ای آسمانِ در شَرَیانم، سفر تویی نبض زلال! وسوسهٔ بال و پر تویی مقصد تویی؛ پرنده تویی؛ آشیانه تو بغضی که ابر بُرده به کوه و کمر تویی چیزی بگو که بگذرم از این سکوتِ سرد در انجماد بستهٔ دیوار، دَر تویی از من ربود جاذبهٔ ماه را لبت بر گونه‌های ساحل شرمم اثر تویی نابی؛ شراب‌خانهٔ خاکی! گِلت خوش است از کوزه‌های مست ازل کهنه‌تر تویی عمری نداد میوه به‌جز رنج، زندگی تا بشکنند هرزه درختان، تبر تویی آن کس که باخت هستی خود را به عشق، من آن کس که بُرد بازیِ امّا-اگر تویی #الهام_فتاحی سلام صبح بخیر روز و روزگار تان سبز سبز