💠روایتی از نخستین کسی که فقها را علمای ظاهر خواند! 🔸علمای دین که به مخالفت با صوفیه پرداختند، مورد غضب صوفیه قرار گرفته‌اند، به همین جهت است که صوفیه فقها را علمای ظاهر خوانده و نظریات‌ اجتماعی‌ و فقهی‌ ایشان را منجمد، خشک و خشن‌ معرفی‌ می‌کنند. 🔹با دقت در سیر تاریخ صوفیه و پدید آمدن این تفکر -علمای ظاهر خواندن فقها- درمی‌یابیم 🔻«نخستین‌ کسی‌ که‌ فقها را در ایران با این‌ لقب مورد خطاب قرار داد "سر جان‌ مَلکُم" جاسوس انگلیس بود. 🔻شاهد تاریخی‌ بر این مطلب که‌ سر جان ملکم فقها را علمای ظاهر خواند، وقایع‌ مربوط‌ به‌ مرحوم‌ ملا‌ محمدباقر مجلسی‌ است. 🔻به دنبال مخالفت‌های علامه مجلسی با جریان صوفیه انحرافی، سر جان ملکم، عملکرد اجتماعی‌ و سیاسی‌ مرحوم‌ مجلسی‌ را نشانه‌ اندیشه‌ فقهی و جریان‌ مقابل‌ را جریان‌ عرفانی‌ می‌خواند. 🔻روشن‌فکرانی که‌ در صدر مشروطه‌ به‌ فعالیت‌ سیاسی‌ می‌پرداختند و نیز در لژهای‌ فراماسونری‌ سازمان‌ می‌یافتند با پذیرش‌ این‌ نظر، اد‌عای‌ همدلی‌ با دیدگاه‌ عرفانی‌ داشتند.»[1] 🔰بعد از اتهام‌زنی و توهین جاسوسی انگلیسی به فقهای شیعه، صوفیه و روشنفکران که به خاطر مخالفت فقها با صوفیه، رابطه خوبی با فقها نداشتند، ادامه دهنده راه سرجان ملکم شدند. ♻️از آن زمان به بعد این واژه دست‌آویز فرقه‌های صوفیه شده و از آن در رد علمای دین سوء استفاده‌ها کرده‌اند. 📚پی‌نوشت: 1.پارسانیا حمید، عرفان، علیه تساهل و اباحه گری، کتاب نقد، شماره 14 و 15، ص 367. #نقد_تصوف #اباحه_گری #فقها #علامه_مجلسی عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰

💠نسبت ناروای صوفیه به علمای ربانی 🔸واژه قشری و علمای ظاهر از مفاهیمی است که صوفیه به علما و فقهای شیعه‌ی مخالف خود نسبت می‌دهند و این مطلب از آن جهت است که ایشان تصوف را مغز دین می‌دانند و بزرگان خود را هدایت کنندگان به آن، درنتیجه ایشان علمای باطن و چونکه شریعت را همچون پوسته‌ای برای مغز دین فرض کرده‌اند، فقها را علمای ظاهر یا قشری نام گذارده‌اند[1] 🔹زیرا ایشان (علما) از نظر صوفیه، فقط هدایت کنندگان مردم به پوسته دین هستند. در حالی که نکته حقیقی آن است که صوفیان به خاطر آنکه از روشنگری علمای ربانی شیعه، هراسان هستند، بدین نحو مریدان خود را از استماع موعظه‌های روحانیت منع می‌کنند تا همواره مریدان ساده‌لو از ارتباط با علمای دین دور باشند. 🔰«علامه امینی صاحب کتاب گرانقدر الغدیر می‌فرمود: عده‌ای از زائران تهرانی روزها به منزل ما می‌آمدند و یک نفر صوفی نیز همراه آنان بود. پس از دو جلسه آن شخص صوفی دیگر نیامد، سراغ او را گرفتم، گفتند هر چه اصرار کردیم او حاضر به آمدن به منزل شما نشد و گفت: می‌ترسم این آقا در من اثر بگذارد و ارادتم به آقای صالح علیشاه کم شود.»[2] ♻️بنابراین نسبتی که صوفیه به علما و فقهای ربانی می‌دهند از روی عناد و خدعه و به جهت دور نگاه داشتن مریدان فریب خورده صوفیه از علما است. پی‌نوشت: ۱.لاهیجی محمد، مفاتیح الاعجاز، نشر علم، تهران، 1381، ص 731 ۲.مدنی محمد، درخانقاه بیدخت چه می‌گذرد؟، راه نیکان، تهران، 1391، چاپ پنجم، ص 158. #نقد_تصوف #فقها #علامه_امینی #صالح_علیشاه عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰