همتی هستند که گوهر گران بهای روح و جان انسانی را به متاعی قلیل و مال و مقام بی ارزش می‌فروشند؛ دنیا را برای آن‌ها واگذارند. ✅ شک نیست که هرگز منظور امام علیه السلام ترک سعی و تلاش برای زندگانی آبرومندانه و کفاف و عفاف نیست چراکه بدون چنین زندگی ای انسان حریت و آزادی ندارد و ناچار می‌شود تن به ذلت وابستگی به دیگران بدهد و همچنین جوامع فقیر و نیازمند که همواره وابسته و ذلیل در چنگال دیگران اند بلکه منظور غرق شدن در مواهب مادی و #فروختن_شرافت_انسانی خود برای به دست آوردن مال و مقام دنیاست. 📚 شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغهِ آیت الله مکارم، ج ۱۵، ص ۵۹۳، حکمت ۴۵۶ 🌷↪️ @Quranvahlebeyt