برگی از تاریخ #استعمار قسمت نهم: وصیت نامه حضرت آدم پادشاه فرانسه فرانسوای اول نیز در همان سال های نخست #قرن_شانزدهم ، وقتی شنید اسپانیایی ها باکشتی های پر از طلا و نقره به خانه برمی گردند و هر ناخدای پرتغالی که از شرق به کشورش باز می گردد آن قدر از فروش ادویه سود می برد که می تواند یک کشتی دیگر بخرد ، به خیال کشف و فتح دنیاهای تازه ترافتاد . فرانسوا نیز به دنبال دریانوردان ایتالیایی میگشت تا از خبرگی و تجربه آن ها استفاده کند . خبر تلاش های فرانسوا به گوش اسپانیایی ها رسید و پادشاه اسپانیا فوراً سفیرش را نزد فرانسوا فرستاد تا به او یادآوری کند که پاپ الکساندر ششم ، دنیا را بین آنها و پرتغالی ها تقسیم کرده بود و فقط آنها می توانند به اکتشافات مشغول باشند . اما سفیر اسپانیا با فریادهای فرانسوا روبه رو شد که تکرار میکرد : « وصیت نامه حضرت آدم ... وصیت نامه حضرت آدم .....» سفیر منظور فرانسوا را درک نمی کرد . پادشاه فرانسه گفت : « خوشحال می شوم که سهمی از این کلوچه هم به من برسد . » و هنگامی که سکوت سفیر را دید دوباره گفت : « وصیت نامه حضرت آدم ... مگر شما آن را در آن طرف آب ها پیدا نکرده اید ... پس چرا آن را به من نشان نمی دهید ؟ » سفیر با بهت و حیرت فرانسوا را نگاه می کرد ؛ چیزی از وصیت نامه حضرت آدم نشنیده بود. فرانسوا با خشم گفت : « پس کجاست ؟ » سفیر اسپانیا گفت : « من چنین چیزی را ندیده ام . » فرانسوا آرام تر شد ؛ گفت : « پس وصیت نامه را ندیده ای . یعنی تو دستخط حضرت آدم را ندیده ای که من را از به دست آوردن سرزمینهای پر از معادن الماس ، طلا و نقره محروم کرده باشد . پس ایشان سهم من را انکار نکرده است . » سفیر تازه متوجه کنایه پادشاه فرانسه شده بود ؛ برای همین فرمان پاپ سابق ، الکساندر ششم ، را به او یادآوری کرد . فرانسوا به این نکته هم فکر کرده بود ؛ برای همین #فتوایی را که از پاپ جدید ، کلمان هفتم ، گرفته بود به او نشان داد : « فرمان الکساندر ششم به سرزمین های کشف شده اختصاص داشته است و نه مناطقی که هنوز پای مسیحیان به آنها نرسیده است » فرانسوا با همین پاسخ ، سفیر اسپانیا را راهی کشورش کرد او با یک ایتالیایی به نام « جیووانی ورانسانو » قرارداد بست تا از شمال اقیانوس اطلس به سمت آمریکا حرکت کند و از آنجا راهی آبی به طرف چین پیدا کند . وراتسانو به منطقه ای که امروز کارولینای شمالی نام دارد رسید و از بسیاری از سواحل آمریکا نقشه برداری کرد اما نتوانست به چین برسد ، پس از او پادشاه ، یک فرانسوی به نام « ژاک کارتیه » را به طرف قاره آمریکا فرستاد . کارتیه مناطق وسیعی را در کانادا شناسایی کرد اما راهی به سوی چین نیافت و به پادشاه فرانسه نوشت : « زمین اصلی این قاره تا آنجا که چشم کار میکند ادامه دارد . » فرانسوی ها به اکتشافات در کانادا و بخش های وسیعی از کشور امروزی ایالات متحده آمریکا ادامه دادند . بیشتر مردم فرانسه اهمیتی به تصرف این سرزمین ها به دست کاشفانشان نمی دادند. آن ها انتظار به دست آوردن الماس را از این مناطق داشتند که آرزویی بیش نبود و به ضرب المثلی در زبان فرانسه تبدیل شد . « #الماس_کانادا » در زبان فرانسه کنایه از خیال بیهوده بود ؛ مثل « شتردر خواب بیند پنبه دانه. » داستان استعمار جلد دوم ص 13 ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛