از خود گذشتگی خدا برای آشتی کردن با انسان آموزه ی تجسم/تجسد، باور به موجودی، هم نامحدود (خدا) و هم محدود (انسان) است. برخی برای دست نخوردن تجسم، به بازنگری در صفات خدا، دست می زنند. اینان می گویند که در تجسم، خدا آزادانه از صفات نامحدودش به نفع تجسم، چشم پوشی کرده است. برخی اندیشمندان، اشکال می کنند که اگر هر عضو تثلیث چنین کند، مردم عادی که قویتر از عیسی هستند، در دانایی و توانایی از خدا پیشی می گیرند. برخی مدافعین (رونالد ج. فنسترا) می گویند به جای قید "آزادانه" قید "برای آشتی" را اضافه می کنیم. خدا از صفات مطلقش به خاطر آشتی با بشر، صرفه نظر می کند: "replacing omnipotence unless freely given up with omnipotence unless freely given up for the sake of reconciliation" او معتقد است که با توجه به این تنظیم دقیق و این فرض که خدای پسر، کار رستگاری را انجام داده است، سناریوی پوچی که در آن بسیاری از انسانها از نظر دانش و قدرت از هر سه عضو تثلیث پیشی می گیرند، دیگر امکان پذیر نخواهد بود. "it would no longer be possible to have an absurd scenario in which many humans surpass all three members of the Trinity in knowledge and power." براستی چنین است؟! اگر همه ی اعضای تثلیث برای آشتی با انسان از صفات نامحدودشان صرفه نظر کنند، آیا انسان بر خدا پیشی نمی گیرد؟! ------ https://iep.utm.edu/incarnat/#SSH3ci #تجسم #توجیه #آشتی_خدا #فنسترا لینک عضویت در کانال👇 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e