eitaa logo
🎙رادیو بانور
5.7هزار دنبال‌کننده
697 عکس
235 ویدیو
56 فایل
🎙رادیو بانور | روایت بانوان کنشگر محله 🔻 ارسال سوژه و خاطره: @revayat_banoor
مشاهده در ایتا
دانلود
آدم بزرگ، پایین هم بنشیند، از همان‌جا چای را توزیع میکنند! این یعنی آدم‌ها هســتند که به جا، جایگاه میبخشــند، یعنی اگر پایین باشــند، پایین، بالاســت و اگر در بالا نباشــند، بالا، پایین اســت، و تو گویی این آدم‌ها هستند که بالا و پایین‌ها را، بالا و پایین می‌کند، و ایمان عین همان بزرگ اســت، با هر که باشــد، بزرگ، و هر کجا باشــد، بالاســت و با هر که نباشــد، کوچــک و هر کجا نباشــد، پایین اســت. بــه همین خاطر خداوند به شکســت خوردگان جنــگ احد که به ظاهــر پیروز نبودند و به ظاهر پاییــن می‌نمودند میگوید: ﴿ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ ﴾ شــما بالایید، اگر اهل ایمان باشــید. یعنی اگر اهل ایمان باشید، پایین هم باشید بالایید، و اگر نباشید، بالا هم باشید پایینید. پس کســی که بویی از ایمان برده باشــد و از اهالی ایمان باشــد، نبایــد سســتی کنــد ﴿ وَلَا تَهِنُوا ﴾ چون از ســازی که تارهای سســتی داشته باشــد، نوا و نغمۀ خوشی به گوش نمیرسد. و آن‌چیزی که ساز وجود آدمی را کوک می‌کند، ایمان است. کسی که بوی ایمان با خود دارد، نباید کمترین حزن، اندوه و نگرانی به خود راه دهد ﴿ وَلَا تَحْزَنُوا ﴾ غمین و محزون نباشید. غصه در آن دل بودکزهوس اوتهیست غم همه آنجا رود، کان بت عیار نیست | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
تا کی از سیم‌ و زرت کیسه تهی خواهدبود بنده من شـــو و برخور ز همه سیم‌تنان یک بذر گل به هرچه بخواهد می‌رســد، به ریشــه، به ســاقه، به برگ، بــه گلبرگ، غنچه، گل، رنگ، عطر، جمــال، لطافت، طراوت، حیات اما به شــرط آنکــه در بند خاک، و بندۀ خاک باشــد! همــان خاکی که اگر هســت و هرچه هســت از اوســت و هرچه بخواهد در اوست، و مبدأ و منشأ، اوست. پس در بند بودن همان و برخورداری هم همان. و قصۀ آدمی و خداوند دقیقًا یک چنین قصه‌ای است، آدمی گل نمیکند، به گل نمی‌نشیند، و گلی به سر نمی‌زند مگر آنکه در بند و بندۀ خدا باشد؛ لذا فرمود: ﴿ فَاعْبُدُوهُ ﴾ بندۀ او باشید. همـو که نه تنهــا آفریدگار شــما، بلکــه آفریدگار همــه و همه چیز اســت، ﴿ هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ﴾ همــو کــه شــما دســت پرورده اوییــد ﴿ ذَٰلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ ﴾ٞ همو کــه نگهبان و نگهدار عالم و آدم اســت ﴿ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴾ 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
زمین که پشــت به خورشــید می‌کند، شــب می‌شــود، شــب که شد، آســمان غرق ســتاره است و هر ستاره‌ای با چشــمک زدن‌های خود، ما را به خود می‌خواند، و این درحالیست که تمامی این ستاره‌ها کار یک لحظه خورشید را نمیکنند! نه روشنابخشــند مثل خورشید، نه گرمابخشند مثل خورشید و نــه حیات‌بخش، ولــی همین زمین وقتی که رو به خورشــید کرد و روز شــد، از ستاره‌ها هیچ خبری نیســت و تمام زمین غرق نور و صحن و صحنه جنبش و حرکت و تلاش و تکاپو خواهد شد. بندگی خداوند دقیقًا رو کردن به اوست و در نتیجه، روز شدن و در نتیجه حیات و بالندگی است. به همین خاطر فرمود: ﴿ َمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ ﴾ و آدمیان مأمور نشــدند جز به پرســتش خداٰوند یکتا، همو که پاک و پالوده اســت از هر همتا و همراهــی ﴿ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴾ ولی به اسف کم نیستند کسانی که کســان دیگری را به خدایی می‌خوانند و تمام چشم امیدشان به دست آنهاست. این جماعت درست پا گذاشته‌اند جای پای پاره‌ای از اهل کتــاب کــه دانشــمندان خود را بــه خدایی خواندنــد! یا پیامبر خدا عیسی‌بن‌مریم را به خدایی گرفتند! 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
دانه‌هــا، بذرها، هســته‌ها زیــر خاکند، آن‌جــا تاریکی در تاریکی‌ســت. آنچه باعث می‌شــود این دانه‌ها زنده شــوند و از دل آن‌همه تاریکی و تنگنــا بیــرون بزننــد و به فضای نورانی و روشــنایی برســند، همان قطره قطره‌های بارانی اســت که از آسمان فرو میبارد. یک کار باران همین اســت، میبارد تا دانه‌ها را حیات بخشــد و از تاریکی‌ها به نور برســاند؛ البتــه دانه‌هایی که بــاران را بپذیرند و در وجــود خود جای داده و جــاری کنند، وگرنــه دانه‌هایی که به باران نرســند، یا باران به آنها نرسد، یا برسد اما دریافت نکنند، در همان تاریکی‌ها می‌مانند و می‌پوسند. حال قصۀ ما آدم‌ها حکایت همان دانه‌هاست که اسیر این دنیای خاکــی و پرظلمتیم و آیات قرآن نیز همان قطره‌ قطره‌های بارانند که از دریای دانش الهی برخاسته و بر قلب آسمانی پیامبر فرود آمده تا دانه‌های وجود آدمیان را حیات بخشد و از تاریکی‌های نادانی و کفر و ظلم و فســاد و گناه و پراکندگی بیرون بکشــد و به عالم نور یعنی نــور دانش، نور ایمان، نور صالح و نور وحدت و یکپارچگی برســاند. بنابراین آدمی منهای پیامبر وصف و حکایت دانۀ بی‌باران را دارد. روز باران است می‌رو تا به شب نه از این بـاران، از آن بـاران رب 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
یک کور اگر بینا شــد، اول چیزی که کنار میگذارد عصای خود است، همــان عصایــی که عمــری تکیه‌گاه او بــود و با تکیه بــر آن، به چاه و چاله نیفتاد و راه را پیدا کرد؛ درســت مثل خود ما که وقتی باران بند می‌آید چتر را فراموش می‌کنیم. َ بسیاری هم وقتی که به مُکنت و مَواتتی می‌رسند و منزلت و موقعیــت و مقامی پیــدا می‌کنند، اول چیزی کــه فراموش می‌کنند خداســت! همان خدایــی که تکیه‌گاه آنان و حافظ و نگهبان ایشــان بود و همواره مورد عنایت او بودند و به هرکجا هم که رســیدند، به مدد و یُمن او بود. از رهگذر خاک سر کوی شما بود هر نافه که در دست نسبم سحر افتاد اما شــیوۀ پاکان و مردان حــق این نبوده و این نیســت《الَّذينَ إِن مَكَّنّاهُم فِي الأَرضِ》اگر قوتی و قدرتی بیابند نه تنها رابطۀشــان را با خداوند قطع نمی‌کنند، بلکه بازار ارتباط با خداوند را گرم و گیرا کرده و رونق می‌بخشند.《أَقامُوا الصَّلاةَ》و زیردستان و تهی‌دستان را از یاد نمی‌برند، گلریزان می‌کنند.《وَآتَوُا الزَّكاةَ》و مردمانی بی‌تفاوت نیستند، به خوبی‌ها امر و از بدی‌ها باز می‌دارند.《وَأَمَروا بِالمَعروفِ وَنَهَوا عَنِ المُنكَرِ》 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
زرگر‌ها تــرازو دارنــد، زغــال فروش‌ها هم حتی تــرازو دارنــد. گوش و چشــم همه به ترازوســت، حــرف اول و آخر هم تــرازو می‌زند، این در عالم ماده و مادیات. در عالــم معنــا و معنویــات هم همینطــور، هرکس تــرازوی خود را دارد. ترازوی یکی عقل است، عقل خُرد خود یا دیگــران، یعنی گوش و هوشش به حرف و حریث دیگران است. اینکه دیگران چه می‌گویند ملاک است و ترازوی یکی هم وحی است. یعنی آنچه خدا و پیامبر خدا می‌گوید. در نگاه این جماعت که اهل ایمان باشند، عقل به شــمع می‌ماند، و وحی به شــمس، یعنی خورشــید؛ اینها شــمع عقــل خود و دیگران را در برابر شــمس وحی فــوت میکنند و کناری می‌نهند و می‌گویند هرچه خدا و پیامبرش بخواهند و بگویند. حرف و ســخن اهــل ایمان و نطــق و منطق ایــن جماعت، وقتی کــه بــرای داوری به خداوند و پیامبرش حواله می‌شــوند، این اســت که می‌گویند: ســراپا گوش و هوش هستیم. و همین‌ها هستند که رستگارانند. در دایـــرۀ قســـمت مـــا نقطـــۀ تســـلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
هرگاه دری بســته شــد، پنجــره‌ای باز می‌شــود؛ پس روی درِ بسته تمرکــز نکن! نگاهت به پنجره باشــد. و این یکــی از آموزه‌های لطیف قرآن کریم اســت که در ماجرای موســی و قوم او به نمایش گذاشته شد. قوم موسی وقتی که دریایی از آب، پیش‌رو و دریایی از دشمن، پشت سر دیدند. همه یک صدا گفتند: (إِنَّا لَمُدْرَكُونَ) مــا گرفتار آمدیم. (قَالَ كَلَّا ) موسی گفت: هرگز! (إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ) یار با ماست. خدا اگر باشــد، چاه می‌شــود راه و اگر نباشــد راه میشــود چاه. یادمان باشــد تا خدا نخواهد، نه کســی زمین می‌خورد و نه کسی از زمین بلند میشود. خدا وقتی بخواهد می‌شود، وقتی نخواهد نه خدا وقتی بخواهد، غیرممکن می‌شود ممکن ولی وقتی نخواهد واقعا دیگر نخواهد شد و خــدا بــرای قوم موســی خواســت و شــد و راهی پیش پای آن‌ها گذاشــت کــه گمانــش هــم نمی‌کردنــد، دریــا کوچــه داد و از آن عبور کردند. 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
هرکس به خدا چشــم گفت، خدا به او چشــم داد. اهل‌بیت چون به خداوند چشــم گفتند، خداوند هم به آنان چشــم داد، چشــم بینا و چشــمه داد، چشــمۀ حکمت. و آن چشــم و این چشــمه، یا بگو آن بینایی و این حکمت، مایه عصمت آنان از عصیان و معصیت شد. خــود ما هم هر قدر تشــنه باشــیم، حاضر نمی‌شــویم لب به آب جــوی لجن‌آلــود بزنیــم، چــون لجــن و تعفــن آن را بــه خوبــی حس و احســاس می‌کنیــم، در حقیقــت معرفتــی اســت کــه مانع اســت. اهل‌بیت از آنجا که ارادتی به خداوند نشان دادند به حکم آنکه: ارادتـــی بنمـــا تـــا ســـعادتی ببـــری خداوند هم سعادت بینایی و آگاهی به آنان کرامت فرمود، و همین امر با وجود تمام اختیاری که داشــتند، آنان را از عصیان و معصیت دور داشت؛ چــون حقیقــت گنــاه را همچــون لجن‌هــای تَه جوی احســاس می‌کردند. و این تبعیض نیســت، این پاداش ارادتی است که از خود نشــان داده‌اند و خداوند به وزن و میزان ارادت، سعادت کرامــت می‌کند. و این اراده را خداوند در باب یک‌یک ما هم دارد، اما
دریغا که ما ارادتی نشان نداده و 
نمی‌دهیم! ما کی و کجا فرهاد او بوده، تا او شیرین ما باشد؟ 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
ارباب وقتــی به غـلام خــود بیلی می‌دهــد، هیچ هــم نگویــد، تمام گفتنی‌هــا را گفتــه که ننشــین! راه بیفــت! بیکار نبــاش! کاری کن! تو گویــی عهدی میان آن‌ها گذشــته باشــد و اگر گذشــت و کاری نکرد، می‌تواند مؤاخذه کند. و غلام هم نمی‌تواند بگوید که چیزی به من نگفتــه‌ای. چرا که ارباب خواهد گفت: پس بیل چه بود؟ و برای چه؟ بیل را در کف تو نهادم که چه شود؟ چرا دادم؟ چرا گرفتی؟ خداونــد هم در ســر آدمی عقلی نهاد که اگر به کار بســته شــود، آدمــی جــز پرســتش و حرف شــنوی از او را ســزاوار نمی‌دانــد؛ یعنی گوش و هوشــش تنها بدهکار حق می‌شود، نه شیطان که دشمنی آشــکار اســت، اگر چــه دشــمنی‌هایش هیچ آشــکارا نیســت. گاه راه می‌نماید اما چاه است و گاه چاه، اما راه است. مــی خواهــی دســت به جیــب شــوی، می‌گویــد: هــزاران مثل او هســتند، مگر همین یکی اســت؟! و به این وســیله کمــک را در نگاه تو کوچک، و تو را از انجام آن مأیوس می‌کند. و اگر گوشَت بدهکار نشــد و کــردی، می‌گوید در ایــن روزگار که قحط رحم و ترحم اســت، دســت به جیب شــدی! مرحبا! آفرین! کاری کردی کارســتان! و بدین وســیله آن را بــزرگ و با بزرگ کــردن آن، تو را مغرور، و بــا همان غرور به زمینت می‌زند. ببین، دشمنی کرد ولی آشکارا نبود! 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
به فصل بهار دیده‌ای که با بارش باران بهاری، گل‌ها و ســبزه‌ها، چه حیات، چه نشاط و چه خرمی و چه طراوتــی پیدا می‌کننــد و البته هرچه دارند از رهگذر استقامت، صبوری، پایداری و بردباری است که در پاییز و زمستان از خود نشان داده‌اند! حــال قرآن کریــم می‌گوید: فرشــته‌ها مثل همان بــاران بهاری بر گل‌ها، که همان خوبان عالَمند، در آســتانۀ مــرگ اینگونه می‌بارند، همــان خوبانــی که هرچه دارنــد از رهگذر پایداری و پایمردی اســت. یعنــی گفتنــد: خــدا، و دســت از او برنداشــتند، حتــی در آن اوقات و ایامی که ریشخند دیگران می‌شدند، هرگز نام خدا و یاد خدا از زبان و ذهن و زندگی و ضمیر آنان دور نشــد و با همۀ ســردی‌ها و با همۀ سختی‌ها، راه خدا را پیش گرفتند و پِی‌گرفتند. و همان‌طــور کــه به دنبال هر پاییز و زمســتانی، بهار و تابســتانی اســت، بهار و تابســتان آنها هم فراخواهد رســید؛ یعنی کسانی که گفتنــد صاحب‌اختیار ما و اختیاردار ما، خداســت و پای این حرف هم پایمردی کردند و ایســتادند، فرشــتگان حق در آســتانه مرگ بر آنان فرود خواهند آمد. بهار آنها آســتانۀ مرگ و احتضار اســت، درســت همان وقتی که برای بسیاری فصل پاییز و خزان است. 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor
ذهن ما باغچه است، گل در آن باید کاشت و نکاری گلِ من، علف هرز در آن میروید گل بکاریم بیا، تا مجال علف هرز فراهم نشود ذهــن و زندگــی مــا، یا بگــو دنیای مــا، به باغچــه می‌مانــد و هر چه می‌کنیم انگار که می‌کاریم. "چــون بــکاری جــو نرویــد غیــر جــو" آدمــی هــم اگر بــه انگیزۀ آبــادی دنیــا بکارد، آبــادی آخرت برداشــت نمی‌کنــد، اگرچــه در دنیا بی‌نصیب نمیمانــد. (وَ مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا) ولی دیگر در آخرت خبری نیست. (وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ) یعنی در آخرت خانه خراب اســت و مثل جغدیست که به ویرانه می‌رود. ولــی اگر بــه انگیزۀ آخرت کار و کوشــش کند، مثل بلبلی‌ســت که بــه باغ گل مــی‌رود، خانۀ آخرتش آباد می‌شــود صدچنــدان! و انگار که زعفران کاشــته باشد سودی سرشار می‌برد .(مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ) البته مسلّم است که در دنیا هم بی‌نصیب نخواهد بود. 👤 حجت الاسلام رنجبر | 🎙 | روایتگر بانوان کنشگر مسجدی 🔸@radio_banoor