eitaa logo
شبڪه انتشار محتوای بصیرت افزایی فرهنگےسیاسی اجتماعی راه امین
204 دنبال‌کننده
22هزار عکس
10.3هزار ویدیو
1.1هزار فایل
فَاعْتَبِرُوايَاأُولِي الْأَبْصَار «مسیری برای وحدت و به هم رسیدن اندیشه ها» تبیین منویات امامین انقلاب اسلامی باحضور همیشه سبز سربازان مقابله باجنگ نرم در فضای مجازی 🗨️ما رو در ویراستی دنبال کنید https://virasty.com/raheamin https://splus.ir/raheamin
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹مبارزه با فرقه‌های ضاله؛ زمینه ساز عزل و شهادت 📝روشنگر به نقل از مهر، ۲۸ آبان مصادف با سالروز عزل امیرکبیر ستارۀ کم نظیر تاریخ است که به عنوان صدراعظم ایران درخشید و در پی توطئه داخلی و خارجی توسط ناصرالدین شاه عزل شد. 🔰امیرکبیر صدراعظم کاردان ایران در دوره ناصری، علاوه بر تلاش‌های زیاد در راه مبارزه با استعمار و استبداد، اصلاحگر امور سیاسی و دینی نیز بود. مهمترین اقدام وی در زمینه داخلی، علاوه بر برخورد با شورش‌های داخلی، سرکوب شورش و بود که با اقدامات مقتدرانه و البته روش‌های متفاوت امیر صورت گرفت. به گونه‌ای که بعد از برخورد امیر و سرکوب شورش و بلواهای آنها، دیگر جرأت نکردند امنیت سیاسی کشور را با تهدید مواجه سازند. اقدامی قاهرانه که در نهایت در کنار سایر اقدامات اصلاحگرانه اش، موجبات او را فراهم کرد. ↙️امیر از همان زمانی که عهده دار مقام صدارت گردید، با آشفتگی‌های زیادی که حاصل دوران قبل از وی بود، مواجه گردید. چنانچه در امور علاوه بر ناامنی و فساد، امنیت داخلی با خطر شورشهای داخلی و جنبشهای فرقه‌ای نوظهور و منحرفی چون مواجه بود. فرقه بهائیت ریشه در افکار افرادی چون شیخ‌احمد احسائی و سید کاظم رشتی داشت که بعدها توسط افرادی چون علی‌محمد باب و میرزا حسینعلی نوری معروف به «بها الله» گسترش یافته و تلاش‌هایی در جهت تبلیغ آن و نیز جذب مردم به آن آغاز گردید. 🔺فعالیت بهائیان در شرایطی آغاز شد که بسیاری از مردم از نظر و اجتماعی وضعیت مناسبی نداشتند. میزان آگاهی و سواد مردم در پایین‌ترین سطح خود قرار داشت و به علت وضعیت نابسامان اقتصادی، جذب مردم به فرقه و تهدید امنیت کشور، امری محتمل به نظر می‌رسید. ⭕️فرقه ضاله بهایی به طور مشخص در دوره با ایجاد شورش و ناامنی، درصدد دستیابی به اهداف خود برآمد. اما تحرکات جدی آنها در دوره ناصرالدین شاه گسترش یافت. ... 📎ادامه مطلب در وب‌سایت فرق و ادیان: https://feraghvaadyan.com/?p=2756 @feraghvaadyan
🔹مبارزه با فرقه‌های ضاله؛ زمینه ساز عزل و شهادت 📝روشنگر به نقل از مهر، ۲۸ آبان مصادف با سالروز عزل امیرکبیر ستارۀ کم نظیر تاریخ است که به عنوان صدراعظم ایران درخشید و در پی توطئه داخلی و خارجی توسط ناصرالدین شاه عزل شد. 🔰امیرکبیر صدراعظم کاردان ایران در دوره ناصری، علاوه بر تلاش‌های زیاد در راه مبارزه با استعمار و استبداد، اصلاحگر امور سیاسی و دینی نیز بود. مهمترین اقدام وی در زمینه داخلی، علاوه بر برخورد با شورش‌های داخلی، سرکوب شورش و بود که با اقدامات مقتدرانه و البته روش‌های متفاوت امیر صورت گرفت. به گونه‌ای که بعد از برخورد امیر و سرکوب شورش و بلواهای آنها، دیگر جرأت نکردند امنیت سیاسی کشور را با تهدید مواجه سازند. اقدامی قاهرانه که در نهایت در کنار سایر اقدامات اصلاحگرانه اش، موجبات او را فراهم کرد. ↙️امیر از همان زمانی که عهده دار مقام صدارت گردید، با آشفتگی‌های زیادی که حاصل دوران قبل از وی بود، مواجه گردید. چنانچه در امور علاوه بر ناامنی و فساد، امنیت داخلی با خطر شورشهای داخلی و جنبشهای فرقه‌ای نوظهور و منحرفی چون مواجه بود. فرقه بهائیت ریشه در افکار افرادی چون شیخ‌احمد احسائی و سید کاظم رشتی داشت که بعدها توسط افرادی چون علی‌محمد باب و میرزا حسینعلی نوری معروف به «بها الله» گسترش یافته و تلاش‌هایی در جهت تبلیغ آن و نیز جذب مردم به آن آغاز گردید. 🔺فعالیت بهائیان در شرایطی آغاز شد که بسیاری از مردم از نظر و اجتماعی وضعیت مناسبی نداشتند. میزان آگاهی و سواد مردم در پایین‌ترین سطح خود قرار داشت و به علت وضعیت نابسامان اقتصادی، جذب مردم به فرقه و تهدید امنیت کشور، امری محتمل به نظر می‌رسید. ⭕️فرقه ضاله بهایی به طور مشخص در دوره با ایجاد شورش و ناامنی، درصدد دستیابی به اهداف خود برآمد. اما تحرکات جدی آنها در دوره ناصرالدین شاه گسترش یافت. ... 📎ادامه مطلب در وب‌سایت فرق و ادیان: https://feraghvaadyan.com/?p=2756 @feraghvaadyan
🔹انقلاب اسلامی، نفوذ بهائیت در ایران را ریشه‌کن کرد ✍️آنچه در انقلاب اسلامی رخ داد نجات یک نفر، نقد نویسی بر یک کتاب یا عقیده، یا نقد اراجیف بهائیان نبود، بلکه نتیجه انقلاب اسلامی مردم ایران برچیدن نفوذ بهائیت از ایران عزیز بود. 📝جواد عبدل زاده در یادداشتی به نقش فرقه ضاله در رژیم پرداخته است: انقلاب اسلامی مردم ایران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ شمسی (۱۳ ربیع الاول سال ۱۳۹۹ هجری قمری) بعد از ۱۵ سال تلاش پیگیر و تحمل رنج و مشقت‌های فراوان، به رهبری مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضرت امام خمینی (ره) به پیروزی نهایی رسیده و رژیم استبدادی پهلوی، بعد از ۵۳ سال خودکامگی، به عاقبت تمامی حکومت‌های فرعون صفت تاریخ دچار گردید. خون شهیدان به ثمر رسیده و بانگ اذان بر ماذنه‌ها، طنین افکند. اسلام هراسی و اسلام زدایی پهلوی، به اسلام‌گرایی جمهوری اسلامی ایران مبدل گردیده و والفجر قرآنی، مجدداً تأویل خویش را بازیافت. 🔸چنین روز مبارکی، مقارن ولادت حضرت خاتم النبین (ص) به نقل اهل سنت بود و حلاوت این میلاد فرخنده با شیرینی پیروزی انقلاب، افزون‌تر گردید. از سوی دیگر چنین روزی در تاریخ مصادف بود با فتح بیت‌المقدس در سال ۱۶ هجری توسط سپاه اسلام و اکنون بعد از قرن‌ها پرچم افراشته اسلام با اقتدار بیشتر، در سرزمین سلمان فارسی که مفتخر به یاری و نصرت پیامبر اکرم (ص) بود، به اهتزاز در می‌آمد. چرا این دو مناسبت میمون را که پیروزی ایران، مقارن با آنها بوده است یادآور شدیم؟ دلیل این تذکر را چنین توضیح می‌دهیم که: 💬در دوران ۱۶ ساله حکومت رضاخان پهلوی و دوران ۳۷ ساله حکومت پسرش، دین به عنوان دین رسمی کشور در قالب یک مزاحم برای خودکامگی پدر و پسر پهلوی قلمداد شده و روحانیون به عنوان نماد عیان تبلیغ و تبیین دین خاتم، در جامعه مورد اقبال و در نظر حکومت در مقام منتقد، قلمداد می‌شدند. تجربه جریان مشروطه در دوران به عنوان یکی از تبلورهای نقش آفرینی روحانیون در دفاع از کیان اسلام در جامعه و حق طلبی مردم، اعلان خطری بود برای حاکمانی که نه از طریق قوم و قبیله، بلکه از طریق کودتای مورد حمایت استعمارگران بر تخت جلوس کرده و فاقد هرگونه جایگاه مردمی و حتی حمایتی در نزد سیاست مداران و سیاست پیشگان، بودند. تنها دلگرمی این پدر و پسر بی شک حمایت دول استعمارگری بودند که حمایت‌هایشان بی اجر و مزد نبود. اجر و پاداشی که تنها به انباشتن حساب‌های ارزی از مکیدن خون اقتصاد و نفت مملکت غنی ایران زمین محدود نشده و نقشه صهیون و برای از میان برداشتن اسلام نیز در آن عیان بود. 🔺سیاست دین سازی و پروری، از کثیف‌ترین سیاست‌های دول استعماری شرق و غرب در قبال دین مبین اسلام است که تاریخچه‌ای به قدمت چندین و چند قرن دارد. در دوران پهلوی نیز این سیاست نخ نما که بذر خویش را در زمین جهل و فقر می‌کارد، تداوم داشته و حتی به اوج خود رسید. ↙️دستگاه دین سازی برای ایجاد موج اسلام هراسی، در جهت جلوگیری از توسعه قلمرو اسلامی و تجزیه آن به ممالک خرد و حکومت‌های ضعیف با حاکمان وابسته و بهره کشی اقتصادی و برده داری نوین از ممالک اسلامی اقدام به در این کشورها نمود. پشتوانه این حرکت سیاسی، اندیشه یهود و علم کلیسا بود و زور و زر دو بازوی قدرتمند سیاستمداران شیاد غرب و شرق در این امر. که با استفاده از دو نقطه ضعف، جهل و فقر موجود در جوامع اسلامی در اکثر زمان‌ها موفق به ایجاد نمادهای دروغینی از مبانی راستین دین اسلام شده و جامعه را فریفته و یا به خود مشغول داشته است. نتیجه این فرقه سازی ها هیچ گاه به هدف نهایی که همانا نابودی اسلام است منتهی نگردیده و نخواهد گردید، اما ایجاد اختلاف و تفرقه در بین مسلمین (اختلافات قومی و نژادی و فرهنگی و مذهبی)، سوق دادن ممالک به تعرض به مرزهای یکدیگر و راه افتادن مسلمان کشی و برادر کشی، ایجاد تشکیک در اعتقادات جامعه و انحراف جامعه از صراط الله، ترویج در باورها و رفتارها، تضعیف اقتصادی در سایه ایجاد بحران‌های اجتماعی و فرهنگی، مشغول سازی عالمان راستین به پاسخگویی به شبهات و غفلت آنها از تولید و ترویج علوم حقیقی، پیدایش هرج و مرج و از بین رفتن امنیت عمومی و یافتن بهانه برای لشکرکشی به این ممالک از اهداف ممکن‌الوصول استعمار گران بوده که متأسفانه در اکثر مواقع موفق به نیل به این اهداف شده و نتیجه توطئه‌های خویش را به دست آورده‌اند. 🌐ادامه مطلب در وب‌سایت فرق و ادیان:‌ https://b2n.ir/y95637 @Feraghvaadyan
🔹انقلاب اسلامی، نفوذ بهائیت در ایران را ریشه‌کن کرد ✍️آنچه در انقلاب اسلامی رخ داد نجات یک نفر، نقد نویسی بر یک کتاب یا عقیده، یا نقد اراجیف بهائیان نبود، بلکه نتیجه انقلاب اسلامی مردم ایران برچیدن نفوذ بهائیت از ایران عزیز بود. 📝جواد عبدل زاده در یادداشتی به نقش فرقه ضاله در رژیم پرداخته است: انقلاب اسلامی مردم ایران در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ شمسی (۱۳ ربیع الاول سال ۱۳۹۹ هجری قمری) بعد از ۱۵ سال تلاش پیگیر و تحمل رنج و مشقت‌های فراوان، به رهبری مرجع عالیقدر جهان تشیع، حضرت امام خمینی (ره) به پیروزی نهایی رسیده و رژیم استبدادی پهلوی، بعد از ۵۳ سال خودکامگی، به عاقبت تمامی حکومت‌های فرعون صفت تاریخ دچار گردید. خون شهیدان به ثمر رسیده و بانگ اذان بر ماذنه‌ها، طنین افکند. اسلام هراسی و اسلام زدایی پهلوی، به اسلام‌گرایی جمهوری اسلامی ایران مبدل گردیده و والفجر قرآنی، مجدداً تأویل خویش را بازیافت. 🔸چنین روز مبارکی، مقارن ولادت حضرت خاتم النبین (ص) به نقل اهل سنت بود و حلاوت این میلاد فرخنده با شیرینی پیروزی انقلاب، افزون‌تر گردید. از سوی دیگر چنین روزی در تاریخ مصادف بود با فتح بیت‌المقدس در سال ۱۶ هجری توسط سپاه اسلام و اکنون بعد از قرن‌ها پرچم افراشته اسلام با اقتدار بیشتر، در سرزمین سلمان فارسی که مفتخر به یاری و نصرت پیامبر اکرم (ص) بود، به اهتزاز در می‌آمد. چرا این دو مناسبت میمون را که پیروزی ایران، مقارن با آنها بوده است یادآور شدیم؟ دلیل این تذکر را چنین توضیح می‌دهیم که: 💬در دوران ۱۶ ساله حکومت رضاخان پهلوی و دوران ۳۷ ساله حکومت پسرش، دین به عنوان دین رسمی کشور در قالب یک مزاحم برای خودکامگی پدر و پسر پهلوی قلمداد شده و روحانیون به عنوان نماد عیان تبلیغ و تبیین دین خاتم، در جامعه مورد اقبال و در نظر حکومت در مقام منتقد، قلمداد می‌شدند. تجربه جریان مشروطه در دوران به عنوان یکی از تبلورهای نقش آفرینی روحانیون در دفاع از کیان اسلام در جامعه و حق طلبی مردم، اعلان خطری بود برای حاکمانی که نه از طریق قوم و قبیله، بلکه از طریق کودتای مورد حمایت استعمارگران بر تخت جلوس کرده و فاقد هرگونه جایگاه مردمی و حتی حمایتی در نزد سیاست مداران و سیاست پیشگان، بودند. تنها دلگرمی این پدر و پسر بی شک حمایت دول استعمارگری بودند که حمایت‌هایشان بی اجر و مزد نبود. اجر و پاداشی که تنها به انباشتن حساب‌های ارزی از مکیدن خون اقتصاد و نفت مملکت غنی ایران زمین محدود نشده و نقشه صهیون و برای از میان برداشتن اسلام نیز در آن عیان بود. 🔺سیاست دین سازی و پروری، از کثیف‌ترین سیاست‌های دول استعماری شرق و غرب در قبال دین مبین اسلام است که تاریخچه‌ای به قدمت چندین و چند قرن دارد. در دوران پهلوی نیز این سیاست نخ نما که بذر خویش را در زمین جهل و فقر می‌کارد، تداوم داشته و حتی به اوج خود رسید. ↙️دستگاه دین سازی برای ایجاد موج اسلام هراسی، در جهت جلوگیری از توسعه قلمرو اسلامی و تجزیه آن به ممالک خرد و حکومت‌های ضعیف با حاکمان وابسته و بهره کشی اقتصادی و برده داری نوین از ممالک اسلامی اقدام به در این کشورها نمود. پشتوانه این حرکت سیاسی، اندیشه یهود و علم کلیسا بود و زور و زر دو بازوی قدرتمند سیاستمداران شیاد غرب و شرق در این امر. که با استفاده از دو نقطه ضعف، جهل و فقر موجود در جوامع اسلامی در اکثر زمان‌ها موفق به ایجاد نمادهای دروغینی از مبانی راستین دین اسلام شده و جامعه را فریفته و یا به خود مشغول داشته است. نتیجه این فرقه سازی ها هیچ گاه به هدف نهایی که همانا نابودی اسلام است منتهی نگردیده و نخواهد گردید، اما ایجاد اختلاف و تفرقه در بین مسلمین (اختلافات قومی و نژادی و فرهنگی و مذهبی)، سوق دادن ممالک به تعرض به مرزهای یکدیگر و راه افتادن مسلمان کشی و برادر کشی، ایجاد تشکیک در اعتقادات جامعه و انحراف جامعه از صراط الله، ترویج در باورها و رفتارها، تضعیف اقتصادی در سایه ایجاد بحران‌های اجتماعی و فرهنگی، مشغول سازی عالمان راستین به پاسخگویی به شبهات و غفلت آنها از تولید و ترویج علوم حقیقی، پیدایش هرج و مرج و از بین رفتن امنیت عمومی و یافتن بهانه برای لشکرکشی به این ممالک از اهداف ممکن‌الوصول استعمار گران بوده که متأسفانه در اکثر مواقع موفق به نیل به این اهداف شده و نتیجه توطئه‌های خویش را به دست آورده‌اند. 🌐ادامه مطلب در وب‌سایت فرق و ادیان:‌ https://b2n.ir/y95637 @Feraghvaadyan
💠قبه و بارگاه گردیدن مزار صوفیان در دوره قاجار 🔸یکی از دلایل ارادت دراویش به دودمان قاجار، توجه ویژه ای‌ است که شاهان قاجار به فرقه‌های درویشی داشتند. 🔹در این دوره به تدریج برخی از رجال و شاهزادگان قاجار به صوفیان و مسلک تصوف توجه کردند. بعنوان مثال محمد شاه قاجار تحت تأثیر القائات صدر اعظم درویشش میرزای آغاسی، شروع به حمایت از دراویش بویژه فرقه نعمت اللهیه کرد.[1] 🔻همچنین باعنایت حکومت قاجار مزار برخی صوفیان مانند مشتاق علیشاه که در کرمان به اتهام الحاد کشته شده بود، دارای قبه و بارگاه گردید. در تهران، شیراز و شهرهای دیگر کانون‌هایی برای صوفیان به وجود آمد. محمد حسن اصفهانی مشهور به صفی علیشاه در تهران و میرزا احمد خوشنویس اردبیلی در شیراز مراکزی برای تجمع صوفیان به وجود آوردند.[2] 📚پی‌نوشت: [1]. مقاله بررسی مناسبات صوفیان با نهاد سلطنت در دوره های صفویه و قاجاریه ، مطلبی مسعود، سپهر سیاست ، شماره ۱۸ ، ۱۳۹۷ ، ص ۱۱۷. [2]. خانقاه در ایران، کیایی محسن ، ص ۲۶۹ و ۲۷۰. عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰
💠افول تصوف در دوره قاجار 🔸برقراری ارتباط میان بزرگان صوفیه و دربار قاجار، از عوامل افول تصوف در این دوره بوده است. 🔻چنان که محمد شاه قاجار قریه «کشن» در نزدیکی شیراز را به حاجی شیروانی( مست علیشاه) داد. 🔻صدر الممالک اردبیلی (نصرت علیشاه) وزیر اوقاف شد و رحمت علیشاه شیرازی ، به نایب الصدری فارس منصوب شد.(1) 🔰این امر، به علت بدنام بون دربار قاجار، مردم را به تصوف و صوفیه بد بین می کرد. 📚پی نوشت 1.مهدی بامداد، شرح حال زجال ایران ج 4 ص 391، طرائق الحقائق ج 3 ص 391. عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰
هدایت شده از کانال فرق و ادیان
💠مخالفت علمای عهد قاجار با صوفیه 🔸در ادامه راه مخالفت اهل‌بیت(علیهم السلام) با صوفیه، علمای اعصار مختلف با انحرافات صوفیه به طرق مختلف مخالفت کردند. از جمله مخالفت‌های علمای شیعه با تصوف می‌توان به اعتراض علمای عهد قاجار اشاره داشت. 🔹اکثر فقهای عهد قاجار، همانند اواخر عهد صفوی نسبت به صوفیان با نظر انتقاد می‌نگریستند. 🔻زیرا ظاهراً دعوی مشایخ صوفیه را در باب مقام قطب، همچون قول به مهدویت نوعیه تلقی می‌کردند، بنابراین نفی و رد آن را لازمه اعتقاد تشیع می‌شمردند. 🔻به علاوه قول به وحدت وجود را از مقوله عقاید حلولیه و اتحادیه تلقی می‌کردند و با توجه به اینکه اکثر قدمای مشایخ صوفیه هم به تسنن منسوب بودند یا در سنت افراط و مبالغه داشتند، اکثر فقهای متشرعه در اظهار مخالفت با آنها -با وجود اختلاف در مسلک اخباری یا اصولی- هم‌داستان بودند.[1] 🔰بنابراین مخالفت با تصوف مخصوص علما یا فقهای یک یا چند عصر نبوده و همواره در طول تاریخ اسلام، مخالفت با این جریان انحرافی وجود داشته است. 📚پی‌نوشت: 1.زرین‌کوب عبدالحسین، دنباله جستجو در تصوف ایران، امیرکبیر، تهران، چاپ نهم، 1393، صص 315 و 316. عضویت در کانال👇 🔰 http://eitaa.com/joinchat/2778923026Ca3622cab5e🔰