#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_ضحی 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 2 :پیش گفتار ✅ شأن نزول درباره شأن نزول سوره ضحی گفته شده است مدتی وحی بر پیامبر(ص) نازل نشد؛ به همین دلیل برخی دشمنان، او را شماتت می‌کردند که خدا پیامبرش را رها کرده است. بعد از این واقعه سوره ضحی نازل شد و آن حضرت را شاد کرد.[تفسیر المیزان] ✅ محتوای سوره در یک نگاه سوره ضحی با دو سوگند آغاز می‌شود؛ سپس به پیامبر(ص) بشارت می‌دهد كه خدا هرگز تو را رها نکرده است. بعد به او نوید می‌دهد كه خداوند آنقدر به او عطا خواهد کرد كه خشنود شود. 🔹 در آخرین بخش، گذشتۀ زندگانی پیامبر را یادآوری می‌کند كه خداوند چگونه او را همیشه مورد رحمت خود قرار داده و در سخت‌ترین لحظات زندگی حمایتش کرده است؛ 🔹 از همین رو در آیات پایانی به او دستور می‌دهد كه به شكرانه این نعمت‌ها با یتیمان و مستمندان مهربانی كند و نعمت خدا را بازگو کند. 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

(5)خامه‌گر، محمد، ساختار سوره‌های قرآن کریم، تهیه مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت نورالثقلین، قم، نشر نشرا، چ۱، ۱۳۹۲ش. 🔅🔅🔅 #تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_ضحی 📌 نگاشت 3:محتوای سوره ضحی در یک نگاه 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌توحید هستی و ربوبی #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 آیه چهار سوره مبارکه «رعد» این است: ﴿وَ فِی الأرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ﴾؛ در جوار هم‌ هستند، در این یک هکتار زمین خاک‌هایشان یکی است؛ ولی ﴿وَ جَنَّاتٌ مِنْ أَعْنابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخیلٌ صِنْوانٌ وَ غَیرُ صِنْوانٍ یسْقی بِماءٍ واحِدٍ﴾؛ اما ﴿وَ نُفَضِّلُ بَعْضَها عَلی بَعْضٍ﴾، آفتاب یکی، هوا یکی، آب یکی، خاک یکی، اما انواع و اقسام میوه‌ها را ما عطا می‌کنیم. 🔹 بعد از تبیین این معارف توحیدی، می‌فرماید: ﴿قُلْ أَ رَأَیتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً﴾،[1] چه کار می‌کنید؟ حالا این معادن را چه کار می‌کنید؟ کمی این نفت اگر برود پایین، حالا تنها سخن از بیگانه نیست، اگر ـ خدای ناکرده ـ یک قدر این نفت برود پایین، این گاز برود پایین، در دسترس صنعت هم نباشد، چه کار باید کرد؟ این غفلت ماست که از توحید باز می‌مانیم، همیشه دست دیگران را می‌بینیم یا می‌خواهیم دست دیگران را کوتاه کنیم. ﴿قُلْ أَ رَأَیتُمْ﴾؛ یعنی «أخبرونی»؛ به من گزارش بدهید، ﴿إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً﴾، «إن اصبح» نفت شما، «إن اصبح» گاز شما! چند کیلومتر پایین‌تر برود که دسترس صنعت نباشد، چه می‌شود؟ ﴿إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ یأْتیكُمْ بِماءٍ مَعینٍ﴾، بنابراین برهانی که ذات أقدس الهی اقامه می‌کند، ضمن اینکه توحید هستی را ارائه می‌کند؛ یعنی خدای سبحان واحد است «لا شریک له» واحد است، احد است و امثال آن، توحید ربوبی را هم اقامه می‌کند. 🔹 بعد فرمود ﴿فَمَنْ یأْتیكُمْ بِماءٍ مَعینٍ﴾، حمد را بر همه ما لازم کرده است. این شکر گفتن تنها چیزی که در قیامت ترازو را پُر می‌کند حمد است. انسان اگر در همه امور حامد و شاکر باشد، هیچ محذوری ندارد، نه بی‌راهه می‌رود نه راه کسی را می‌بندد. هیچ وقت کسی را محتاج دیگری نکرده است. این روایت‌ها هم در صحیفه سجادیه خوانده شد. وجود مبارک امام سجاد می‌فرماید این سفاهت است که کسی چشمش به غرب باشد: «طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَی الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْیهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِه»،[2] این سفاهت یک ملّت است که ـ خدای ناکرده ـ چشمش به غرب باشد. اینها ما را به عقل دعوت کردند. [1]. سوره ملک، آیه30. [2]. صحیفه سجادیه، دعای28. 📚 سوره مبارکه ملک جلسه تاریخ: 1397/09/1314 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(28) #آیت_الله_جوادی_آملی #شناخت_قرآن #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ✳ واحد سنجش و ارزیابی کمال ها #شهادت #علم_الهی 5⃣ پنجم: اَرزْيابي هر چيزي مناسب ارجمندي ويژه‌اي است كه آن را با همان معيار مي سنجند جريان شهادت در راه خدا، واحد ارزيابي بسياري از فضايل نفساني است، به طوري كه اصالت آن به عنوان وَزْن احراز شده است و امور ديگر به عنوانِ موزون، در ميزان قسط و عدل، با آن وزن، سنجيده مي‌شوند. 🔹 محور ارزيابي كمال‌ها در اسلام، همانا شهادت است كه ارج دانش انديشوران را با آن ارزيابي مي‌نمايند، گرچه مِداد و مُركّب عالِم متعهّد كه بر صفحه‌ي زرين كتاب، رقم مي خورد، مايه‌ي صلاح دل و نجاح روح است، ليكن اگر در مسير حفظ ارزش‌هاي شهادت نباشد، هرگز با آن مقياس سنجيده نخواهد شد، چه رسد به اين كه بر آن فزوني گيرد. 🔹 از اين كه مركّب قلم‌انديشوران با شهادت در راه حقّ مقايسه شده است، معلوم مي‌شود كه وظيفه‌ي يك انديشور باهوش در صحنه‌ي جهاد اكبر، فقط يكي از دو چيز است؛ يا پيروزي بر هوا و سلطه بر اغراض نفساني و غرايز حيواني يا شهادت در راه تهذيب و تسليم خواسته‌هاي اهريمن درون و بيرون نشدن و به دام اسارت هوس تن ندادن. 🔹 اگر دانشمندي توان چيرگي بر دشمن درون را پيدا كرد و در ميدان تهذيب روح بر نَفْس مُسَوّله و نَفْس اَمّاره فايق آمد، به فيض فوز عظيم نايل آمده است و اگر هم بر اميال باطل خود پيروز نشد، لااقل اسير آن هم قرار نگرفت و تا پايان عمر در جنگ با دشمن و گريز از او بسر برد و سرانجام بدون تسليم شدن رحلت كرد، همانند قَتيل در معركه‌ي نبردْ پاداش شهيد را خواهد داشت. 🔹 غرض آن كه آن چه از پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيده است كه «إذا كان يوم القيامة يوزن دم الشهداء بمداد العلماء فيرجّح مداد العلماء علي دم الشهداء»[ كنز العُمّال، حديث 28899.]، ناظر به آن است كه انديشمندان بكوشند كه: 🔹 اولاً، معارف الاهي را به خوبي فرا گيرند؛ 🔹 ثانياً، مطالب آموخته آن ها قابل ضبط و نگارش باشد؛ 🔹 ثالثاً، مطالب صالح نگارش را مرقوم دارند؛ 🔹 رابعاً، سنّت و سيرت آنان در قلم و رقم زدن در مسير جهاد با اهريمن درون و بيرون باشد؛ 🔹 خامساً؛ روح حماسه و استقلال طلبي و نفي هر گونه سلطه‌گري و سلطه‌پذيري از آثار قلمي آنان محسوب گردد تا رزمندگان دو جبهه‌ي جهاد اكبر و اصغر را در كنار مائده‌ي الاهي و آثار بجا مانده از خويش، به خوبي بپرورانند و نظام اسلامي را مستقرّ كنند. 🔹 نمونه بارز آن چه گذشت، زندگي پربار و عمر پربركت امام راحل(قدّس‌سرّه) است كه هم از علم نافع برخوردار بود، هم امّت اسلامي را به فراگيري علوم نافع فرا مي خواند، هم آثار بَنان و بَيان ايشان در تحميس و تشجيع و ترغيب به برقراري نظام قسط و عدل و تهديم هرگونه بنيان سلطه‌طلبي، سهم مُؤثّر مي داشت 🔹 و خلف صالح و صادق ايشان مقام معظّم رهبري نيز همان راه را ادامه مي‌دهند، و تداوم آن سنّت حسنه را از خداوند مسئلت مي‌نمايند. ادامه دارد.... ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#قرآن_شناسی #بررسی_علوم_قرآنی #اعجاز_بیانی_قرآن #جاذبه_قرآن #بلاغت #فصاحت #نظم_آهنگ_قرآن 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 11: نظم آهنگ قرآن ▪ هرگاه کسی برای چند بار به یک شعر گوش می سپارد، لحن و آهنگ آن برای او تکراری و ملال آور می شود، اما به هنگام نیوشیدن آوای گونه گون و هر دم تجدید شونده قرآن که اسباب و اوتاد و فواصل آن پی در پی جای خود را عوض می کنند و هر کدام گوشه ای از قلب را به نوازش وا می دارند، نه تنها خسته و آزرده نمی شود، بلکه عطش او برای شنیدن، همواره فزونی می گیرد. ▪ عرب، پیش از نزول قرآن، گاهی در شعر خود از این تنوع صوت بهره می برد، اما اغلب به دلیل اسراف و تکرار، تنوع آنان به ملال می انجامید. در نثر چه مرسل و چه مسجع نیز، چنین سلاست و روانی و حلاوتی که در قرآن مشهود است، سابقه نداشت و در بهترین نثرهای عرب عیب هایی یافت می شد که از سلاست و روانی ترکیب آن می کاست و امکان نداشت مثل قرآن قابل ترتیل باشد. اگر هم برای ترتیل آن پافشاری می شد، بوی تکلف از آن به مشام می رسید و از شأن کلام نیز می کاست. ▪ بر این اساس، هیچ جای شگفتی نیست که عرب، در گمان خود کمترین لقبی که به قرآن داده بود این بود که این سخن شعر است و اگر شعر نباشد سحر است و افسون! و این گفتار خود حیرت زدگی عرب در قبال سخن شکوهمند و بدیع قرآن را نشان می دهد، سخنی که از جلال و شکوه نثر چیزی فراتر دارد و از جمال و حلاوت شعر مایه ای افزون تر. ادامه دارد.... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌بنیان مرصوص #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 این نظام به بركت قیام امام و خون های پاك شهیدان [پابرجاست]، آنقدر خون های پاك ریخته شد كه خدا می‌داند! وقتی تاریخ جنگ به دو هزارمین روز رسید، هزار تا روحانی شهید شده بود آن وقت كه حساب كردند؛ یعنی هر یك روز در میان یك اهل لباس شهید شد، از شهدای محراب هفتاد ـ هشتاد ساله مثل آیت الله شهید اشرفی، آیت الله صدوقی، آیت الله دستغیب، آیت الله قاضی تا شهدای هفت تیر تا شهدای نخست وزیری تا شهدای كوی و برزن، هزار روحانی در ظرف دو هزار روز جنگ شهید شد، از آن به بعد هم كه ادامه داشت. از بسیاری از شماها كه خانواده‌های متدین‌ هستید عزیزترین فرزندانتان یا برادران و پدرانتان شهید شدند، خیلی خون پاك به پای این نهال رفته است! بنابراین این‌‌چنین نیست كه خدا این نظام را رها كند و خدای ناکرده این نظام آسیب ببیند، این شده بنیان مرصوص. 🔹 در بخش هایی صریح قرآن كریم فرمود شما نشد دیگری، مواظب خود و آبرویتان باشید ﴿إِنْ تَتَوَلَّوْا یسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیرَكُمْ ثُمَّ لا یكُونُوا أَمْثالَكُمْ﴾؛[1] فرمود وقتی جریان شهادت شد و خون شد و عده زیادی شربت شهادت نوشیدند، خدای سبحان دست از این نظام برنمی‌دارد، مواظب باشید این دین و این نظام به دست شما عملی بشود، دیر بجنبید شما را می‌گذاریم جای دیگر یك عده را روی كار می‌آوریم ﴿وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا یسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیرَكُمْ ثُمَّ لا یكُونُوا أَمْثالَكُمْ﴾. 🔹 خودتان را دریابید! فرصت، فرصت كوتاهی است و سفر سفر ابد است، هیچ نگذارید در كارتان غیر خدا دخالت كند؛ اگر خدای ناكرده ذره‌ای من و ما در این كار دخالت كرد، این را خدا نمی‌پذیرد، چون ﴿أَلا لِلّهِ الدِّینُ الْخالِصُ﴾،[2] او فقط صد درصد قبول می‌كند. این‌‌چنین نیست كه بگویند كه حالا اگر كسی نود درصد برای رضای خدا كرد و ده درصدش ریا بود این قبول بشود، خیر! كاری را كه خدا قبول می‌كند و روی آثار می‌گذارد كار صد درصد است. [1]. سوره محمد, آیه38. [2]. سوره زمر, آیه3. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1386/04/21 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(29) #آیت_الله_جوادی_آملی #شناخت_قرآن #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ✳وظیفه مشترک دانشوران 6⃣ ششم: رسالت انديشوران اسلامي آن است كه نظام الاهي را در همه‌ي شئون علمي و عملي آن تحكيم كنند و اين بنيان مرصوص را از گزند هر توطئه مصون دارند، و چنين كار سُتُرگي از گروه خاصّ و قشر مخصوص ساخته نيست، بلكه محور اصلي آن بر عهده‌ي همه صاحب نَظَران تئوري و صاحب بصران عَمَلي خواهد بود كه عمده‌ي آن ها در حوزه و دانشگاه به سر مي‌برند. 🔹 از اين رهگذر، پيوند اين دو نهاد علمي و ارجمند لازم و ضروري است، و هرگز پيوند اين دو قشر حسّاس ممكن نيست، مگر آن كه وظيفه‌ي مشترك و قداست آن وظيفه براي هر دو نهاد، به خوبي احساس شود و چنين كار خطيري ميسّر نيست، مگر آن كه قبلاً خود حوزويان با يكديگر هماهنگ و خود دانشگاهيان با همديگر يكدل و يكرنگ كه همان صبغه‌ي الاهي است باشند. 🔹 چنين توفيقي به دست نمي‌آيد، مگر آن كه هر كدام از حوزوي يا دانشگاهي با نهاد و نهان خويش متّحد باشد و اين همرنگي قَلْب و قالَب پديد نمي‌آيد، مگر آن كه قَلْب هر كدام از توحيد ناب برخوردار گردد. زيرا قلب انسانِ مُوَحّد است كه مي‌تواند از شخصيّت هر كسي به عنوان چهره اي مؤمن كه ظاهر و باطن او همسان و هم آواي‌هم‌اند، بسازد، و اين مؤمنانِ واحد، توان برقراري اتّحاد را دارند. 🔹 آنگاه از چنين حوزويانِ مؤمن متّحد و از چنان دانشگاهيان مؤمن متعهّد، نظام هماهنگ اسلامي پديد مي‌آيد كه اوّلين اثر آن، اسلامي شدن دانشگاه هاست. سپس در پرتو آن، تأسيس، تحكيم و تداوم نظام الاهي و نيز تهديم و تَدْمير نظام استكبار و سلطه ميسّر خواهد شد. 🔹 پروردگارا به تمام مشتاقان لقايت، شهد شهود را ارزاني بدار 🙏 🔹 و تمام شهيدان واِمام آن ها را از شراب طهور در ساغَر قرآن و صَراحيِ عترت(عليهم السلام)، سيراب فرما؛ 🙏 🔹 نظام اسلامي و مقام معظّم رهبري در پرتو عنايت حضرت بقيةالله(ارواح مَنْ سواه فداه) حفظ و حمايت فرما 🙏 🔹 و برادران و خواهران گرانقدر دانشجو را از حَسَنات مُلك و ملكوت بهره‌مند فرما و از مسئولان محترم اين همايش علمي به احسن وجه پذيرا باش.🙏 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. کانال قرآنی رحیق در ایتا @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_ضحی ▪نگاشت 4 :نکات تفسیری آیات 1تا 5 🔅🔅🔅 وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌ «3» وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى‌ «4» وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ «5» «1» به روشنايى آغاز روز سوگند. «2» به شب سوگند آنگاه كه آرامش بخشد. «3»پرودگارت تو را وانگذاشته و خشم نگرفته است. «4» همانا آخرت براى تو بهتر از دنيا است. «5» و به زودى پروردگارت (چيزى) به تو عطا كند كه خشنود شوى 🍀🍀🍀 ✅ ۱ - سوگند خداوند، به چاشت گاه و به گسترش نور خورشید در آن زمان (و الضحى) «ضحى» در معانى گسترش نور خورشید و «پهناور شدن روز» (مفردات راغب) و «اندکى پس از بالا آمدن روز» (قاموس) به کار مى رود. ✅ ۲ - وقت چاشت و زمان پرتو افشانى خورشید، داراى عظمتى درخور سوگند خداوند (و الضحى) ✅ ۳ - نور خورشید و برآمدن آن در صبحگاه، نعمتى الهى است. (و الضحى) ✅ 4 - سوگند خداوند، به شب، هنگام سیطره کامل تاریکى آن بر موجودات (و الّیل إذا سجى) «سجى الّیل»; یعنى، شب با تاریکى خود ساتر شد و پوشاند(مصباح). اصل این کلمه، بر آرامش یافتن و انطباق کامل دلالت دارد. (مقاییس اللغة) ✅ 5 - شب و سیطره افکندن تاریکى آن بر موجودات، از نعمت هاى بزرگ الهى و داراى عظمتى درخور سوگند خداوند (و الّیل إذا سجى) ✅ 6- آرامش موجودات در شب، نعمتى بزرگ و داراى عظمتى درخور سوگند خداوند (و الّیل إذا سجى) «آرامش یافتن» (یکى از معانى ذکر شده براى «سَجْو») در آیه شریفه به شب اسناد یافته است. این اسناد یا حقیقى است; یعنى، با سیطره کامل تاریکى، گویا شب از پیشروى باز ایستاده است و یا اسناد مجازى است و شب آرام به معناى بى تحرّک بودن موجودات در شب است. ادامه دارد... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #تفسیر_سوره_ضحی ▪نگاشت 5 :نکات تفسیری آیات 1تا 5 🔅🔅🔅 وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌ «3» وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى‌ «4» وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ «5» «1» به روشنايى آغاز روز سوگند. «2» به شب سوگند آنگاه كه آرامش بخشد. «3»پرودگارت تو را وانگذاشته و خشم نگرفته است. «4» همانا آخرت براى تو بهتر از دنيا است. «5» و به زودى پروردگارت (چيزى) به تو عطا كند كه خشنود شوى 🍀🍀🍀 ✅ 7- خداوند، هرگز ارتباط خود را با پیامبر(ص) قطع نکرده و به آن حضرت بى اعتنا نبود. (ما ودّعک ربّک) 🔹 «تودیع» - که در بدرقه مسافر و ترک کردن او متعارف شده است - در این آیه به معناى ترک است (مفردات). ✅ 8 - خداوند، تدبیرکننده امور پیامبر(ص) و مربّى او است. (ربّک) ✅ 9- توجّه پیامبر(ص)، به ربوبیت و عنایت ویژه خداوند به او، مایه اطمینان آن حضرت به قطع نشدن ارتباط الهى با او است. (ما ودّعک ربّک) ✅ 10 - خداوند، هرگز از پیامبر(ص) ناراحت نشد و بر آن حضرت خشم نکرد. (و ما قلى) «قِلى» (مصدر «قَلى»); یعنى، شدت تنفّر و مبغوض داشتن. (مفردات) ✅ 11 - خداوند، پیوند خود را با کسانى که مبغوض او هستند، قطع خواهد کرد. (ما ودّعک ربّک و ما قلى) جمله «ماقلى»، در صدد نفى علت تودیع و به منزله تعلیل براى جمله اول است. ✅ 12 - با وجود ربوبیت و عنایت ویژه خداوند به پیامبر(ص)، موردى براى خشم و بى مهرى به آن حضرت وجود نداشت. (ربّک و ما قلى) ✅ 13- خداوند، در تأکید بر قطع نشدن ارتباط او با پیامبر(ص) و ناخرسند نبودن از آن حضرت، به نور خورشید و تاریکى شب سوگند یاد کرده است. (و الضحى . و الّیل إذا سجى . ما ودّعک ربّک و ما قلى) این آیه، جواب قسم هایى است که در آغاز سوره آمده بود. ادامه دارد... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#استاد_رنجبر #تفسیر_صوتی #سوره_بقره #جلسه106 🔅🔅🔅 شنیدنی ؛آموزنده و زیبا ☘☘☘ 🔅به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببرید 🔹یادآوری: جلسه 106 پایان تفسیر سوره مبارکه بقره می باشد . 🔹 به حول و قوه الهی در پست های آینده تفسیر سوره مبارکه اسرا تقدیم حضور خواهد شد.جلسات تفسیری سوره اسرا در شهر هامبورگ آلمان توسط استاد حجت الاسلام و المسلمین رنجبر ایراد شده است. 👇👇👇 @rahighemakhtoom

📌 اعتیاد به گناه #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 اینکه در روایات ما هست که «النَّظْرَةُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیس»،[1] این تشبیه نیست، یک حقیقتی است که بعد روشن می‌شود. نگاهی را که انسان به نامحرم کرد، این نگاه را به دستگاه نفسانی می‌دهد، این را خوب می‌پروراند و بعد باعث هلاکت می‌شود. اگر آدم حرفی که می‌زند بگوید رد شد، نگاهی که می‌کند بگوید رد شد، خیر! رد نشد. اگر غذای سمّی خوردیم رد نشد، تمام دستگاه دارند فعالیت می‌کنند که علیه ما قیام کنند؛ لذا فرمود: «أَعْدَی عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِی بَینَ جَنْبَیكَ».[2] اینها تمثیل است نه اینکه تشبیه باشد. یک وقتی می‌گوییم «زیدٌ کالأسد»، این تشبیه است، در واقع زید أسد نیست؛ اما انسان مثل زید است این تمثیل است، یعنی حقیقتاً انسان همین است، یعنی فرد اوست. اینها تمثیل است، تشبیه نیست؛ فرمود: «النَّظْرَةُ سَهْمٌ مِنْ سِهَامِ إِبْلِیس». 🔹 در بخشی از روایات دیگر هم که آمده پشت سر شیر راه برو، اما به دنبال نامحرم راه نرو![3] پس این نگاه، نگاه سمّی است. این نگاه سمّی وقتی آمد، نفس با آن دستگاه شهوی این را می‌پروراند و به صورت یک غدّه بدخیم در می‌آورد و این شخص می‌شود معتاد نگاه به نامحرم یا فلان معصیت، یا فلان معصیت! آن‌وقت آن غذای سمّی، دستگاه بدن را آسیب می‌رساند و این گناه سمّی جان آدم را می‌گیرد. 🔹 این نماز جعفر طیار را ما فراموش نکنیم! این همه تیر که از هر طرف می‌آید، به هر حال ما یک برنامه عبادی باید داشته باشیم. [1]. من لا یحضره الفقیه، ج4، ص18. [2]. عدة الداعی و نجاح الساعی، ص314. [3]. مستدرک الوسائل، ج14، ص275؛ «الْقُطْبُ الرَّاوَنْدِی فِی لُبِّ اللُّبَابِ قَالَ: قَالَ دَاوُدُ ع لِابْنِهِ امْشِ خَلْفَ الْأَسَدِ وَ الْأُسُودِ وَ لَا تَمْشِ خَلْفَ المَرْأَةِ». 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه تاریخ: 1396/11/25308 🌿🌿🌿 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(30) #آیت_الله_جوادی_آملی #شناخت_قرآن #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ✳ نكاتي چند، كه در تذكيه‌ي عقل و تزكيه‌ي نفس سهم به سزايي دارد و از متون مقدس ديني يعني قرآن كريم و سنّت معصومين (عليهم السلام) استنباط مي شود و عقل برهاني نيز با آن هماهنگ است. 1⃣ يكم: انسان در فرهنگ قرآن، كه كلام پروردگار جهان آفرين است، حَيّ مُتَألّه است؛ يعني زنده اي كه ذوب در الوهيت آفريدگار خود است و در فطرت خود، نه گزارشي از غير خدا دارد و نه گرايشي به سوي غير او؛ (كما بَدَأكم تعودون).[سوره ي اعراف، آيه ي 29.]همان طور كه شما را ابتدائاً خلق كرد، سرانجام به سوي او باز مي گرديد. 🔹 اين آغاز و انجام كه با ظهور «هو الاوّل» شروع شده و با تجلّي «هو الاخر» پايان مي پذيرد، حقِ ناب بوده، هيچ گونه باطل خواه باطل كهن، خواه باطل نو را در آن راه نيست. زيرا بطلان، از هر صنف كه باشد، كهنه خواهد بود و هيچ فرسوده اي را در حريم حقِ طِلق، كه فيض او نو به نو مي رسد، راه نخواهد بود؛ (قل جاء الحق و ما يُبْدي ق الباطلُ و ما يُعيدُ).[ سوره ي سبأ، آيه ي 49.] در وجود آدمي جان و روان مي رسد از غيب چون آب روان هر زمان از غيب نو نو مي رسد وز جهانِ تن برون شو مي رسد [مثنوي معنوي، دفتر اول، بيت 2222.] هر نفس نو مي شود دنيا و ما بي خبر از نو شدن اندر بقا عمر همچون جوي نو نو مي رسد مستمرّي مي نمايد در جسد [همان، بيت 1144.] 2⃣ دوم: چون تألّه و ذوب در خداباوري در نهان و نهاد انسان تعبيه شده، حقيقت وي نيز بيش از يك چيز نيست. لذا جريان «حيات» و «تألّه» چنان به هم تنيده و در هم آميخته اند كه واقعيت حيات او را چيزي جز تألّه و دلباختگي به جمال و جلال الاهي تشكيل نمي دهد و هر گونه غبارِ غيريّت پذيري با غيرتِ خداخواهي او منافات دارد؛ زيرا اعتقادِ سَرِه و ايمان ناب، تاب هيچ گونه شرك و تعدّدطلبي را ندارد، به طوري كه اندك گزارش از غير خدا و ذرّه اي گرايش به سوي غير او مايه‌ي پژمردگي روح باطراوت توحيدي و افسردگي جان بانشاط يگانه جويي و يكتاپرستي است؛ (قل أغَيْرَ الله أتّخِذُ وليّاً فاطر السموات والأرض)[ سوره ي انعام، آيه ي 14.] و (وإليه يُرْجَعُ ا لأمرُ كلُّهُ فاعبده و توكّل عليه).[ سوره ي هود، آيه ي 123] چيست توحيد خدا آموختن خويشتن را پيشِ واحد سوختن [مثنوي معنوي، دفتر اول، بيت 3790.] رخت خود را من زره برداشتم غير حق را من عدم انگاشتم [همان، بيت 3009] 🔹 فطرت آدمي از آن جهت كه به يكتاپرستي سرشته است، اگر رهزني نقد قلب او را به غارت نَبَرد و غنيمت هستي وي را به غرامت نيستي نكشاند، همواره خواهان مآثر توحيدي و آثار يگانه جويي است. زيرا سنخيّتِ جاذب و مجذوب چنين اقتضايي دارد. در جهان هر چيزْ چيزي جذب كرد گرمْ گرمي را كشيد و سردْ سرد [همان، دفتر دوم، بيت 81.] 🌿🌿🌿 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. کانال قرآنی رحیق در ایتا @rahighemakhtoom

#قرآن #فصاحت #لغت_شناسی #مفهوم_یابی_واژه_های_قرآنی #ادبیات_عرب #زیبایی #موسیقی #معجزه #نظم_آهنگ_قرآن 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 12: نظم آهنگ قرآن ✳ استاد محمد هادی معرفت مفسر و قرآن پژوه معاصر کلام یکی از ادیبان در بیان نظم آهنگ قرآن چنین آورده است که وی می گوید: 🔹 وقتی آدمی می بیند که از این مخرج های سخت جوش، چنین گوهرهای تابناکی با این ترتیب حروف و چنان آذین بندی بیرون آمده، التذاذی بی حساب می برد و وجدی بی انتها به او دست می دهد. در این حروف گویی یکی می نوازد، دیگری طنین انداز، سومین نجواگر است و چهارمین بانگ بر آورنده، پنجمین نفس را می لغزاند و ششمین راه نفس را می بندد و شما زیبایی آهنگ را در دسترس خود می یابید، 🔹 مجموعه ای گوناگون و همساز، نه تکرار مکرر و نه یاوه دار، نه سستی و نه غلظت، نه تنافری در حروف و آواها. 🔹 بدینسان کلام قرآن نه به دشخواری سخن بدویان و نه به نرمی کلام شهریان است، بلکه آمیزه ای است از هر دو، صلابت اولی را دارد و لطافت دومی را، گویی شیره جان دو زبان است و نتیجه آمیختگی دو گویش. 🔹 آری قرآن چنین جامه تازه و زیبایی به تن دارد و این پیوسته نیز در حکم صدفی است که در جان خود گوهرهای گرانبها نهفته است و مرواریدهای ارزشمند را در آغوش می گیرد. 🔹 پس اگر زیبایی پوسته تو را از گنجینه پنهان درونش باز ندارد و تازگی و شادابی، پرده راز نهفته در ماورای خود را بر تو حایل نشود و تو پوسته را از مغز کنار بزنی و صدف را از مروارید جدا بنهی و از نظم و آرایش الفاظ به شکوه معانی برسی، مایه ای شگفت تر و شکوهمندتر بر تو متجلی می شود و معنایی بدیع تر می یابی. 🔹 آن جا، روح و کنه قرآن است، شعله ای است که موسی را به درخت آتش در بقعه مبارکه در کرانه وادی ایمن کشانید و آن جاست که نسیم روح قدسی می فرماید: «انی انا الله رب العالمین؛ همانا من هستم پروردگار عالمیان.» (قصص/ 30) ادامه دارد.... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌مدرسه درون 🔹 این دهه كرامت ـ كه از آغاز این ماه، یعنی ماه پُر بركت ذیقعده تا یازدهم این ماه كه روز اول میلاد وجود مبارك فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است و روز یازدهم میلاد وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیه) است ـ را به پیشگاه ولی عصر(ارواحنا فداه) تهنیت عرض می‌كنیم. 🔹 مسائل پیرامون ماه پُر بركت ذیقعده پیام‌های فراوانی دارد، به ما گفتند اگر كسی چهل شبانه‌روز مواظب اندیشه, عقاید, اخلاق, رفتار, گفتار, نوشتار, غذا, خواب و خوراك خود باشد, بسیاری از مطالب برای او روشن می‌شود. ما دو مدرسه داریم: یك مدرسه راهنمایی یا دبستان است كه در بیرون است؛ چه حوزه و چه دانشگاه, اینها مدرسه‌های ابتدایی هستند و حداكثر اینکه مفهوم به ما یاد بدهند. حتی آن‌ کسی كه مرجع می‌شود, آن کسی ‌كه حكیم می‌شود و عارف نظری می‌شود, یك سلسله علوم مفهومی نصیب او می‌شود؛ این مدرسه ساده هم هست که همه ما هم در آن رفت و آمد داریم. یك مدرسه مهم است كه در درون دل ماست که آن دانشگاه و آكادمی دیگری است، آ‌ن حوزه علمیه اصلی است. آن کسی ‌كه گفت مدرسه درون را دریاب، یعنی این راه باز است, كلاس درس هست, معلم هست, معلم ﴿عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ﴾[1] هست, معلم ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾[2] است, انبیا معلّم ما هستند, ائمه معلّم ما هستند و این مدرسه در درون ماست؛ این مدرسه ما را می‌تواند با فرشته‌ها همنشین كند. 🔹 وجود مبارك پیامبر(صل الله علیه و اله و سلّم) فرمود: هر سلامی كه شما نسبت به من می‌فرستید فرشته‌هایی هستند كه به من می‌رسانند. ما سلام و صلوات فراوان میفرستیم، می‌شود فرشته را دید و به او عرض كرد که سلام ما را به پیامبر برسان; این راه هست و آن راه، راه اساسی است. بشوی اوراق اگر همدرس مایی ٭٭٭ كه علم عشق در دفتر نباشد[3] راه رسیدن به آن هم از همین ماه ذیقعده است; ماه ذیقعده, ماه این مدرسه است. 🔹 ذات اقدس الهی شاگردی دارد به نام موسای كلیم كه با او گفتگو و گفتمان مستقیم دارد و او را كلیم خود می‌داند. فرمود تو اگر بخواهی به مدرسه ما بیایی, این مدرسه برای همیشه باز است؛ ولی قسمت مهمّ فعالیت آن از اول ذیقعده تا دهم ذیحجّه؛ یعنی این چهل شبانه‌روز است و اینكه می‌گویند اربعین و چلّه بگیرند همین است. معنای چلّه گرفتن این نیست كه كسی از جامعه جدا شود و كار نكند، بلکه از دنیا جدا شود و نه از خلق دنیا, از این من و ما جدا شود، از این القاب و اوهام و خرافات و اینها جدا شود؛ وگرنه جدایی از مردم, جدایی از خدمت به مردم, مطلوب نیست. از خلق خدا جدا شدن چیز بدی است, از دنیا جدا شدن چیز خوبی است. فرمودند اگر كسی چهل شبانه‌روز بیاید در مكتب ما خیلی چیزها یادش می‌دهیم، ما چشمه‌های علم را از درون او می‌جوشانیم: «مَنْ أَخْلَصَ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ ینَابِیعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلَی لِسَانِه».[4] [1]. سوره علق, آیه25. [2]. سوره بقره, آیه129. [3]. دیوان حافظ، غزل162. [4]. جامع الاخبار(شعیری)، ص94. #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 📚 سخنرانی در جمع دانش‌آموزان وابسته به دانشگاه امام صادق(علیه السلام) تاریخ: 1393/06/05 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌 چهلّه گیری #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 مستحضرید که ماه پُربرکت ذیقعده تا دهم ذیحجّه این ایام به عنوان اربعین موسوی و کلیمی معروف است؛ یعنی این چهل شبانه‌روز، چهلّه‌ای است که وجود مبارک موسای کلیم به دستور ذات اقدس الهی عهده‌دار شد. این آیات ﴿وَ وَاعَدْنَا مُوسَی ثَلاَثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً﴾[1] ناظر به همین است؛ لذا در تمام ایام سال گرچه چهلّه‌گیری فضیلت دارد، ولی از اول ذیقعده تا دهم ذیحجّه این فضیلت بیشتر است. وقتی هم که وارد ماه پُربرکت ذیحجّه شدیم دو رکعت نماز بین نماز مغرب و عشا بعد از خواندن حمد و فاتحة الکتاب آن ﴿وَ وَاعَدْنَا مُوسَی ثَلاَثِینَ لَیلَةً﴾ تا پایان آیه هم که مستحضرید مستحب است. این ناظر به آن است که انسان این چهل شبانه‌روز را همانند موسای کلیم(سلام الله علیه) چهلّه بگیرد. 🔹 بارها هم به عرض شما رسید که چهلّه‌گیری اعراض از دنیاست نه از کار دنیا و از خلق دنیا و از جامعه. انسان در متن جامعه زندگی می‌کند در درس و بحث هست اگر حوزوی و دانشگاهی است، در تجارت و اقتصاد هست اگر تاجر و پیشه‌ور است، ولی در همه امور می‌گوید خدا، دیگر نمی‌گوید اوّل خدا، دوم فلان شخص! این یک بیماری است که دامنگیر اکثر ما هست. 🔹 این آیه‌ای که در بخش‌های پایانی سوره مبارکه «یوسف» هست خطری است زیر گوش ما، فرمود: ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِكُونَ﴾؛[2] اکثر مؤمنین مشرک‌اند! امروز با این جناح، فردا با آن جناح، امروز با این سَمت، فردا با آن سَمت، امروز اوّل خدا دوم فلان شخص، فردا اوّل خدا دوم فلان شخص! وقتی از امام(سلام الله علیه) سؤال می‌کنند چگونه اکثر مؤمنین مشرک‌اند؟ چگونه می‌شود که مؤمن مشرک باشد؟ فرمود همین که می‌گویند: «لَولا فَلانٌ لَهَلَکْتُ»،[3] اوّل خدا دوم فلان شخص! خدا اوّلی نیست که دومی داشته باشد. باید بگوییم: ﴿وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ وَ الأرْضِ﴾؛[4] هر آنچه در آسمان و زمین است برده و بنده خداست و خدا را شاکر باشیم که مشکل ما را به وسیله فلان شخص حلّ کرد که او بشود دست و پا و اعضا و جوارح راه که آنها را شئون فعل خدا بداند. [1]. سوره اعراف, آیه142. [2]. سوره یوسف، آیه106. [3]. عدة الداعی و نجاح الساعی، ص99؛ تفسیر نور الثقلین، ج2، ص476. [4]. سوره فتح، آیه4. 📚 درس اخلاق تاریخ: 1395/06/04 @rahighemakhtoom

📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(31) #آیت_الله_جوادی_آملی #شناخت_قرآن #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ◾ برده‌ي اغيار، توان ديدار چهره‌ي يار ندارد ▪ علم آموزی و حریت و آزادگی 3⃣ سوم: حيات كه مبدأ هماهنگ كننده‌ي انديشه و كوشش است و هماره دانش را رهبر گرايش و مَنِش را پيرو بينش مي سازد؛ اگر در تحصيل دانشْ آزاد و در تأمين گرايشْ از حرّيتْ برخوردار نباشد، نه در رسالتِ آموختنِ فرهنگِ اصيلِ انساني كامياب است و نه در سِمَت ساختنِ جامعه اي كه تمدّن او عين تديّن است، موفّق. زيرا برده‌ي اغيار، توان ديدار چهره‌ي يار را ندارد و بنده‌ي اشرار قادر بر شهود صورت دلدار نخواهد بود و تا از جمال علمي خداي دلپذير آگاهي حاصل نشود و از كمال عملي اِلاهِ دلنواز بهره اي واصل نگردد، نه انديشه‌ي ناب پديد مي آيد و نه كوششِ نافعْ حاصل مي شود و نه منبع هماهنگ كننده ي علم و عمل (حيات) به دست مي آيد. 🔹 از اين رهگذر، «حريّت» را جايگاهي بس منيع و تأثيري بس شگرف و ره آوردي بس سودمند خواهد بود؛ ليكن حريّت هر موجودي همتاي قلمرو هستي او است، اگر حقيقت او را حيات متألّهانه تشكيل داد، چاره اي جز پذيرش اصل حاكم بر حيات و تألّه، يعني زندگي خدامدارانه نخواهد داشت. 🔹 آزادي چنين موجودي محدود به قانون است؛ يعني در نظام تكوين، مقيّد به قانون علّيت و معلوليت است و در نظام تشريع، محدود به قانونِ تعليم كتاب و حكمت (تذكيه‌ي عقل نظر) و تزكيه (تهذيب عقل عمل) خواهد بود. زيرا آز اديِ فراعلّيت و معلوليّت ممتنع است و حريّتِ فراشريعت ممنوع. 🔹 از آن جهت كه احكام الاهي و اوامر و نواهي شريعت در ساختن انسانِ متكامل سهم بسزايي دارد و پشتوانه‌ي احكام اعتباري (بايدها و نبايدها)، حقايق تكويني (بودها و نبودها، بلكه بالاتر از آن، بودها و نمودها) است، لذا تحليل آن چه در ديوان شريعت به عنوان «ممنوع» مطرح است، در دفتر حقيقت به عنوان «ممتنع» طرح مي شود؛ يعني تكامل انسان از غير راه شريعت الاهي ممتنع خواهد بود؛ (قال أفتعبدون من دون الله ما لا ينفعكم شيئاً و لا يضرّكم)[سوره ي انبياء، آيه ي 66. ] 🔹 و هر گونه ترفند براي رهايي از نظام عليّت و معلوليّت در منطقه‌ي تكوين، و هر گونه نيرنگي براي بيرون آمدن از تعليم كتاب و حكمت و تزكيه، در قلمرو تشريع، همانند سعي بي حاصلِ سارب ها به سوي سراب است كه نه تنها مايه‌ي سَرِ آب آمدن نخواهد شد، بلكه سبب سيراب شدن هم نمي شود و ثمري جز افزايش عطش و كاهش توان و فرسايش قلب و قالَب ندارد. صد هزاران عقل با هم برجهند تا به غير دامِ او دامي نهند دام خود را سخت تر يابند و بس كي نمايد قوّتي با بادْ خس[مثنوي معنوي، دفتر دوم، بيت 1066. ] 🔹 گسستن نظام علّي و معلولي به بهانه‌ي حريّت و گسيختن نظام شريعت به دست آويز آزادي، محصولي جز ندامت و نتيجه اي جز حسرت نخواهد داشت. زيرا قرينِ هر چيزي قرار گرفتن، ثمره‌ي مناسب خود را مي دهد؛ (والبلد الطيّب يخرج نباته بإذن ربّه و الذي خَبُثَ لا يخرج إلاّ نكِداً كذلك نصرّف الايات لقومٍ يشكرون).[سوره ي اعراف، آيه ي 58. ] چون ستاره با ستاره شد قرين لايق هر دو اثر زايد يقين چون قران مرد و زن زايد بشر وزِ قران سنگ و آهن هم شَرَر[مثنوي معنوي، دفتر دوم، بيت 1093. ] 🔹 آزادي به معناي رهايي از شريعتْ شررخيز بوده، ره توشه اي جز شراره‌ي خرمن سوز نخواهد داشت. آزادي به معناي محدود نبودنْ در برابر قانون خدا، همانند برق جهنده و گذراي ابر متراكم است كه چنين روشنيِ كاذبي گمشده‌ي بيابان را سودمند نخواهد بود، گرچه ممكن است چند صباحي مانند صبح كاذب مقدم بر صبح صادق طلوع كند. زَرْق چون برق است و اندر نورِ آن راه نتوانند ديدن رهروان[ همان، دفتر چهارم، بيت 1648. ] 🔹 اين سخن، ترجمان گفتار بلند امير بيان حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام) است كه فرمود: لَيْسَ فى البرقِ الخاطفِ مُسْتَمْتَعٌ لمَنْ يَخوضُ فى الظلمة.[بحار الانوار، ج 74، ص 286] 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#قرآن #فصاحت #لغت_شناسی #مفهوم_یابی_واژه_های_قرآنی #ادبیات_عرب #زیبایی #موسیقی #معجزه #نظم_آهنگ_قرآن 🔅🔅🔅 📌 نگاشت 13: نظم آهنگ قرآن ✳ سید قطب درباره نظم آهنگ قرآن می گوید: «چنین نوایی در نتیجه نظام مندی ویژه و هماهنگی حروف در یک کلمه و نیز همسازی الفاظ در یک فاصله پدید آمده و از این جهت قرآن، هم ویژگی نثر و هم خصوصیات شعر را توأما دارد، 🔹 با این برتری که معانی و بیان در قرآن، آن را از قید و بندهای قافیه و افاعیل بی نیاز ساخته و آزادی کامل بیان را میسر ساخته است. در همین حال از خصوصیات شعر، موسیقی درونی آن را گرفته و فاصله هایی که نوعی وزن را پدید می آورند. این خصوصیات، قرآن را از افاعیل و قوافی بی نیاز ساخته و در عین حال شؤون نظم و نثر، هر دو را داراست. در هنگام تلاوت قرآن، آهنگ درونی آن کاملا حس می شود. 🔹 این آهنگ در سوره های کوتاه، با فاصله های نزدیکش و به طور کلی در تصویرها و ترسیم ها بیش تر نمایان است و در سوره های بلند کمتر اما همواره نظام آهنگ آن ملحوظ است. ▪ برای مثال در سوره نجم می خوانیم: «و النجم اذا هوی* ما ضل صاحبکم و ما غوی* و ما ینطق عن الهوی* ان هو الا وحی یوحی* علمه شدید القوی* ذو مرة فاستوی* و هو بالافق الاعلی* ثم دنا فتدلی فکان قاب قوسین او ادنی* فاوحی الی عبده ما اوحی* ما کذب الفؤاد ما رای* افتمارونه علی ما یری* و لقد رآه نزلة اخری* عند سدرة المنتهی* عندها جنة الماوی* اذ یغشی السدرة ما یغشی* ما زاغ البصر و ما طغی* لقد رای من آیات ربه الکبری* افرایتم اللات و العزی* و مناة الثالثة الاخری* الکم الذکر و له الانثی* تلک اذن قسمة ضیزی؛ 🔹 سوگند به اختر چون فرود مى آيد* [كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده* و از سر هوس سخن نمى گويد* اين سخن به جز وحيى كه وحى مى شود نيست* آن را [فرشته] شديدالقوى به او فرا آموخت* [سروش] نيرومندى كه [مسلط] درايستاد* در حالى كه او در افق اعلى بود* سپس نزديك آمد و نزديكتر شد* تا [فاصله اش] به قدر [طول] دو [انتهاى] كمان يا نزديكتر شد* آنگاه به بنده اش آنچه را بايد وحى كند وحى فرمود* آنچه را دل ديد انكار[ش] نكرد* آيا در آنچه ديده است با او جدال مى كنيد* و قطعا بار ديگرى هم او را ديده است* نزديك سدرالمنتهى* در همان جا كه جنةالماوى است* آنگاه كه درخت سدر را آنچه پوشيده بود پوشيده بود* ديده [اش] منحرف نگشت و [از حد] در نگذشت* به راستى كه [برخى] از آيات بزرگ پروردگار خود را بديد* به من خبر دهيد از لات و عزى* و منات آن سومين ديگر* آيا [به خيالتان] براى شما پسر است و براى او دختر* در اين صورت اين تقسيم نادرستى است.» (نجم/ 1- 22) توضیح مثال در ادامه👇👇👇

ادامه مطلب بالا👆👆👆 🔹 این فاصله ها تقریبا وزنی مساوی دارند (اما نه بر اساس نظام عروض عرب) و قافیه نیز در آن رعایت شده است و این هر دو به علاوه ویژگی دیگری است که مانند وزن و قافیه ظاهر نیست و از همسازی حروف واژگان و هماهنگی کلمات در درون جمله ها یک ریتم موسیقیایی پدید آورده است. ویژگی اخیر به دلیل حس داخلی و ادراک موسیقیایی باعث می شود که میان یک ریتم و ریتم دیگری (هر چند که فاصله ها و وزن یکی باشد) تفاوت باشد. 🔹 نظم آهنگ در این جا به پیروی از نظام موسیقیایی جمله نه کوتاه است و نه بلند و طولی میانه دارد و با تکیه بر حرف «روی» فضایی سلسله وار و داستان گونه یافته است. تمام این ویژگی ها لمس شدنی است و در برخی فاصله ها بسیار نمایان تر، مانند: «افرایتم اللات و العزی و مناة الثالثة الاخری؟» پس اگر بگوییم: «افرایتم اللات و العزی و مناة الثالثة». قافیه از دست می رود و به آهنگ لطمه می خورد و اگر بگوییم: «افرایتم اللات و العزی و مناة الاخری» وزن مختل می شود. هم چنین در فرموده خداوند: «ا لکم الذکر و له الانثی؟تلک اذن قسمة ضیزی» اگر گفته شود «ا لکم الذکر و له الانثی، تلک قسمة ضیزی» آهنگ کلام که با کلمه «اذن» قوام یافته مختل می شود. 🔹 البته، این سخن بدان معنا نیست که کلمه «الاخری» یا «الثالثة» یا «اذن» حشو و زاید است و فقط برای پر کردن وزن و قافیه آمده، نه، وظیفه مهم تر این کلمات، مساعدت برای رساندن معانی است، و این یکی دیگر از ویژگی های فنی قرآن است که کلمه هم برای رساندن معنا ضروری است و هم آهنگ را قوام می بخشد و هر دوی این وظایف در یک سطح انجام می گیرند و هیچ کدام بر دیگری برتری نمی یابند. 🔹 نظم آهنگ در آیه ها و فاصله ها، (یا چیزی شبیه به آن) در جای جای کلام قرآن آشکار است. دلیلش هم این است که اگر کلمه ای را که به شکلی خاص به کار رفته به صورت قیاسی دیگر کلمه برگردانیم یا واژه ای را حذف یا پس و پیش کنیم، در این نظم آهنگ اختلال به وجود می آید. 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #چشمه_حکمت #تفسیر_سوره_ضحی ▪نگاشت 6 :نکات تفسیری آیات 1تا 5 🔅🔅🔅 وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌ «3» وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى‌ «4» وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ «5» «1» به روشنايى آغاز روز سوگند. «2» به شب سوگند آنگاه كه آرامش بخشد. «3»پرودگارت تو را وانگذاشته و خشم نگرفته است. «4» همانا آخرت براى تو بهتر از دنيا است. «5» و به زودى پروردگارت (چيزى) به تو عطا كند كه خشنود شوى 🍀🍀🍀 14- پیدایش وقفه اى کوتاه در نزول وحى بر پیامبر(ص)، جلوه اى از ربوبیت خداوند و در راستاى تدبیر امور رسالت آن حضرت بود. (ربّک) در شأن نزول هاى متعدد و ناهماهنگ درباره این سوره، این نکته مورد اتفاق است که در نزول پیاپى آیات قرآن، درنگى پدید آمد که پیامبر(ص) را غمگین و مورد شماتت دشمن قرار داد و آیات این سوره، براى آن حضرت مایه تسلاى خاطر گردید. تعبیر «ربّک» بیانگر آن است که همین وقفه نیز، جلوه ربوبیت و تدبیر خداوند بوده و آن حضرت را در مسیر دریافت و ابلاغ پیام هاى الهى، تقویت کرده است. 15- تأخیر وحى در برهه اى از دوران نزول قرآن، پیامبر(ص) را نگران ساخته، در معرض زخم زبان دشمن قرار داد. (ما ودّعک ربّک و ما قلى) لحن آیه شریفه و همراه بودن آن با سوگندهاى خداوند، بیانگر اضطراب و رنجیدگى پیامبر(ص) و در صدد آرامش بخشیدن و تسلاى خاطر دادن به آن حضرت است. 16 - جهان آخرت براى پیامبر(ص)، داراى مزایایى فراوان تر از دنیا است. (و للأخرة خیر لک من الأُولى) 17 - خداوند، با نوید آخرتى بهتر از دنیا براى پیامبر(ص)، آن حضرت را به تداوم عنایت هاى خویش و نبود هیچ بغض و نفرتى نسبت به او، مطمئن ساخت. (ما ودّعک ... و للأخرة خیر لک من الأُولى) 18 - افراد متروک و مبغوض خداوند، در جهان آخرت محروم تر از وضع دنیایى خویش خواهند بود. (و للأخرة خیر لک من الأُولى) این آیه مى تواند تعلیل براى آیه قبل باشد; یعنى، چون آخرت تو بهتر از دنیاى تو است، پس بدان که خداوند تو را مبغوض نداشته است. 19 - خیر دنیا و آخرت، به دست خداوند است. (ربّک ... و للأخرة خیر لک من الأُولى) 20- قرآنْ پیشاپیش، رهایى پیامبر(ص) را از روى گردانى و خشم خداوند تا پایان عمر آن حضرت، خبر داده است. (و للأخرة خیر لک من الأُولى) مراد از «آخرت» و «اُولى» چه دنیا و آخرت باشد و چه آغاز و فرجام زندگانى دنیوى پیامبر(ص) - چنانچه برخى از مفسران احتمال داده اند - آیه شریفه سلامت کامل پیامبر(ص) را، از هرگونه انحراف که به خشم خداوند بینجامد، پیشگویى کرده است. ادامه دارد... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

#تفسیر_قرآن #چشمه_حکمت #تفسیر_سوره_ضحی ▪نگاشت 7 :نکات تفسیری آیات 1تا 5 🔅🔅🔅 وَ الضُّحى‌ «1» وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌ «2» ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى‌ «3» وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى‌ «4» وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى‌ «5» «1» به روشنايى آغاز روز سوگند. «2» به شب سوگند آنگاه كه آرامش بخشد. «3»پرودگارت تو را وانگذاشته و خشم نگرفته است. «4» همانا آخرت براى تو بهتر از دنيا است. «5» و به زودى پروردگارت (چيزى) به تو عطا كند كه خشنود شوى 🍀🍀🍀 21- زندگانى پیامبر(ص)، در جهان آخرت، همراه با عطاى مداوم پروردگار و سرشار از رضایت است. (و لسوف یعطیک ربّک فترضى) «سوف» براى استقبال است و مراد از آن - به قرینه آیه قبل - جهان آخرت است. 22-خداوند، با وعده قطعى به پیامبر(ص)، درباره بخشش پیاپى به آن حضرت تا حد رضایت کامل در آخرت، او را تسلا داده و بر دور بودن همیشگى آن حضرت از قهر و خشم خود تأکید کرد. (ما ودّعک ... و لسوف یعطیک ربّک فترضى) «لام» در «لسوف»، حرف ابتدا و براى تأکید است. 23- عطیه هاى خداوند به پیامبر(ص) در جهان آخرت، جلوه ربوبیت او و در راستاى رشد و کمال آن حضرت است. (یعطیک ربّک) 24- خرسندى پیامبر(ص) در جهان آخرت، مرهون عطاى بى شمار الهى است. (یعطیک ... فترضى) حرف «فاء» دلالت دارد که آنچه رضایت پیامبر(ص) را در پى خواهد داشت، عطاى مداومى است که فعل «یعطیک» بر آن دلالت دارد. گفتنى است که در آیه شریفه، دو نکته نهفته است: ۱. خداوند، عطاى خود را به رسول اللّه(ص) افزایش مى دهد تا حدى که او را راضى سازد. ۲. خداوند، هر چه را پیامبر(ص) دوست دارد و به آن راضى است، در اختیار آن حضرت مى نهد. 25- عطاهاى رضایت بخش خداوند در آخرت، دلیل برترى زندگى اخروى پیامبر(ص) بر دنیاى آن حضرت است. (و للأخرة خیر لک من الأُولى . و لسوف یعطیک ربّک فترضى) 26- دنیا، فاقد زمینه مناسب براى بهره بردن پیامبر(ص) از عطاهاى ویژه الهى و رسیدن آن حضرت به خرسندى کامل (و للأخرة خیر لک من الأُولى . و لسوف یعطیک ربّک فترضى) ادامه دارد... 🍁🍁🍁 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📌راه ولایت #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 مرحوم سیدنا الاستاد(رضوان الله علیه) این را با اصرار در غالب نوشته‌هایشان دارند كه بعد از وجود مبارك پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) اول كسی كه مبتکر این فن است و راه ولایت را نشان داد حضرت امیر بود و آن این است كه انسان می‌خواهد «ولی الله» شود، چطور «ولی الله» شود؟ تنها راه ارتباط بنده با خدا همان عبادت است و غیر از این كه راهی نیست، حالا برخی‌ها گفتند این عبادت بالاترین سِمَتی است كه یك موجود ممكن، ممكن است داشته باشد؛ عبادت انسان را به خدای سبحان مرتبط می‌كند، برخی‌ها هستند كه «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» عبادت می‌كنند اینها یا اصلاً «ولی الله» نیستند یا ولایت اینها بسیار ظریف و رقیق و اندك است كه به حساب نمی‌آید، در حقیقت اینها خودشان را می‌خواهند و می‌خواهند که در امنیت باشند. گروهی هم «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّةِ»[1] عبادت می‌كنند كه اینها رفاه خودشان را می‌خواهند و نمی‌خواهند تحت ولایت مولایشان باشند. گروه سوم كسانی هستند كه به فكر پرهیز از دوزخ و رسیدن به بهشت نیستند، بلکه به فكر این هستند كه به ذات اقدس اله مِهر و ارادت و محبّت بورزند و بندگی كنند که این می‌شود «ولایت» و اول كسی كه این سه راه را نشان عابدان داد وجود مبارك حضرت امیر بود که فرمود ما این راه را داریم می‌رویم؛ البته از ائمه دیگر مخصوصاً از وجود مبارك امام صادق(سلام الله علیه)[2] همین روایت رسیده، اما اینها بعد از وجود مبارك حضرت امیر است.[3] 🔹 این همه اصحاب كه به محضر حضرت می‌رسیدند سخنان حضرت را می‌شنیدند، در نماز جمعه حضرت شركت می‌كردند، در سخنرانی‌های حضرت شركت می‌كردند هیچ‌كدام این حرف را نیاوردند؛ خدا غریق رحمت كند سیدنا الاستاد مرحوم علامه طباطبایی را بارها می‌فرمود كه دوازده هزار نفر ثبت شدند، این اسد الغابة فی معرفة الصحابة دوازده هزار نفر را ثبت كردند، البته خیلی بیش از اینهاست، آنهایی كه از یك ساعت تا یك عمر خدمت پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) بودند، آنهایی كه شناسایی شده بودند تا الآن، اسد الغابة فی معرفة الصحابة اسامی آنها آمده دیگران كه شناسایی نشدند نیامده است؛ می‌فرمودند كه آن دوازده هزار نفر یك طرف، وجود مبارك حضرت امیر یك طرف، آنها به اندازه حضرت حرف نیاوردند، آنها چه حرفی آوردند؟ برخی از روایات فقهی را ممكن است ابوهُریره و امثال ذلك نقل كرده باشند، هیچ‌كدام از آنها به اندازه خود حضرت امیر(سلام الله علیه) از حضرت حرف نیاورد، فرمود اگر كسی بخواهد ولی خدا باشد راه این است؛ تنها راه آن عبادت است یك، و عبادت هم نه «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» باشد، نه «شَوْقاً إِلَى الْجَنَّةِ» باشد، ﴿حُبّاً لِلَّهِ﴾[4] باشد، «شُكْراً لَهُ»[5] باشد، این راه «راه ولایت» است. اگر كسی این‌‌چنین بود این طلیعه ولایت است هر چه این راه را بیشتر ادامه داد ولایت او شكوفاتر می‌شود تا اینکه جزء اولیاء الهی می‌شود. [1]. علل الشرائع, ج1, ص57. [2]. علل الشرائع, ج1, ص12. [3]. نهج الحق, ص248؛ «مَا عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ نَارِكَ وَ لَا شَوْقاً إِلَى جَنَّتِكَ وَ لَكِنْ رَأَیتُكَ أَهْلًا لِلْعِبَادَةِ فَعَبَدْتُك». [4]. سوره بقره, آیه165. [5]. وسائل الشیعه, ج6, ص387. 📚تاریخ: 1392/09/27 درس خارج فقه جلسه 40 🌿🌿🌿 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. @rahighemakhtoom

📢پست موقت و تلنگر 📌 ‏نماز ساده و بافضیلت یکشنبه‌ی ماه ذی‌القعده: غسل، وضو، دو تا دو رکعت؛ هر رکعت یک حمد، سه توحید، یک ناس، یک فلق بعد از نماز ۷۰ استغفار 🔳سپس: لاحول و لاقوّة الّا باللّه العلیّ العظیم 🔳سپس: یا عزیز یا غفّار اغفرلی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فانّه لایغفر الذّنوب الّا انت. 📚منبع مفاتیح التماس دعا 🙏 @rahighemakhtoom

📌برشی از کتاب #سروش_هدایت(32) #آیت_الله_جوادی_آملی #شناخت_قرآن #قرآن_شناسی #آموزه_های_قرآنی 🔅🔅🔅 ✳ حریت و آزادگی در رهایی از قلاده هوس 4⃣ چهارم: آن چه صاحب نظرانِ صائب درباره‌ي حريّت انسان مي فهمند و صاحب بصران ثاقب آن را در آينه‌ي شهود مي يابند، همانا آزادي از هر تعيّن و تعلّق و اطلاق از هر تقيّد و تقلّد به قيد هوا و قلاده‌ي هوس است كه از آن به دنيا تعبير مي شود كه دوستي آن ريشه‌ي هر خطا و سَرِ هر تباهي است؛ حبّ الدنيا رأس كلّ خطيئة.[ اصول كافي، ج 2، ص 131] 🔹 منشأ چنين گرفتاري، تن گرايي انسانْ و طبيعت زدگي اوست كه اگر از زندان بدن آزاد گردد و از قيد طبيعت برهدْ، بدون اعتزال از جامعه كه كاري نكوهيده است از دنيا منعزل مي شود كه كاري نيكو است و چنين كاري نيز ميسّر است. زيرا كليد رهايي از زندانِ تنْ به دست جان ملكوتي اوست، كه متأسّفانه وي از گشودن دَرِ زندان و ديدن بيرون آن و شوق خروج از مَحْبَسِ تنْ غفلت مي كند. 🔹 سبب چنينْ ذهولِ ناپسند، همانا كوري انسان است كه از دوستي دنيا پديد آمده است، چنانكه از اميرالمؤمنين (عليه السلام) رسيده است: «وإنّما الدنيا منتهي بَصَر الأعمي».[ نهج البلاغه، خطبه ي 133] تن قَفَسْ شكل است زان شد خارِ جان در فريب داخلان و خارجان[مثنوي معنوي، دفتر اول، بيت 1849.] و اين عجب كه جان به زندان اندرست وانگهي مفتاح زندانش به دست[مثنوي معنوي، دفتر چهارم، بيت 2034.] 🔹 البته چنين حريّت صادقِ عرفاني از چنان رهايي كاذبِ پنداري كاملا ً جداست. زيرا انسانِ آزاده از ماسواي خدا، فراتر از نظام كيهاني است و انسان وازده در هوا و بسته به هوس، فروتر از خَس و خار است. آدمي كاو مي نگنجد در جهان در سرِ خاري همي گردد نهان[همان، دفتر اول، بيت 1971.] 🔹 چنين انسان وا زده اي گاهي براي دريافت تحسين از ديگران، اظهار شجاعت مي كند و زه و كماني به گردن مي آويزد تا ديگران وي را به توانمندي بستايند. در هوايِ آن كه گويندت زهي بسته اي بر گردن جانت زهي[همان، دفتر سوم، بيت 2240] 🔹 ليكن باطن چنين تيراندازي جز خَسْتنِ جان و زخمي كردن روان نخواهد بود. زيرا هوس مداري نه ابزار شكار مطلوب است، نه وسيله‌ي نيل به محبوب. نردبان خلق اين ما و من است عاقبت زين نردبان افتادن است هر كه بالاتر رود ابله تر است كاستخوان او بَتَر خواهد شكست[همان، دفتر چهارم، بيت 2763] 🔹 و هيچ بردگي بدتر از هوامداري نيست. مادر بت ها بُتِ نفس شماست زان كه آن بُتْ مار و اين بُتْ اژدهاست[مثنوي معنوي، دفتر اول، بيت 772] 🔹 آن چه در اين زمينه از نثر و نظم گفته شد يا ممكن است گفته شود، در آيه‌ي كريمه‌ي قرآن كه از بارزترين مصاديق جامعُ الكَلِمْ مي باشد، مندرج است؛ (تلك الدّار الأَخرةُ نَجْعَلُها للذين لا يريدون علوّاً في الأرض و لا فساداً و العاقبة للمتقين).[ سوره ي قصص، آيه ي 83.] @rahighemakhtoom

📌سرمایه مشترک #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 سرمایه‌ای كه برای مردها و زنهاست بعضیها مشترك است و بعضیها مختص؛ آن سرمایه‌ای كه مخصوص زنهاست، آن انعطاف و گرایش و شكسته دلی و موعظت‌پذیری و تسلیم در برابر حق است؛ این سرمایه در زنها بیش از مردهاست. اینكه زن زودتر از مرد متأثر می‌شود و گریه می‌كند این سرمایه است. منتها اگر رهبری شد و این سرمایه را در مناجات به كار برد نه در مسائل عاطفی و خانگی و دنیایی، این سرمایه را به راه مصرف كرده است؛ چون سرمایه را به راه مصرف كرده است بی‌نیاز می‌شود. اینكه در دعای كمیل آمده است «وَ طاعَتُهُ غِنىً»[1] یعنی اگر كس مطیع خدا بود، بی‌نیاز می‌شود و اگر كسی ارتباطش با خدا از راه مناجات بیش از دیگران بود، او بی‌نیازتر است. 🔹 مطلب دوم آن است كه این اختصاصی به معصومین ندارد. اولین كسی كه بعد از وجود مبارك امیرالمؤمنین(علیه افضل صلوات المصلین) به نبی اكرم(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) ایمان آورد حضرت خدیجه بود. خدیجه نه مقام نبوت داشت، نه مقام ولایت داشت، نه مقام امامت داشت. درباره فاطمه زهرا(صلوات الله و سلامه علیها) حسابش جداست، اگر كسی درباره او سخن بگوید و بعد بگوید حضرت زهرا(صلوات الله و سلامه علیها) حسابش جداست، خب سخنی است به حق گفته است، ولی درباره خدیجه كه نمی‌توان گفت او حسابش جداست! او یك زنی است عادی، او با معجزه ایمان نیاورد، معجزه برای افراد عادی است آن كه راه دلش بسته است، راه چشم را می‌گشاید تا پیغمبر(علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) برای او معجزه‌ای ‌بیاورد مرده‌ای را زنده كند و مانند آن؛ ولی هیچ كدام از این معجزات را خدیجه(سلام الله علیها) مسئلت نكرد؛ سرّش آن است كه راه دل باز است، بالاتر از راه چشم و گوش و این راه انعطاف در زنها خیلی بیش از مردهاست. [1]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص850. 🌿🌿🌿 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 👇👇👇 کانال قرآنی رحیق در ایتا @rahighemakhtoom

📌درد تاریخی انسان ها #حضرت_آیت_الله_جوادی_آملی 🔹 در آیهٴ 97 سورهٴ مباركهٴ حجر فرمود: ﴿وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ یضِیقُ صَدْرُكَ بِمَا یقُولُونَ ٭ فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ ٭ وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى یأْتِیكَ الْیقِینُ﴾؛[1] فرمود ناملایمات دنیا زیاد است و ما می‌دانیم این سخنان تلخی كه این كفّار و منافقان می‌گویند شما را دلتنگ می‌كند؛ قرآن به شما «شرح صدر» می‌دهد، «فضای باز» می‌دهد، شفای «بما فی الصدور» است. خدا را تنزیه كن از هر نقصی، یك؛ تحمید و حمد بكن در برابر كمالهایی كه به تو داده و می‌دهد، دو؛ از ساجدان و خاضعان باش که از این مشكل می‌رهی، این سه. 🔹 این درد همه ما در همه تاریخ است، بیان مطلب این است كه انسان براساس فطرتی كه دارد و بر اساس مطالعاتی كه می‌كند و استدلال‌هایی كه بهره‌اش می‌شود، می‌داند که عالم بر اساس نظم است یك، و خدای حكیم دارد اداره می‌كند دو، و مأمور به حفظ حكمت و عدل هم هست سه، از طرفی ناملایمات فراوانی هم می‌بیند، این ناملایمات او را به ستوه درمی‌آورد که گاهی اعتراض می‌كند، گاهی نقد می‌كند و گاهی هم ـ خدای ناكرده ـ كج‌راهه می‌رود. 🔹 ابوحیان توحیدی صاحب «الامتاع و المؤانسة» او آدم ادیبی بود، اصطلاحاً به هر كسی نمی‌گویند كاتب، مگر اینكه در چند فن ماهر و فنّان باشد که به او می‌گویند كاتب. او فقر فراوانی را تحمل می‌كرد و از طرفی هم می‌دید که یك عدهٴ زیادی با بیت المال بازی كودكانه می‌كنند و این موارد او را به خشم كشاند و شروع كرد به بی‌مهری و انحراف و بیراهه رفتن تا سرانجام چند نامه‌ای می نویسد كه ابن ابی الحدید این نامه‌ها را در شرح نهج البلاغه نقل می‌كند، بعد می‌گوید این نامه‌ها از دسیسه همین ابوحیان توحیدی است. این نامه‌ها محاكمه‌ای است بین حضرت امیر(سلام الله علیه) و عمر، نامه اعتراض آمیزی مثلا از طرف عمر هست که حضرت امیر جواب می‌دهد، حضرت امیر می‌نویسد که عمر جواب می‌دهد، در این رد و بدل مخاطبه‌ای ـ معاذالله ـ حضرت امیر محكوم می‌شود، خیلیها نمی‌دانستند این دسیسهٴ كیست. ابن ابی الحدید به تعبیر سیدنا الاستاد مرحوم علامه طباطبایی او جزو پیشگامان این رشته بود، می‌گفت این نامه‌ها جعلی است و همین ابوحیان توحیدی این نامه‌ها را جعل كرده است. آدم ملّای تنگ نظری بود، فقر از یك سو فساد و تبعیض از سوی دیگر او را برآشفت، به جای اینكه تحمل كند، شرح صدر داشته باشد، به راه برود و مؤلف خوب در بیاید، بیراهه رفته و این كارها را كرده كه آمده حضرت امیر را محكوم كرده، برای اینكه عقده خودش را خالی كند. قرآن از این دردها جلوگیری می‌كند. 🔹 این را خوب گوش بدهید! چون بسیاری از طلبه‌ها و بسیاری از دانشجوها ذات اقدس الهی استعداد خوبی داد و اینها می‌توانند آینده خوبی داشته باشند، اینها باید بدانند كه در یك میدانِ بازی دارند بازی می‌كنند و هیچ چیز اینها را جذب نكند! اینجا جای بازی است و جایی هم از دنیا پست تر نیست، آدم باید بكوشد كه از این مزبله و این كودگاه به صورت روح و ریحان یك گلی بشود بیاید بالا، وگرنه اینجا جای كود است از این پائین تر عالم دیگر خدای سبحان خلق نكرده هر چه هست از این بالاتر است. [1] ـ سوره حجر، آيات 99 تا 97. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه یونس 🌿🌿🌿 ⏪ با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 👇👇👇 کانال قرآنی رحیق در ایتا @rahighemakhtoom