❇️ ادامه از قبل💐 3️⃣ الخلجات در تفسير سوره ألاعلى. رساله تفسيرى دیگر ایشان، پيرامون سوره شريفه أعلى بنام الخلجات در چهل و دو «خلجه» و تفسير قرار دارد و در آن از ديـدگـاه ادبـى، فلسفى، عقلى و نقلى سخن رفته است و اين تفسير در زمانى به نگارش رسـيده است كه جز #تفسير_صافى مرحوم #ملامحسن_فيض_كاشانى تفسير ديگرى همراه نويسنده اش نبوده است. آغاز آن: «نـحـمـدك يـا من هدانا الى اعلا لوا ارباب الولا و اقدرنا على افشا اثنية اصحاب الثنا و افاض على ارض قابلياتنا ذروة من معشار ذرات علوم سادات العلما». انجام آن: با افتادگى كه دارد آخرين كلمه: «فهو اسماؤهم ولايتهم كتبت فى ذلك الشيى بقبوله». (الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 4، ص 336 ؛ عقیقی بخشایشی، طبقات مفسران شیعه) ايـن رسـاله نيز به خط مؤلف در 21 برگ در #كتابخانه_آية_الله_نجفی_مرعشى موجود و تحت كد 8892 در فهرست آن كتابخانه معرفى گرديده است. همچنین با مقدمه محمد بن‌ ابی‌القاسم‌ #گیلانی‌ در دارالنشر اسلام قم در 200 صفحه منتشر شد. 4️⃣ تفسیر سوره قدر که نام كامل آن «مطلع البدر فى تفسير سورة القدر» می باشد. اين رساله در شصت مقصد قرار دارد و از جـهـات مـخـتـلف، پيرامون آيات بحث و گفتگو نموده است و مدعى است كه پاره اى از مـطـالب مندرجه در خود شب قدر به نويسنده اش الهام شده است كه در تفاسير ديگر نمى توان به آنها دسترسى داشت. اين تفسير در روز چهارشنبه 28 ربيع المولود 1276 قمری به پايان رسيده و در 94 صفحه در انتشارات شمس الضحی قم در سال 1390 چاپ شده است. آغاز آن : «الـحـمـد لله الـذى جـعل ليلة القدر قدرا مقدورا و قرر لها فى كلامه مقاما مسطورا و صيرها بين ليالى الافراد من شهر الصيام مستورا». انجام آن : «و نسأل الله تعالى ان يجعله خالصا لوجهه و ذخيرة عند مطلع الفجر». اين رساله تفسيرى در 46 برگ به خط مؤلف تحت كد 8886 در فهرست نسخه هاى خطى كتابخانه آية اللّه مرعشى معرفى گرديده است. (عقیقی بخشایشی، همان) 5️⃣ اثر دیگر قرآنی مرحوم #تنکابنی، رساله ای لطیف بنام «الفرائد» در موضوع تجوید می باشد که مؤلف به آثار فوق در #قصص_العلماء اشاره نموده است. (الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 16، ص 131). 6️⃣ یکی دیگر از آثار قرآنی آن مرحوم، کتاب «حجية القرائات السبع» می باشد. (الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 6 ص 275) آن گونه که از نامش پیداست درباره قابل قبول بودن قرائتهای قاریان سبعه قرآن کریم می باشد. در اين رساله استدلال می شود بر اينكه قاريان معروف (#قراء_سبعه) در عصر ائمه (عليهم السلام) بودند و قرائتهاي آنان حجت می باشد، اين مسأله با ملاعلي اكبر خوانساري در اصفهان بحث شده پس از آن تنكابني ضمن دوازده مقام آنرا نگاشته و روز بيست و دوم ذي القعده 1259 به پايان رسانده است. عناوين مقامها چنين است. المقام الاول: في نقل الاقوال في تواتر القرءات السبع. المقام الثاني: حجيتها عند ثبوت وجود القراء في زمن الائمة. المقام الثالث: سبب اشتهار السبعة. المقام الرابع: في المراد بتواترها. المقام الخامس: في معني تواترها. المقام السادس: هل يعتمد علي تواترها. المقام السابع: في دليل وجوب الاقتصار عليها. المقام الثامن: في نزول القرآن علي سبعة احرف. المقام التاسع: هل يشترط فيها موافقة اهل النحو المقام العاشر: هل يشترط تواتر المادة الجوهرية. المقام الحادي عشر: في حال القرائتين المفضية الي الاختلاف في الحكم. المقام الثاني عشر: في أن الشاذ منها هل هو كخبر الواحد. 7️⃣ حل المشکلات هم از آثار قرآنی ایشان می باشد که درباره صیغه های مشکل در آیات قرآن کریم سخن می گوید. (الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 7 ص74) 8️⃣ مس الأطفال لخط القرآن، اثر دیگر ایشان در علوم قرآن می باشد که در قصص العلماء آن را ذکر کردند. (الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج16، ص 21) ○┈•••✾🍀💐☘️✾••┈○ کانال رسمی عبدالرحمان باقرزاده عضو هیئت علمی و دانشیار کلام اسلامی دانشگاه مازندران و مدرس حوزه علمیه 🆔https://eitaa.com/rahman675675/862