‌ انالحق! علی جان! من آن‌ حق پایمال‌شده بین درُدیوارم! ریسمان بسته بر دستانم را می‌بینی که در سیاهی آن شب تاریک، از خم کوچه‌راه به طرف مسجد پیامبر کشیده می‌شود؟! علی جان صدای مرا می‌شنوی؟ منم آت ذالقربی حقه! حق حیات، حق خواستن و حق آزادگی.... ابوتراب! سوز برخواسته از حنجره مرا می‌شنوی؟ آهی که از قعر چاه تا آسمان قد کشید تا میراث‌دارانت در میان نخلستان چون تمّار آواز «قالوا‌ بلی» سر دهند. عزیز فاطمه! صدای خردشدنِ استخوان‌های مرا می‌شنوی؟ من همان حقم! همان حقی که شوکران صلح نوشیدم و از فراز تل، گودالی پر از خون دیدم که خودم در آن دست و پا می‌‌زدم... . علی جان! من حق دم‌المظلومم! همان حق وعده داده شده که زمین نخواهد ماند و همان که می‌دانی اگر از مظلوم ستانده شود زمین و زمان کن فیکون می‌شود.... ناطق حق صدای مرا می‌شنوی؟! امشب شب مقام زهرایی توست علی جان! شب پیامبری تو که هر انسانی را در این دنیا روز #رسالتی هست و روز محشری. امشب آسمانیان مسیر عبور تو را ستاره‌باران کرده‌اند و سایه خدا بر آیینه وجود تو نقش انداخته اما ستاره‌های دل کودکان کوفه یکی‌یکی خاموش می‌شود... ‌تنهاییمان دارد به اوج می‌رسد و مرغ امیدمان از قفس پریده و ما مانده‌‌ایم با «وحشت دنیای بی علی...» کاتب قرآن ؛ صدای ناله مرا می‌شنوی؟ خاک بر فرزندان بوتراب از کران تا کران گسترده است. آسمان فراخ است و شب عاشقان بی‌دل روشن... رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ ۖ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا ۚ أَنتَ مَوْلَانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ... قسم به خدای کعبه که رستگار شدی.... #علی‌مع‌الحق‌و‌الحق‌مع‌علی #لیلة‌القدر