برشی از کتاب #مفاتیح_الحیات آیت الله #جوادی_آملی #سبک_زندگی_اسلامی #دانش #دانش_سودمند 🔅🔅🔅 📌 برخی آموزش های مورد نیاز 🍃 آموزش علوم دینی: 🌱امام رضا (سلام الله علیه) می فرماید: خدا رحمت کند بنده ای را که امر ما را زنده بدارد. راوی پرسید: چگونه امر شمارا زنده کند؟ آن حضرت فرمود: علوم ما را فرا گیرد و به مردم بیاموزد ، چرا که مردم اگر زیبایی های کلام ما را بدانند از ما پیروی می کنند. 🌱امام حسن عسگری (سلام الله علیه) به نقل از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرماید: هرکس از پیروان ما به علوم ما دانا باشد و جاهلی را هدایت و ارشاد کند و شریعت ما را به او بیاموزد، در بهشت همراه ما خواهد بود. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#وظايف_شخصی_منتظران؛ (3) ✳️ نیك گفتاری! وظایف شخصی منتظران در بنان و بیان آیت الله #جوادی_آملی: 🔰3. زبان، ترجمان عقل و اندیشه انسان است، از این رو توفیق نیك گفتاری زبان صیانت از آن برای اهل انتظار ضروری است. طبق آموزه های این دعای شریف، منتظران راستین می باید با توجّه به آنچه در پی می آید در صیانت زبان خویش كوشا باشند: 🔷أ. سخن صائب گفتن: منتظر راستین آن حضرت می باید جز از سر راستی سخن نگوید و گفتار غیر صائب را (به جدّ یا به هزل) وا نهد: وسدّد ألسنتنا بالصواب. 🔷ب. حكیمانه سخن گفتن: گفتن سخنان بی محتوا و بی فایده كه نه در امر دین سودی می بخشند و نه در كار دنیا، كاری حكیمانه نیست. آنچه حكیمانه نیست لغو است و اهل ایمان از لغو اعراض میكنند. بر همین اساس بر اهل انتظار شایسته است كه حكیمانه سخن بگویند و زبان را از سخنان لغو صیانت كنند: والحكمة. 📚کتاب امام مهدی، موجود موعود 🆔 @rahighemakhtoom

برشی از #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(16) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 ▪ لازم است توجه شود كه چون خداوند سبحان به مقتضاي (هو الأول) آغاز هر كار و هر شأن است، اگر كاري بدون توجه به او آغاز شود منقطع الاول است؛ چنانكه اگر كار و شأني بدون قصد قرب به او كه «هو الآخر» است، انجام شود منقطع الآخر و اَبْتَر خواهد بود. از اين رو لازم است هر كاري به نام خدا آغاز شود. قهراً چنين كاري بي رجحان نيست؛ زيرا كار مرجوح كه خدا از آن ناراضي است هرگز به خداوند نسبت ندارد. ▪ معناي ابتداي كار به نام خدا اين نيست كه خصوصِ لفظ (بسم الله) در آغاز آن مورد عنايت قرار گيرد، بلكه هر چه مايه‌ي تذكر الهي است، هر چند كلمه‌ي ويژه (بسم الله) نباشد كافي است. بر اين اساس، برخي از ادعيه بدون كلمه‌ي (بسم الله) و با تحميد، تسبيح يا تكبير آغاز مي شود كه در همه‌ي موارد مزبور توجه به اسمي از اسماي حسنا و صفتي از اوصاف علياي الهي است؛ چنانكه در امتثال دستور خداوند درباره‌ي حليّت و طهارت مذبوح يا منحور و اشتراط آن به تسميه، در آيه‌ي (فكلوا مما ذكر اسم الله عليه إن كنتم بآياته مؤمنين)[ سوره‌ي انعام، آيه‌ي 118.] و آيه (ولا تأكلوا مما لم يُذْكَر اسم الله عليه وإنّه لفسقٌ)[ سوره‌ي انعام، آيه‌ي 121.] 📝 نقل شده است: شخصي هنگام ذَبْح، تسبيح يا تكبير يا تهليل يا تحميد خدا كرده است (كافي است يا نه؟) امام (عليه السلام) فرمود: نام خداوند در همه اين كلمات آمده است و چنين سر بريدني صحيح و آن مذبوح يا منحور حلال است: «سئلته عن رجل ذبح فسبّح أو كبّر أو هلّل أو حمد الله قال: «هذا كلّه من أسماء الله، لا بأس به».[ وسائل الشيعه، ج 16، ص 327.] ▪ گاهي اسم معنا با فعل معيّن همراه با لفظ باء كه حرف جرّ است ذكر مي شود؛ مانند: «بحول الله وقوته أقوم وأقعد» و (إقرء باسم ربّك الذي خلق) در اين گونه موارد ابهامي در تعيين متعلق باء نيست و گاهي كار معيني به نام خدا شروع مي شود كه به مثابه قرينه مُعِيّنه مي تواند تعيين كننده متعلَّق حرف جرّ باشد؛ مانند آن كه كسي بخواهد سوره اي تلاوت كند يا از جايي برخيزد يا به جايي بنشيند.[ تفسير طبري، ج 1، ص 78.] ▪ و نظير آن كه ذابِح يا ناحِر در هنگام ذبح گوسفند يا نَحْر شتر مي گويد: بسم الله...؛ يعني به نام خداوند قرباني مي كنم و به نام او حيوان را سر مي برم و نيز مانند شروع مُؤلّف يا مدرّس يا صاحب صنعت مُعَيّن كه در اين گونه موارد احتمال تعيّن متعلّق حرف جر كاملا ً بجاست؛ گرچه احتمال تعلّق آن به متعلّق عام كه در موارد عمومي متحمل است، نظير «ابتداء» و «استعانت» نيز معقول خواهد بود. ▪ البته ممكن است متعلَّقْ اسم باشد تا جمله، اسميّه شود و ممكن است فعل باشد تا جمله، فعليّه گردد؛ مانند: ابتدائي (ابتدائي ثابت كه ظرف مستقر باشد، نه لغو) بسم الله...و ابتدأت بسم الله...؛ زيرا حرف جرّ نيازمند به متعلق است تا از نقص برهد و به تماميّت برسد و اين نتيجه گاهي با اسمِ معنا حاصل مي شود؛ مانند: «ابتدائي» و زماني با فعل حاصل مي گردد؛ مانند: «ابتدأت». بحث درباره‌ي تعيين متعلَّق از آن جهت است كه حرف جرّ نيازمند به آن است و از اين لحاظ تفاوت بين اقسام مجرور نيست؛ يعني اگر گفته مي شد: «بالله» و كلمه‌ي اسم ذكر نمي شد نيز تعيين متعلَّق قابل طرح بود. ادامه دارد ... 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_فجر 🔅🔅🔅 ✳️ نگاشت 17 : نکات تفسیری آیات 15تا 20 فأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ «15» و أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ «16» كلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ «17»🔸 وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْكِينِ 🔸 «18» وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أَكْلًا لَمًّا «19» وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا «20» 🌿🌿🌿 ▫ «لا تَحَآضُّونَ»: همدیگر را ترغیب و تشویق نمی‌کنید. فعل مضارع باب تفاعل از ماده (حَضّ) است و تائی از اوّل آن برداشته شده است. «طَعَامِ»: إطعام. خوراک دادن. ✅ ۱ - بى توجهى به مستمندان و ترغیب نکردن یکدیگر به تأمین غذاى آنان، فرهنگى حاکم بر عصر بعثت (و لاتحضّون على طعام المسکین) 🔹 «تحاضّ» (مصدر «تحاضّون»)، به معناى ترغیب کردن یکدیگر است (قاموس). گفتنى است که از عبارت «طعام المسکین»، «بذل طعام المسکین» اراده شده است. البته «طعام» مى تواند به معناى «اطعام» باشد - مانند «عطاء» به معناى «اعطاء» ولى تقدیر بهتر است. (البحرالمحیط) ✅ ۲ - مسکین، داراى سهم غذا در اموال مردم* (طعام المسکین) اضافه «طعام» به «مسکین»، بیانگر استحقاق است. ✅ ۳ - ریشه کن ساختن گرسنگى در جامعه، نیازمند همکارى مردمى و تلاش همگانى است. (و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۴ - تأمین غذاى نیازمندان و ترویج فرهنگ یارى رسانى به تهى دستان، تکلیفى الهى است. (و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۵ - پندار مرفّهان به گرامى بودن نزد خداوند، با وجود بى توجهى آنان به مساکین، پندارى بى پایه و نادرست است. (ربّى أکرمن . کلاّ ... و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۶ - ذلّت و خوارى در پیشگاه خداوند، نتیجه بى توجّهى به نیازمندان است; نه کمبود ثروت. (ربّى أهنن . کلاّ بل ... و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۷ - بى توجّهى ثروتمندان به مستمندان و پرهیز آنان از کمک رسانى به بینوایان، به دور از انتظار و نشانه رد شدن در امتحان الهى است. (إذا ما ابتلیه ربّه فأکرمه و نعّمه ... کلاّ بل ... و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۸ - راه رسیدن به عزّت و شرافت در پیشگاه خداوند، احسان به مسکینان و تشویق دیگران به آن است; نه افزایش ثروت و رفاه. (ربّى أکرمن ... کلاّ بل ... و لاتحضّون على طعام المسکین) ✅ ۹ - رفع نیاز غذایى فقیران، مهم تر از حمایت هاى دیگر و برترین مساعدت به آنان است. (و لاتحضّون على طعام المسکین) ذکر خصوص «طعام»، بیانگر برداشت یاد شده است. ✅ ۱۰ - ثروتمندان، در انجام دادن وظیفه رسیدگى به یتیمان و مسکینان، همواره مورد آزمایش الهى اند. (ابتلیه ربّه فأکرمه و نعّمه ... الیتیم ... طعام المسکین) ✅ ۱۱ - کسانى که در تنگناى اقتصادى به سر مى برند، در صورت احترام به یتیمان و ترغیب دیگران به فقرزدایى از جامعه، نزد خداوند گرامى بوده و از حقارت و خوارى مبرّا خواهند بود. (فیقول ربّى أهنن . کلاّ بل لاتکرمون الیتیم . و لاتحضّون على طعام المسکین) ادامه دارد ... 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#چشمه_حکمت #تفسیر_قرآن #تفسیر_سطح_متوسط #تفسیر_سوره_فجر 🔅🔅🔅 ✳️ نگاشت 17 : نکات تفسیری آیات 15تا 20 فأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ «15» و أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهانَنِ «16»كلَّا بَلْ لا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ «17» وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى‌ طَعامِ الْمِسْكِينِ «18» 🔸 وَ تَأْكُلُونَ التُّراثَ أَكْلًا لَمًّا «19» وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا 🔸 «20» ▫ «التُّرَاثَ»: میراث. ارث. ترکه. «لَمّاً»: سرجمع. یکجا. یعنی حلال و حرام و حق خود و حق دیگران برای شما مطرح نیست، و اموال زنان و کودکان و پیران و مظلومان را جمع و ضبط می‌نمائید و حق‌الإرث ایشان را نمی‌پردازید. واژه (لَمّاً) صفت (أَکلاً) است. ✅ ۱ - مردم عصر جاهلیت، با تصرف حق دیگران در میراث، سهم آنان را ضمیمه سهم خویش مى ساختند. (و تأکلون التراث أکلاً لمّا) 🔹 «تراث»، «ارث» و «میراث» به یک معنا است (لسان العرب). «لمّاً» مصدر و به معناى جمع کردن فراوان است (العین). «لَمَمْتُ»; یعنى، ضمیمه ساختم (مصباح). «أکل» کنایه از تصرف کامل است; به گونه اى که چیزى از میراث باقى نماند. توصیف آن به مصدر (لمّاً)، براى مبالغه است; یعنى، تصرفى که در کنار حق خود، به طور کامل فراگیر حق دیگران نیز باشد. ✅ ۲ - تجاوز به حق ارث دیگران، ناروا و نکوهیده است. (و تأکلون التراث أکلاً لمّا) ✅ ۳ - لزوم بها دادن به شخصیت یتیمان و ترک تجاوز به حق ارث آنان (لاتکرمون الیتیم ... و تأکلون التراث أکلاً لمّا) 🔹 آیه بعد، از حب مال سخن گفته و در این آیه خوردن میراث مطرح شده است. ارتباط این آیات با دو آیه قبل، بیانگر این است که هر کس براى یتیمان ارزشى قائل نباشد، میراث آنان را تصاحب مى کند و هر کس به فکر تغذیه مساکین نباشد، گرفتار مال دوستى است. ✅ ۴ - متجاوزان به حقوق دیگران، گرچه از نعمت و کرم خداوند برخوردار شوند، از عزّت و شرافت مندى در نزد او محروم خواهند بود. (نعّمه فیقول ربّى أکرمن ... کلاّ ... و تأکلون التراث أکلاً لمّا) ✅ ۵ - خوارى در پیشگاه خداوند، پیامد تجاوز به ارث دیگران است; نه تهى دستى و فقر. (فقدر علیه رزقه فیقول ربّى أهنن . کلاّ ... و تأکلون التراث أکلاً لمّا) ✅ ۶ - «ارث» عرصه امتحان الهى است و تصاحب کنندگان میراث دیگران، بازنده این امتحان اند. (إذا ما ابتلیه ... و تأکلون التراث أکلاً لمّا) ✅ ۷ - رعایت حق ارث دیگران، مایه عزّت نزد خداوند و پایمال کردن آن، ذلّت آور است. (ربّى أکرمن ... ربّى أهنن . کلاّ بل ... تأکلون التراث أکلاً لمّا) 🔅🔅🔅 ▫ «جَمّاً»: فراوان. بسیار. ✅ ۱ - علاقه فراوان به مال، از ویژگى هاى مردم در عصر جاهلیت (و تحبّون المال حبًّا جمًّا) «جمّاً»، به معناى زیاد بودن و انباشته شدن است. (مقاییس) ✅ ۲ - پندار عزّت در پیشگاه خداوند، براى کسانى که گرفتار مال دوستى اند، پندارى موهوم است. (ربّى أکرمن ... کلاّ ... و تحبّون المال حبًّا جمًّا) ✅ ۳ - افراط در مال دوستى، حتى براى تهى دستان، ذلّت آفرین است. (ربّى أهنن . کلاّ ... تحبّون المال حبًّا جمًّا) ✅ ۴ - علاقه به ثروت، از عوامل بى توجّهى به بینوایان و ترک تلاش در رفع گرسنگى آنان است. (و لاتحضّون على طعام المسکین ... و تحبّون المال حبًّا جمًّا) ارتباط این آیه و آیه قبل با دو آیه پیش از آنها، بیانگر برداشت یاد شده است. ✅ ۵ - عشق به ثروت، مذموم است. (و تحبّون المال حبًّا جمًّا) ✅ ۶ - دلبستگى به ثروت، شکست در آزمون الهى است. (ابتلیه ... و تحبّون المال حبًّا جمًّا) ✅ ۷ - غفلت از امتحان هاى الهى، مایه ترک یتیم نوازى و بى اعتنایى به مسکینان و تصاحب میراث دیگران و دلبستگى به ثروت است. (ابتلیه ... کلاّ بل لاتکرمون الیتیم . و لاتحضّون ... و تأکلون التراث ... و تحبّون المال) ✅ ۸ - دنیاطلبى و ثروت خواهى، زمینه ساز بى ارزش انگاشتن یتیمان و دست اندازى به ارث آنان (بل لاتکرمون الیتیم ... و تأکلون التراث ... و تحبّون المال حبًّا جمًّا) ✅ ۹ - خداوند در کمین مردم بى توجّه به یتیمان و مسکینان، غاصب ارث دیگران و دل بسته به ثروت (إنّ ربّک لبالمرصاد ... بل لاتکرمون الیتیم . و لاتحضّون ... و تأکلون ... و تحبّون) ادامه دارد ... 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 حیات #انسانی ▪️ اگر کسی موحّد نبود، حیات گیاهی دارد؛ یا دوران جوانی است که حیات او حیات گیاهی است و هنوز به حیات حیوانی نرسیده است، او خوش تغذیه می ‌کند، خوش جامه در بَر می ‌کند و خوش بالندگی دارد، همین سه کار را دارد: تغذیه، تَنویه و تولید. او در دوران جوانی «نباتٌ بالفعل» و «حیوانٌ بالقوة» او هنوز حیوان نشده، این شخص یک درخت خوبی است؛ وقتی به مرحله ازدواج و مرحله عاطفه رسید، فرزند پیدا کرد، علاقه نسبت زن و شوهر و علاقه پدر و فرزندی پیدا شد و عواطف و احساسات مطرح شد، این شخص «حیوانٌ بالفعل» و «انسانٌ بالقوه»، بعضی در همین حدّ چهل ـ پنجاه سال می‌ مانند و می ‌میرند؛ اما برخی‌ ها به مقام انسانیت می‌ رسند که با علم و عقل زندگی می ‌کنند، این شخص «انسانٌ بالفعل» و «ملکٌ بالقوة» او فرشتهٴ «بالقوه» است، از این شخص بالاتر هم که با فرشته ‌ها محشور می ‌شوند. ▪️ وجود مبارک حضرت امیر در جواب نامه دربار اموی فرمود: این حدیث نبوی جلوی ما گرفته است که حضرت فرمود: «تَزْكِیةِ الْمَرْءِ نَفْسَه قبیح‏»؛[نهج البلاغة(للصبحی صالح)، نامه28. ] خودستایی چیز بدی است که آدم خود را بستاید، ما مأمور به خودستانی هستیم نه خودستایی؛ یعنی خودمان را از خودمان بگیریم و بیندازیم دور تا راحت بشویم، نه خود را بستاییم! فرمود: «تَزْكِیةِ الْمَرْءِ نَفْسَه‏ قبیح»؛ خودستایی چیزی بسیار بدی است و خودستانی چیز بسیار خوبی است که خودی را از خودمان بگیریم! حضرت فرمود به ما گفتند که از خودتان تعریف نکنید، فرمود اگر این جمله نبود ما می‌ گفتیم که چه کسی هستیم؛ امّا گوشه ‌ای از اسرار خانوادگی خود را شرح می دهیم. فرمود: معاویه! خیلی ها می‌ روند جبهه و شربت شهادت می ‌نوشند، ولی از ما اگر کسی رفت سیدالشهدا می‌ شود! قبل از جریان کربلا حمزهٴ سیدالشهدا ـ عموی حضرت امیر ـ در جریان اُحُد همین‌ طور بود که حضرت فرمود، ما اگر شهید دادیم سیدالشهدا می ‌شود! (درس اخلاق تاریخ: 1395/08/27 ) 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#کوثر_حکمت #زهد #خیرخواهی #نصیحت #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 📌 حیات انسانی زمان:2/46 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

🆔 @rahighemakhtoom

#حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📌 رحمت جهانی ▪️ محور اصلی بحث درباره نبوّت پیامبر اعظم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) و شئون و كمالات علمی و عملی آن حضرت است. عنصر اول این است كه نیاز بشر به وحی و نبوّت از آن جهت است كه بشر یك موجود دائمی و ابدی است و با مرگ از پوست به در می‌ آید، نه بپوسد! بعد از مرگ، برزخ است و صحنه قیامت است و پاداش نیكان و كیفر تبهكاران و مانند آن. ▪️ عنصر دوم و اصل دوم این است كه كسی كه از طرف خدای سبحان از آینده و گذشته بشر باخبر است و بشر را مستحضر می ‌كند و از تمام شئون و اعمال و آثار بشری باخبر است و برنامه ‌ریزی می‌كند، باید از خطای فكری و خطیئه عملی مصون باشد; زیرا كمترین اشتباه علمی یا غفلت عملی باعث گمراهی جوامع بشری خواهد شد؛ از این جهت، پیامبران مخصوصاً حضرت ختمی نبوّت (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) باید معصوم باشند. ▪️ اصل سوم و عنصر سوم این است كه چنین موجودی رحمت جهانی خواهد بود؛ زیرا برای كلّ جهان آمده، هم با اصل كلیت و هم با اصل دوام پیام الهی را رسانده است؛ این دو اصل در برنامه‌ های رهبری وجود مبارك پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) كاملاً مشهود است؛ اصل كلیت و اصل دوام، اصل همگانی و اصل همیشگی، برای تمام مردم روی زمین تا روز قیامت، در هر عصر و مصری و برای هر نسلی ایشان پیام دارد؛ حالا برخی‌ ها می ‌پذیرند و برخی ‌ها نمی ‌پذیرند و آنها هم كه می ‌پذیرند همه احكام را عمل می ‌كنند یا نمی ‌كنند، بالأخره یك پاداش و كیفری برای همه مشخص كرده است؛ لذا چه در بخش ‌های ملّی و محلّی، چه در بخش ‌های منطقه ‌ای، چه در بخش ‌های بین ‌المللی برای همه برنامه دارد، این كلیت و دوام همراه با رسالتِ اوست. اینكه خدا فرمود ما ﴿رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ﴾[1] فرستادیم یا ﴿كَافَّةً لِّلنَّاسِ﴾[2] فرستادیم به همین منظور است. ﴿مَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِینَ﴾ رحمت بودن او برای جهانیان آن است كه سه مطلب را به همه جهانیان می‌ آموزاند: یكی جهان‌ دانی صحیح، یكی جهان‌‌ داری صحیح، یكی جهان ‌آرایی صحیح; همگان را به جهان ‌بینی توحیدی دعوت می ‌كند، همگان را به كیفیتِ داشتن و نگهداری و اصلاح جهان هدایت می ‌كند، همگان را به هنر و زیبایی و جمال و جلالِ جهان كه جهان‌ آرایی است راهنمایی می ‌كند؛ هم به ذائقه عنایت دارد، هم به انگیزه عنایت می ‌كند، هم به اندیشه عنایت می ‌كند. ▪️ همه انبیا عموماً و وجود مبارك پیغمبر خاتم(علیهم الصلاة و علیهم السلام) خصوصاً، آمدند تا شعله عقل را مشتعل‌ تر كنند «وَ یثِیرُوا لَهُمْ‏ دَفَائِنَ‏ الْعُقُولِ»،[3] آن گنجینه‌ های عقلی و معرفتی و خردورزی را مشتعل ‌تر كنند، «اثارة» كنند، شكوفا كنند، شیار كنند. اگر بشر با این شیار كردنِ امور خداداد و فطرت ‌های الهی بسیاری از چیزها را می‌ تواند بفهمد و اصول كلی و جوامع جهان ‌بینی، جهان ‌داری و جهان ‌آرایی را انبیا عموماً و وجود مبارك پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) خصوصاً بیان كردند، دیگر نه ممكن است فردی بالاتر از پیامبر اسلام بیاید، نه نیازی هست كه همتای او را خدای سبحان اعزام بكند؛ از این جهت او می‌ شود خاتم انبیا (علیهم الصلاة و علیهم السلام) که رحمت او هم فراگیر است و همه را هدایت می ‌كند، منتها برخی ‌ها می ‌پذیرند و برخی ‌ها نمی‌پذیرند، آنهایی هم كه نمی‌ پذیرند را ذات اقدس الهی ـ به وسیله پیامبر ـ از هدایت محروم نكرده است، همواره آنها را دعوت می ‌كند تا در كنار مأدبه و مائده هدایت الهی بنشینند. (پیام به همایش پیامبر اسلام، رحمتی برای عالمیان تاریخ: 1392/02/24) [1] . سورهٴ انبیاء، آیهٴ 107. [2] . سورهٴ سبأ، آیهٴ 28. [3] . نهج‌البلاغه، خطبه 1. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

#آیت_الله_جوادی_آملی ✳️ عظمت مقام رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم ) ✔️وجود مبارك رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم ) را كه ذات اقدس الهی در قرآن معرفی می‌كند او را شاگرد لَدنّی می‌داند که كلّ جهان را با كتاب خود هدایت می‌كند. ذات اقدس الهی وقتی از رسولش یاد می‌كند او را به عنوان رحمت جهانیان، رحمت عالمیان معرفی می‌كند. ✔️قرآن از صدر تا ساقه پیامبر را معرفی می‌كند و به ما می‌فرماید شما در بخش نازلِ رسالت آن رسول قرار دارید آن بخش والایی رسالت رسول در دسترس شما نیست اینكه گفته شد خُلق رسول گرامی، قرآن كریم است؛ یعنی قرآن شناسنامه آن حضرت است اگر وجود مبارك رسول گرامی بخواهد به صورت یك كتاب در بیاید می‌شود قرآن و اگر قرآن بخواهد به صورت یك انسان متمثّل بشود، می‌شود رسول گرامی(ص). ✔️تاریخ زندگی رسول خدا را ذات اقدس الهی باید تبیین كند و كرد! و كتاب تاریخی آن حضرت باید قرآن كریم باشد، چه اینكه هست! و اهل بیت عصمت و طهارت كه مفسّران اصیل و راسخان در علم‌ هستند، باید رسالت رسول گرامی را تبیین كنند كه كردند! وظیفه ما دو چیز است؛ یكی فهم و درک شأن نزول رسالت و برنامهٴ آن حضرت است و دوم تطبیق كارهای خودمان بر سیره و سنّت آن حضرت می‌باشد. ✔️خداوند بخشی از برنامه‌های رسول گرامی را در پایان سوره مباركه «اعراف» بیان كرد؛ فرمود او آمده كه شما را آزاد كند، او آمده تا این قیود و زنجیرهایی كه با آنها دست و پای خودتان را بستید، را باز كند؛ برخی از زنجیرها را شما با دست خودتان بستید، برخی از زنجیرها را دیگران بر دست و پا و گردن شما آویختند؛ این تشریفات زاید، این تمنّیات زاید، این غرور و خودخواهی، اینها همه زنجیرهایی است كه انسان به خود بسته است و رسول خدا آمده تا ﴿وَ یضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتی‏ كانَتْ عَلَیهِمْ﴾ 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

⏺بازخوانی فرازهایی از پیام حضرت آیت الله جوادی آملی به کنگره بین المللی سبط ‌النبی(ع)، به مناسبت سالروز شهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام (به روايتی) ♻️ آیت الله العظمی جوادی آملی در این پیام با اشاره به این مطلب که ائمه علیهم السلام مصداق انسان کامل هستند، بیان داشتند: امام مجتبی همانند سایر ائمه(علیهم الصلاة و علیهم السلام) یك انسان كاملی است بدین معنا كه مظهر غیب و شهادت ذات اقدس الهی است؛ یعنی جهان را طرزی می‌بیند و اداره می‌كند كه هم با گذشته هماهنگ باشد، هم با وضع فعلی و هم با آینده. ♻️معظم له به روایتی از امام مجتبی علیه السلام اشاره کردند و اظهار داشتند: از وجود مبارك امام مجتبی(سلام الله علیه) سؤال كردند سیاست چیست؟ مستحضرید كه سیاستمدار واقعی اهل بیت(ع) هستند و در زیارت جامعه امام هادی(صلوات الله و سلامه علیه) آمده است كه به اهل بیت(ع) در مزار آنها در مشاهد مشرّفه عرض می‌كنیم: «اَلسَّلامٌ عَلَیكُم یا سَاسَةِ العِباد»؛ ای سیاستمداران بندگان الهی! امام مجتبی(ع) در پاسخ این سوال فرمود: «أُن تَرعَی حُقُوق الله وَ حُقوق الأحیاء وَ حُقوق الأموات»، 🔹می‌بینید امام مجتبی(ع) سیاست را در اضلاع سه‌گانه این مثلث بابركت معنا كرد، بیان نورانی امام مجتبی(ع) این است که فرمود: سیاست دینی یعنی رعایت حقّ الله، رعایت حقّ الناس، رعایت حقّ الأموات؛ این معنی سیاست است؛ 🔹یعنی رابطه خود را با خدا از نظر شناخت خدا، مستحكم كنید یك، 🔹رابطه‌تان را با زنده‌ها، آن‌كه انسان است، رابطه انسانی‌تان را با او حفظ كنید، به كسی خیانت نكنید، در عهد و پیمان خود وفادار باشید، خیرِ دیگران را بخواهید و حقوق احیا را زنده كنید؛ برخی‌ها مسلمان‌اند، برخی‌ها اهل كتاب‌اند، برخی‌ها كافرند، فرمود شما به احدی ظلم نكنید، ظلم حرام است ولو نسبت به كافر، مگر اینکه آن كافر بخواهد محارب باشد و حمله كند و مسلمان‌ها را آزار برساند 🔹و در بخش سوم فرمود، حقوق اموات را رعایت كنید؛ آنها كه كاری كردند، كتابی نوشتند، مدرسه‌ای ساختند، راهی را احداث كردند، پلی ساختند و خدماتی به جامعه ارائه كردند، حقّ آنها را رعایت كنید. 🔹بیان نورانی امام مجتبی علیه السلام در تبیین سیاست این است که فرمود: حقّ مُرده‌ها را، حقّ زنده را، حقّ الله را در رأس رعایت كنید، این می‌شود امام مجتبی که هم حكم اندیشه را بیان كرد، هم حكم انگیزه را بیان كرد، هم حكم دنیا را بیان كرد، هم حكم آخرت را بیان كرد و در همه محورها فرمود: ای انسان! تو مرگ را می‌میرانی، انسان است كه مظهر حیات ابدی ذات اقدس الهی است و نمی‌میرد: «آن‌كه نمرده است و نمیرد خداست» و بنده خدا هم در سایه لطف خدا این آثار را دارد. 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom

روز بیست و هشتم ماه #صفر 🔹معارف بدیع آیت الله #جوادی_آملی 🌿🌿🌿 🔅قرآن همراه است و هم راه 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🆔 @rahighemakhtoom