🎨🎲🎯 #شهید_حمید_افضلی_مشهور_به_سید_پا_برهنه #قسمت_اول طبق معمول با پای برهنه در منطقه راه می رفت. پرسیدم: سید، چرا با پای برهنه راه میری؟ گفت: برای پس گرفتن این زمین خون داده شده. این زمین احترام داره و خون بچه ها روش ریخته شده، آدم باید با پای برهنه روش راه بره. اوایل جنگ در گروه جنگ های نا منظم با شهید چمران همکاری می کرد. شب ها که می خواست بخوابد با همان لباسی که تنش بود می رفت بیرون سنگر و روی سنگ ریزه ها می خوابید. یک شب بهش گفتم: چرا این کار رو می کنی؟ چرا توی سنگر نمی خوابی؟ جواب داد بدن من خیلی استراحت کرده، خیلی لذت برده ؛ حالا باید اینجا ادبش کنم! قضیه کربلا رفتن سید حمید تقریبا در بین همه اهل رفسنجان مشهور است. خودش هم به اجبار برای امام جمعه تعریف کرده بود. قسمت هایی از این ماجرا را از زبان همسفرهای اون این گونه شنیدیم: با کمک مجاهدین عراقی و با کارت های جعلی می روند کربلا، از قبل با همه بچه ها هماهنگ شده بود که همه حالت طبیعی خودشان را حفظ کنند که لو نروند. با هر سختی و ترسی بود به کربلا می رسند. به سمت حرم روانه می شوند. سید حمید، عاشق واقعی مولایش بود. همین که وارد حرم می شوند و چشم سید به ضریح حضرت سیدالشهدا می افتاد، پاهایش می لرزد و به زمین می افتد و از هوش می رود! شرایط خیلی بدی بود. هر لحظه ممکن بود مامورین حزب بعث متوجه آن شوند. رفقا چند بار می روند بالای سرش. به جدش قسمش دادند که فوری بلند شود!اما... بقیه هم مراقب بودند که ماموران عراقی سر نرسند. در این شرایط هیچ کاری از دست کسی ساخته نبود. رفقای سید حمید یکی پس از دیگری از حرم خارج می شوند. آن ها مطمئن می شوند که ماموران، سید را خواهند گرفت. بیست دقیقه بعد، سید خیلی آرام از حرم خارج شد. رفقا وقتی او را می‌بینند، با تعجب به سراغش می آیند و می گویند: مگر قرار نبود طبیعی باشی؟ سید خیلی آرام گفت: به جدم قسم دست خودم نبود. سید می دانست که امام صادق فرمودند: زیارت امام حسین(ع) را ترک نکن و به دوستان و یارانش نیز سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزی ات را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و با شهادت از دنیا بروی. #کتاب_تا_شهادت #ادامه_دارد 💌

🎨🎲🎯 #شهید_حمید_افضلی_مشهور_به_سید_پا_برهنه #قسمت_دوم سید تربت کربلا هم با خودش آورده بود . وصیت کرده بود آن را در کفنش بگذارند و شهید مهدی جعفر بیگی روز تشییع جنازه سید حمید این وصیت را اجرا کرد. حسین باقری یکی از دوستان سید بود که حدود پانزده ماه بعد از او به شهادت رسید .من و یک نفر دیگر داوطلب شدیم که قبرش را آماده کنیم. پایین پای شهید سید حمید افضلی را انتخاب کردیم و شروع کردیم به کندن قبر. من داشتم خاک را بر میداشتم که دیواره قبر سید فرو ریخت !در یک لحظه رایحه بسیار خوشی همه فضا را پر کرد!حالت عجیبی داشتم. به بغل دستی ام گفتم :حاجی این چه بویی است؟! گفت: فکر کنم از حفرهٔ قبر شهید میر افضلی باشه.اون بنده خدا که رفت بیرون ،ازحفره دست کردم داخل قبر سید .دستم خورد به پای سید حمید. درست مثل اینکه یک ساعت پیش دفنش کرده باشند. سالم بود و نرم.تا زانویش را دست کشیدم .تمام بدنش تازگی داشت. از سوراخ دیواره قبر ،داخل را نگاه کردم .جنازه شهید سید حمید میر افضلی را دیدم.بعد از پانزده ماه از شهادتش،کاملا سالم بود . اما شهید سید غلامرضا(حمید )میر افضلی متولد ۱۳۳۳در شهر رفسنجان است .اول تحصیلات خود را در همان شهر پشت سر گذاشت و دیپلم گرفت .سال ۱۳۵۲ به خدمت سربازی اعزام شد و بعد از اتمام خدمت سربازی توانست در اداره کشاورزی استخدام شود. البته همه زندگی سید حمید روال عادی نداشت. حمید آخرین فرزند سید جلال بود. پدر و مادری مومن و با تقوا داشت .اما از کودکی ناآرام بود .گوش به حرف کسی نمی داد.اهل هر چیز بود جز درس .می گفت دوست دارم کار کنم ولی کار بهانه ای بود برای فرار از مدرسه و کلاس! از هر آنچه او را محدود می کرد گریزان بود. دوست داشت آزاد باشد ؛ آزاد و رها از هر قید و محدودیت. سرکش شده بود. از هر کس که قصد نصیحتش داشت بیزار بود.هر کسی هر کاری کرد نتوانست او را مهار و آرام کند! سید حمید موقعی که جوان بود برای خودش عالمی داشت. اگر چیزی می خواست، می رفت تا به آن برسد.وقتی حمید بزرگ تر شد،دیگر قلدری او محدود به چهار دیواری خانه و مدرسه نبود!از هر کس خوشش نمی آمد پا پیچش میشد.اهل محله همه از او گریزان بودند.از رو در رویی با او واهمه داشتند. همه نگران بودند و نا امید‌.فقط دعا می کردند. خانواده نذر کرده بودند که روضه پنج تن برای سید حمید بخوانند تا آدم خوبی شود. بالاخره سید بودند و در شهر آبرویی داشتند . از اینکه بچه شان سر به راه نبود خیلی ناراحت بودند.حمید می خواست برای خودش کسی شود و به خیال خودش شده بود!دوست داشت دیده شود .فکر می کرد با دیده شدن و نیش چاقو نشان دادن ،می تواند احترام را بفهمد. همه پول توی جیب و در آمدش را خرج کفش و لباس و ظاهر خودش می کرد. توی اون زمان ،آخر تیپ و قیافه بود.تا شاید با آراستن ظاهر همه او را صاحب کمالات بدانند،ولی نتیجه عکس داشت! با هر دردسری بود درس خواند و بعد از دیپلم ادامه داد و فوق دیپلم مکانیک گرفت .ولی در همه این سال ها نا آرام بود.قُد بود،سرکش بود،خودش نمی دانست به دنبال چیست.از آنچه که بود رضایت نداشت. گم گشته ای داشت که تا آن را نمی یافت آرام نمی گرفت. تااینکه سال ۱۳۵۷ فرا رسید. مردم فریاد می کشیدند،در های ادارات را می شکستند و خیابان ها را آتش می زدند و در مقابل نیروهای شاه می ایستادند.برادر آرام و سر به راه سید حمید شده بود سر دسته انقلابیون و حمید فقط نظاره میکرد.گاه هم در شلوغی ها دیده میشد، البته نه از سر همراهی، بلکه از سر کنجکاوی. #کتاب_تا_شهادت #ادامه_دارد 💌

🎯🎨🎲 #شهید_حمید_افضلی_مشهور_به_سید_پا_برهنه #قسمت_سوم او از درک حال مردم بی خبر بود. یک روز وقتی به خانه برگشت. جسد غرق خون برادرش سیدرضا را در حیاط منزل دید. آنچه در مقابل چشمانش بود باور نمی کرد. به یک کابوس بیشتر شباهت داشت تا حقیقت. طاقت نیاورد، نعره کشید و بر سر و صورت خود کوبید. هیچ کس نتوانست او را آرام کند، جز مادر. مادر خود آرام بود و راضی. حمید از رفتارش تعجب کرد. برادرش رضا شهید شده بود و شهادت رضا و رفتار بی بی در قبال شهادت فرزند، حمید را به شدت تکان داد. سیدحمید که فکر می‌کرد بزن بهادرمحله است، دنیا را در همین محله می دید؛ حالا درمانده و حیران شاهد شجاعت کسانی بود که همواره آنها را بزدل و ترسو می‌دانست. کسانی که از نزدیک شدن به او تردید داشتند و حمید تردید آنها را از ترس آنها می‌دانست. قبل از اینکه حمید فرصت یابد که خود را از حیرت اتفاقات دوران انقلاب و شهادت برادر برهاند، عراق به کشورش حمله کرد. و خیلی زود جوان های هم سن سال و حتی کوچکتر از حمید دسته دسته راهی جبهه ها شدند. در دورانی که جوانان سر به راه رفسنجان راهی جبهه بودند تنها پناه او، دوستان سابقش بودند که سید حمید در کنار آنها هم احساس غربت می کرد. خلاء درونی سید، هر روز بیشتر می‌شد‌. می خواست به جبهه برود اما آیا سید حمید را با سابقه و ذهنیتی که از او دارند خواهند پذیرفت؟؟ یکی از کامیون دارها که کاروان کمک های مردمی به جبهه را بار زده بود. سید حمید را با اکراه با خود به جبهه‌های جنوب برد. اولین سفر حمید به جنوب، سفر از نقطه ای جغرافیایی به نقطه‌ای دیگر نبود. هجرتی بود دائمی و مستمر از عالم اوهام و عالم معنا. به راهی رفت که تقدیر الهی و دعاهای مادر پیرش برای او رقم زد. رفتار حمید در روزهای نخست، همانند کسانی بود که سال‌ها در تاریکی زیسته و از نور گریزانند. اما سید توانست چشمان خود را باز کند و با حیرت ای آمیخته به شوق، نظاره گر دنیایی باشد که از کودکی به دنبال آن بوده است. حمید خیلی زود دریافت آنچه که سال‌ها در دنیای پیرامون به دنبال آن بود، در وجود خودش نهفته است. دانست در همه این سال‌ها بیهوده خدا را با حواس ظاهری اش می جسته. او خیلی زود شیدا شد. نفس خودش را به حساب کشید. #حاسبوا_قبل_ان_تحاسبوا_ #و_موتوا_قبل_ان_تموتوا؛ بمیرید قبل از اینکه شما را بمیرانند و حساب کنید قبل از اینکه از شما حساب بکشند. حالا دیگر سیدحمید همیشه و همه جا با پای برهنه راه میرفت. می‌گفتیم چرا پابرهنه میری؟ میگفت راحت ترم، اما واقعا چیز دیگری را می دید که ما نمی دیدیم. چه دیده بود که ما نمی دیدیم؟ افسوس سالهای از دست رفته را می‌خورد و همیشه خود را سرزنش می‌کرد. شب‌ها با پای برهنه در بیابان پر از خار پرسه می‌زد. زمزمه‌ها و فریادهای شبانه او آشنا ترین صدا برای نزدیکانش بود. اندک اندک برهنگی پا برای عادت شد تا جایی که به سید پابرهنه شهرت یافت. #کتاب_تا_شهادت #پایان 💌

🎨🎲🎯 #ترک_مواد_مخدر_در_فضای_معنوی_جبهه_توسط_شهید_مهیار_مهرام_مهندس_هوا_و_فضا #قسمت_اول از دوره دبستان تا آخر دبیرستان ما سه تا رفیق بودیم که هیچ وقت از هم جدا نمیشدیم. توی محله یوسف آباد تهران شب و روز با هم بازی می کردیم و درس می خواندیم. البته هوش و استعداد مهیار از همه دوستان ما بیشتر بود. او کمتر از ما درس می خواند و نمره های بهتری می گرفت. خانواده آنها خیلی اهل مد روز و .... بودند. من و شهریار و مهیار سال ۱۳۵۲ با هم دیپلم گرفتیم. پدر مهیار بلافاصله کارهای تحصیل در خارج پسرش را انجام داد. مهیار از ما خداحافظی کرد و رفت. او در دانشگاه برایتون انگلیس در رشته هوافضا مشغول تحصیل شد. سال ۱۳۵۴ بود که روزنامه ها نوشتند یک دانشجوی ایرانی به نام مهیار در انگلیس به خاطر مصرف زیاد مواد مخدر به حالت کما رفت. برای دوست قدیمی خودم نگران شدم اما خدا را شکر که حالش خوب شد و سال ۱۳۵۶ به ایران برگشت. همسر انگلیسی اش به نام جِین همراهش آمده بود. مهیار، خواهران و برادرش پایبند مسائل دین نبودند. مهیار مدتی در شرکت فیلیپس و بعد در دفتر شرکت هواپیمایی پانامریکن در تهران مشغول شد. با پیروزی انقلاب دفتر هواپیمایی تعطیل شد و مهیار در یک هتل مشغول به کار شد. در زمانی که آیت الله خلخالی با معتادان مواد مخدر برخورد می کرد، مهیار دستگیر و زندانی شد. در زندان و در بین معتاد هایی که ترک کرده بودند مسابقه برگزار شد و نفرات اول آزاد شدند. مهیار از زندان آزاد شد. در این فاصله جنگ شروع شده بود. من هم راهی مریوان شدم و همراه با حاج احمد متوسلیان و در واحد مهندسی سپاه، مشغول فعالیت بودم ارتباط ما با یکدیگر کمتر شده بود. او موضع گیری های سیاسی ضد نظام داشت و از منافقین حمایت می کرد. اما با این حال وقتی به مرخصی آمده بودم به دیدن مهیار رفتم. خانم او ایران را ترک کرده و به انگلیس رفته بود. پدر مهیار با من صحبت کرد و گفت : پسرم به خاطر مدرک مهندسی در رشته هوا فضا قصد استخدام در یگان بالگرد صدا و سیما را داشت، اما به خاطر موضوع اعتیاد نمی تواند استخدام شود. پدر مهیار با ناراحتی از من خواست تا کمکش کنم. #ادامه_دارد #کتاب_تا_شهادت 💌

🎨🎲🎯 #ترک_مواد_مخدر_در_فضای_معنوی_جبهه_توسط_شهید_مهیار_مهرام_مهندس_هوا_و_فضا #قسمت_دوم بامهیار صحبت کردم. گفتم: من میخوام برم جبهه، میای باهم بریم؟ او هم که توی حال خودش نبود گفت : باشه. خانواده مهیار از او قطع امید کرده بودند ، با این خبر خوشحال شدند. انگار می خواستند یک جوری از دست او راحت شوند! فردا صبح، قبل از اذان آمدم منزل آن ها، یک ساعت طول کشید تا مهیار از دستشویی بیرون بیاید! حسابی خودش را ساخت!! پدرش یک شیشه آب سیاه به من داد و گفت: این شیره سوخته تریاک است. هر روز سه بار به او بده تا ترک کند. بعد مکثی کرد و گفت: البته این دفعه چهاردهم!!! است که قصد ترک کردن دارد! ایشان قرص های والیوم را نیز به من داد و گفت: در شرایط خیلی سخت این قرص ها را به او بده. وقتی راه افتادیم، با خودم گفتم عجب اشتباهی کردم. حالا آبروی خودم را هم می برم. بعد گفتم: مهیار، تو اگر شده الکی دولا راست شوی، باید بغل‌ من بایستی نماز بخوانی، وگرنه برمی گردیم. شب رسیدیم‌ به یکی از مقرها. من مشغول نماز شدم. مهیار هم که حسابی خمار بود، زیر چشمی مرا نگاه میکرد. بعد از نماز برگشت و گفت: ببین نماز تو غلط بود!! تو یه بار دولا شدی، اما دو بار سر تو زمین گذاشتی. با تعجب نگاهش کردم، یعنی این پسر رکوع و سجود اعمال نماز را هم بلد نیست!؟ فردا رفتیم یکی از مقرهای سپاه مریوان، به دوستم گفتم: این آقا که همراهم آمده مریضه، اگر حالش بد شد یکی از این قرص‌ها بهش بده. آن روز وقتی من نماز می خواندم، مهیار هم کنار من ایستاد هیچی از نماز بلد نبود. به من گفت: تو نماز چی میگی!؟ بین دو نماز چه دعایی میخونی !؟ روز بعد بردمش یه مقر دیگه و همینطور تا ۷ روز او را جا بجا کردم تا کسی به مشکل او پی نبرد. روز هفتم حال روز مهیار بهتر شد، گفت: ترک کردم دیگه خماری ندارم. پدرش به من گفته بود، مهیار ترک کنه به خوراک میفته، باید حسابی غذا بخوره. منم چند کارتن تن ماهی با روغن زیتون برای مهیارگرفتم. او حسابی غذا می‌خورد. #ادامه_دارد #کتاب_تا_شهادت 💌

🎨🎲🎯 #ترک_مواد_مخدر_در_فضای_معنوی_جبهه_توسط_شهید_مهیار_مهرام_مهندس_هوا_و_فضا #قسمت_سوم مهیار را به یکی از مقرهای کوهستانی بردم. آنجا بالای ارتفاعات بود، چند متر برف نشسته و شرایط بسیار سختی داشت. آن ایام اوایل زمستان سال ۱۳۶۰ بود. مهیار در آن مقرر کوهستانی در کنار چند بسیجی و مجاهد عراقی در واحد مخابرات مشغول شد. هوش و استعداد خاصی داشت. رمز های بی سیم را سریع حفظ می کرد. شب اول از سر ما ترسیده بود. اما رفته رفته به آنجا عادت کرد. مدتی بعد به سراغ او رفتم. با بسیجی ها حسابی جور شده بود. با برخی از آنها صحبت می کرد و مسائل مشکلات دینی خودش را می پرسید. به نماز خواندن او نگاه کردم. انگار یک عمری نماز خوان بوده، مانند بقیه بسیجی‌ها شده بود. یک ماه بعد، پس از ترک مواد توسط مهیار مطمئن شدم، بیسیم زدم و گفتم عصر بیا پایین میخوایم بریم تهران. توی راه هم گفتم: تو دیگه پاک شدی برو دنبال کار استخدام. عصر روز بعد توی خونه بودم که مهیار تماس گرفت. با عصبانیت گفت: امیر اگه شما نمیری منطقه من فردا برمیگردم. بعد با عصبانیت ادامه داد: این خواهرهای من هیچی نمی فهمند، یه مشت جوان دارن اونجا جون میدن و نون خشک میخورن تا این ها توی آرامش باشن، اما اینا نمی فهمن.انگار تو این مملکت نیستند.فردا من و مهیار برگشتیم. نمازاول وقت اوترک نمی‌شد، حالا او به من تذکر می‌داد، که نماز اول وقت را رعایت کن و‌...مهیار دیگر اهل جبهه شد. یک روز ترک کردن آن محیط معنوی برایش سخت بود.مهیار دو سال در کردستان ماند‌. من درگیر کارهای مهندسی بودم و در کنار بسیجی ها، مسئول مخابرات سپاه سروآباد از شهرهای کردستان شده بود. با بسیجی ها به عملیات میرفت، برای آنها حرف میزد و... ‌. من برخی شبها که به دیدن او می رفتم، شاهد بودم، که مهیار برای نماز شب بلند می شد و حال و هوای عجیبی داشت. عجیب تر اینکه، این پسر از فرنگ برگشته، که تا مدتی قبل نماز بلد نبود، دعای بین نماز جماعت را با سوز خاصی می خواند!!! یک بسیجی تمام عیار شده بود. یاد آن زمانی افتادم که خانواده او به خاطر اعتیاد، به مرگ فرزندشان راضی شده بودند. روزها گذشت تا این که قبل از عملیات والفجر ۴ در پاییز سال ۶۲ نیروهای رزمنده به سوی منطقه پنجوین حرکت کردند.... #ادامه_دارد #کتاب_تا_شهادت 💌

🎨🎲🎯 #ترک_مواد_مخدر_در_فضای_معنوی_جبهه_توسط_شهید_مهیار_مهرام_مهندس_هوا_و_فضا #قسمت_چهارم یک روز بچه ها به من خبر دادند که ظاهراً مهیار شهید شده و پیکرش را برده‌اند سنندج. باورم نمی‌شد. رفتم ستاد شهدای سنندج. گفتم شهید به نام مهیار مهرام دارید گفت: نه. خوشحال می خواستم برگردم. همان شخص گفت: اما چند تا شهید گمنام داریم، که قرار است منتقل شوند تهران و به عنوان گمنام دفن شوند. برگشتم تا آن ها را نگاه کنم. هفت شهید که همه بدن آنها گلوله‌باران شده و با ماشین از روی سر آنها عبور کرده بودند به عنوان شهید گمنام کنار هم آرامیده بودند. به سختی مهیار را شناختم. یک گردنبند نقره از دوران انگلیس در گردنش بود. از روی همان گردنبند او را شناختم. بقیه بچه‌های سپاه سروآباد بودند که به دست ضد انقلاب به طرز فجیعی به شهادت رسیده بودند. پیکر مهیار به تهران منتقل شد. اما خانواده اش او را تشییع نکردند. پیکر او بدون تشییع در قطعه ۲۸ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. مراسم ختم او فقط سیزده نفر شرکت کننده داشت؛گمنام تشییع و تدفین شد. اما برای مراسم چهلم اوبه سراغ بچه‌‌های لشکر رفتم و ماجرای این بسیجی غریب را تعریف کردم. بسیجی های لشکر دسته عزاداری راه انداختند و او را از غربت در آوردند. خیابان یوسف آباد، از کثرت جمعیت بسته شده بود. خواهرانش از ایران رفتند. پدرش در سوئیس از دنیا رفت. شهید مهیار مهرام راه درست و راه حق را نمی شناخت، از زمانی که با انسانهای الهی در جبهه رفاقت کرد، مزه رفاقت با خدا را چشید. از زمانی که راه درست را شناخت، لحظه‌ای در پیمودن راه حق تردید نکرد. او بنده واقعی خدا شد. خدا هم در بهترین حالت او را به سوی خود دعوت کرد. آنها که دوست دارند شهید غریب را زیارت کنند به قطعه ۲۸ بهشت زهرا ردیفش شماره ۴ در کنار شهدای گمنام بروند‌. #روحش_شاد #پایان 💌

میخوای شهید بشی⁉️ 🎥 راهکار شهادت از زبان رهبر انقلاب 🕊

🔴 فتنه‌ای بزرگتر از فتنه ۸۸ با حضور ۷۰ مجتهد برای براندازی نظام. رهبرانقلاب: میخواهند از شهر قم آنتی.تز انقلاب را درست کنند📛 دین رو میخوان با دین بزنند

🔴 در آخرین دیدار بین سردارسلیمانی و آیت‌الله نوری همدانی چه گذشت...؟!

خاطره‌ی شنیدنی آیت الله جاودان از مکاشفه‌ی آیت الله حق‌شناس و تاثیر عجیب ذکر "یاحسین" علیه السلام... #السلام_علیک_یا_ابا_عبدالله_الحسین

🎥 حجت‌الاسلام قرائتی 🔰 #بیسکوئیت_بابا😁 #خنده_حلال #امام_زمان