eitaa logo
رادار انقلاب
29.3هزار دنبال‌کننده
27.4هزار عکس
45.5هزار ویدیو
140 فایل
گلچین مطالب انقلابی ویراستی رادار انقلاب: https://virasty.com/Radar_enghelab ارتباط ، ارسال سوژه و پیشنهادات : @Radarenghelab_ad فقط تبلیغات: @radar_tab
مشاهده در ایتا
دانلود
💢صدای رعد و برق در آسمان، از صدای شلاق علی(ع) می باشد!! این وهابی شیخ زغبی میگوید، تمام علمای شیعه اجماع کردند که صدای رعد وبرق در آسمان،  صدای امام علی علیه السلام،  و شلاق، او میباشد، و هر رعد وبرق میشود امام علی، درحال شلاق زدن  معاویه وابوبکر وعمر وعثمان میباشد. لذا همه شیعیان وقتی رعد وبرق راشنیدن، بلا فاصله میگویند سلام بر علی، و تا میتوانی شلاقشان بزن. ✅بسیاری از این و توسط وهابیت تولید و تکثیر میشود تا اهل بیت را سطحی، سخیف و غیرعقلی معرفی کنند. از طرف دیگر، متاسفانه بدلیل عدم آگاهی کافی، بسیاری از همین خرافات را بعنوان فضیلت اهل بیت منتشر میکنند، در حالی که هدف وهابیت از آنها چیز دیگری است‌ http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و ما در موارد مشابه چیست؟ ✅امام سجاد(ع) نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت. این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید. ✅ آیا این ماجرا دارد؟ : مؤلفان کتب در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای گزارش باشد. با فرض این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در خطر واجب است. 📚الهدایة الکبری، ص 215 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢 تجربه ی شخصی من این تجربه حدود سال فعالیت مستمر در فضای مجازی و پاسخ به است. دریافت و پاسخ به بیش از ۳۰ هزار پیام فقط در و گفتگو با صدها و شاید هزاران نفر از اقشار مختلف جامعه: افراد در دو دسته اند: ۱. دسته اول واقعا دنبال میگردند، سوالات جدی و چالشی دارند، اگر هم باشند اما تشنه دانستن و روشنایی اند. ۲. دسته دوم، از پیش خود را گرفته، راه گفتگو را بسته، فقط نتایج از پیش گرفته را با بلند بیان میکنند. با همه چیز مخالفند حتی گاهی با خود. در نتیجه برای گروه اول باید وقت گذاشت، گفتگو کرد، راه نشان داد، سوالات تند و آنها را شنید و راهنمایی کرد. اما برای گروه دوم نباید ثانیه ای وقت داد. عموما عقده های شخصی و روانی را وارد بحث فکری و عقلی میکنند، با هوچی گری اصل ماجرا را نفی کرده و فقط صدای بلندی دارند. بیش از ۹۰ درصد مردم در و اثرپذیرند تا و اثرگذار. افراد عموما سوالات چند خطی دارند که نیاز به ساعتها مطالعه دارد اما حتی حال شنیدن معرفی ندارند. دنبال پاسخهای فوری، کوتاه و مفید هستند. برنامه ریزی و تولید محتوا را به سمت گروه اول سوق دهیم، نتیجه خواهد داد. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و ما در موارد مشابه چیست؟ ✅امام سجاد(ع) نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت. این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید. ✅ آیا این ماجرا دارد؟ : مؤلفان کتب در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای گزارش باشد. با فرض این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در خطر واجب است. 📚الهدایة الکبری، ص 215 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59